Τέσσερις επιστολές από την "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ"
χή μας (1940-50, ΑΠΘ) την ευθύνη για τις εισαγωγικές εξετάσεις είχαν οι καθηγητές κάθε σχολής. Οριζαν τον αριθμό εισακτέων, τα μαθήματα και τη βάση. Η έκθεση πρωτεύον σε όλες τις σχολές. Στο τμήμα μας, πρωτεύον ήταν τα μαθηματικά, στην Ιατρική η φυσική. Με άριστα το 10, ο υποψήφιος για να εισαχθεί σε μία σχολή έπρεπε να συγκεντρώσει στα πρωτεύοντα άθροισμα 10 και 20 στα τέσσερα μαθήματα. Συνήθως οι θέσεις δεν καλύπτονταν. Στο τμήμα μαθηματικών, το 1949 δώσαμε εξετάσεις 180 για 50 θέσεις. Μπήκαμε μόνο 17, κάτι λιγότερο από το 10%.
Τότε το ξεκαθάρισμα γινόταν στο Γυμνάσιο. Λίγοι υποψήφιοι και ελάχιστοι φοιτητές. Είχαμε μια οικογένεια καθηγητών, άνδρας, γυναίκα και... ανεψιός! Ο ανεψιός στις τμηματικές έβαζε θέματα από ένα γαλλικό περιοδικό. Πηγαίναμε την άλλη μέρα να μας δώσει τη λύση. Ελεγε, «Ελάτε το άλλο Σάββατο». Περίμενε το επόμενο τεύχος με τις λύσεις! Η κυρία, μας κάλεσε μια μέρα, όλους που είχε κόψει σε μια εξεταστική, και είπε: «Μήπως κάνατε λάθος επιλογή; Αλλάξτε επάγγελμα να προκόψετε;». Είπαμε: «Εσείς βάλατε τα θέματα στις εισαγωγικές, βαθμολογήσατε τα γραπτά και από όλη τη Β. Ελλάδα επιλέξατε μόνο 17. Εμείς κάναμε λάθος επιλογή; Μήπως εσείς είστε σε λάθος επάγγελμα;». Η κυρία παραιτήθηκε το 1968. Αντίσταση στη χούντα; τότε αφίενται αι αμαρτίαι, «Προς γαρ το τελευταίον εκβάν, έκαστον των πριν υπαρξάντων κρίνεται!».
ΙΟΡΔΑΝΗΣ Β. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ
Πρώην Γυμνασιάρχης
προεδρεύων αναγκάστηκε να ανακαλέσει στην τάξη τους ασχημονούντες βουλευτές αναφωνώντας: «Δεν ντρεπόμαστε; Βουλή είναι αυτή;».
Η αγένεια εκδηλώνεται τόσο λεκτικά όσο και με πράξεις, χειρονομίες, μορφασμούς και άλλες αντικοινωνικές συμπεριφορές. Το χαμόγελο, ο ευγενικός χαιρετισμός, η συγγνώμη, η παραχώρηση προτεραιότητας και η προθυμία εξυπηρέτησης εχόντων ανάγκη συνανθρώπων μας στον δρόμο, στα λεωφορεία, σε τράπεζες και δημόσιες υπηρεσίες έχει εκλείψει στις μέρες μας. Συναντάς αμίλητους, νευρικούς, αδιάφορους πρώην φίλους σου και ακούς βρισιές, υποτιμητικούς χαρακτηρισμούς και απαξίωση κοινών γνωστών σου προσώπων. Παραγκωνισμοί, σπρωξίματα, βίαιη συμπεριφορά, πέταγμα αποτσίγαρων και χαρτιών στον δρόμο, κατάληψη πεζοδρομίων, βανδαλισμός και ρύπανση κοινόχρηστων χώρων, εκκωφαντικές ενοχλητικές συνομιλίες στα καφέ και στα κινητά τηλέφωνα, άγριοι τσακωμοί για ποδοσφαιρικά ή πολιτικά θέματα.
Η αγένεια διαχέεται και από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και επεκτείνεται σε όλες τις εκφάνσεις του καθημερινού μας βίου. Στην οικογένεια με τους συζυγικούς διαπληκτισμούς και τη χυδαία συμπεριφορά των παιδιών, στο σχολείο με την επιθετική και απρεπή συμπεριφορά μαθητών και διδασκόντων και στις συντροφιές με τον «ξερόλα»,που διακόπτει αναιδώς τους συνομιλητές του και απευθύνεται υποτιμητικά στους άλλους, χρησιμοποιώντας ανερυθρίαστα αγοραίους χαρακτηρισμούς.
Η ευγένεια, από την άλλη μεριά, είναι αρετή που κοσμεί τους ευαίσθητους και πραγματικά πολιτισμένους ανθρώπους. Καλλιεργείται εξ απαλών ονύχων από την οικογένεια και το σχολείο.
