Ας μην αυταπατώμεθα, παρουσία κοινοβουλευτική ο Κώστας Καραμανλής ο Ακάματος δεν είχε καμία, εκτός από τις ονομαστικές ψηφοφορίες. Ούτε όμως στον ευρύτερο δημόσιο διάλογο συμμετείχε. Παρακολουθούσε τις εξελίξεις, αλλά δεν μιλούσε. Ο λόγος ήταν ότι, αν μιλούσε αυτός ένας πρώην Πρωθυπουργός, οπωσδήποτε θα του απαντούσαν, οπότε θα ώφειλε και εκείνος να απαντήσει και πάει λέγοντας. Κοινώς, βαριόταν να ανοίξει διάλογο, μολονότι ως πρώην Πρωθυπουργός θα έπρεπε να το θεωρεί υποχρέωσή του....

Από "ΤΑ ΝΕΑ"

"ΤΑ ΝΕΑ", 22/02/23

Φιλότιμος και αποφασιστικός

Τελικά, είναι φιλότιμος άνθρωπος και το αποδεικνύει η απόφασή του να μην είναι υποψήφιος στις ερχόμενες εκλογές. Ας μην αυταπατώμεθα, παρουσία κοινοβουλευτική ο Κώστας Καραμανλής ο Ακάματος δεν είχε καμία, εκτός από τις ονομαστικές ψηφοφορίες. Ούτε όμως στον ευρύτερο δημόσιο διάλογο συμμετείχε. Παρακολουθούσε τις εξελίξεις, αλλά δεν μιλούσε. Ο λόγος ήταν ότι, αν μιλούσε αυτός ένας πρώην Πρωθυπουργός, οπωσδήποτε θα του απαντούσαν, οπότε θα ώφειλε και εκείνος να απαντήσει και πάει λέγοντας. Κοινώς, βαριόταν να ανοίξει διάλογο, μολονότι ως πρώην Πρωθυπουργός θα έπρεπε να το θεωρεί υποχρέωσή του.

Παρ' όλ' αυτά, το πολιτικό βάρος του ήταν μεγάλο, όχι μόνο επειδή είχε κυβερνήσει στα ανέμελα χρόνια της αστακομακαρονάδας ή λόγω του ιστορικού ονόματος που έφερε, αλλά και επειδή εμφανώς διέθετε τα προσόντα και τις ηγετικές δυνατότητες. Το πρόβλημα όμως ήταν ότι οι δυνατότητες αυτές δεν συνοδεύονταν από την ανάλογη διάθεση και φιλοδοξία. Ηταν, θα έλεγες, η περίπτωση του έξυπνου ανθρώπου που εγκλωβίζεται στην αδράνεια, επειδή αντιλαμβάνεται τη ματαιότητα της δράσης. Το παιχνίδι των εκλογών τον γοήτευε, η διακυβέρνηση όμως τον καταπίεζε και τον έπληττε. Ετσι, επί των ημερών του, ο Ομπλόμοφ είχε μετακομίσει στο Μαξίμου. Τα «greek statistics» και η χρεοκοπία ήταν η κληρονομιά που άφησε, ωστόσο χωρίς ποτέ να αναλάβει ή να του καταλογιστεί η ευθύνη. Στις Βρυξέλλες θεωρείται ο κατ' εξοχήν υπεύθυνος της ελληνικής χρεοκοπίας, εδώ όμως τη φήμη του προστάτευσαν η παταγώδης ανεπάρκεια του διαδόχου του στην πρωθυπουργία και η δημοτικότητα στη βάση της λαϊκής Δεξιάς.

Οι αντιδράσεις που προκάλεσε η απόφασή του ήταν οι αναμενόμενες. Το Μαξίμου τον αποχαιρέτησε με ύμνους και εγκώμια, ενώ ο διάδοχός του στην εκπροσώπηση του ονόματος, ο Κώστας Αχ! Καραμανλής, με «πολύ μεγάλη συγκίνηση». Τα υπόλοιπα μάλλον προκαλούν αμηχανία. Ο μεν Κυριάκος Βελόπουλος πανηγύρισε από το βήμα της Βουλής, φανταζόμενος ότι θα πάρει ψηφοφόρους από τυχόν απογοητευμένους καραμανλικούς της Μακεδονίας, ο δε Πάνος Καμμένος προσπάθησε να ενισχύσει τον υποτιθέμενο μύθο: «Οταν ο Ελληνικός Λαός μάθει το μέγεθος του Ηγέτη Ελληνα Κώστα Καραμανλή και το τι έχει κάνει για την Πατρίδα τότε θα καταλάβει τι έγκλημα έκανε το 2009...», έγραψε στο Τουίτερ ο πρώην υπουργός Αμυνας του Αλέξη Τσίπρα. Και γιατί δεν μας το λέει κατευθείαν; Προς τι το μυστήριο;

Ξεκίνησα εξαίροντας τη φιλοτιμία του ανδρός, ας κλείσω προσθέτοντας ότι είναι και αποφασιστικός, διότι υποθέτω ότι από το 2012 πρέπει να μελετούσε τη χθεσινή απόφαση. «Εχω πάρει την απόφασή μου», φέρεται ότι είπε στην τηλεφωνική συνομιλία του με τον Κυριάκο Μητσοτάκη και πρόσθεσε: «Σκέφτομαι να κάνω άλλα πράγματα». Αλλα πράγματα; Πάντα με την ίδια διακριτικότητα, φαντάζομαι, διότι όποια και αν ήσαν αυτά που έκανε μέχρι τώρα κατάφερε πολύ επιτήδεια να τα κρύψει από όλους. Ποια θα είναι αυτά τα «άλλα πράγματα» κανείς δεν μπορεί να πει. Ας περιμένουμε δέκα χρόνια να το σκεφτεί καλά και θα μάθουμε...

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΠΡΩΤΟΣΕΛΙΔΟ

Προ ημερών το Ιδρυμα Σταύρος Νιάρχος (ΙΣΝ) ακύρωσε διαγωνισμό για την κατασκευή τριών νοσοκομείων, που χρηματοδοτεί το Ιδρυμα, και το γεγονός ερμηνεύτηκε πολιτικά. Αντιπολιτευόμενη εφημερίδα παρουσίαζε με το πρωτοσέλιδό της το Ιδρυμα ως ευρισκόμενο δήθεν σε σύγκρουση με την κυβέρνηση. Για τον λόγο αυτό, το ΙΣΝ έστειλε επιστολή στον Πρόεδρο της Βουλής, τον Πρωθυπουργό και τους πολιτικούς αρχηγούς, στην οποία εξηγεί ότι ο διαγωνισμός ακυρώθηκε, επειδή οι προσφορές υπερέβαιναν κατά πολύ τους υπολογισμούς των τεχνικών υπηρεσιών του Ιδρύματος. Για να το πω απλά: επειδή αυτοί (το Ιδρυμα) έχουν λεφτά, πάμε να τους τα πάρουμε. Περίπου όπως με τους αθώους τουρίστες στο αεροδρόμιο και τους επιτήδειους ταξιτζήδες της δεκαετίας του 1980. Προσωπικώς, δεν δυσκολεύομαι να πιστέψω το ΙΣΝ, γιατί αν κάτι έχει αποδείξει μέχρι τώρα είναι ότι δίνει λεφτά, αλλά ποτέ δεν τα πετάει.

Στην επιστολή σημειώνεται, επίσης, ότι η δωρεά δεν αποσύρεται, απλώς θα οργανωθεί εκ νέου. Και για να μη μένουν αμφιβολίες, καταλήγει με τη δήλωση ότι τα τελευταία πέντε χρόνια το Ιδρυμα έχει «συνεργαστεί άριστα με όλες τις Κυβερνήσεις, συμπεριλαμβανομένης βεβαίως και της παρούσας Κυβέρνησης». Δεν ξέρω, πάντως, αν η επιστολή του ΙΣΝ εστάλη και στην εφημερίδα που πήγε να πολιτικοποιήσει την υπόθεση.