Για το διακύβευμα των ευρωεκλογών της Κυριακής έχουν γραφτεί πολλά. Πέρα όμως και πάνω από όσα γραφτούν ή ειπωθούν το μόνο ξεκάθαρο μήνυμα είναι ότι τόσο οι ευρωεκλογές όσο και η εξωτερική πολιτική επί ΣΥΡΙΖΑ, διεξάγονται και ασκούνται με το βλέμμα στο εσωτερικό και όχι στην Ευρώπη. Και όχι άδικα.
Το τελευταίο διάστημα η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ (τώρα πλέον ΣΥΡΙΖΑ σκέτο) πήρε αποφάσεις που μείωσαν και εξευτέλισαν τη χώρα μας και «ξεπούλησαν» τη Μακεδονία. Οι υπεύθυνοι του δράματος αυτού όμως έχουν και ταυτότητα και ονοματεπώνυμο.
Ο κ. Τσίπρας επικεφαλής της «θλιβερής» και επιζήμιας για την χώρα ομάδας του, συνεχίζει να προσπαθεί να ξεγελάσει τους Έλληνες λέγοντας, κατά τη γνώμη μου, τραγικές ανακρίβειες. Και για να γίνω πιο συγκεκριμένος, ο κ. Πρωθυπουργός και η κυβέρνηση του ισχυρίζονται ότι η Ελλάδα αποκόμισε από τη Συμφωνία των Πρεσπών πολιτικά οφέλη (τα οποία ψάχνουμε να τα ανακαλύψουμε καθόσον δυστυχώς ακόμη συνεχίζουμε να είμαστε κομπάρσοι και απόντες στα τεκταινόμενα στα Δυτικά Βαλκάνια) ή οικονομικά οφέλη (επενδύσεις στα Σκόπια - ενώ εμείς θέλουμε επενδύσεις στην Ελλάδα - όπου από χρόνια είμαστε οικονομικά ισχυροί και η συμφωνία δεν βελτιώνει τη θέση μας). Παραμύθια για μικρά παιδιά ή τους επίτηδες ανημέρωτους οπαδούς του. Η σκληρή αλήθεια είναι ότι, η Ελλάδα από τη Συμφωνία των Πρεσπών δεν κέρδισε απολύτως τίποτα. Νικήθηκε χωρίς να δώσει μάχη σε έναν αγώνα που δεν την πίεσε κανένας να μετάσχει. Μια εθνική «μειοδοσία» με σκοπό τη βελτίωση της προσωπικής διεθνούς πολιτικής δυναμικής του κ. Τσίπρα. Εμείς σαν Έλληνες ντρεπόμαστε για την ήττα στην οποία μας οδήγησε. Αυτός;
Ο κ. Κοτζιάς ως Υπουργός Εξωτερικών ήταν ο αρχιτέκτονας αυτής της τραγωδίας. Ευτυχώς η Ελλάδα γλύτωσε από τις υπηρεσίες του. Ο εμμονικός και διεθνιστικός, κατά τη γνώμη μου, σχεδιασμός του περιελάμβανε, εκτιμώ, παρόμοιες επιζήμιες Συμφωνίες με την Αλβανία και την Τουρκία. Ευτυχώς δεν πρόλαβε γιατί ο ρόλος του τελείωσε και οι «φίλοι του» τον απέσυραν στην αφάνεια. Θεωρώ όμως, ότι ακόμα και τώρα δεν αντιλαμβάνεται το μέγεθος της ζημίας και της προσβολής που έκανε στη χώρα υπογράφοντας μια υποτιμητική Συμφωνία από την οποία η Ελλάδα ενώ δεν κέρδισε τίποτα παραχώρησε την ιστορία και την ταυτότητα της Μακεδονίας στους Σκοπιανούς. Έχει όλη την υπόλοιπη ζωή του για να το καταλάβει. Το έργο του συνεχίζει ο κ. Κατρούγκαλος προσπαθώντας να παίξει τον ίδιο ρόλο. Σημάδια των καιρών. Το Αιγαίο και τα νησιά μας που διαπραγματεύθηκε με απίστευτη επιτυχία ο Ελευθέριος Βενιζέλος, τώρα επιμένει να τα διαπραγματευτεί ο κ.Κατρούγκαλος. Ελπίζουμε να μην του δοθεί η ευκαιρία. Όχι αλλη «μειοδοσία».
Ο κ. Καμμένος που διεκήρυσσε σε όλους τους τόνους και προς όλες τις κατευθύνσεις ότι δεν θα «προδώσει» τη Μακεδονία, με την ανοχή του στην υπογραφή της Συμφωνίας, της έδωσε τη χαριστική βολή. Είναι αλήθεια ότι την καταψήφισε στη Βουλή. Όταν όμως μπορούσε να την σταματήσει δεν το έκανε γιατί δεν ήθελε να αποχωριστεί την «ονειρεμένη» για αυτόν καρέκλα του Υπουργού Άμυνας. Ήταν ο μόνος που μπορούσε να αναχαιτίσει την προσπάθεια των κ. Τσίπρα και Κοτζιά και δεν το έκανε. Έχασε την ευκαιρία να γίνει ο σωτήρας και ο πραγματικός «προστάτης» της Μακεδονίας, όπως άλλωστε ήταν ο ρόλος του ως ΥΕΘΑ. Είχε όμως τον προσωπικό του σχεδιασμό για να αποφύγει τα δύσκολα, αλλά από ότι αποδείχθηκε λογάριαζε χωρίς τον ξενοδόχο τον κ. Τσίπρα, ο οποίος όχι μόνο τον ξεγέλασε, τον διέσυρε και του διέλυσε την Κοινοβουλευτική Ομάδα. Δεν είναι μόνο συνυπεύθυνος, είναι δυστυχώς, για αυτόν και ηττημένος. Δεν αποκόμισε τίποτα από τη θητεία του στο χώρο των Ενόπλων Δυνάμεων. Οι Ένοπλες Δυνάμεις έχουν πάντα μια κουλτούρα και μια νοοτροπία νίκης. Εκπαιδεύονται για να τιμούν τα ιερά και τα όσια της Πατρίδας και να νικούν τους αντιπάλους της χώρας μας όταν και εφόσον κληθούν να το πράξουν. Ο κ. Καμμένος είναι δυστυχώς για τον ίδιο και για τη χώρα ένας νικημένος «ηγέτης». Τις τελευταίες ημέρες ξανασήκωσε το φλάμπουρο του «αδιάλλακτου» πατριωτισμού. Πολυ αργά. Ειχε την ευκαιρία του και την έχασε. Νικήθηκε. Η πατρίδα δεν χρειάζεται αλλες ήττες.
Για τις εκλογές της Κυριακής ο κ.Τσίπρας (χωρίς τους κ.Κοτζιά και Καμμένο πλέον) προσπαθεί να θολώσει την κρίση και να μειώσει την οργή των Ελλήνων με μικροεπιδόματα, αμφίβολα οικονομικά μέτρα και όπως πάντα με απίστευτες (και συνήθως ψεύτικες) υποσχέσεις. Είναι μια ευκαιρία όλοι εμείς οι Έλληνες να του δείξουμε ότι δεν ξεχνάμε τους υπαίτιους της εθνικής ταπείνωσης που προσυπέγραψε στις Πρέσπες και να του αποδείξουμε ότι, αντίθετα με ότι πιστεύουν ο ίδιος και οι συνεργάτες του, η εθνική μας συνείδηση δεν εξαγοράζεται με ψεύτικες υποσχέσεις, παραμύθια για αφελείς και μερικές εκατοντάδες ευρώ.
 |
συντρόφου Νίκου Μουζέλη
 |
| "ΤΑ ΝΕΑ/ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ", 24-16/05/19
ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΜΟΥΖΕΛΗ
Η πορεία προς τις ευρωεκλογές χαρακτηρίζεται κυρίως από την έντονη και με προσωπικές αναφορές αντιπαράθεση ανάμεσα στον πρωθυπουργό και τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Τα δε θέματα που απασχολούν την πολιτική συζήτηση επικεντρώνονται κυρίως στα ζητήματα της επικαιρότητας, όπως οι τελευταίες οικονομικές εξαγγελίες της κυβέρνησης, καθώς και σε αυτά που σχετίζονται με την προσωπική ζωή των αρχηγών των δύο μεγαλύτερων κομμάτων. Για μια μερίδα όμως πολιτών της χώρας μας, ιδιαίτερα στον Βορρά, όλα αυτά ενδιαφέρουν λιγότερο και είναι σχεδόν αποκλειστικά το ζήτημα του Μακεδονικού που τους απασχολεί για τον καθορισμό της στάσης τους στις επερχόμενες εκλογές.
Δεν θα ασχοληθώ με θέματα που έχουν ήδη αναλυθεί εκτεταμένα όπως γλώσσας, εθνότητας και ιστορικής εξέλιξης του προβλήματος. Ούτε με τα λάθη διαχείρισης της υπόθεσης από την τωρινή ή από προηγούμενες κυβερνήσεις. Θα ασχοληθώ απλά με ένα βασικό δίλημμα που πολλοί πολίτες, είτε είναι υπέρ ή κατά της συμφωνίας, έχουν να αντιμετωπίσουν στις ευρωεκλογές.
Με δεδομένη την ήδη ψήφιση και σταδιακή υλοποίηση της Συμφωνίας, ο ψηφοφόρος, πριν δώσει την ψήφο του, θα πρέπει να αξιολογήσει με το χέρι στην καρδιά αν τα αποτελέσματα της Συμφωνίας συμφέρουν ή όχι τη χώρα.
Τα θετικά αποτελέσματα της Συμφωνίας. Πρώτον, η ονομασία της βόρειας χώρας ως Δημοκρατία της Μακεδονίας καταργήθηκε. Αυτό είναι προφανώς μεγάλο επίτευγμα αφού πριν από τη Συμφωνία όλες σχεδόν οι χώρες του κόσμου αποκαλούσαν τον βόρειο γείτονά μας με έναν όρο που ήταν ανάθεμα για όλους τους Ελληνες.
Δεύτερον, η χώρα μετά τη Συμφωνία των Πρεσπών έχει πάψει να είναι το μαύρο πρόβατο της Ευρώπης. Ο πρωθυπουργός από σχεδόν όλους τους ευρωπαίους θεωρείται παράδειγμα ενός ηγέτη που αποφάσισε να διακινδυνεύσει τη μείωση της δημοτικότητάς του βάζοντας το εθνικό συμφέρον πάνω από το κομματικό. Βέβαια, για τους επικριτές του Αλέξη Τσίπρα η πολιτική της κυβέρνησης προωθεί τα γεωπολιτικά συμφέροντα των Ευρωπαίων και Αμερικανών που θέλουν να σταματήσουν τη διείσδυση της Ρωσίας στα Βαλκάνια. Αυτό όμως δεν σημαίνει πως ο πρωθυπουργός έγινε το πιόνι των ξένων. Γιατί σε αυτή την περίπτωση τα ελληνικά συμφέροντα συγκλίνουν με αυτά των εταίρων μας και των συμμάχων μας στο ΝΑΤΟ. Αφού χρειαζόμαστε τη στήριξη των τελευταίων σε μια περίοδο όπου η Τουρκία ακολουθεί μια άκρως επιθετική πολιτική εναντίον της χώρας μας.
Τρίτον, η οικονομική συνεργασία με τη Βόρεια Μακεδονία, παρ' όλα τα σοβαρά τεχνικά προβλήματα, βοηθάει την ανάπτυξη της οικονομίας και των δύο χωρών. Πιο γενικά, μας καθιστά τον κύριο παίκτη στον βαλκανικό Νότο.
Τα αρνητικά αποτελέσματα. Εδώ η θέση της αντιπολίτευσης είναι πως κεντρικά θέματα όπως η μη λύση των προβλημάτων της ταυτότητας και της εθνότητας παραμένουν άλυτα και ευνοούν τον αλυτρωτισμό και τις επεκτατικές βλέψεις του βόρειου γείτονα. Αρα η αντιπολίτευση στοχεύει σε μια νέα διαπραγμάτευση με τη Βόρεια Μακεδονία, όταν μια μελλοντική ελληνική κυβέρνηση θα απαιτήσει σημαντικές αλλαγές χρησιμοποιώντας το βέτο που έχουμε στην ΕΕ. Αλλά όπως ο Νίμιτς σωστά τόνισε, η τωρινή Συμφωνία είναι η τελευταία ευκαιρία που είχαμε να λυθεί το Μακεδονικό, που ταλανίζει τη χώρα για πάνω από 25 χρόνια. Η ιδέα πως με το βέτο που διαθέτουμε θα μπορέσουμε να αλλάξουμε την κατάσταση είναι κενή περιεχομένου. Οι Ευρωπαίοι θα βρουν τρόπο να αποδυναμώσουν το βέτο μας και να εντάξουν τη χώρα της Βόρειας Μακεδονίας στην ΕΕ. Αυτό σίγουρα το ξέρει η αντιπολίτευση. Αλλά και ο Κυριάκος Μητσοτάκης και η Φώφη Γεννηματά για μικροκομματικούς λόγους απέρριψαν τη Συμφωνία και εμμένουν στη μελλοντική χρήση του βέτο.
Υπάρχει βέβαια και μια πιο απόλυτη θέση της αντιπολίτευσης. Με έναν πιο ακραίο τρόπο, μερικοί απορρίπτουν τη Συμφωνία γιατί με την ονομασία Βόρεια Μακεδονία υπονοείται πως ο όρος Μακεδονία παύει να είναι αποκλειστικά δικός μας. Είναι η «ψυχή μας», είναι ένα αναπόσπαστο μέρος της εθνικής μας ταυτότητας και κουλτούρας, όπως αυτή έχει διαμορφωθεί στη μακρά περίοδο, από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα. Ακόμα και αν όλες οι χώρες της οικουμένης διαφωνούν μαζί μας, εμείς δεν πρέπει να ενδώσουμε. Δεν πρέπει ποτέ να αναγνωρίσουμε τον βόρειο γείτονα όταν χρησιμοποιεί τον όρο Μακεδονία στον αυτοπροσδιορισμό του. Θα πολεμήσουμε μέχρι τέλους υπέρ βωμών και εστιών. Δεν θα αρνηθούμε ποτέ την εθνική ταυτότητά μας.
Συμπέρασμα. Σήμερα η επιλογή που έχουν οι πολίτες, και αυτοί που ήταν κατά και αυτοί που είναι υπέρ της Συμφωνίας, είναι η εξής:
- Ή να θεωρήσουν ότι διεμείφθη προδοσία, υποταγή στα γεωπολιτικά συμφέροντα των Ευρωπαίων και Αμερικάνων και υπονόμευση της εθνικής ταυτότητας.
- Ή να την αποδεχτούν αξιολογώντας τα θετικά στοιχεία της: την κατάργηση της ονομασίας «Δημοκρατία της Μακεδονίας», τη θεαματική καλυτέρευση της σχέσης μας με τους Ευρωπαίους και Αμερικάνους που έχουμε την ανάγκη της στήριξής τους σε ό,τι αφορά την εντεινόμενη τουρκική επιθετικότητα, και τέλος την ενίσχυση της οικονομικής και πολιτικής επιρροής μας στον βαλκανικό χώρο.
Αν μπορέσουν να το δουν μέσα από αυτήν την οπτική, νομίζω πως αν όχι όλοι αλλά πολλοί που ήταν αντίθετοι με τη Συμφωνία των Πρεσπών, θα μπορέσουν να αλλάξουν γνώμη.
|
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου