Από την "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ" (κύριο θέμα+εσωτερικό δισέλιδο)
 |
| "Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", 26/09/17 |
Η δύσκολη εξίσωση της Αγκελα Μέρκελ
Της Ευριδίκης Μπέρση
Σε άσκηση τετραγωνισμού του κύκλου θα επιδοθεί τους επόμενους μήνες η Αγκελα Μέρκελ, επιχειρώντας να σχηματίσει κυβέρνηση επί τη βάσει του προχθεσινού εκλογικού αποτελέσματος.
Οι απώλειες για τις παρατάξεις-πυλώνες του γερμανικού δικομματισμού και η ακροδεξιά μετατόπιση που εκφράστηκε από την είσοδο της AfD με διψήφιο ποσοστό στην Μπούντεσταγκ διαμορφώνουν ένα περίπλοκο σκηνικό και στερούν από την καγκελάριο κάθε διάθεση πανηγυρισμών για την τέταρτη συνεχή εκλογική νίκη της.
Η ένωση CDU/CSU των Αγκελα Μέρκελ/Χορστ Ζεεχόφερ απέσπασε ποσοστό 33%, υποχωρώντας 8,5 μονάδες σε σχέση με το 2013, ενώ το SPD του Μάρτιν Σουλτς έπεσε στα χαμηλότερα ποσοστά από το 1949, εισπράττοντας 20,5%. Ακολούθησαν δύο κόμματα που δεν εκπροσωπούνταν στην απερχόμενη Βουλή, η AfD των Αλις Βάιντελ και Αλεξάντερ Γκάουλαντ με 12,6% και το FDP του Κρίστιαν Λίντνερ με 10,7%, ενώ η Αριστερά της Ζάρα Βάγκεκνεχτ και οι Πράσινοι των Τζεμ Ετσντεμίρ και Κάριν Γκέριγκ Εκχαρντ απέσπασαν 9,2% και 8,9% αντιστοίχως.
Λόγω των ιδιαιτεροτήτων του γερμανικού εκλογικού συστήματος, στη νέα Μπούντεσταγκ θα αναζητήσουν έδρανο 709 βουλευτές, καταρρίπτοντας το ρεκόρ της πολυπληθέστερης Βουλής (672 βουλευτές την τετραετία 1994-1998). Το προδιαγραφόμενο χωροταξικό χάος ωχριά μπροστά στη βαθιά πολιτική αναστάτωση που θα προκαλέσει η απόπειρα της καγκελαρίου Μέρκελ να συμβιβάσει τις θέσεις των Φιλελευθέρων με αυτές των Πρασίνων και της βαυαρικής CSU, ώστε να συγκεντρώσει την απαιτούμενη πλειοψηφία βουλευτών και να εκλεγεί καγκελάριος.
Ο επικεφαλής των Πρασίνων Ετσντεμίρ, που πρόσφατα δήλωσε ότι οι Γερμανοί έχουν βγει κερδισμένοι από τους τόκους των δανείων που έχουν χορηγήσει στην Ελλάδα, θα κληθεί να συγκυβερνήσει με τον Κρίστιαν Λίντνερ, του οποίου η στάση απέναντι στο ελληνικό ζήτημα είναι σκληρότερη από αυτήν του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε. Οι ελπίδες ότι οι δύο θέσεις κατά κάποιον τρόπο θα εξισορροπηθούν δεν λαμβάνουν υπόψη το γεγονός ότι για τους Πράσινους το ελληνικό ζήτημα είναι περιφερειακό, ενώ αντιθέτως για τους Φιλελευθέρους η απόλυτη άρνηση κάθε μεταβίβασης γερμανικού χρήματος στο πλαίσιο μιας αναμορφωμένης Ευρωζώνης αποτελεί βασική «κόκκινη γραμμή».
Προσφυγικό
Αντιστοίχως, στο προσφυγικό η θέση των Φιλελευθέρων για ανώτατο όριο εισόδου προσφύγων θα πρέπει να συγκεραστεί με την άρνηση των Πρασίνων και των Χριστιανοδημοκρατών και με την επαμφοτερίζουσα θέση των Βαυαρών Χριστιανοκοινωνιστών (CSU). Επιπρόσθετες δυσκολίες στις συνομιλίες θα προκύψουν εξαιτίας της πολιτικής πίεσης που υφίσταται ο επικεφαλής της CSU Χορστ Ζεεχόφερ. Τα περιθώρια χειρισμών του Ζεεχόφερ έχουν συρρικνωθεί εξαιτίας του καταστροφικού για τα δεδομένα του κόμματος αποτελέσματος (38%), που προκαλεί φόβους ότι θα χάσει την απόλυτη πλειοψηφία στις επικείμενες βαυαρικές εκλογές λόγω διαρροών προς το FDP και την AfD. Είναι χαρακτηριστική η διαφορά αντίδρασης στο εκλογικό αποτέλεσμα ανάμεσα στην Αγκελα Μέρκελ και τον Χορστ Ζεεχόφερ. Ενώ η Μέρκελ δήλωσε ότι αναλαμβάνει πλήρως την ευθύνη για το εκλογικό αποτέλεσμα και επιμένει ότι οι πολιτικές της αποφάσεις ήταν σωστές, ο Ζεεχόφερ έκλεισε το μάτι στους ψηφοφόρους της Ακροδεξιάς και είπε: «Καταλάβαμε. Δεν θα συνεχίσουμε όπως πριν».
«Επίθεση επενδύσεων»
Αποκρυπτογραφώντας το εκλογικό αποτέλεσμα, ο οικονομολόγος Μάρσελ Φράτσερ ανέδειξε σε πρώτο πλάνο τη διαφορετική οικονομική και κοινωνική πραγματικότητα που βιώνουν οι ψηφοφόροι των κατεστημένων κομμάτων και οι ψηφοφόροι που στράφηκαν στην AfD. «Η δεξιά στροφή είναι έκφραση του διχασμού της γερμανικής κοινωνίας», σχολίασε ο Φράτσερ, ζητώντας «επίθεση επενδύσεων», ώστε να υπάρξει «ουσιαστική ισότητα ευκαιριών και μεγαλύτερη συμμετοχή περισσότερων ανθρώπων στο εκπαιδευτικό σύστημα, στην εργασία και στις κοινωνικές δομές».
Η Αγκελα Μέρκελ, μετά την τέταρτη διαδοχική νίκη της, ξεκινά τις επαφές με στόχο να έχει σχηματίσει κυβερνητικό συνασπισμό έως τα Χριστούγεννα. Από την πλευρά τους, οι Σοσιαλδημοκράτες ετοιμάζονται για τον ρόλο της αξιωματικής αντιπολίτευσης, όπως δήλωσε ήδη από το βράδυ της Κυριακής ο επικεφαλής τους Μάρτιν Σουλτς.
Ντόμινο επιπτώσεων για την Αθήνα
από τις εκλογές στη Γερμανία
Του Βασίλη Νέδου
Το πολιτικό σκηνικό που διαμορφώνεται πλέον στη Γερμανία προκαλεί στην Αθήνα ανησυχία αλλά και προβληματισμό για μία σειρά από ζητήματα, τα οποία, είτε ευθέως είτε εμμέσως, την επηρεάζουν. Από τη βραχυπρόθεσμη εκκρεμότητα της τρίτης αξιολόγησης ή το ζήτημα του χρέους μέχρι την εξέλιξη των ευρωτουρκικών σχέσεων, η Αθήνα έρχεται αντιμέτωπη με ένα φάσμα καθυστερήσεων αλλά και σοβαρών επιπτώσεων. Ολα αυτά είναι πιθανό να δημιουργήσουν σοβαρότατο πρόβλημα στο αφήγημα του Μεγάρου Μαξίμου περί «τέλους των μνημονίων» τον Αύγουστο του 2018, όπως και για τη διευθέτηση των ελληνοτουρκικών υπό ένα γενικότερο ευρωπαϊκό πλαίσιο. Επίσης, πιθανή σκλήρυνση της στάσης του Βερολίνου και στο προσφυγικό θα αυξήσει πολλαπλασιαστικά την πίεση προς την Ελλάδα.
Σε γενικές γραμμές, αρκετοί έμπειροι αναλυτές συμμερίζονται την κοινή ανησυχία ότι το εκλογικό αποτέλεσμα στη Γερμανία θα ερεθίσει εντός του CDU, αλλά και του βαρύτατα πληγωμένου CSU της Βαυαρίας, τα πλέον συντηρητικά ένστικτα, κάτι που, λόγω της τρέχουσας συγκυρίας, θα επηρεάσει ως ντόμινο και την Ελλάδα.
Στην περίπτωση των βλέψεων της Αθήνας στα ζητήματα που αφορούν το πρόγραμμα, θεωρείται σχεδόν βέβαιο (παρά τις δημόσιες περί του αντιθέτου διαβεβαιώσεις) ότι τρίτη αξιολόγηση δίχως εγκατεστημένη κυβέρνηση με προγραμματική συμφωνία στο Βερολίνο πολύ δύσκολα θα προχωρήσει. Ακόμη περισσότερο, οποιαδήποτε συζήτηση για το ελληνικό χρέος παραπέμπεται στις ελληνικές καλένδες, ιδιαίτερα αν ο κυβερνητικός συνασπισμός λάβει τη μορφή «Τζαμάικας», με τους Φιλελεύθερους Δημοκράτες σε ρόλο δεύτερου εταίρου. Αν και στην Αθήνα η πορεία του οικονομικού προγράμματος θεωρείται η πλέον σημαντική πτυχή των κυβερνητικών σχεδιασμών, αναγνωρίζεται, ταυτόχρονα, ότι για πολιτικούς αλλά και πρακτικούς λόγους είναι πολύ πιο πιθανή η άμεση λήψη σκληρών μέτρων για το προσφυγικό.
Επίσης, στην Αθήνα αναμένουν αρνητική κλιμάκωση και των γερμανοτουρκικών σχέσεων, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τις σχέσεις Αθήνας - Αγκυρας σε μια περίοδο κατά την οποία η νευρικότητα στην άλλη πλευρά του Αιγαίου περισσεύει για μία σειρά αιτιών, ανάμεσα στις οποίες και το δημοψήφισμα που πραγματοποιήθηκε χθες στο ιρακινό Κουρδιστάν. Υπό αυτή την έννοια, η Αθήνα επιθυμεί να βελτιώσει, κατά το δυνατόν, τους διαύλους επικοινωνίας με την Αγκυρα. Τα πρώτα αποτελέσματα θα φανούν και κατά την επίσκεψη του υπουργού Εξωτερικών Ν. Κοτζιά στην Τουρκία στις 24 Οκτωβρίου.
Τα αποτελέσματα των γερμανικών εκλογών δημιουργούν, επίσης, σοβαρότατα προβλήματα και για τον πρόεδρο της Γαλλίας Εμανουέλ Μακρόν, ο οποίος είχε εμφανιστεί ως σύμμαχος της Αθήνας. Πιθανή «ακύρωση» ενός ακόμη Γάλλου προέδρου από το Βερολίνο δεν προοιωνίζεται, βεβαίως, τίποτε θετικό για την Ελλάδα. Για την Αθήνα ένας σταθερός σύμμαχος όλα τα προηγούμενα χρόνια ήταν πάντα και οι ΗΠΑ, άσχετα από το αν η στήριξη της Ουάσιγκτον είχε κάποια ουσιαστικά αποτελέσματα για τη διαμόρφωση των ελληνικών προγραμμάτων. Ωστόσο, ακόμη δεν υπάρχει κάποια άμεση επικοινωνία σε πολιτικό επίπεδο.
Σύμφωνα με πληροφορίες, βρίσκεται σε επίπεδο τελικής συνεννόησης το ενδεχόμενο συνάντησης του πρωθυπουργού Αλ. Τσίπρα με τον πρόεδρο των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ στην Ουάσιγκτον. Δεν υπάρχει ώς τώρα κάτι οριστικοποιημένο, αλλά δύσκολα η συνάντηση θα πραγματοποιηθεί πριν από τον Νοέμβριο.
Του Βασίλη Νέδου
Το πολιτικό σκηνικό που διαμορφώνεται πλέον στη Γερμανία προκαλεί στην Αθήνα ανησυχία αλλά και προβληματισμό για μία σειρά από ζητήματα, τα οποία, είτε ευθέως είτε εμμέσως, την επηρεάζουν. Από τη βραχυπρόθεσμη εκκρεμότητα της τρίτης αξιολόγησης ή το ζήτημα του χρέους μέχρι την εξέλιξη των ευρωτουρκικών σχέσεων, η Αθήνα έρχεται αντιμέτωπη με ένα φάσμα καθυστερήσεων αλλά και σοβαρών επιπτώσεων. Ολα αυτά είναι πιθανό να δημιουργήσουν σοβαρότατο πρόβλημα στο αφήγημα του Μεγάρου Μαξίμου περί «τέλους των μνημονίων» τον Αύγουστο του 2018, όπως και για τη διευθέτηση των ελληνοτουρκικών υπό ένα γενικότερο ευρωπαϊκό πλαίσιο. Επίσης, πιθανή σκλήρυνση της στάσης του Βερολίνου και στο προσφυγικό θα αυξήσει πολλαπλασιαστικά την πίεση προς την Ελλάδα.
Σε γενικές γραμμές, αρκετοί έμπειροι αναλυτές συμμερίζονται την κοινή ανησυχία ότι το εκλογικό αποτέλεσμα στη Γερμανία θα ερεθίσει εντός του CDU, αλλά και του βαρύτατα πληγωμένου CSU της Βαυαρίας, τα πλέον συντηρητικά ένστικτα, κάτι που, λόγω της τρέχουσας συγκυρίας, θα επηρεάσει ως ντόμινο και την Ελλάδα.
Στην περίπτωση των βλέψεων της Αθήνας στα ζητήματα που αφορούν το πρόγραμμα, θεωρείται σχεδόν βέβαιο (παρά τις δημόσιες περί του αντιθέτου διαβεβαιώσεις) ότι τρίτη αξιολόγηση δίχως εγκατεστημένη κυβέρνηση με προγραμματική συμφωνία στο Βερολίνο πολύ δύσκολα θα προχωρήσει. Ακόμη περισσότερο, οποιαδήποτε συζήτηση για το ελληνικό χρέος παραπέμπεται στις ελληνικές καλένδες, ιδιαίτερα αν ο κυβερνητικός συνασπισμός λάβει τη μορφή «Τζαμάικας», με τους Φιλελεύθερους Δημοκράτες σε ρόλο δεύτερου εταίρου. Αν και στην Αθήνα η πορεία του οικονομικού προγράμματος θεωρείται η πλέον σημαντική πτυχή των κυβερνητικών σχεδιασμών, αναγνωρίζεται, ταυτόχρονα, ότι για πολιτικούς αλλά και πρακτικούς λόγους είναι πολύ πιο πιθανή η άμεση λήψη σκληρών μέτρων για το προσφυγικό.
Επίσης, στην Αθήνα αναμένουν αρνητική κλιμάκωση και των γερμανοτουρκικών σχέσεων, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τις σχέσεις Αθήνας - Αγκυρας σε μια περίοδο κατά την οποία η νευρικότητα στην άλλη πλευρά του Αιγαίου περισσεύει για μία σειρά αιτιών, ανάμεσα στις οποίες και το δημοψήφισμα που πραγματοποιήθηκε χθες στο ιρακινό Κουρδιστάν. Υπό αυτή την έννοια, η Αθήνα επιθυμεί να βελτιώσει, κατά το δυνατόν, τους διαύλους επικοινωνίας με την Αγκυρα. Τα πρώτα αποτελέσματα θα φανούν και κατά την επίσκεψη του υπουργού Εξωτερικών Ν. Κοτζιά στην Τουρκία στις 24 Οκτωβρίου.
Τα αποτελέσματα των γερμανικών εκλογών δημιουργούν, επίσης, σοβαρότατα προβλήματα και για τον πρόεδρο της Γαλλίας Εμανουέλ Μακρόν, ο οποίος είχε εμφανιστεί ως σύμμαχος της Αθήνας. Πιθανή «ακύρωση» ενός ακόμη Γάλλου προέδρου από το Βερολίνο δεν προοιωνίζεται, βεβαίως, τίποτε θετικό για την Ελλάδα. Για την Αθήνα ένας σταθερός σύμμαχος όλα τα προηγούμενα χρόνια ήταν πάντα και οι ΗΠΑ, άσχετα από το αν η στήριξη της Ουάσιγκτον είχε κάποια ουσιαστικά αποτελέσματα για τη διαμόρφωση των ελληνικών προγραμμάτων. Ωστόσο, ακόμη δεν υπάρχει κάποια άμεση επικοινωνία σε πολιτικό επίπεδο.
Σύμφωνα με πληροφορίες, βρίσκεται σε επίπεδο τελικής συνεννόησης το ενδεχόμενο συνάντησης του πρωθυπουργού Αλ. Τσίπρα με τον πρόεδρο των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ στην Ουάσιγκτον. Δεν υπάρχει ώς τώρα κάτι οριστικοποιημένο, αλλά δύσκολα η συνάντηση θα πραγματοποιηθεί πριν από τον Νοέμβριο.
 |
| "Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", 26/09/17 |
Αμηχανία στις Βρυξέλλες για το αποτέλεσμα
των γερμανικών εκλογών
Της Ελένης Βαρβιτσιώτη
ΒΡΥΞΕΛΛΕΣ - ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΗ. Mουδιασμένα υποδέχθηκαν στις Βρυξέλλες το γερμανικό εκλογικό αποτέλεσμα. Παρότι ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ δήλωσε πως η νίκη της Αγκελα Μερκέλ είναι «ιστορική», δεν κρύβεται η ανησυχία στη βελγική πρωτεύουσα για το πώς ο σχηματισμός της νέας κυβέρνησης θα επηρεάσει την τροχιά περαιτέρω εμβάθυνσης και αλλαγών που έχουν δρομολογηθεί στην Ε.Ε.
«Στις παγκόσμιες προκλήσεις, τώρα περισσότερο από πότε η Ευρώπη χρειάζεται μια σταθερή γερμανική κυβέρνηση που θα βοηθήσει ενεργά στη μορφοποίηση της ηπείρου μας», είπε ο κ. Γιούνκερ τονίζοντας όσο μπορούσε τον παράγοντα «σταθερής κυβέρνησης», καθώς στις Βρυξέλλες αναμένουν ότι οι συνομιλίες για τον σχηματισμό της μπορεί να διαρκέσουν ακόμα και μέχρι τα Χριστούγεννα.
Τα βλέμματα όμως σήμερα βρίσκονται στραμμένα στο Παρίσι και στην ομιλία του Γάλλου προέδρου Εμανουέλ Μακρόν, που θα περιγράψει το όραμά του για περαιτέρω εμβάθυνση της Ευρωζώνης. Παρά τις καλές σχέσεις που έχουν αναπτύξει οι δύο ηγέτες, Μακρόν και Μέρκελ, οι κυβερνητικοί εταίροι της Γερμανίδας καγκελάριου μπορεί να διαδραματίσουν πολύ σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη αυτής της σχέσης αλλά και της εμβάθυνσης της Ευρωζώνης.
«Είναι ξεκάθαρη η στάση του κόμματος των Φιλελευθέρων (FDP)», λέει ο Τόμας Κλάιν Μπρόκοφ, αντιπρόεδρος του German Marshall Fund, για το κόμμα που μπορεί να βάλει φρένο στα σχέδια σχετικά με την περαιτέρω ολοκλήρωση της Ευρώπης. «Το κόμμα έχει πει ένα μεγάλο “όχι” όσον αφορά την Ελλάδα, την εμβάθυνση της Ευρωζώνης και τη θέσπιση υπουργού Οικονομικών της Ευρωζώνης ακόμα και στη δημιουργία του Ευρωπαϊκού Νομισματικού Ταμείου, που υποστηρίζει ο Β. Σόιμπλε», λέει. Ο ίδιος υπενθυμίζει ότι το FDP, κατά τη διάρκεια της προηγούμενης κυβέρνησης 2009-2013, στην οποία συμμετείχε και κατά την οποία βρισκόταν σε εξέλιξη η ευρωκρίση, έχασε μεγάλο μέρος του ποσοστού του όταν είχαν τεθεί τα ίδια περίπου θέματα.
Και ενώ μια μεγάλη συμμαχία ανάμεσα στους Χριστιανοδημοκράτες και τους Σοσιαλδημοκράτες μπορεί να βοηθούσε βραχυπρόθεσμα στην προώθηση των μεταρρυθμίσεων της Ευρωζώνης και των άλλων θεμάτων, από την άλλη μια κυβέρνηση που θα είναι «μία από τα ίδια θα δημιουργήσει περισσότερο θυμό στο εκλογικό σώμα», που θα ζητάει περισσότερες δραστικές αλλαγές την επόμενη τετραετία, λέει ο πολιτικός αναλυτής του German Marshall Fund Τίμο Λοτσόκι από το Βερολίνο.
«Οι ψηφοφόροι που δεν θα είναι ικανοποιημένοι από την κυβέρνηση της κ. Μέρκελ θα έχουν τη δυνατότητα να στραφούν τώρα προς τους Σοσιαλδημοκράτες αν δεν είναι μέρος της κυβέρνησης», προσθέτει και εξηγεί πως έτσι εξασφαλίζεται μια απολύτως φιλοευρωπαϊκή αντιπολίτευση. Αν το κόμμα του κ. Σουλτς βρεθεί ξανά στην εξουσία, τότε η βασική αντιπολίτευση θα διεξάγεται από το ακροδεξιό κόμμα AfD, με αποτέλεσμα να αλλάζει την ατζέντα και να δημιουργεί αντιευρωπαϊκό κλίμα.
Συγχρόνως, ο ίδιος εκτιμά ότι οι Φιλελεύθεροι, επειδή βασικά είναι ευρωπαϊκό κόμμα και θα αποτελεί μόλις το 1/5 της κυβέρνησης, αν βρεθεί στην εξουσία δεν θα αποκτήσει την επιρροή στον βαθμό που εκτιμούν στις Βρυξέλλες ότι θα συμβεί.
ΒΡΥΞΕΛΛΕΣ - ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΗ. Mουδιασμένα υποδέχθηκαν στις Βρυξέλλες το γερμανικό εκλογικό αποτέλεσμα. Παρότι ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ δήλωσε πως η νίκη της Αγκελα Μερκέλ είναι «ιστορική», δεν κρύβεται η ανησυχία στη βελγική πρωτεύουσα για το πώς ο σχηματισμός της νέας κυβέρνησης θα επηρεάσει την τροχιά περαιτέρω εμβάθυνσης και αλλαγών που έχουν δρομολογηθεί στην Ε.Ε.
«Στις παγκόσμιες προκλήσεις, τώρα περισσότερο από πότε η Ευρώπη χρειάζεται μια σταθερή γερμανική κυβέρνηση που θα βοηθήσει ενεργά στη μορφοποίηση της ηπείρου μας», είπε ο κ. Γιούνκερ τονίζοντας όσο μπορούσε τον παράγοντα «σταθερής κυβέρνησης», καθώς στις Βρυξέλλες αναμένουν ότι οι συνομιλίες για τον σχηματισμό της μπορεί να διαρκέσουν ακόμα και μέχρι τα Χριστούγεννα.
Τα βλέμματα όμως σήμερα βρίσκονται στραμμένα στο Παρίσι και στην ομιλία του Γάλλου προέδρου Εμανουέλ Μακρόν, που θα περιγράψει το όραμά του για περαιτέρω εμβάθυνση της Ευρωζώνης. Παρά τις καλές σχέσεις που έχουν αναπτύξει οι δύο ηγέτες, Μακρόν και Μέρκελ, οι κυβερνητικοί εταίροι της Γερμανίδας καγκελάριου μπορεί να διαδραματίσουν πολύ σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη αυτής της σχέσης αλλά και της εμβάθυνσης της Ευρωζώνης.
«Είναι ξεκάθαρη η στάση του κόμματος των Φιλελευθέρων (FDP)», λέει ο Τόμας Κλάιν Μπρόκοφ, αντιπρόεδρος του German Marshall Fund, για το κόμμα που μπορεί να βάλει φρένο στα σχέδια σχετικά με την περαιτέρω ολοκλήρωση της Ευρώπης. «Το κόμμα έχει πει ένα μεγάλο “όχι” όσον αφορά την Ελλάδα, την εμβάθυνση της Ευρωζώνης και τη θέσπιση υπουργού Οικονομικών της Ευρωζώνης ακόμα και στη δημιουργία του Ευρωπαϊκού Νομισματικού Ταμείου, που υποστηρίζει ο Β. Σόιμπλε», λέει. Ο ίδιος υπενθυμίζει ότι το FDP, κατά τη διάρκεια της προηγούμενης κυβέρνησης 2009-2013, στην οποία συμμετείχε και κατά την οποία βρισκόταν σε εξέλιξη η ευρωκρίση, έχασε μεγάλο μέρος του ποσοστού του όταν είχαν τεθεί τα ίδια περίπου θέματα.
Και ενώ μια μεγάλη συμμαχία ανάμεσα στους Χριστιανοδημοκράτες και τους Σοσιαλδημοκράτες μπορεί να βοηθούσε βραχυπρόθεσμα στην προώθηση των μεταρρυθμίσεων της Ευρωζώνης και των άλλων θεμάτων, από την άλλη μια κυβέρνηση που θα είναι «μία από τα ίδια θα δημιουργήσει περισσότερο θυμό στο εκλογικό σώμα», που θα ζητάει περισσότερες δραστικές αλλαγές την επόμενη τετραετία, λέει ο πολιτικός αναλυτής του German Marshall Fund Τίμο Λοτσόκι από το Βερολίνο.
«Οι ψηφοφόροι που δεν θα είναι ικανοποιημένοι από την κυβέρνηση της κ. Μέρκελ θα έχουν τη δυνατότητα να στραφούν τώρα προς τους Σοσιαλδημοκράτες αν δεν είναι μέρος της κυβέρνησης», προσθέτει και εξηγεί πως έτσι εξασφαλίζεται μια απολύτως φιλοευρωπαϊκή αντιπολίτευση. Αν το κόμμα του κ. Σουλτς βρεθεί ξανά στην εξουσία, τότε η βασική αντιπολίτευση θα διεξάγεται από το ακροδεξιό κόμμα AfD, με αποτέλεσμα να αλλάζει την ατζέντα και να δημιουργεί αντιευρωπαϊκό κλίμα.
Συγχρόνως, ο ίδιος εκτιμά ότι οι Φιλελεύθεροι, επειδή βασικά είναι ευρωπαϊκό κόμμα και θα αποτελεί μόλις το 1/5 της κυβέρνησης, αν βρεθεί στην εξουσία δεν θα αποκτήσει την επιρροή στον βαθμό που εκτιμούν στις Βρυξέλλες ότι θα συμβεί.
Και η εκτίμηση από τον κλώνο της "Ε"
 |
| "Εφ.Συν", 26/09/17 |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου