"...Η είσοδός του στα ΜΜΕ φάνηκε εξ αρχής ότι ήταν η προίκα σε έναν γάμο συμφέροντος με την κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Ο ίδιος άλλωστε δεν το έκρυψε όταν ύστερα από εκείνον τον διαγωνισμό - ριάλιτι για τις τηλεοπτικές άδειες δήλωσε ότι συμμετείχε ως «λαγός» για να ανεβάσει τις τιμές. Και πέρυσι όταν σε συνέντευξή του εξεθείασε τον Πρωθυπουργό που τον παρομοίασε με τον Πούτιν. Προσπάθησε να μπει στον ΔΟΛ, μπήκε και βγήκε στο Mega, αγόρασε τον Πήγασο και το κανάλι Ε. Και μετά ήρθε η Κυριακή 11 Μαρτίου και η φωτογραφία που έκανε τον γύρο του κόσμου...."

Από "ΤΑ ΝΕΑ" και τα "ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ"

"ΤΑ ΝΕΑ/ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ", 17-18/03/18

Από τη Γεωργία στον... ΠΑΟΚ
Ιβάν Σαββίδης: Ο άνθρωπος 

που ήθελε να γίνει βασιλιάς
Το πάθος του για την εξουσία και οι κομματικές διασυνδέσεις – Οι ρόλοι του ως μεσσία του ΠΑΟΚ και ως «λαγού» της τηλεόρασης

Tης Πέπης Ραγκούση

Ο Ζαν-Λικ Γκοντάρ έλεγε ότι μια ταινία πρέπει να έχει αρχή, μέση και τέλος. Οχι απαραίτητα με αυτήν τη σειρά. Η ζωή του Ιβάν Σαββίδη έχει και άλλα στοιχεία που κάνουν μια ταινία συναρπαστική. Εντάσεις, φιλοδοξίες, συγκρούσεις, ανατροπές, πάθος για την εξουσία αλλά και πολλά «νέα ξεκινήματα» που μπορεί να μπερδέψουν κάποιον για το ποιο από όλα σηματοδοτεί τη «μεγάλη αρχή».

Οπως και να έχει, αυτό το φιλμ ζωής ξεκινάει στις 27 Μαρτίου του 1959 στο χωριό Σάντα της περιφέρειας Τσάλκα στη Νότια Γεωργία. Το όγδοο και τελευταίο παιδί της Κλεονίκης και του Ιγνάτιου Σαββίδη, μεγάλωσε με τη χαρακτηριστική ποντιακή αυστηρότητα και προσήλωση στην Ορθοδοξία. Μέχρι να πάει στο σχολείο μάλιστα, μιλούσε μόνο ποντιακά. Στα χρόνια της εφηβείας του η οικογένεια μετακομίζει στο Ροστόφ στον Ντον (στη βορειοανατολική ακτή της Μαύρης Θάλασσας) όπου ολοκληρώνει τη βασική εκπαίδευσή του. Αμέσως μετά κατατάσσεται στον σοβιετικό στρατό απ' όπου αποστρατεύεται με τον βαθμό του λοχία.

Η περεστρόικα φαντάζει ακόμη ως προοπτική και οι ορίζοντες είναι αρκετά κλειστοί σε αυτή τη σοβιετική επαρχία. Ο Σαββίδης δεν έχει μεγάλα περιθώρια επιλογής.  Αρχίζει να δουλεύει ως καπνεργάτης (όπως ήταν και οι γονείς του) στο τοπικό Κρατικό Εργοστάσιο Καπνού. Παράλληλα, στα 25 του εγγράφεται στο τμήμα Logistics του Ινστιτούτου Εθνικής Οικονομίας του Ροστόφ. Τότε παντρεύεται την Κυριακή που παραμένουν μαζί μέχρι τώρα αν και είναι ελάχιστες οι δημόσιες εμφανίσεις της. Μαζί αποκτούν τους δύο γιους τους, Γιώργο και Νίκο. Στον γάμο του ένας θείος τού κάνει δώρο μία φανέλα του ΠΑΟΚ και από τότε γίνεται φανατικός οπαδός της ομάδας!

Τα χρόνια περνούν και όσο το σοβιετικό καθεστώς φθίνει τόσο ο Σαββίδης ανέρχεται στην ιεραρχία του εργοστασίου. Το 1990 έρχεται για πρώτη φορά στη Μακεδονία με πρόφαση να επισκεφτεί την αδελφή του στην Κρύα Βρύση του Νομού Πέλλας. Στην πραγματικότητα όμως, λένε όσοι γνωρίζουν, να βρει ντόπιους επιχειρηματίες που θα ήταν πρόθυμοι να συνεργαστούν μαζί του και να επενδύσουν στην αναδυόμενη ιδιωτική οικονομία της πρώην ΕΣΣΔ. Τα λεφτά όμως είναι, προς το παρόν, λίγα, τα Lada σαράβαλα και η ρωσική γλώσσα ακούγεται ακόμη εξωτική, έτσι επιστρέφει όπως ήρθε...

Με αγάπη από τον Βλαδίμηρο

Οταν το 1992 το Κρατικό Εργοστάσιο Καπνού ιδιωτικοποιήθηκε, ο Ιβάν Σαββίδης βρέθηκε γενικός διευθυντής και μέλος του διοικητικού συμβουλίου. Και τον επόμενο χρόνο, πρόεδρος.

Από τότε και παράλληλα με την επιχειρηματική του ανάπτυξη εξελίχθηκε και η πορεία του στη δημόσια ζωή της χώρας του. Το 2003 εξελέγη βουλευτής της Νομοθετικής Βουλής του Ροστόφ ενώ την ίδια εποχή ανέλαβε την ποδοσφαιρική ομάδα της πόλης καλύπτοντας χρέη 10 εκατομμυρίων δολαρίων. Το 2007, με το κόμμα του Πούτιν Ενωμένη Ρωσία μπήκε ως βουλευτής και στη ρωσική Δούμα. Αυτός ήταν και ο λόγος που αποποιήθηκε την ελληνική ιθαγένεια την οποία είχε πάρει πριν από έναν περίπου χρόνο. Και την οποία ξαναπήρε το 2013 όταν αποφάσισε να εγκατασταθεί μόνιμα στην Ελλάδα όταν, όπως λέγεται, οι σχέσεις του με το σύστημα Πούτιν κόπηκαν.  Ενδεικτικό είναι ότι οι δύο άνδρες συναντήθηκαν πριν από δύο χρόνια στο Αγιον Ορος και αυτόπτες μάρτυρες λένε ότι δεν αντάλλαξαν κουβέντα.

Αν η ζωή του Σαββίδη γινόταν τελικά ταινία, μεγαλύτερη διάρκεια θα απασχολούσαν οι δραστηριότητές του στην Ελλάδα. Διότι εκτός από το επιχειρηματικό κομμάτι, τον ρόλο του «λαγού» και τις κομματικές διασυνδέσεις, υπάρχει και η επιταγή του ποντιακού ιδεώδους (παραφράζοντας τον Ιψεν) που ορίζει το αποτύπωμά του στη Βόρεια Ελλάδα. Σκύβει και φιλάει το χώμα όταν φτάνει στην ιδιαίτερη πατρίδα του, το Πρόχωμα Κιλκίς, εκεί όπου εις μνήμη των γονιών του έχτισε τον ναό του Αγίου Πνεύματος, αντίγραφο του αντίστοιχου που βρίσκεται στη Σάντα. Εκεί υπάρχει κι η περίφημη αγιογραφία στην άκρη της οποίας απεικονίζεται η οικογένεια Σαββίδη με τον αρχηγό πατέρα να κρατά στα χέρια του και να προσφέρει στον Θεό τον ναό. Επίσης το 2010 πρωτοστάτησε για να γίνει λειτουργία για πρώτη φορά μετά το 1922 στον ναό της Παναγίας Σουμελά. 

Εξάλλου, ο ίδιος, σε συνέντευξή του στο «Πρώτο Θέμα», αποκαλεί τους ρωσόφωνους Πόντιους παλιννοστούντες «ο λαός μου». Και παρόλο που από το στόμα του δεν βγαίνει λέξη στα ελληνικά, όσοι γνωρίζουν λένε ότι καταλαβαίνει τα πάντα αλλά δεν μιλάει, πιθανόν για λόγους τακτικής. Εκδήλωσε το ενδιαφέρον του για τον ΠΑΟΚ πρώτη φορά το 2006. Τότε το deal δεν τελεσφόρησε γιατί εκτίμησε ότι δεν τον συνέφερε επιχειρηματικά. Επανήλθε το 2012 με μεγαλύτερη προσωπική περιουσία και μεγαλύτερες φιλοδοξίες. Οχι μόνο επιχειρηματικές όπως λένε όσοι τον γνωρίζουν καλύτερα. Αυτή τη φορά όμως ήξερε ότι ο δρόμος προς την κορυφή έπρεπε να στρωθεί με πολιτικές λυκοσυμμαχίες.

Στον ΠΑΟΚ τον υποδέχθηκαν ως προαναγγελθέντα μεσσία. Κάτι που άρχισε να δημιουργεί ένα είδος λαϊκού ερείσματος υποθάλποντας συγχρόνως τον διαχωρισμό Βορείων - Νοτίων. Πολύ περισσότερο όταν αγόρασε και συμμετείχε σε επιχειρήσεις που σηματοδοτούν τη μακεδονική εντοπιότητα όπως το ξενοδοχείο Μακεδονία Παλάς, η ΣΕΚΑΠ, η Σουρωτή, ο ΟΛΘ. Παράλληλα άρχισε να εντάσσεται ως σημαίνουσα προσωπικότητα στην κοινωνική ζωή της πόλης. Ο γάμος του γιου του Γιώργου με τη Γιάννα Κουντγιάκοβα ήταν το καλοκαίρι του 2016 το μεγάλο κοσμικό γεγονός, ένας τυπικός ρώσικος γάμος - όπως έχει κατοχυρωθεί στο σχετικό λανγκάζ. Μακριές τουαλέτες, πολυτέλεια, ο Κώστας Καραμανλής, ο Πάνος Καμμένος και ο Λευτέρης Πανταζής στο πάλκο της γαμήλιας δεξίωσης. Πιο σεμνός ο γάμος της ανιψιάς του Σόνιας με τον Ανδρέα Παπαμιμίκο.

Ενα κανάλι κι ένα πιστόλι

Η είσοδός του στα ΜΜΕ φάνηκε εξ αρχής ότι ήταν η προίκα σε έναν γάμο συμφέροντος με την κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Ο ίδιος άλλωστε δεν το έκρυψε όταν ύστερα από εκείνον τον διαγωνισμό - ριάλιτι για τις τηλεοπτικές άδειες δήλωσε ότι συμμετείχε ως «λαγός» για να ανεβάσει τις τιμές. Και πέρυσι όταν σε συνέντευξή του εξεθείασε τον Πρωθυπουργό που τον παρομοίασε με τον Πούτιν. Προσπάθησε να μπει στον ΔΟΛ, μπήκε και βγήκε στο Mega, αγόρασε τον Πήγασο και το κανάλι Ε. Και μετά ήρθε η Κυριακή 11 Μαρτίου και η φωτογραφία που έκανε τον γύρο του κόσμου.

…Ο Γκοντάρ έλεγε επίσης ότι για να κάνει μια ταινία τού φτάνει ένα πιστόλι και ένα κορίτσι. Δεν ξέρω τι ταινία θα έκανε με ένα πιστόλι και τον Ιβάν Σαββίδη. Φίλος, ειδήμων στα κινηματογραφικά, μου έλεγε ότι η ζωή του μεγαλοεπιχειρηματία θα μπορούσε να γίνει ταινία από τον Ολιβερ Στόουν. Ή από τον Αλεξάντερ Πέιν που θα ανίχνευε τις κωμικές αιχμές της. Ενώ κάποιος άλλος θυμήθηκε τον «Ανθρωπο που θα γινόταν βασιλιάς» του Χιούστον.

"ΤΑ ΝΕΑ/ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ", 17-18/03/18. 

"ΤΑ ΝΕΑ/ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ", 17-18/03/18

ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΟΥ ΜΕΝΕΛΑΟΥ ΤΑΣΙΟΠΟΥΛΟΥ

Αποστάσεις διατηρεί τόσο στο προσκήνιο όσο και στο παρασκήνιο ο αμερικανικός παράγων σχετικά με τις εντυπωσιακές εξελίξεις που υπάρχουν μετά την ατυ­χή κατάληξη του ποδοσφαιρυχού αγώνα ΠΑΟΚ-ΑΕΚ την προηγούμενη Κυριακή, με επίκεντρο τον επιχειρηματία και ιδιοκτήτη της ομάδας της Θεσσαλονίκης, κ. Ιβάν Σαββίδη. Παρά το γεγονός ότι το όλο ζήτημα διατηρείται για πολ­λές ημέρες στην πρώτη γραμμή της επικαιρότητας, -ενώ τα επεισόδια που δημιούργησε ο «οπλοφόρος» Ιβάν Σαββίδης καταλήγουν «συμπαντικά» για το ελ­ληνικό πρωτάθλημα και για το πλαίσιο που θα καθο­ρισθεί και με εμπλοκή της FIFA για τη διαμόρφωση της πραγματικότητας μέσα από την οποία θα απο­φασισθεί η άρση της αναστολής των αγώνων- για τους εκπροσώπους της αμερικανικής διπλωματίας στη χώρα μας η όλη εξέλιξη χαρακτηρίζεται ελλη­νικό «εσωτερικό ζήτημα». Αρα, δεν είναι επιθυμητή καμία εμπλοκή.

Σε απολύτως ανεπίσημο επίπεδο και μάλλον ως «κοινωνιολογικού» χαρακτήρα σχόλιο σημειώνεται ότι οι ανταγωνισμοί μεταξύ των επιχειρηματικών ομίλων που έχουν στην ιδιοκτησία τους ποδοσφαι­ρικές ομάδες δεν θα ήταν σωστό να περνούν κά­ποιο όριο, με αποτέλεσμα να ενισχύονται ο φανατι­σμός και η επιθετικότητα μεταξύ των οπαδών των ομάδων αυτών. Πολύ περισσότερο όταν δεσπόζουν στα social media αναρτήσεις φερόμενων ως οπα­δών διαφόρων ομάδων που διεκδικούν το πρωτά­θλημα, με τοποθετήσεις και προτροπές που καλλιερ­γούν τον διχασμό μεταξύ του ελληνικού Βορρά και του ελληνικού Νότου.

ΑΠΟΛΗΞΕΙΣ

Κατά τα άλλα, οι πολλές επιπλοκές που προκλήθη­καν από τα επεισόδια στην Τούμπα με πρωταγω­νιστή τον κ. Σαββίδη, τόσο για την παρουσία τοσ επιχειρηματικού ομίλου στην Ελλάδα και τη δραστη­ριοποίηση του όχι μόνον στον χώρο τόυ ποδοσφαί­ρου -που για τους διεθνείς παρατηρητές στην Ελλά­δα λογίζεται ως μορφή πολιτικής επιρροής- αλλά και στα μίντια ή την αξιοποίηση κρατικών υποδομών της χώρας, όπως ο Λιμένας θεσσαλονίκης ή η κα­πνοβιομηχανία ΣΕΚΑΠ, αντιμετωπίζονται με εύλο­γο ενδιαφέρον. Επίσης, το ποιες θα είναι οι πολιτικές απολήξεις της υπόθεσης σε σχέση με την εκλεκτι­κή σχέση που είχαν με τον επιχειρηματία κυβερνη­τικοί κύκλοι, με ιδιαίτερη έμφαση στους «πόλους» του υπουργού Αμυνας, Π. Κομμένου, και του «πα­ρασυρόμενου» από αυτόν υπουργού Ψηφιακής πο­λιτικής, Ν. Παππά. Δεν θα πρέπει να αγνοείται το γεγονός ότι ο αμερικανικός παράγων παρακολουθούσε αρχικά τη δραστηρι­ότητα του  επιχειρη­ματία Σαββίδη όχι μόνο για την διείσδυσή του στη σημα­ντική γεωπολιτικά «συμμαχική» Ελλά­δα, αλλά και σε σχέ­ση με την περίφημη υπόθεση των εμπλο­κών του ομογενούς και συμβούλου στην προεκλογική εκστρα­τεία Τραμπ, Γ. Παπαδόπουλου. Οι επαφές και οι σχέ­σεις του οποίου, όχι μόνο στο εσωτερικό των ΗΠΑ, αλλά και στην Ελλάδα, την Κύπρο ή άλλες μεσογεια­κές χώρες, με πολιτικούς και επιχειρηματικούς πα­ράγοντες είχαν μπει στο «μικροσκόπιο» των υπηρε­σιών ασφαλείας των ΗΠΑ. Στο πεδίο αυτό, αξίζει να γίνει μνεία στην παρουσία του επιχειρηματία Σαββί­δη σε εκδηλώσεις ομογενών αμέσως μετά την εκλο­γή Τραμπ στην Ουάσινγκτον.

ΧΕΙΡΙΣΜΟΙ

Για να επανέλθουμε στο παρόν, επιχειρώντας τα «Π» να αποτυπώσουν την ατμόσφαιρα στην αμερικανι­κή διπλωματική αποστολή στη χώρα μας και μιλώ­ντας με πρόσωπα που έχουν μεγάλη εμπειρία στο συγκεκριμένο περιβάλλον για τις τελευταίες εξελί­ξεις με επίκεντρο τον κ. Ιβάν Σαββίδη, κατέγραφαν ένα κλίμα ικανοποίησης. Ειδικά για το γεγονός ότι ο πρέσβης Τζ Πάιατ επέλεξε, αλλά και οι αξιωμα­τούχοι της πρεσβείας ακολούθησαν όλο το προη­γούμενο διάστημα για τη δραστηριότητα Σαββίδη «δημόσια διπλωματία» και όχι πλέγμα παρασκηνι­ακών διαβουλεύσεων και πιέσεων για τον περιορι­σμό της εμπλοκής του στην ελληνική πραγματικό­τητα και προοπτική.

Ετσι, σήμερα, που σύμφωνα με αναφορά από πρό­σωπα του συγγενικού του περιβάλλοντος ο κ. Σαβ­βίδης καταφεύγει στη Ρωσία και βρίσκεται υπό κα­θεστώς ελέγχου από την αθλητική Δικαιοσύνη και τις ευρωπαϊκές δομές του ποδοσφαίρου ή σε συνθήκες «απορρύθμισης» για το γκρουπ των μίντια που ελέγχει, ουδεμία εμπλοκή θα μπορούσε να αποδοθεί στην αμερυςανική πρεσβεία στην Αθήνα.

ΟΙ ΑΙΧΜΗΡΕΣ ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΠΡΕΣΒΗ ΤΩΝ ΗΠΑ

07/09/17Ομιλία στο Oil & Gas Forure^nou διοργά­νωσε το Ελληνοαμερικανικό Επιμελητή-, ριο στην Αλεξανδρούπολη
«Επηρεάζεται η κυριαρχία της Ρωσίας στην αγορά αερίου ως παρόχου σε μονοπωλια­κό επίπεδο και έτσι αυτή προσπαθεί να επη­ρεάσει πολιτικούς στόχους»

05.10.17 Συνέντευξη στο voria.gr στη θεσσαλονίκη
«Ανησυχούμε όταν εταιρείες που προέρχο­νται από τη Ρωσία λειτουργούν στην Ελλά­δα χωρίς ένα ξεκάθαρο πλαίσιο όσον αφο­ρά τη διάρθρωση της διοίκησης τους και ως προς το από πού προέρχονται τα χρήματα»

05.12.17 Ομιλία στο συνέδριο του Ελληνοαμερικα­νικού Επιμελητηρίου στην Αθήνα
«Οι αμερικανικές εταιρείες φέρνουν τη διαφάνεια και τα υψηλά πρότυπα εταιρικής κυβέρνησης και αναζητούν το ίδιο από τους Ελληνες εταίρους τους. Ελπίζω ότι η Ελλάδα θα αναγνωρίσει αυτά τα θετικά χαρακτηριστι­κά. Εχουμε δει τις δυσκολίες που αντιμετωπί­ζει η ιδιωτικοποίηση στην Ελλάδα, όπως στο λιμάνι της θεσσαλονίκης, όπου είναι ασαφές ποιοι είναι οι πραγματικοί ιδιώτες επενδυτές και από πού προέρχονται τα χρήματα τους»