Αυτό το χθεσινό δεν ήταν το μοναδικό. Εχει ξανασυμβεί, μόνο που δεσμεύομαι να ανακαλύψω, πώς, πού, και με ποιον τρόπο. Και χωρίς πολύ κόσμο - αυτό μπορώ να το αναφέρω. Αλλά ο αρχηγός δεν τον ενημέρωσε τον «πολλά βαρύ και όχι», ότι ξέρεις, μπορεί να μην τον δεχόμουν τον Στουρνάρα στο Μέγαρο Μαξίμου όσο ήμουν πρωθυπουργός, αλλά τώρα τελευταία τον έχω συναντήσει κάνα δυο φορές. Καλός άνθρωπος, δημοκράτης, εξαιρετικός τραπεζίτης, και ξέρεις κάτι, είναι και υπεράνω των κομματικών αντιπαραθέσεων. Κάνει τη δουλειά του όσο καλύτερα μπορεί, προς όφελος της χώρας. Τίποτε από αυτά δεν του είπε. Του τα κράτησε μυστικό του «πολλά βαρύ και όχι» Πολάκη του. Και τον άφησε να εκτίθεται με δηλώσεις κατά του Στουρνάρα, που τάχα μου, άμα γίνουν κυβέρνηση θα τον στείλουν στον αγύριστο. Αμ δε. Δεν θα τον στείλουν. Γιατί τώρα κατάλαβαν πόσο τον χρειάζονται....

Από "ΤΑ ΝΕΑ"

"ΤΑ ΝΕΑ", 17/02/23

"ΤΑ ΝΕΑ", 17/02/23

Το δράμα του Πολάκη

Λογικά χθες, πρέπει να είχαμε σοβαρά δράματα στο κόμμα της χαράς, τον ΣΥΡΙΖΑ. Δάκρυα, πόνο, θλίψη, απογοήτευση, θυμό και μελαγχολίες. Μέχρι καταθλιπτικές σκέψεις. Βασικά όχι από όλους, αλλά από έναν σίγουρα: τον «πολλά βαρύ και όχι» Πολάκη. Δεν ξέρω πώς μπορεί να έπνιξε τον πόνο του, αν και μπορώ να φανταστώ έναν τουλάχιστον, τον συνήθη. Γνωρίζω όμως ότι έφαγε μεγάλη πίκρα από τη χθεσινή συνάντηση του «έλα με φόρα» προέδρου με τον κεντρικό τραπεζίτη Γιάννη Στουρνάρα!

Ορκισμένος εχθρός του Στουρνάρα πώς να καταπιεί ότι ο λατρεμένος αρχηγός του, πήρε μια κομπανία στελέχη και πήγε να επισκεφθεί στο γραφείο του (στο ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΟΥ!!!), εκείνον που θεωρεί ως τη βασική αιτία των κακών που βρήκαν τον ΣΥΡΙΖΑ την περίοδο της διακυβέρνησής του; Πώς να δεχτεί, ότι ο αρχηγός του, συνομιλεί με αυτόν που ο ίδιος πολλές φορές έχει απειλήσει υπό τύπον προειδοποίησης ότι «την άλλη φορά θα είναι αλλιώς» και προφανώς θα είναι από τους πρώτους που θα τους εκκαθαρίσει η... δεύτερη φορά Αριστερά;

Τον καταλαβαίνω. Δεν είναι μικρό πράγμα να είσαι πούρος αριστερός, και να λες όσα λες, σε βάρος του κύριου εκπροσώπου της... διαπλοκής και των συμφερόντων, και ο αρχηγός σου, να σε γράφει κανονικά και να επισκέπτεται αυτόν που εσύ βρίζεις, νυχθημερόν. Αλλά αυτή είναι η πολιτική - πότε θα το καταλάβει;

Μυστικά ραντεβού

Και του έχω και νέα. Αυτό το χθεσινό δεν ήταν το μοναδικό. Εχει ξανασυμβεί, μόνο που δεσμεύομαι να ανακαλύψω, πώς, πού, και με ποιον τρόπο. Και χωρίς πολύ κόσμο - αυτό μπορώ να το αναφέρω. Αλλά ο αρχηγός δεν τον ενημέρωσε τον «πολλά βαρύ και όχι», ότι ξέρεις, μπορεί να μην τον δεχόμουν τον Στουρνάρα στο Μέγαρο Μαξίμου όσο ήμουν πρωθυπουργός, αλλά τώρα τελευταία τον έχω συναντήσει κάνα δυο φορές. Καλός άνθρωπος, δημοκράτης, εξαιρετικός τραπεζίτης, και ξέρεις κάτι, είναι και υπεράνω των κομματικών αντιπαραθέσεων. Κάνει τη δουλειά του όσο καλύτερα μπορεί, προς όφελος της χώρας.

Τίποτε από αυτά δεν του είπε. Του τα κράτησε μυστικό του «πολλά βαρύ και όχι» Πολάκη του. Και τον άφησε να εκτίθεται με δηλώσεις κατά του Στουρνάρα, που τάχα μου, άμα γίνουν κυβέρνηση θα τον στείλουν στον αγύριστο. Αμ δε. Δεν θα τον στείλουν. Γιατί τώρα κατάλαβαν πόσο τον χρειάζονται.

Και δεν ήταν καθόλου καλή ιδέα να κυνηγάνε τη γυναίκα του, για να πιέσουν τον ίδιο. Ασε που ήταν και τραγική έμπνευση να τον εμπλέξουν και στη σκευωρία με τη Novartis.

Τελικά, τον λυπάμαι τον Πολάκη. Ο «έλα με φόρα» πρόεδρος, τον αφήνει να κάνει τη βρώμικη δουλειά, αλλά στα βαριά, τα σοβαρά, τον αφήνει απέξω. Τον φουκαρά. Αλήθεια τον λυπάμαι. Ντροπή...

Ο διορισμός που προκάλεσε «κραχ»

Η χθεσινή συνάντηση, πληροφορήθηκα, είχε και προσωπικού χαρακτήρα δράματα. Στην «αποστολή» που συνόδευε τον «έλα με φόρα» πρόεδρο, μετείχε πλην των (πολλών) άλλων και ο Ευκλείδης Τσακαλώτος - πρώην υπουργός Οικονομικών, και ο μόνος από την κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ που διατηρούσε καλή σχέση με τον Γιάννη Στουρνάρα εκείνη την εποχή - ο «έλα με φόρα», επαναλαμβάνω, ούτε να τον βλέπει. Στην «αποστολή» που είχε μαζί του, ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος μετείχε και η κυρία (πραγματική Κυρία) Χέδερ Γκίμπσον, η οποία υπηρετεί στην Τράπεζα πάνω από 35 χρόνια, και είναι πλέον διευθύντρια επόπτης του τραπεζικού συστήματος. Ο δε διορισμός της στη θέση αυτή το 2019, υπενθυμίζω, είχε προκαλέσει ένα μικρό «κραχ» στις σχέσεις μεταξύ των αλληλοσπαρασσόμενων φατριών του ΣΥΡΙΖΑ. Που έγινε μεγαλύτερο, όταν η κυβέρνηση, έναν χρόνο αργότερα (όταν ο ΣΥΡΙΖΑ την κατηγορούσε ότι διορίζει «δικά της παιδιά»), τη διόρισε και μέλος Επιτροπής Παρακολούθησης Εγγυήσεων του Ελληνικού Δημοσίου.
Δεν είναι δράματα αυτά; Αναρωτιέμαι...

Συνεργασίες και διαφορές

Αντιπολίτευση για τα μπάζα, επεισόδιο εννιακοσιοστό πεντηκοστό τρίτο - και συνεχίζουμε.

Εξαγγελίες Μητσοτάκη για την επέκταση του Αρχαιολογικού Μουσείου της Αθήνας, ένα έργο που έπρεπε να είχε πραγματοποιηθεί από ετών, αλλά ας όψονται οι αντιδράσεις φορέων και συμφερόντων. Εξαγγέλλει τέλος πάντων ο πρόεδρος Κυριάκος το μεγαλεπήβολο σχέδιο κατά τη διάρκεια της παρουσίασης των μακετών του έργου, και κάνει λόγο για ένα όνειρο που είχε από πολλά χρόνια. Μιλάει στην εκδήλωση και η Λίνα Μενδώνη. Που είχε και αυτή το ίδιο όραμα - μια και το γνωρίζει καλύτερα από τον καθένα το θέμα. Κάποια στιγμή δε αποκαλύπτει ότι δεν πρόκειται για καινούργιο πράγμα, αλλά το αποτέλεσμα μιας συνεργασίας που είχε με τον Μητσοτάκη ήδη από το 2016-17. Αυτό ήταν. Από το σημείο εκείνο και πέρα, ξεκινάει το έπος της αντιπολίτευσης ΣΥΡΙΖΑ.

Οπα, ήσουν στο ΚΙΝΑΛ και κουβέντιαζες στα κρυφά με τον Μητσοτάκη, κυρία Μενδώνη μας, για την επέκταση του Μουσείου; Και μετείχες σε συσκέψεις υπ' αυτόν, στις οποίες μετείχε (άκου τώρα, άλλο έγκλημα καθοσιώσεως) και η Μαρέβα; Τα ύστερα του κόσμου, τούτου. Απορούμε πώς υπάρχεις, βρε Μενδώνη. Πώς εξακολουθείς να ζεις, και δεν έχεις αυτοκτονήσει ακόμη.

Παιδιά, συγκρατηθείτε. Ούτε Σοβιετία είμαστε (ακόμη τουλάχιστον) και κατά τα φαινόμενα δεν θα γίνουμε. Επίσης, πού βρίσκεται ακριβώς το μεμπτό να συνεργάζεται μια επιστήμων όπως η Μενδώνη με τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης, για ένα θέμα που άπτεται άμεσα του γνωστικού της αντικειμένου; Στο κάτω κάτω ο Μητσοτάκης συνεργάστηκε με τη Λίνα Μενδώνη, ο «έλα με φόρα» πρόεδρος για θέματα πολιτισμού συνεργάζεται με την κυρία Σία (Αναγνωστοπούλου). Βρείτε τη διαφορά...

Η φόρα και το ναυάγιο

Φίλος της τέχνης των ποιητών, μου έστειλε απόσπασμα ποιήματος του κωνσταντινουπολίτη ποιητή Κώστα Νέαρχου, πιο γνωστού ως Κώστα Ουράνη. Ο ποιητής, που έγινε γνωστός στην περίοδο του Μεσοπολέμου, μεταξύ πολλών άλλων, έχει γράψει και ποίημα υπό τον τίτλο «Τελευταία Σχεδιάσματα». Στο ποίημα αυτό, περιλαμβάνεται και το (προφητικό; Θα δείξει) απόσπασμα για το οποίο με ενημέρωσε ο αναγνώστης μου. Είναι το ακόλουθο και δεν είναι πλάκα, το δημοσιεύω αυτούσιο:

«Τώρα γυρίζω και κοιτάζω
και τη ζωή αναμετρώ:
- πόσο μεγάλη ήταν η φόρα
- πόσο το πήδημα μικρό»!!

Δεν ξέρω πότε γράφτηκε το ποίημα, αλλά σίγουρα ο ποιητής αποκλείεται να είχε προβλέψει όταν το έγραφε, ότι έπειτα από 70 χρόνια θα εμφανιζόταν κάποιος που θα τον προσφωνούσαν «έλα με φόρα» πρόεδρε!

Παρεμπιπτόντως, αναζητώντας στοιχεία στο Διαδίκτυο για το τι άλλο έχει γράψει ο Κώστας Ουράνης, έπεσα πάνω σε κάτι πολύ ωραίο, το οποίο και αντιγράφω. Θα μας πήγαινε γάντι το 2015, τότε που ο «έλα με φόρα» χτυπούσε τα νταούλια, αν θυμάστε, και χόρευε (λέμε τώρα...) η μαντάμ Μέρκελ. Είναι το εξής:

«Πάψετε πια να εκπέμπετε το σήμα του κινδύνου,
τους γόους της υστερικής σειρήνας σταματήστε
κι αφήστε το πηδάλιο στης τρικυμίας τα χέρια:
το πιο φριχτό ναυάγιο θα ήταν να σωθούμε!»

Το βρήκα εξαιρετικό.

                                                       "ΤΑ ΝΕΑ", 17/02/23


ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ Ν. ΜΑΝΙΑΤΗ

Τελευταία φορά που συναντήθηκαν, ο Αλέξης Τσίπρας ήταν πρωθυπουργός και ο Γιάννης Στουρνάρας στη θέση που έχει και σήμερα: διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος. Τότε η συνάντηση διήρκεσε μία ώρα και το κλίμα που είχε προηγηθεί ήταν ηλεκτρισμένο και πολεμικό αφού έτρεχε και η σκιώδης κατηγορία από το τότε Μέγαρο Μαξίμου για «πολιτικό ρόλο» του κεντρικού τραπεζίτη, αλλά και η πρόθεση τότε της κυβέρνησης για τη δημιουργία «παράλληλου αναπτυξιακού τραπεζικού συστήματος», εκτός εποπτείας ΕΚΤ, με την Τράπεζα της Αττικής βασικό μοχλό της - κάτι με το οποίο διαφωνούσε ο Στουρνάρας.

Η αλήθεια είναι πως η σχέση των Τσίπρα και Στουρνάρα δεν ήταν ποτέ εύκολη και ομαλή. Ενίοτε περνούσε και από ασύμμετρες επιθέσεις στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ (Πολάκης, Τζανακόπουλος κ.ά.). Τώρα όμως η συνάντηση διεξήχθη σε άλλο φόντο - στην έδρα της Τράπεζας της Ελλάδος. «Εκλογάς και οι εχθροί πείθονται»; θα παραφράζαμε ίσως. Οχι, δεν είχαμε θεαματική μεταβολή διαθέσεων αλλά από μεριάς Τσίπρα έγινε ένα βήμα. Σίγουρα η πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία ήθελε πολύ αυτό το ραντεβού στο φόντο των πλειστηριασμών και της προστασίας της πρώτης κατοικίας, που η αξιωματική αντιπολίτευση σηκώνει πολύ το τελευταίο διάστημα.

«Σήμα κυβερνητισμού»

Ηθελε εξάλλου ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ μια αναλυτική ενημέρωση για την ελληνική οικονομία και ως «σήμα κυβερνητισμού» από τη μεριά του. Τώρα βέβαια στη συνάντηση δεν ήταν ο Γιάννης Δραγασάκης που ήταν σε εκείνη του 2016. Τον Τσίπρα συνόδευαν η Εφη Αχτσιόγλου, τομεάρχης Οικονομικών, ο Ευκλείδης Τσακαλώτος, κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος και συντονιστής οικονομικού κύκλου, ο Αλέξης Χαρίτσης, τομεάρχης Ανάπτυξης του κόμματος και ο Μιχάλης Καλογήρου. Αν εδώ ψάχνει κανείς να μαντέψει το πρόσωπο-γέφυρα των δύο πλευρών πέραν του Τσακαλώτου που διατηρεί καλή σχέση με τον Στουρνάρα, θα λέγαμε τον Γιώργο Χουλιαράκη, πρώην αναπληρωτή υπουργό Οικονομικών της κυβέρνησης Τσίπρα, αλλά και οικονομικό σήμερα σύμβουλο στην ΤτΕ (σε συμφωνία με τον πρώην πρωθυπουργό).

Πάντως ο Αλέξης Τσίπρας όπως δήλωσε εξέφρασε την ανησυχία του στον Γιάννη Στουρνάρα για τη μεγάλη αύξηση του ιδιωτικού χρέους τα τελευταία 3½ χρόνια, αύξηση περίπου 40 δισεκατομμύρια ευρώ, καθώς και για την αύξηση των μη εξυπηρετούμενων δανείων, που προσεγγίζουν πλέον τα 110 δισεκατομμύρια ευρώ. «Αυτό, σε συνδυασμό με την πληθωριστική κρίση αλλά και την αύξηση των επιτοκίων χορηγήσεων δημιουργεί μία νέα γενιά κόκκινων δανείων», ανέφερε. Προσέθεσε δε πως το τσουνάμι πλειστηριασμών θα φέρει αστάθεια και ότι «η κοινωνική αστάθεια θα μεταφραστεί και σε οικονομική αστάθεια» - προφανώς ένα ακόμη σήμα θεσμικότητας από μεριάς του.

Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ δεν επιβεβαίωσε «σύμπτωση απόψεων», αλλά «γόνιμη ανταλλαγή απόψεων». Και αυτό, όπως είπε, είναι «το πρώτο σημαντικό βήμα». Στη συνάντηση ο Τσίπρας επίσης είπε ότι οι τράπεζες οφείλουν να χρηματοδοτήσουν την πραγματική οικονομία, τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις και να συγκρατήσουν και να χαμηλώσουν άμεσα τα επιτόκια χορηγήσεων στον βαθμό που κρατούν καθηλωμένα τα επιτόκια καταθέσεων. Εξέφρασε δε τη διαφωνία του με τα μερίσματα κερδών στους μετόχους των τραπεζών, «όταν έχουμε περάσει από τόσες περιπέτειες». Ανέλυσε δε ότι μια προοδευτική κυβέρνηση έχει σχέδιο, να προστατεύσει την κοινωνία, την πρώτη κατοικία. Να δώσει μία προοπτική βιώσιμων ρυθμίσεων που θα δώσει και προστασία στην κοινωνία αλλά και «μία βιώσιμη προοπτική και για το τραπεζικό σύστημα και για την ίδια την οικονομία». Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ σήμερα θα βρίσκεται στους Νομούς Τρικάλων και Καρδίτσας για συναντήσεις με αγρότες, φορείς και ομιλίες.

                                                        "ΤΑ ΝΕΑ", 17/02/23



Το δημόσιο χρέος παραμένει βιώσιμο μεσοπρόθεσμα, αλλά υπό τρεις προϋποθέσεις: Πρώτον, τα δημοσιονομικά μέτρα που έχουν ληφθεί στο πλαίσιο της πανδημίας και της ενεργειακής κρίσης παραμένουν στοχευμένα και έχουν προσωρινό χαρακτήρα. Δεύτερον, η δημοσιονομική πολιτική επιστρέφει σε μόνιμα και διατηρήσιμα πρωτογενή πλεονάσματα από το 2023 και μετά, πλησιάζοντας το 2% του ΑΕΠ, ώστε να καλύπτονται πλήρως οι τόκοι του δημόσιου χρέους. Τρίτον, αξιοποιούνται αποτελεσματικά όλοι ο διαθέσιμοι ευρωπαϊκοί πόροι, συμβάλλοντας καθοριστικά στην κάλυψη του επενδυτικού κενού και ενισχύοντας τον δυνητικό ρυθμό ανάπτυξης της οικονομίας.

Σε αυτή την προειδοποίηση προχώρησε ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος, Γιάννης Στουρνάρας, σε ομιλία του στο Ελληνογερμανικό Επιμελητήριο χθες το απόγευμα, με θέμα «Προκλήσεις για την ελληνική και ευρωπαϊκή οικονομία». Αναφερόμενος στη βιωσιμότητα του δημόσιου χρέους μακροπρόθεσμα, σημείωσε ότι η αβεβαιότητα αυξάνεται καθώς η σταδιακή αναχρηματοδότηση του συσσωρευμένου χρέους προς τον επίσημο τομέα με όρους αγοράς θα αυξήσει την έκθεση του ελληνικού Δημοσίου στον επιτοκιακό κίνδυνο και τον κίνδυνο αγοράς, γεγονός που εξαλείφει τα περιθώρια χαλάρωσης όσον αφορά το απαιτούμενο ύψος των πρωτογενών πλεονασμάτων.

Επομένως, όπως σημείωσε ο ίδιος, η επόμενη δεκαετία αποτελεί μοναδικό παράθυρο ευκαιρίας για την ταχεία αποκλιμάκωση του ελληνικού δημόσιου χρέους αφού, παρά τις αυξημένες αποδόσεις των νέων εκδόσεων, μόνο ένα μικρό μερίδιο του χρέους αναμένεται να αναχρηματοδοτείται ετησίως με όρους αγοράς, ενώ σημαντικό μερίδιο των δανείων του επίσημου τομέα έχει αντισταθμιστεί έναντι του επιτοκιακού κινδύνου.

Ωστόσο, δεν παρέλειψε να αναφερθεί στην αξιοσημείωτη πρόοδο που έχει πραγματοποιήσει η ελληνική οικονομία μετά τη μεγάλη κρίση χρέους της προηγούμενης δεκαετίας. Σήμερα οι επιδόσεις της ελληνικής οικονομίας ξεπερνούν αυτές του μέσου όρου της ζώνης του ευρώ, ενώ βρίσκεται κοντά στον στόχο της επενδυτικής βαθμίδας. Από την άλλη, σύμφωνα με τον κ. Στουρνάρα, υπάρχουν ακόμη χρονίζοντα διαρθρωτικά προβλήματα τα οποία ευθύνονται για τη σχετικά χαμηλή κατάταξη της χώρας στους διεθνείς δείκτες διαρθρωτικής ανταγωνιστικότητας παρά την πρόοδο των τελευταίων ετών, όπως για παράδειγμα οι καθυστερήσεις στην απονομή της Δικαιοσύνης, η ανθεκτικότητα της γραφειοκρατίας σε ορισμένους τομείς της Δημόσιας Διοίκησης, οι καθυστερήσεις στη δημιουργία εθνικού κτηματολογίου, η σχετικά μικρή συμμετοχή των γυναικών στο εργατικό δυναμικό, η έλλειψη εργατικών χεριών σε σημαντικούς κλάδους της οικονομίας (παράλληλα με υψηλό ποσοστό ανεργίας), η ανθεκτικότητα της φοροδιαφυγής, ορισμένα κενά στο λεγόμενο «τρίγωνο της γνώσης» (δημόσια εκπαίδευση - έρευνα - καινοτομία), που όμως συνυπάρχει με ένα πολύ υψηλού επιπέδου ακαδημαϊκό και ερευνητικό δυναμικό, και οι οιονεί ολιγοπωλιακές συνθήκες σε συγκεκριμένες αγορές αγαθών και υπηρεσιών.

Η ενεργειακή κρίση αναμένεται να προσγειώσει τον ρυθμό ανάπτυξης φέτος στο 1,5%, αλλά οι επενδύσεις του Ταμείου Ανάκαμψης θα οδηγήσουν σε ετήσιο ρυθμό ανάπτυξης κοντά στο 3% το 2024 και το 2025. Ο πληθωρισμός για το 2023 και το 2024 αναμένεται να σημειώσει σταδιακή αποκλιμάκωση, σε 5,8% και 3,6% αντιστοίχως, κυρίως λόγω της αναμενόμενης κάμψης των τιμών της ενέργειας και της αρνητικής επίδρασης της βάσης σύγκρισης.