Η προσπάθεια πολιτικής εκμετάλλευσης του δυστυχήματος, που όπως δείχνουν οι δημοσκοπήσεις έφερε αποτελέσματα, έχει δύο σκέλη. Αφενός, σχετικοποιεί την ευθύνη των φυσικών αυτουργών του δυστυχήματος, όσων διερευνώνται για αμέλεια. Αφετέρου, επιδιώκει να ρίξει όλη την ευθύνη στην κυβέρνηση, στην ανεπάρκεια του «επιτελικού κράτους» και στον Κυριάκο Μητσοτάκη, παραβλέποντας τις μόνιμες παθογένειες του Δημοσίου, για το οποίο όλα τα κόμματα έχουν συμβάλει....

Από "ΤΑ ΝΕΑ/ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ"

"ΤΑ ΝΕΑ/ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ",
01-02/04/23

Το τρομερό δυστύχημα στα Τέμπη έδωσε την ανόσια ευκαιρία σε κόμματα και οργανώσεις της Αριστεράς να οικειοποιηθούν τους θανάτους. Λες και ήταν ένα μακάβριο δώρο που επέτρεψε ιδίως στον ΣΥΡΙΖΑ να πατσίσει το Μάτι στον ισολογισμό του θανάτου.

Η προσπάθεια πολιτικής εκμετάλλευσης του δυστυχήματος, που όπως δείχνουν οι δημοσκοπήσεις έφερε αποτελέσματα, έχει δύο σκέλη. Αφενός, σχετικοποιεί την ευθύνη των φυσικών αυτουργών του δυστυχήματος, όσων διερευνώνται για αμέλεια. Αφετέρου, επιδιώκει να ρίξει όλη την ευθύνη στην κυβέρνηση, στην ανεπάρκεια του «επιτελικού κράτους» και στον Κυριάκο Μητσοτάκη, παραβλέποντας τις μόνιμες παθογένειες του Δημοσίου, για το οποίο όλα τα κόμματα έχουν συμβάλει.

Οι ελληνικοί σιδηρόδρομοι, απαξιωμένοι ως μέσο συγκοινωνίας για πολλές δεκαετίες στη χώρα οι κάτοικοι της οποίας καβάλα (σε αυτοκίνητο) πάν' στην εκκλησιά, θα μπορούσαν να είναι πειραματικό εργαστήριο παρατήρησης του ελληνικού κρατισμού. Κάποια στιγμή, πριν οριστεί επιτροπή πραγματογνωμόνων για το δυστύχημα, βαθείς γνώστες της κατάστασης με οδήγησαν να ερευνήσω την προσπάθεια του καθηγητή Θανάση Ζηλιασκόπουλου να φτιάξει «το μαγαζί». Εγραψα ένα σχετικό κείμενο («ΤΑ ΝΕΑ», 3/3/2023), λίγο πριν ανακοινωθεί ο διορισμός του στην επιτροπή και αντιδράσει έντονα ο ΣΥΡΙΖΑ. Γιατί τέτοιο μένος;


Η απάντηση βρίσκεται σε μια συνέντευξη που παραχώρησε ο καθηγητής Ζηλιασκόπουλος στον Δημήτρη Τάκη, για την ιστοσελίδα thetoc.gr (αναζητήστε τη στο Διαδίκτυο). Παραθέτω αποσπάσματά της. Μπορεί να κατανοήσει κανείς ότι ο ΟΣΕ, με διαχρονική ευθύνη όλων των κομμάτων και όλου του συνδικαλισμού των σιδηροδρόμων (και όχι μόνο), ήταν βαρέλι δίχως πάτο - για το οποίο αδιαφόρησε και ο Χρήστος Σπίρτζης ως αρμόδιος υπουργός. Ακούστε τον Ζηλιασκόπουλο και φρίξτε ελεύθερα:

• (Από τη δεκαετία του 1980 ξοδεύτηκαν) μαζί με τα έργα υποδομής κοντά στα 15 δισ. ευρώ.

• (Οταν ανέλαβα) ήταν 7.000 εργαζόμενοι σε ΟΣΕ και ΤΡΑΙΝΟΣΕ μαζί. Πάρα πολλοί (…). Παλαιότερα αυτοί οι εργαζόμενοι (…) έκαναν συντήρηση εκ των έσω (…). Οταν πήγα εγώ όμως, όλα αυτά τα έδιναν έξω σε εργολαβίες. (…) Για πολλές από αυτές τις εργολαβίες, προσλαμβάνονταν άτομα που δούλευαν στον ΟΣΕ για έναν δεύτερο μισθό. (…) Αυτό γινόταν παράνομα.

•  (…) είχα στείλει (…) δύο φακέλους με υποθέσεις στον εισαγγελέα. Είχα στείλει (…) έναν δικό μας, πρώην γενικό διευθυντή (…). Αυτός είχε φτιάξει μία εταιρεία δική του μαζί με κάποιους ιδιώτες και χρησιμοποιούσαν χώρους του ΟΣΕ και τρένα για να μεταφέρουν δικά τους εμπορεύματα με πολύ μειωμένο κόστος, με ευτελές ποσό δηλαδή. (…) Αυτός που σας λέω ήταν πρώην γενικός διευθυντής στην ΤΡΑΙΝΟΣΕ στα εμπορεύματα.

• Υπήρχαν άλλα 130 άτομα (…) που έπαιρναν περισσότερα χρήματα από τον πρόεδρο και γενικό διευθυντή της επιχείρησης.

• Ολα αυτά τα περιόρισα, όπως και τις τζούφιες υπερωρίες και τα τρελά επιδόματα. Για να φανταστείτε υπήρχε επίδομα έγκαιρης προσέλευσης αλλά και επίδομα πλυσίματος χεριών…

• Εφυγα (το 2015). Ο τότε υπουργός Χρήστος Σπίρτζης μου ζήτησε την παραίτησή μου δύο φορές (…) και τελικά έφυγα όταν μου έκλεισαν τις γραμμές του τρένου στην Ειδομένη. Αφησαν τους μετανάστες και πήγαν πάνω στις γραμμές και έτσι σταμάτησαν όλα τα τρένα της Cosco και άρχισαν να φεύγουν όλοι οι πελάτες.

•  Εγώ 11 μήνες τον κ. Σπίρτζη δεν τον είδα. Δεν ξέρω πώς ενημερωνόταν. Δεν ζήτησε ποτέ να ενημερωθεί από μας. Εμείς ζητούσαμε να τον ενημερώσουμε και δεν μας απάντησε ποτέ.