"...«Εθνικές εκλογές για καθαρή εντολή» ήταν ο πρωτοσέλιδος τίτλος του ΦΕΚ «Αυγής» χθες, επαύριο της συντριβής! Συνοδευόταν από μια καλλιτεχνική φωτογραφία του Τσίπρα του αποσβολωμένου και από δίπλα ένα απόσπασμα από τη δήλωσή του της Κυριακής ότι «δεν θα αγνοήσει το αποτέλεσμα», αλλά που διάολο ήταν αυτό το αποτέλεσμα, δεν κατάφερα να βρω. Οσο κι αν έψαξα. Πολύ απλά γιατί δεν ήταν πουθενά. Οι τύποι που διευθύνουν την ιστορική εφημερίδα της Αριστεράς και πολλές φορές κατά το παρελθόν έχουν αποπειραθεί να μας κάνουν μαθήματα... δημοσιογραφίας (τρομάρα τους...) απέφυγαν να το αναφέρουν στην πρώτη σελίδα. Λέξη, πουθενά. Σαν να τον έπιασε κάτι το αλλούτερο τον Τσίπρα και είπε «να σεβαστεί το αποτέλεσμα», λες και θα μπορούσε να κάνει κι αλλιώς με δέκα παρά κάτι μονάδες στο κεφάλι, κατακούτελα...."

Από "ΤΑ ΝΕΑ"

"ΤΑ ΝΕΑ", 28/05/19

"ΤΑ ΝΕΑ", 28/05/19

"ΤΑ ΝΕΑ", 28/05/19

 Η ήττα και οι γονείς της

Η νίκη έχει πολλούς πατεράδες, η ήττα κανέναν» είναι μια κλασική, all times δε, πλην αγνώστου... πατρός, καΙ παροιμία, και είναι μόνο αυτή η οποία μπορεί να περιγράψει ό,τι συμβαίνει σήμερα στο τσίρκο της Αριστεράς, το οποίο, (παρα)ζαλισμένο όπως είναι, αναζητεί τι έφταιξε και φτάσαμε εδώ που φτάσαμε, όπου δεν έχει αύριο αλλά μόνο πίκρες και αναστεναγμούς.

Σταλίνες, όπως είναι οι περισσότεροι, με πρώτο και καλύτερο τον «άχαστο» Αλέξη, τον πρόεδρα, θα προσπαθήσουν, είμαι βέβαιος, να το κρατήσουν το πράγμα στους τέσσερις τοίχους της Κουμουνδούρου, να μη βγει τίποτε προς τα έξω, διότι αυτό που προέχει τώρα είναι να διασωθεί το μαγαζάκι όπως όπως, για να μπορούν να παίξουν κάποιον ρόλο στο μέλλον και ο «άχαστος» και οι υπόλοιποι.

Αλλά πώς να το κρατήσεις το πράγμα σε ένα τέτοιο επίπεδο, όταν βοούν και τα πεζοδρόμια έξω από το Μέγαρο Μαξίμου ότι η ήττα έχει πολλούς πατεράδες. Μα πάρα πολλούς...

Με ύφος αλλά χωρίς ήθος

Με πρώτον και... «καλύτερο» τον «άχαστο». Η συμπεριφορά του ενόχλησε πολύ κόσμο. Αμετροεπής, αλαζών, προκλητικά αγενής, απρεπής με τους αντιπάλους και με ύφος. Πολύ ύφος. Υφος μιας άλλης εποχής που προσιδιάζει σε θρασύ μαγκάκο που κόβει βόλτες πέριξ συνοικιακής πλατείας. Εχω την αίσθηση ότι αυτό που τελικά πλήρωσε, και θα το πληρώσει ακόμα περισσότερο στις εθνικές εκλογές, είναι το ήθος που απέπνεε η όλη συμπεριφορά του, και ειδικότερα η πλήρης αναντιστοιχία λόγων και έργων. Ο μέγας αντίπαλος της κάθε διαπλοκής, ο ταξικός εχθρός των ελίτ, ο ασυμβίβαστος αγωνιστής, το λαϊκό παιδί που μένει Κυψέλη στο ενοίκιο, δεν έχει κανένα πρόβλημα να κόβει βόλτες με το πρωθυπουργικό αεροπλάνο, να επιβάλλει γκουρμέ μενού για τα ταξίδια του και να κάνει θερινές διακοπές στα σκάφη της ελίτ, ενώ ταυτόχρονα συναγελάζεται με τη διαπλοκή, σαν κολλητά φιλαράκια. Ο λαός όμως, που είναι αδέκαστος κριτής, και αντικειμενικός παρατηρητής, όλα αυτά τα βλέπει, τα αποτιμά και δεν καταπίνει αμάσητες φτηνές δικαιολογίες...

Η εξαγορά απέτυχε

Δεύτερος γονέας της ήττας είναι η πιο ανήθικη επιχείρηση εξαγοράς ψήφων που συντελέστηκε ποτέ στη χώρα, τουλάχιστον από τη Μεταπολίτευση και μετά. Το πακέτο παροχών που εξήγγειλε ο Τσίπρας, αφού είχε αφαιμάξει σκληρά με φορομπηχτικές πολιτικές ολόκληρη τη μεσαία τάξη, διατέθηκε εν μια νυκτί για να εξαγοράσει ψήφους. Ηταν σαν να έβαλε με τη μια ένα χέρι στην τσέπη μας, και να μας έδωσε από ένα ποσό, και μετά ειρωνευόταν κιόλας, λέγοντας «γιατί διαμαρτύρονται ότι πήραν λιγότερα, αν δεν έπαιρναν καθόλου θα ήταν καλύτερα;».

Ολες οι κυβερνήσεις εξαγγέλλουν παροχές αν έχουν μπροστά τους μια εκλογική χρονιά, αλλά αυτό που έκανε η κυβέρνηση της ανήθικης πρώτη φορά Αριστεράς δεν έχει προηγούμενο. Οι προηγούμενοι τουλάχιστον έκαναν εξαγγελίες μήνες πριν από τις εκλογές. Αυτοί εδώ, μόλις δέκα ημέρες πριν από τις κάλπες. Ο σοφός λαός όμως και πάλι έδωσε την απάντηση: κανένα σοβαρό αποτέλεσμα δεν είχαν οι παροχές, οι ψηφοφόροι δεν τσίμπησαν. Και οι μετρήσεις έδειξαν πως ούτε ένας στους τέσσερις συνταξιούχους δεν ψήφισε ΣΥΡΙΖΑ...

Οι προκλητικοί και ο παραμυθάς

Και μετά από αυτό, πολλοί άλλοι πατεράδες, σκόρπιοι, εδώ κι εκεί. Από τον «πολλά βαρύ και όχι» υπουργό Πολάκη, που είναι με σόδες από την Κυριακή το βράδυ μπας και χωνέψει όχι μόνο τις 9,5 μονάδες αλλά και την πρωτιά του Κυμπουρόπουλου, μέχρι τον απίθανο Τζανακόπουλο, ο οποίος αν πει ποτέ του μια αλήθεια μπορεί να χάσει τη μιλιά του, και ώς τον αστροναύτη τον Νίκο τον Παππά και τον Πετσίτη του, όλοι τους, ο καθένας χωριστά και όλοι μαζί προκάλεσαν. Προκάλεσαν τον κόσμο με τη στάση τους, τα ψέματά τους, το ύφος και το ήθος τους. Προκάλεσαν τον θυμό του και την Κυριακή εισέπραξαν μαζική αποδοκιμασία. Δεν τους λυπάμαι, φυσικά. Ετσι έστρωσαν, έτσι θα κοιμηθούν...

Πολλοί υποστηρίζουν ότι στους πατεράδες της ήττας συμπεριλαμβάνεται και ο φουκαράς ο «επιστήμων» Βερναρδάκης. Θα διαφωνήσω. Κάθετα. Ο άνθρωπος δεν έκανε τίποτε περισσότερο από αυτό που ξέρει καλά: να τους παραμυθιάζει με τα «κλείνει η ψαλίδα». Αυτοί γιατί έχαβαν τα παραμύθια; Δεν είχαν μάτια να δουν πού οδηγεί η πολιτική τους; Είχαν. Αλλά τους άρεσε να ακούν αυτό που ήθελαν να ακούσουν...

«Ξέχασαν» το αποτέλεσμα

Είναι από τις περιπτώσεις που η δημοσιογραφία υποκλίνεται στη σταλινική της αντίληψη. Στις στιγμές εκείνες όπου επαληθεύεται η ρήση «αν τα γεγονότα δεν συμφωνούν μαζί μας, τόσο το χειρότερο για τα γεγονότα». Είναι εκεί που σκίζεις όλα τα πτυχία, στέλνεις τους δασκάλους της δημοσιογραφίας για ψυχοφάρμακα και τους αναγνώστες ουρά στο Δρομοκαΐτειο προς έλεγχο και εποπτεία.

«Εθνικές εκλογές για καθαρή εντολή» ήταν ο πρωτοσέλιδος τίτλος του ΦΕΚ «Αυγής» χθες, επαύριο της συντριβής! Συνοδευόταν από μια καλλιτεχνική φωτογραφία του Τσίπρα του αποσβολωμένου και από δίπλα ένα απόσπασμα από τη δήλωσή του της Κυριακής ότι «δεν θα αγνοήσει το αποτέλεσμα», αλλά που διάολο ήταν αυτό το αποτέλεσμα, δεν κατάφερα να βρω. Οσο κι αν έψαξα. Πολύ απλά γιατί δεν ήταν πουθενά. Οι τύποι που διευθύνουν την ιστορική εφημερίδα της Αριστεράς και πολλές φορές κατά το παρελθόν έχουν αποπειραθεί να μας κάνουν μαθήματα... δημοσιογραφίας (τρομάρα τους...) απέφυγαν να το αναφέρουν στην πρώτη σελίδα. Λέξη, πουθενά. Σαν να τον έπιασε κάτι το αλλούτερο τον Τσίπρα και είπε «να σεβαστεί το αποτέλεσμα», λες και θα μπορούσε να κάνει κι αλλιώς με δέκα παρά κάτι μονάδες στο κεφάλι, κατακούτελα.

Αντίθετα, είδαμε να καταγράφεται πρωτοσέλιδα ο καταποντισμός της Χρυσής Αυγής, αλλά δεν κατάλαβα γιατί αυτή η έμφαση - μήπως δεν ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ που τους στήριζε έμμεσα, μην επιτρέποντας να βγει το αποτέλεσμα της δίκης, μήπως και πληγωθεί το όρνιο προεκλογικά;

(Αντιθέτως, το ΦΕΚ «Εφ.Συν.» λειτούργησε απολύτως δημοσιογραφικά, καταγράφοντας τη βαριά ήττα. Απλώς κατάπιε αμάσητα εκείνα τα απίθανα «κλείνει η ψαλίδα» που τους σέρβιρε ο «επιστήμων» Βερναρδάκης σε όλη την προηγούμενη περίοδο...).

Πίκρα

Και είναι και οι άλλοι. Οι αναλυτές. Ο Κωστάκης ο Βαξεβάνης. Που είδε μεν το αποτέλεσμα, αλλά αυτουνού δεν του είπε τίποτε από όσα είδαμε όλοι εμείς οι άλλοι. Ο πονεμένος Κωστάκης απέδωσε τη συντριβή στον πόλεμο που τάχα μου δέχθηκαν ο «άχαστος» Αλέξης και οι δικοί του από το σάπιο παλιό πολιτικό σύστημα. «Fake news, ψευδορεπορτάζ και φήμες καθόριζαν την πολιτική ατζέντα απέναντι στην οποία η κυβέρνηση ήταν δυστυχώς απολογούμενη» έγραψε χθες για να δικαιολογήσει τη μεγαλοπρεπή σφαλιάρα του εκλογικού σώματος στον «άχαστο». Και τα διάνθισε με κάτι τρίφυλλα για τις... προσωπικές φιλοδοξίες των υπουργών (έλα, ναι;) που κοιτούσαν την επόμενη μέρα και προστάτευαν τον θεσμικό τους ρόλο και ως εκ τούτου δίστασαν να τα βάλουν με το σύστημα. Αντιγράφω, από το αγλάισμα της δημοσιογραφίας: «Οι δειλοί ανακάλυψαν τον "σεβασμό στους θεσμούς" τους οποίους διύλιζαν την ώρα που κατάπιναν το παλιό σύστημα ή είχαν την αυταπάτη πως θα το κάνουν φιλικό ώστε να τους ανέχεται. Δημοσιογράφοι παντός καιρού ήταν έτοιμοι να προσφέρουν υπηρεσίες και να πουλήσουν φόβο και "προσεκτικές κινήσεις", σύμβουλοι προσφέρθηκαν να λειάνουν τις γωνίες και παρατρεχάμενοι να εγγυηθούν». Πίκρα. Μεγάλη. Δακρύζω...

"ΤΑ ΝΕΑ", 28/05/19