ΙΟΡΔΑΝΗΣ Β. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ
Πρώην Γυμνασιάρχης
"Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", 11/02/23
Η αγένεια εκδηλώνεται τόσο λεκτικά όσο και με πράξεις, χειρονομίες, μορφασμούς και άλλες αντικοινωνικές συμπεριφορές. Το χαμόγελο, ο ευγενικός χαιρετισμός, η συγγνώμη, η παραχώρηση προτεραιότητας και η προθυμία εξυπηρέτησης εχόντων ανάγκη συνανθρώπων μας στον δρόμο, στα λεωφορεία, σε τράπεζες και δημόσιες υπηρεσίες έχει εκλείψει στις μέρες μας. Συναντάς αμίλητους, νευρικούς, αδιάφορους πρώην φίλους σου και ακούς βρισιές, υποτιμητικούς χαρακτηρισμούς και απαξίωση κοινών γνωστών σου προσώπων. Παραγκωνισμοί, σπρωξίματα, βίαιη συμπεριφορά, πέταγμα αποτσίγαρων και χαρτιών στον δρόμο, κατάληψη πεζοδρομίων, βανδαλισμός και ρύπανση κοινόχρηστων χώρων, εκκωφαντικές ενοχλητικές συνομιλίες στα καφέ και στα κινητά τηλέφωνα, άγριοι τσακωμοί για ποδοσφαιρικά ή πολιτικά θέματα.
Η αγένεια διαχέεται και από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και επεκτείνεται σε όλες τις εκφάνσεις του καθημερινού μας βίου. Στην οικογένεια με τους συζυγικούς διαπληκτισμούς και τη χυδαία συμπεριφορά των παιδιών, στο σχολείο με την επιθετική και απρεπή συμπεριφορά μαθητών και διδασκόντων και στις συντροφιές με τον «ξερόλα»,που διακόπτει αναιδώς τους συνομιλητές του και απευθύνεται υποτιμητικά στους άλλους, χρησιμοποιώντας ανερυθρίαστα αγοραίους χαρακτηρισμούς.
Η ευγένεια, από την άλλη μεριά, είναι αρετή που κοσμεί τους ευαίσθητους και πραγματικά πολιτισμένους ανθρώπους. Καλλιεργείται εξ απαλών ονύχων από την οικογένεια και το σχολείο.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΔΗΜΗΝΑΣ
Δικηγόρος -Κατερίνη
"Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", 11/02/23
Με την εισβολή του κορωνοϊού στη ζωή μας, κατέστη αναγκαίο να αλλάξει άρδην η διεκπεραίωση των υποθέσεων των πολιτών στις δημόσιες υπηρεσίες, με διευθέτηση αυτών είτε online είτε με ραντεβού.
Στην προσωπική μου περίπτωση επέλεξα κατόπιν επικοινωνίας να κλείσω ραντεβού. Ο φύλακας θυρωρός μού αρνήθηκε την είσοδό μου, αν και επικαλέστηκα το προγραμματισμένο ραντεβού μου.
Κοντολογίς, μετά πολλών παρακλήσεων, τηλεφωνημάτων και αντεγκλήσεων, ενέδωσε και μου επετράπη η είσοδος στο αρμόδιο τμήμα. Η αρμοδία υπάλληλος με είχε στην αναμονή (λόγω φόρτου εργασίας...), όπου περιμένοντας, για να διασκεδάσω την αναμονή μου, παρατηρούσα τα εκεί συμβαίνοντα. Υπάλληλοι να περιφέρονται ωσεί παρόντες και οιονεί απόντες!
Κάποια στιγμή ενεφανίσθη μια ευγενική υπάλληλος, η οποία προθυμοποιήθηκε να με εξυπηρετήσει και σε ελάχιστο χρόνο τακτοποίησε την υπόθεσή μου. Υπάρχουν και αυτές οι φωτεινές εξαιρέσεις, εν μέσω της απαξιωτικής συμπεριφοράς της πλειονότητας των υπαλλήλων.
Μήπως είναι καιρός οι αρμόδιοι φορείς να θεσπίσουν συγκεκριμένα αυστηρά μέτρα, τα οποία να ακολουθούν οι κατά τόπον διευθυντές, προκειμένου να διευκολύνουν την εξυπηρέτηση των πολιτών και να εκλείψουν η ραθυμία και η αναποτελεσματικότητα των εργαζομένων στις δημόσιες υπηρεσίες;
Στην προσωπική μου περίπτωση επέλεξα κατόπιν επικοινωνίας να κλείσω ραντεβού. Ο φύλακας θυρωρός μού αρνήθηκε την είσοδό μου, αν και επικαλέστηκα το προγραμματισμένο ραντεβού μου.
Κοντολογίς, μετά πολλών παρακλήσεων, τηλεφωνημάτων και αντεγκλήσεων, ενέδωσε και μου επετράπη η είσοδος στο αρμόδιο τμήμα. Η αρμοδία υπάλληλος με είχε στην αναμονή (λόγω φόρτου εργασίας...), όπου περιμένοντας, για να διασκεδάσω την αναμονή μου, παρατηρούσα τα εκεί συμβαίνοντα. Υπάλληλοι να περιφέρονται ωσεί παρόντες και οιονεί απόντες!
Κάποια στιγμή ενεφανίσθη μια ευγενική υπάλληλος, η οποία προθυμοποιήθηκε να με εξυπηρετήσει και σε ελάχιστο χρόνο τακτοποίησε την υπόθεσή μου. Υπάρχουν και αυτές οι φωτεινές εξαιρέσεις, εν μέσω της απαξιωτικής συμπεριφοράς της πλειονότητας των υπαλλήλων.
Μήπως είναι καιρός οι αρμόδιοι φορείς να θεσπίσουν συγκεκριμένα αυστηρά μέτρα, τα οποία να ακολουθούν οι κατά τόπον διευθυντές, προκειμένου να διευκολύνουν την εξυπηρέτηση των πολιτών και να εκλείψουν η ραθυμία και η αναποτελεσματικότητα των εργαζομένων στις δημόσιες υπηρεσίες;
ΑΝΤΙΓΟΝΗ ΔΙΑΚΑΚΗ
Ψυχολόγος- Ψυχικό
"Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", 11/02/23
τι σημαίνει συνταγματική νομιμότητα, τι σημαίνει συνταγματική δεοντολογία... Η ίδια έχει την αρμοδιότητα αλλά και την απόλυτη ικανότητα να κάνει, με τη σοβαρότητα και την αυτοσυγκράτηση που τη διακρίνει, την καλύτερη επιλογή. Αλλά είναι η στιγμή για μια ρυθμιστικού χαρακτήρα πρωτοβουλία»; Η πρόταση προέρχεται από τον περιώνυμο κύριο Ευάγγελο Β. Βενιζέλο. Θέτει ζητήματα αρμοδιοτήτων του Προέδρου της Δημοκρατίας και του ρυθμιστικού του ρόλου.
Ο Πρόεδρος είναι «ρυθμιστής του πολιτεύματος». Αυτό δεν σημαίνει ασφαλώς ότι ρυθμίζει το πολίτευμα. Αυτό το έχει ρυθμίσει το Σύνταγμα εις το διηνεκές. «Ρυθμιστής του πολιτεύματος» σημαίνει ότι ο Πρόεδρος διευθετεί τον ρυθμό του, όταν πάει να χάσει τη συμμετρία, το μέτρο, την τάξη του. Τον ρυθμό του πολιτεύματος διευθετεί ο Πρόεδρος με την άσκηση των αρμοδιοτήτων του, οι οποίες όμως δεν επιτρέπεται να είναι άλλες, «εκτός από αυτές που ορίζει το Σύνταγμα και οι προς αυτό συνάδοντες νόμοι». Στις αρμοδιότητες του Προέδρου συγκαταλέγονται και αυτές που αποκαλούνται «ρυθμιστικές»: πρόκειται για συγκεκριμένες αρμοδιότητες που αφορούν κυρίως τη σχέση Βουλής και κυβέρνησης.
τι σημαίνει συνταγματική νομιμότητα, τι σημαίνει συνταγματική δεοντολογία... Η ίδια έχει την αρμοδιότητα αλλά και την απόλυτη ικανότητα να κάνει, με τη σοβαρότητα και την αυτοσυγκράτηση που τη διακρίνει, την καλύτερη επιλογή. Αλλά είναι η στιγμή για μια ρυθμιστικού χαρακτήρα πρωτοβουλία»; Η πρόταση προέρχεται από τον περιώνυμο κύριο Ευάγγελο Β. Βενιζέλο. Θέτει ζητήματα αρμοδιοτήτων του Προέδρου της Δημοκρατίας και του ρυθμιστικού του ρόλου.
Ο Πρόεδρος είναι «ρυθμιστής του πολιτεύματος». Αυτό δεν σημαίνει ασφαλώς ότι ρυθμίζει το πολίτευμα. Αυτό το έχει ρυθμίσει το Σύνταγμα εις το διηνεκές. «Ρυθμιστής του πολιτεύματος» σημαίνει ότι ο Πρόεδρος διευθετεί τον ρυθμό του, όταν πάει να χάσει τη συμμετρία, το μέτρο, την τάξη του. Τον ρυθμό του πολιτεύματος διευθετεί ο Πρόεδρος με την άσκηση των αρμοδιοτήτων του, οι οποίες όμως δεν επιτρέπεται να είναι άλλες, «εκτός από αυτές που ορίζει το Σύνταγμα και οι προς αυτό συνάδοντες νόμοι». Στις αρμοδιότητες του Προέδρου συγκαταλέγονται και αυτές που αποκαλούνται «ρυθμιστικές»: πρόκειται για συγκεκριμένες αρμοδιότητες που αφορούν κυρίως τη σχέση Βουλής και κυβέρνησης.
Και πάντως οι αρμοδιότητες αυτές δεν εμπεριέχουν ουσιαστική ανάμειξη του Προέδρου στην εξέλιξη και πραγμάτωση των αρχών του πολιτεύματος, οι οποίες επαφίενται στη νομοθετική, την εκτελεστική και τη δικαστική εξουσία, στη συμβολή της αντιπολίτευσης, στην άσκηση των δικαιωμάτων των προσώπων κ.λπ. «Ρυθμιστής του πολιτεύματος» είναι, επομένως, ο Πρόεδρος, όταν ενεργεί προεχόντως με το κύρος του αξιώματός του ως auctoritas, εκφράζοντας τη συνέχεια, την ενότητα, τη διάρκεια και την παράδοση του κράτους, δηλαδή του λαού.
Η έκφραση αυτή του Προέδρου γίνεται όχι μόνο με τυπικές νομικές πράξεις (αρμοδιότητες) αλλά και με άτυπες, με τη δημόσια παρουσία του στην πολιτειακή (όχι όμως και στην πολιτική) ζωή, με τη διεθνή παρουσία του και τον δημόσιο λόγο του, και πάντως με τη συναίνεση, ρητή ή τεκμαιρόμενη, της «υπεύθυνης κυβέρνησης».
Υπήρξαν προηγούμενα σύγκλησης από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας του λεγόμενου «συμβουλίου των πολιτικών αρχηγών», ύστερα όμως από πρωτοβουλία - πρόταση του πρωθυπουργού. Προηγούμενο πρόσκλησης καθενός ξεχωριστά πολιτικού αρχηγού από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας με δική του πρωτοβουλία (του Προέδρου) δεν υπήρξε από τη θέση σε ισχύ του Συντάγματος του 1975, πολύ περισσότερο για νουθεσίες κοινοβουλευτικού, συνταγματικού και δεοντολογικού περιεχομένου. Ισως διότι ενδέχεται να ελλοχεύει ο κίνδυνος να θεωρηθεί ότι ο Πρόεδρος αναμειγνύεται στην πολιτική ζωή της χώρας ή και ο κίνδυνος της μη αποδοχής της πρόσκλησης του Προέδρου από κάποιον ή κάποιους πολιτικούς αρχηγούς. Εξάλλου, κατά τα ειωθότα του κοινοβουλευτισμού ο αρχηγός του κράτους έχει την «προνομία» να δέχεται υποδείξεις («to be consulted») και όχι να συμβουλεύει («to consult»).
ΦΙΛΙΠΠΟΣ Κ. ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΣ
Κηφισιά
Η έκφραση αυτή του Προέδρου γίνεται όχι μόνο με τυπικές νομικές πράξεις (αρμοδιότητες) αλλά και με άτυπες, με τη δημόσια παρουσία του στην πολιτειακή (όχι όμως και στην πολιτική) ζωή, με τη διεθνή παρουσία του και τον δημόσιο λόγο του, και πάντως με τη συναίνεση, ρητή ή τεκμαιρόμενη, της «υπεύθυνης κυβέρνησης».
Υπήρξαν προηγούμενα σύγκλησης από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας του λεγόμενου «συμβουλίου των πολιτικών αρχηγών», ύστερα όμως από πρωτοβουλία - πρόταση του πρωθυπουργού. Προηγούμενο πρόσκλησης καθενός ξεχωριστά πολιτικού αρχηγού από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας με δική του πρωτοβουλία (του Προέδρου) δεν υπήρξε από τη θέση σε ισχύ του Συντάγματος του 1975, πολύ περισσότερο για νουθεσίες κοινοβουλευτικού, συνταγματικού και δεοντολογικού περιεχομένου. Ισως διότι ενδέχεται να ελλοχεύει ο κίνδυνος να θεωρηθεί ότι ο Πρόεδρος αναμειγνύεται στην πολιτική ζωή της χώρας ή και ο κίνδυνος της μη αποδοχής της πρόσκλησης του Προέδρου από κάποιον ή κάποιους πολιτικούς αρχηγούς. Εξάλλου, κατά τα ειωθότα του κοινοβουλευτισμού ο αρχηγός του κράτους έχει την «προνομία» να δέχεται υποδείξεις («to be consulted») και όχι να συμβουλεύει («to consult»).
ΦΙΛΙΠΠΟΣ Κ. ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΣ
Κηφισιά
"Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", 10/02/23
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου