Είναι αργά για δάκρυα Αντώνη
Θα μας επιτρέψετε να παραθέσουμε ορισμένα σημεία του σημαντικού αυτού άρθρου. Το οποίο στην πραγματικότητα δεν λέει κάτι διαφορετικό από αυτά που εδώ και χρόνια υποστηρίζει ο κ. Φιλιππάκης και τα έντυπά του. Τι δείχνει όμως ο κ. Φιλιππάκης με το άρθρο του; Ότι αυτός παραμένει σταθερός στις θέσεις. Τίμιο εκ μέρους του. Δεν αλλάζει απόψεις επειδή ο κ. Σαμαράς δέχτηκε την πρόσκληση και παραβρέθηκε σε μία παρουσίαση βιβλίου.
Ο κ. Φιλιππάκης κατηγορεί τον κ. Σαμαρά για ΠΑΣΟΚολατρεία, «που άρχισε από τη στήριξη της κυβέρνησης Παπανδρέου το 1995, με την εκλογή Στεφανόπουλου, και έφτασε στο απόγειό της με την περίφημη συγκυβέρνηση-σφιχτό εναγκαλισμό του 2012».
Τον κατηγορεί επίσης για τη μετάλλαξη της ΝΔ, όπως χαρακτηριστικά λέει «από κόμμα που εξέφραζε τον Ελληνα νοικοκύρη και τις πιο λαϊκές τάξεις, σε ένα νεοφιλελεύθερο συνονθύλευμα «μισθοφόρων» προερχόμενων από τον ΛΑΟΣ, το Ποτάμι και το σημιτικό ΠΑΣΟΚ».
Γράφει και άλλα ο κ. Φιλιππάκης περί συμπόρευσης του κ. Σαμαρά με την ολιγαρχία, για καταστροφή της χώρας από το PSΙ και για… εμμονή του στην υπόθεση της Novartis. Ειδικά για την Novartis, ο κ. Φιλιππάκης γράφει απευθυνόμενος στον κ. Σαμαρά: «η πρότασή του για ανεξάρτητη Δικαιοσύνη περιλαμβάνει και την κατάργηση των αποφάσεών της που δεν τον βολεύουν; Γιατί, αν θυμόμαστε καλά, ούτε η υπόθεση Novartis χαρακτηρίστηκε σκευωρία, ούτε ερευνήθηκε το πόρισμα Τουλουπάκη περί υπάρξεως τροχήλατων βαλιτσών, οι οποίες φαίνεται πως ακόμη… αγνοούνται κάπου μέσα στο Μέγαρο Μαξίμου»!
Και ο κ. Φιλιππάκης καταλήγει με ερωτήματα φωτιά για τον κ. Αντώνη Σαμαρά: «Ακόμα, πάντως, κι αν είχε μετανοήσει πραγματικά για όλα τα πεπραγμένα του -εμείς δεν συγχωρούμε, ο Θεός μόνο-, γιατί παραμένει στο κόμμα αυτό έχοντας ψηφίσει και με τα δυο χέρια τα περισσότερα νομοθετήματα-τερατουργήματα; Αυτό ισχύει και για όλους τους βουλευτές που εμφανίσθηκαν προχθές κάνοντας δήθεν τους αντιστασιακούς…
Θα σας απαντήσουμε εμείς γιατί παρέμεινε και τώρα «επαναστάτησε»! Γιατί απώλεσε κάθε ελπίδα να γίνει Πρόεδρος Δημοκρατίας ή Ευρωπαίος επίτροπος ή έστω επίτροπος του Ιερού Ναού της Υπαπαντής στην Καλαμάτα. Γιατί περίμενε να βυθιστεί ο Κυριάκος Μητσοτάκης στις ευρωεκλογές για να υιοθετήσει ιδέες και αρχές που απεύχετο μετά βδελυγμίας. Ευχαριστούμε, κύριε Σαμαρά, που μας διαβάζετε ανελλιπώς. Ξέραμε ότι κάποτε θα σας φανούν χρήσιμα όσα θαρραλέα υποστηρίζουμε από την πρώτη μέρα έκδοσής μας. Δεν σας ευχαριστούμε όμως γιατί, ενώ υποδύεστε οψίμως τη συνείδηση της παράταξης, αποτελείτε τον Εφιάλτη της».
Πολύ αργά για δάκρυα, Αντώνη…
Έτσι καταλήγει το εξαιρετικό άρθρο. Φαντάζομαι ότι θα συμφωνεί και ο κ. Σαμαράς. Για την σπουδαιότητα του άρθρου ο λόγος.
Ολόκληρο το άρθρο μπορείτε να το διαβάσετε εδώ.
Θανάσης Μαυρίδης
Σε κάποια φάση νόμισα ότι ο Σαμαράς θα καλούσε σε επιστράτευση, ακούγοντάς τον στην εκδήλωση στο Πολεμικό Μουσείο. Γιατί τόσο μίσος, αναρωτήθηκα. Δική τους είναι η παράταξη, δικός τους ο πρωθυπουργός που έχει σαρώσει σε όσες εκλογικές αναμετρήσεις έχει κατέβει, έχει στηρίξει οικονομικά και γεωστρατηγικά τη χώρα, πέρασε πανδημία και υβριδική επίθεση από Τουρκία αλώβητος, επενδύει (έστω δειλά) σε κομβικές μεταρρυθμίσεις, αποδεκάτισε την αντιπολίτευση στα αριστερά του. Γιατί έχει εκνευρίσει τόσο τους προκατόχους του;
«Χάσαμε 1 εκατομμύριο ψήφους», επεσήμανε ο κ. Σαμαράς. Λάθος. Αυτό που δεν έχουν αντιληφθεί οι κορυφαίοι της ΝΔ είναι ότι αυτό το εκατομμύριο δεν ήταν ποτέ δικό τους. Δικό τους είναι το 18,8% και το 27,8% που πήρε ο Σαμαράς. Το επιπλέον, ως το 41% που πήρε ο κ. Μητσοτάκης, είναι οι κεντρώοι που δανείζουν την ψήφο τους όχι στη ΝΔ, αλλά στον Κυριάκο -αυτοί που οι νεοδημοκράτες αποκαλούν περιφρονητικά kyriakistas. Το 41% είναι οι κομματικά άστεγοι κεντρώοι πολίτες που θεωρούν καλύτερο πολιτικό τον Κυριάκο Μητσοτάκη από όλους τους άλλους νεοδημοκράτες και τον στήριξαν για να μην υπερισχύσει ποτέ ξανά η Δεξιά του παρελθόντος και η ακροαριστερά του ΣΥΡΙΖΑ. Στοιχειώδης αριθμητική.
Με ποιους θα συμμαχήσει η ΝΔ, αν χρειαστεί, αναρωτήθηκε φωναχτά ο κ. Σαμαράς. Καλύτερα να μας εξηγούσε ο ίδιος, που συνεργάστηκε (και καλώς) με το ΠΑΣΟΚ και τη ΔΗΜΑΡ (δηλαδή με διεύρυνση στο «φαντασιακό κέντρο» που τώρα αφορίζει), με ποιον θα έπρεπε να συνεργαστεί τώρα η ΝΔ; Με τον Νατσιό; Τον Βελόπουλο; Ή την Λατινοπούλου; Ποιος είναι ο φιλορώσος της καρδιάς τους;
«Είναι επιτυχημένο το επιτελικό κράτος με τους ανακυκλούμενους υπουργούς και τους απαξιωμένους βουλευτές;», αναρωτήθηκε ο κ. Σαμαράς.
Ενοχλεί προφανώς που παραμένουν ανέγγιχτοι η Μενδώνη, ο Πιερρακάκης, ο Σκέρτσος, ο Γεραπετρίτης. Καλώς ή κακώς αυτοί οι άνθρωποι της «διεύρυνσης» αποδίδουν. Και σχηματίζουν καλή ομάδα δίπλα στον Άδωνι, τον Βορίδη και τα «σπλάχνα» της ΝΔ, όπως η Όλγα, ο Δένδιας, ο Χατζηδάκης. Τους ίδιους υπουργούς εμπεριείχε η κυβέρνηση Σαμαρά το 2012. Εκτός αν θεωρούνται απώλειες για την παράταξη ο Πάνος Παναγιωτόπουλος και ο Νίκος Νικολόπουλος!
Στο πλαίσιο της σαμαρικής πλατφόρμας καταγγέλθηκε η ισότητα στο γάμο, η woke κουλτούρα, η διολίσθηση της Ευρώπης, η απομάκρυνση από τις παραδοσιακές αξίες και την οικογένεια. Υπάρχουν και σωστά στοιχεία στην κριτική, που πρέπει να μας προβληματίσουν. Ειπώθηκαν ωστόσο με τα ίδια λόγια που χρησιμοποιεί ο Μπαρντελά, ο Βελόπουλος, ο Νατσιός. Δηλαδή ιδεολογική περιχαράκωση σε μια περίκλειστη Ευρώπη. Αυτή είναι η ΝΔ που οραματίζονται οι πρώην;
Η σημαντικότερη, σημειολογικά, «δήλωση» του κ. Σαμαρά ήταν ότι πήγε σε εκδήλωση που διοργάνωσε ο διώκτης του δημοσιογράφος Κοττάκης με καλεσμένη την διώκτριά του Βασιλική Θάνου. Ο εχθρός του εχθρού μου είναι δικός μου φίλος! Οι διώκτες του κ. Σαμαρά τον «στόλισαν» βέβαια κανονικά την επομένη: μια ημέρα μετά την εκδήλωση στο Πολεμικό Μουσείο, η εφημερίδα «Δημοκρατία» [όπου και ο Κοττάκης] επανέφερε το σενάριο με τις «τροχήλατες βαλίτσες» Σαμαρά στο Μαξίμου (Novartis) και τον χαρακτήρισε βασικό υπεύθυνο για τη μετάλλαξη της ΝΔ. «Από κόμμα που εξέφραζε τον 'Ελληνα νοικοκύρη και τις πιο λαϊκές τάξεις [ο Σαμαράς το μετέτρεψε] σε ένα νεοφιλελεύθερο συνονθύλευμα «μισθοφόρων» προερχόμενων από τον ΛΑΟΣ, το Ποτάμι και το σημιτικό ΠΑΣΟΚ, του οποίου ήταν, καθώς φαίνεται, φανατικός θαυμαστής από πάντα».
Η εφημερίδα «Δημοκρατία» κάρφωσε μάλιστα στην καρδιά τον κ. Σαμαρά εξηγώντας γιατί επαναστάτησε τώρα κατά του Κυριάκου Μητσοτάκη: «Γιατί απώλεσε κάθε ελπίδα να γίνει Πρόεδρος Δημοκρατίας ή έστω Ευρωπαίος Επίτροπος ή έστω επίτροπος του Ιερού Ναού της Υπαπαντής στην Καλαμάτα». Το ίδιο άρθρο τον αποκαλεί «Εφιάλτη» της παράταξης και όχι συνείδηση. «Πολύ αργά για δάκρυα, Αντώνη...», καταλήγει.
Συμπέρασμα, λάθος εχθρούς και φίλους επιλέγει ο κ. Σαμαράς. Πήγε να κάνει την «επανάσταση» με αυτούς που τον κατηγορούν ότι δεν ενδιαφέρεται στην πραγματικότητα για την ιδεολογία, αλλά για την κυριαρχία στο κόμμα και την πρόσβαση στη νομή της εξουσίας. Υπέροχη παγίδα του έστησε και ο αποτραβηγμένος της Ραφήνας, ο οποίος αφού του παρέδωσε την εκδήλωση για ένα δικό του βιβλίο, τον άφησε μόνο του ανεπανόρθωτα να εκτεθεί.
Είναι τώρα στο χέρι του κ. Μητσοτάκη να κάνει την υπέρβαση. Για πρώτη φορά τα τελευταία οκτώ χρόνια, ένα σοβαρό εσωκομματικό μέτωπο ανοίγει στη ΝΔ. Ανεξαρτήτως προθέσεων, εμβέλειας και στόχων. Πού θα οδηγήσουν αυτές οι εξελίξεις θα κριθεί από την ικανότητα Μητσοτάκη, στο επόμενο κρίσιμο εξάμηνο, να επιλέξει πρόσωπα και πολιτικές: από τις προγραμματικές δηλώσεις στη ΔΕΘ, τον χειρισμό των βαρονιών της ΝΔ, ως την επιλογή προέδρου Δημοκρατίας και την άσκηση σοβαρής και αποτελεσματικής πολιτικής, όλο το πεδίο είναι δικό του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου