"...Και δυο και τρεις και... χίλιες δεκατρείς φωνές ακούγονται στην κυβέρνηση για τις επενδύσεις με αφορμή το νέο φιάσκο για το Ελληνικό. Παρά την προσπάθεια Τσίπρα να ελέγξει την κατάσταση, ένα τμήμα του «βαθέος» ΣΥΡΙΖΑ εξακολουθεί να αντιδρά και να πλήττει την προμετωπίδα του κυβερνητικού αφηγήματος για προσέλκυση επενδύσεων και ανάταξη της οικονομίας. Αρωγή προσφέρουν μάλιστα με τον πιο εμφατικό τρόπο ακόμη και κυβερνητικά στελέχη. Η χθεσινή παρέμβαση του Πάνου Σκουρλέτη από του βήματος της Βουλής δεν αφήνει την παραμικρή αμφιβολία.. Από κοντά, δύο πρώην υπουργοί: Νίκος Φίλης και Αριστείδης Μπαλτάς. Ο πρώτος συμμετείχε ως γνωστόν στη συγκέντρωση των αρχαιολόγων, ενώ ο δεύτερος υποστήριξε πως εάν η κυβέρνηση παρακάμψει το ΚΑΣ, θα ακολουθήσουν προσφυγές στο ΣτΕ. Ενδεικτικό του χάους που επικρατεί είναι και το γεγονός ότι η αρμόδια υπουργός Λυδία Κονιόρδου αναχώρησε για το Βερολίνο και φέρεται ότι θα παραμείνει εκεί για αρκετές ημέρες προκειμένου να συμμετάσχει σε θεατρική παράσταση...."

Δύο+δύο εσωτερικά θέματα γιά την περιπέτεια

 της πολύπαθης επένδυσης Ελληνικού

"ΤΑ ΝΕΑ", 29/09/17

http://www.tanea.gr/news/politics/article/5473627/shma-kindynoy-gia-tis-ependyseis/
http://www.tanea.gr/news/politics/article/5473621/aerodromio-ths-babel-to-ellhniko/
http://www.tanea.gr/news/politics/article/5473622/dixasmos-koryfhs-gia-th-genikh-grammatea/
http://www.tanea.gr/news/politics/article/5473623/panhgyrismoi-kai-synthhmata-enantion-ths-ependyshs/

"Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", 29/09/17

ΕΜΠΟΔΙΑ ΛΟΓΩ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΑΣ

Του Βαγγάλη Μανδραβέλη

Η σύγκρουση για τις αρχαιότητες στο Ελληνικό δεν είναι τίποτε άλλο από μια σύγκρουση του ποιος θα έχει το πάνω χέρι στη γιγαντιαία αυτή επένδυση ύψους 5 δισ. ευρώ: ο επενδυτής ή οι αρχαιολόγοι. Και αυτό συμβαίνει επειδή τόσο οι υφιστάμενοι νόμοι όσο και το Σχέδιο Ολοκληρωμένης Ανάπτυξης (ΣΟΑ), αλλά και το μνημόνιο που υπογράφηκε τον περασμένο Αύγουστο, προστατεύουν επαρκώς τις όποιες αρχαιότητες υπάρχουν ή θα βρεθούν κατά τις εργασίες στην έκταση. Αυτό όμως που δεν προστατεύουν είναι οι γνωστές αυθαιρεσίες του γραφειοκρατικού Δημοσίου και των υπηρεσιών του υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού.

Σύμφωνα με παράγοντες κοντά στην αποκρατικοποίηση, σε όλα τα μεγάλα έργα (π.χ. ΚΠΙΣΝ, μετρό, Αττική Οδός, αεροδρόμιο κ.λπ.), όταν ανακαλύπτονταν αρχαιότητες, πάντοτε οι μπουλντόζες σταματούσαν για να προστατευθούν τα ευρήματα. Ποτέ όμως δεν κηρύχθηκαν εκ των προτέρων εκτάσεις ζώνες αρχαιολογικών χώρων. Σε ό,τι αφορά το Ελληνικό, από το 1957 υφίσταται ο αρχαιολογικός χώρος (στον Αγιο Κοσμά), ο οποίος προφανώς έχει ληφθεί υπόψη στο ΣΟΑ του ακινήτου. Μάλιστα, ο προτιμητέος επενδυτής, στοχεύοντας στη μεγιστοποίηση του οφέλους του, έχει σχεδιάσει την ανάδειξη του χώρου, όπως άλλωστε συνέβη σε πολλές άλλες κατασκευές, π.χ. μετρό ή ακίνητα στην Αθήνα. Νέα ευρήματα μετά το 1957 δεν υπήρξαν και γι’ αυτό ο χώρος λειτούργησε ως αεροδρόμιο που επεκτεινόταν συνεχώς. Ακόμη, κατά την πορεία των δύο τελευταίων δεκαετιών, δημιουργήθηκαν εγκαταστάσεις για τους Ολυμπιακούς Αγώνες, όπως ο χώρος του κανόε καγιάκ ή άλλες βαριές υποδομές, όπως το αμαξοστάσιο, η γραμμή του τραμ και το μετρό. Και όλα αυτά χωρίς ποτέ να υπάρξει κάποια αντίδραση.

Τα παραπάνω ελήφθησαν υπ’ όψιν τόσο κατά την ψήφιση του νόμου 4062/2012, στον οποίο βασίστηκε η ανάπτυξη του ακινήτου, όσο και στην αρχική σύμβαση για την αξιοποίηση του ακινήτου του 2014. Εκτοτε το μόνο που μεσολάβησε ήταν η επαναοριοθέτηση του αρχαιολογικού χώρου του Ελληνικού στις αρχές του 2015. Η εισήγηση για την κήρυξη αρχαιολογικής ζώνης στο αεροδρόμιο έγινε μετά την ολοκλήρωση του διαγωνισμού, αλλά και την τροποποίηση της σύμβασης από τη νέα κυβέρνηση. Δηλαδή η εισήγηση στο ΚΑΣ φτάνει μετά το καλοκαίρι του 2016 και αφού φάνηκε η επένδυση να εισέρχεται στην τελική ευθεία.

Αρχαιολογικό ενδιαφέρον
Αλλά τι σημαίνει η κήρυξη ενός χώρου ως αρχαιολογικού ενδιαφέροντος; Στην πράξη, δημιουργεί σοβαρότατα γραφειοκρατικά εμπόδια στην υλοποίηση της επένδυσης, διότι σε μια ζώνη αρχαιολογικού ενδιαφέροντος τα πάντα απαγορεύονται κατ’ αρχάς και επιτρέπονται μόνο μετά τη θετική εισήγηση της αρχαιολογικής υπηρεσίας και απόφαση του ΥΠΠΟΑ. Οποιαδήποτε επομένως δραστηριότητα και οποιοδήποτε μεταγενέστερο βήμα θα απαιτούν πάντα την προηγούμενη αδειοδότηση του ΥΠΠΟΑ. Με άλλα λόγια, το ΥΠΠΟΑ θα καθορίζει τον ρυθμό των έργων στο ακίνητο. Σε μια τέτοια περίπτωση, όμως, δίνεται «χώρος» σε κακοπροαίρετους τρίτους –πιθανώς και για ίδιον όφελος– να ασκούν προσφυγές ενάντια σε κάθε πράξη ή απόφαση που, κατά την άποψή τους, θα υποβαθμίζει ή θα βλάπτει άμεσα ή έμμεσα τον αρχαιολογικό χώρο. Ετσι θα αυξηθεί σημαντικά η γραφειοκρατία, αφού και, λόγω του μεγέθους του έργου, οι αρμόδιες υπηρεσίες δεν θα μπορούν να ανταποκριθούν σε εύλογο χρονικό διάστημα στις εγκρίσεις/άδειες που θα ζητούνται.

Στην πράξη επηρεάζεται αρνητικά η οικονομική αποτίμηση της επένδυσης του ακινήτου. Κι επειδή τα 5 δισ. ευρώ είναι πολλά χρήματα, ευλόγως ο επενδυτής δεν θέλει ως συνδιαχειριστή της επένδυσής του τις κρατικές υπηρεσίες και τα συμβούλια των αρχαιολόγων. Ο ίδιος, άλλωστε, το 2013, όταν κατέθετε το επιχειρησιακό σχέδιο ανάπτυξης του ακινήτου, πιθανώς θα είχε καταλήξει σε μια άλλη απόφαση, αν ευθύς εξαρχής ήταν γνωστή η σημερινή εισήγηση του ΚΑΣ.

ΤΟ ΑΘΟΡΥΒΟ POWER GAME ΤΗΣ ΜΑΡΙΑΣ ΒΛΑΖΑΚΗ

Της Γιούλης Επτακοίλη

Μπορεί να είναι αθόρυβη και άνθρωπος χαμηλού προφίλ που δεν θέλει να προκαλεί, αποδεικνύεται όμως ιδιαίτερα ανθεκτική και ευέλικτη. Μια πανέξυπνη Κρητικιά, με ισχυρότατη πλέον θεσμική θέση που ξέρει να κινείται μεθοδικά κάτω από... τα ραντάρ, ξεγελώντας στην αρχική εντύπωση που δίνει. Μάλιστα πληθαίνουν οι φωνές όσων μαρτυρούν ότι ουσιαστικά κινεί τα νήματα του υπουργείου Πολιτισμού.

Η περίπτωση του Ελληνικού, όμως, φαίνεται να ξεπερνά οποιοδήποτε ταλέντο της. Αυτές τις μέρες όλα τα φώτα έχουν στραφεί στη γενική γραμματέα του υπουργείου Πολιτισμού και πρόεδρο του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου κ. Μαρία Ανδρεαδάκη-Βλαζάκη, με την αξιωματική αντιπολίτευση να ζητάει την καρατόμησή της προκειμένου να ξεμπλοκάρει το αδιέξοδο της υπόθεσης.

Αν διαβάσει κανείς το βιογραφικό της γεννημένης στα Χανιά αρχαιολόγου το 1952, θα εντυπωσιαστεί. Περισσότερο, όμως, θα εντυπωσιαστεί με την ικανότητα επιβίωσης που διαθέτει, η οποία σταδιακά την οδηγεί όλο και πιο ψηλά. Ας σταθούμε σε ένα μόνο σημείο: Από τον Φεβρουάριο του 2009 ώς τον Οκτώβριο του 2014 διετέλεσε γενική διευθύντρια Αρχαιοτήτων και Πολιτιστικής Κληρονομιάς. Με το νέο οργανόγραμμα του ΥΠΠΟ το 2014 αντικαταστάθηκε με το σκεπτικό ότι ενώ, σύμφωνα με τον νόμο συνταξιοδοτείτο στις 31/12/2012, καθώς συμπλήρωνε τότε 35 χρόνια υπηρεσίας, με φωτογραφική –σύμφωνα με κάποιους– διάταξη παρέμεινε στη θέση της για δύο επιπλέον έτη. Ηταν καιρός λοιπόν να πάει σπίτι της. Πήγε, αλλά για λίγο. Με την απαραίτητη φασαρία, την καλλιέργεια του προφίλ... θύματος, αλλά και τη στήριξη συναδέλφων της αρχαιολόγων –αρκετοί από τους οποίους βρίσκονται σήμερα στο ΚΑΣ– που έκαναν λόγο για παράτυπη απομάκρυνση που έγινε με πράξη νομοθετικού περιεχομένου, επέστρεψε και μάλιστα θριαμβευτικά. Το 2015 ως αναπληρώτρια γενική γραμματέας του υπουργείου και λίγους μήνες αργότερα, ως γενική γραμματέας.

Απ’ ό,τι φαίνεται η Μαρία Ανδρεαδάκη-Βλαζάκη ξέρει καλά το power game. Στο υπουργείο, και κυρίως στο Μέγαρο Μαξίμου, άργησαν να το καταλάβουν και τώρα τρέχουν και δεν φτάνουν.

"Η ΑΥΓΗ", 29/09/17

"Εφ.Συν", 29/09/17

http://www.efsyn.gr/arthro/ependysi-arhaia-kai-nomoi-pane-paketo