Από "ΤΑ ΝΕΑ" (κύριο+εσωτερικό θέμα)
"ΤΑ ΝΕΑ", 04/07/19 |
"ΤΑ ΝΕΑ", 04/07/19 |
ΤΟΥ ΓΡΗΓΟΡΗ ΤΣΙΜΟΓΙΑΝΝΗ
Στον αγώνα δρόμου των εθνικών εκλογών και καθώς απομένουν μόλις τρία μέτρα ή κυριολεκτώντας τρεις ημέρες, όλα έχουν κριθεί τουλάχιστον σε ό,τι αφορά τους πρωτοπόρους. Ακόμη και η ισχνή πιθανότητα ενός απροσδόκητου γεγονότος που θα ανέτρεπε τα δεδομένα έχει πλέον μηδενιστεί. Η ΝΔ πρόκειται να είναι η νικήτρια σε αυτή την τόσο ανιαρή και προβλέψιμη, ως προς το αποτέλεσμα, εκλογική αναμέτρηση και ο ΣΥΡΙΖΑ η αξιωματική αντιπολίτευση.
Δεν είναι μόνο ότι το εκλογικό αποτέλεσμα έχει προοικονομηθεί στην αναμέτρηση των ευρωεκλογών, που διεξήχθησαν μόλις πριν από έναν μήνα, είναι πρωτίστως γιατί το εκλογικό περιβάλλον διαμορφώνεται και ορίζει τα όρια των κομματικών δυνατοτήτων πολύ πριν από την προεκλογική περίοδο. Ο ΣΥΡΙΖΑ σε αυτό το πεδίο έχει ηττηθεί προ καιρού. Και τώρα το συνειδητοποιεί.
Τα αναπάντητα ερωτήματα που υπάρχουν αφορούν τα ακριβή ποσοστά των κομμάτων, στο μέγεθος της κυβερνητικής πλειοψηφίας - όλα τα δημοσκοπικά στοιχεία καταδεικνύουν ισχυρή την πιθανότητα αυτοδυναμίας -, και φυσικά τον αριθμό των κομμάτων που θα διαβούν το κατώφλι του εκλογικού νόμου. Δεν πρόκειται για καθόλου αμελητέα ερωτήματα καθώς οι απαντήσεις που θα δώσουν οι εκλογείς θα διαμορφώσουν το μετεκλογικό περιβάλλον. Την επόμενη μέρα, συνεπώς, έχουν στο μυαλό τους τόσο ο Κυριάκος Μητσοτάκης όσο και ο Αλέξης Τσίπρας και έτσι διεξάγουν τις προεκλογικές τους εκστρατείες.
ΟΙ ΝΙΚΕΣ. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, αφού φρόντισε να κλείσει κάθε εσωκομματικό μέτωπο και κυρίως μη επιτρέποντας τον σχηματισμό νέων ρωγμών, επένδυσε σταθερά στο πεδίο της οικονομικής πολιτικής. Επιλέγοντας την οικονομία επιτύγχανε τρεις κρίσιμες νίκες. Πρώτον, τοποθετούσε τον εαυτό του στον χώρο όπου ο ίδιος είχε το συγκριτικό πλεονέκτημα έναντι οποιουδήποτε αντιπάλου. Δεύτερον, προαναγγέλλοντας μειώσεις φόρων, πρόγραμμα προσέλκυσης επενδύσεων, δημιουργίας νέων θέσεων εργασίας και στήριξη της επιχειρηματικότητας ξανασυνδεόταν με τη μεσαία τάξη, όπως κι αν αυτή ορίζεται ή αυτοπροσδιορίζεται, και τρίτον, υιοθετούσε ένα θετικό αφήγημα για το μέλλον της χώρας. Υστερα από δέκα χρόνια σφοδρής κρίσης και καθώς ο φόβος και η οργή του εκλογικού σώματος άρχισαν να υποχωρούν, η ανάγκη για νέο ξεκίνημα και η προσδοκία για ένα καλύτερο οικονομικό αύριο έγιναν η ελκυστικότερη πολιτική υπόσχεση.
Σήμερα, με τον αέρα του βέβαιου νικητή, υιοθετεί χαμηλούς πολιτικούς τόνους και αποφεύγει την πόλωση, έτσι ώστε το θετικό πολιτικό του μήνυμα να ακουστεί καθαρά χωρίς τις αλλοιώσεις που οι σκληρές κομματικές αντιπαραθέσεις δημιουργούν. Θέλει να διευρύνει το ακροατήριό του και προς τα δεξιά και προς το κέντρο, τονίζοντας πως οι λύσεις που προτείνει, και τους αφορούν, και τους ευνοούν. Γνωρίζει πολύ καλά πως όσο μεγαλύτερη κοινοβουλευτική πλειοψηφία έχει τόσο ισχυρότερη θα είναι και η προωθητική δύναμη που θα διαθέτει για το κυβερνητικό έργο που θέλει να υλοποιήσει. Χρειάζεται μια δυνατή και με τις λιγότερες τριβές εκκίνηση προκειμένου να επιχειρήσει τη δημιουργία συνθηκών πολιτικής ηγεμονίας.
ΤΑ ΟΡΙΑ. Ο Αλέξης Τσίπρας, από την άλλη, βίωσε πριν από έναν μήνα τις συνέπειες της αυταπάτης που είχε για την επιρροή του στο εκλογικό σώμα αλλά και για τα όρια των ικανοτήτων του. Η διάψευση μιας εναλλακτικής διαχείρισης του χρέους, οι προγραμματικές ανακολουθίες, η κυνική άσκηση της εξουσίας, η εμμονή σε ιδεοληπτικές προσεγγίσεις της κοινωνικής και οικονομικής πραγματικότητας του στέρησαν την ικανότητα να αντιληφθεί την αλλαγή στις διαθέσεις της κοινής γνώμης και του πολιτικού περιβάλλοντος. Τώρα, όσα τροφοδοτούσαν την εκλογική του γιγάντωση, επαίρεται άλλωστε για τις μνημονιακές επιτυχίες της κυβέρνησής του, σε συνδυασμό με την αδυναμία του να διατυπώσει ένα συνεκτικό κυβερνητικό σχέδιο για το μέλλον και την ανολοκλήρωτη μετάβασή του στον χώρο της Κεντροαριστεράς, τον προσγειώνουν στη διαχείριση μιας οδυνηρής ήττας.
Σήμερα, αναλαμβάνει σχεδόν μόνος τον ρόλο και του υπερασπιστή του κυβερνητικού έργου και του μαχητή απέναντι στην επελαύνουσα συντηρητική παράταξη. Επανέρχεται στο «ηρωικό» του παρελθόν αποσκοπώντας στο να συγκινήσει και να κινητοποιήσει το εκλογικό του ακροατήριο που δεν τον ψήφισε στις ευρωεκλογές. Επισείει τον φόβο της «επάρατης Δεξιάς» και του αρχηγού της για να ενεργοποιήσει αντιδεξιά αντανακλαστικά, για να λάβει συγχώρεση για τα λάθη και την αλαζονεία του και για να αυξήσει τη συσπείρωση του κόμματός του. Ο φόβος του άλλου όμως δοκιμάστηκε ως αντίδοτο και για τον ίδιο και απέτυχε. Το ξέχασε. Η κοινωνία αρνείται να παίξει το παιχνίδι της πόλωσης. Το στοίχημα για τον Αλέξη Τσίπρα είναι να αυξήσει τα εκλογικά του ποσοστά για να διεκδικήσει τον ρόλο του εκφραστή του άλλου πόλου στον αναδυόμενο και πάλι δικομματισμό. Στο πλαίσιο αυτό επιτίθεται στη ΝΔ σε όλες της τις εκφάνσεις προκειμένου να προσεγγίσει το κοινό του ΚΙΝΑΛ, εγγράφοντας υποθήκες για την επόμενη μέρα. Κυριακή, κοντή γιορτή.
-Ο Γρηγόρης Τσιμογιάννης είναι σύμβουλος Στρατηγικής Επικοινωνίας στην Precise Strategy
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου