Ενα προσωπικό ιστολόγιo για την πολιτική, την οικονομία, την κοινωνία, την καθημερινή μας ζωή και τα προβλήματά της..Η προσωπική μου ματιά στην επικαιρότητα, προς συμφωνία ή διαφωνία όσων με τιμούν και με "διαβάζουν".Σας ευχαριστώ!
οι κηπουροι τησ αυγησ
Παρασκευή 31 Μαΐου 2019
ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ ΨΗΦΙΖΟΥΜΕ ΒΑΛΑΣΟΠΟΥΛΟ ΓΙΑ ΔΗΜΑΡΧΟ ΗΛΙΟΥΠΟΛΗΣ Δ-Α-Γ-Κ-Ω-Τ-Ο

Ο Δήμαρχος Βασίλης Βαλασόπουλος και ο διοικών το Δήμο συνδυασμός "Πρώτα η Ηλιούπολη", έδωσαν έναν καθαρό και τίμιο προεκλογικό αγώνα, επισφράγισμα μιάς πορείας αναδημιουργίας και έργου πνοής στην Ηλιούπολή μας. Εννιά χρόνια ήσαν αυτά, δεν είναι και λίγα.
Κάποιοι, σε αυτή την πορεία φαίνεται ότι είτε "κουράσθηκαν", είτε επέλεξαν να αυτονομηθούν και να επιλέξουν ιδιαίτερη κάθοδο σε αυτές τις εκλογές, με την ενθάρρυνση κάποιων από το ΠΑΣΟΚ, αλλά και τη ΝΔ, όπως και ποικίλων "τοπικών παραγόντων" (πρ. Δημάρχων και των συν αυτοίς). Ενα ετερόκλητο συνονθύλευμα, που πρέπει να συναντήσει την αποδοκιμασία της πλειοψηφίας των δημοτών της Ηλιούπολης, μεθαύριο Κυριακή.
Στην χθεσινή συγκέντρωση του ΕΝΑΚ του πρ. Αντιδημάρχου, όπως επιμένει να αυτοπροβάλλεται, δηλαδή με τη δοτή ιδιότητα από το δημοτικό συνδυασμό από τον οποίο απεσκίρτησε, απαντούμε σήμερα με την παρουσία όλων ημών στην αποψινή τελική προεκλογική συγκέντρωση του Βασίλη Βαλασόπουλου, στην Πλατεία Φλέμινγκ, στις 20:30.
Και την Κυριακή αναδεικνύουμε πανηγυρικώς Δήμαρχο Ηλιούπολης, γιά τρίτη συνεχή θητεία, το Βασίλη Βαλασόπουλο, με την ψήφο της ευρείας πλειοψηφίας των πολιτών της Ηλιούπολης, εις πείσμα αδιαφανών μηχανισμών.
Εις ό,τι αφορά τη σύνθεση του Δημοτικού Συμβουλίου, βάσει απλής αναλογικής από τον πρώτο γύρο, ας όψεται ο εισηγητής του ΣΥΡΙΖΑ Παν. Σκουρλέτης. γιά το τερατούργημα που επέβαλε στην Αυτοδιοίκηση, πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια, δίκην "τιμωρίας" , αφού το -προσώρας-κυβερνών Κόμμα του είναι πρακτικώς ανύπαρκτο!
Την Κυριακή στην κάλπη, γιά να επανεκλέξουμε Δήμαρχο Ηλιούπολης το Βασίλη Βαλασόπουλο....Όλοι και όλες, όλες οι ηλικίες!
Σεραφείμ Χ. Μηχιώτης
Στην παρακάτω εικόνα ο 2ος "νικητής" των εκλογών ευχαριστεί, όχι αυτούς που τον ψήφισαν, αλλά αυτούς που ΔΕΝ ψήφισαν τον 1ο (Valasopoulos).
Και φυσικά κατανοητό το άνοιγμα στις υπόλοιπες παρατάξεις, μέρες που 'ναι. Αλλά θα μπορούσε να έχει βρεθεί ένας λίγο πιο επιστημονικός- διπλωματικός τρόπος.
Ευχαριστεί, λοιπόν, το 70% (30% περίπου συγκέντρωσε ο πρώτος) που επέλεξαν "αλλαγή τρόπου Διοίκησης".
Με ποσοστό όμως 15% - και με την ίδια λογική- θα μπορούσε να ισχυριστεί κάνεις ότι 85% απέρριψαν αυτόν.
Ερμηνεύει αυθαίρετα, κατά το δοκούν και προδικαζει την επιλογή ενός 55% των δημοτών, που την επόμενη Κυριακή μπορούν να επιλέξουν ξεκάθαρα πια, ανάμεσα σε 2 και όχι 9 πρόσωπα.
Καλές οι πρακτικές που έμαθε ως φοιτητής και Γραμματέας, δε λέω. Αλλά ευτυχώς τα συνθήματα αφορουν μόνο στον μικρόκοσμο της ΠΑΣΠ ΑΣΟΕΕ.
Στο Δήμο δε πιάνει ούτε βουντού, ούτε πράσινη μαγεία, και πολύ περισσότερο η βία και η νοθεία.
Υ. Γ. 1: Βλέπετε, δε στέκομαι καν στην "αλλαγή τρόπου διοίκησης". Γιατί αν σταθώ θα πρέπει να το λάβω σαν αυτοκριτική αφού ο 2ος υποψήφιος ήταν ο προ ΕΞΑΜΗΝΟΥ Αντιδήμαρχος του 1ου Υποψήφιου και νυν Δημάρχου, παραιτηθής λόγω της επιθυμίας του να ΜΗΝ είναι ξανά υποψήφιος στις...προχθεσινες εκλογές.
Υ. Γ. 2: Κι ο Τσιπρας το ίδιο πρόβλημα είχε στα Μαθηματικά κ είδαμε το "ούτε 1/ 1.000.000" που τον οδήγησε. Ή μήπως η αλαζονεία;
"...Στο πρώτο τρίμηνο του έτους, όπως αποκαλύπτεται στην τριμηνιαία έκθεση του Γραφείου Προϋπολογισμού του Κράτους στη Βουλή, οι φορολογούμενοι που χρωστούν στην Εφορία ποσά που δεν υπερβαίνουν τα 500 ευρώ αυξήθηκαν κατά 40.850 σε σχέση με το αντίστοιχο διάστημα του 2018. Ο αριθμός τους έχει φθάσει πλέον στα 2.137.009 σε σύνολο 3.940.098 οφειλετών, ενώ το αντίστοιχο διάστημα του 2018 οι πολύ μικροί οφειλέτες ανέρχονταν σε 2.096.159 ΑΦΜ...."
Από "ΤΑ ΝΕΑ", και...
![]() |
"ΤΑ ΝΕΑ", 30/05/19 |
....από την "ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ"
![]() |
"ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", 30/05/19 |
ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟΙ: "...Θα κάνουμε ότι περνάει από το χέρι μας για να μην αφήσουμε την πόλη μας, έρμαιο στα χέρια των ολιγαρχών. Δεν θα αφήσουμε να πάει χαμένο, ούτε να λεηλατηθεί το σημαντικό έργο της Περιφέρειας Αττικής. Στεκόμαστε όλες και όλοι στο πλευρό της Ρένας Δούρου και της “Δύναμης Ζωής”. Είμαστε εδώ και θα είμαστε εδώ...."
H Γενική Συνέλευση μας, ο συνδυασμός “Πειραιάς για Όλους”, σε πλήρη ολομέλεια των εκλεγμένων, των υποψηφίων και των εθελοντών της καμπάνιας μας, συζήτησε το αποτέλεσμα των εκλογών και τη στάση μας στη συνέχεια. Αυτή η διαδικασία, ο πλούσιος διάλογος και ο προβληματισμός, είναι ένα μήνυμα για το πως βλέπουμε και πως εφαρμόζουμε τη δημοκρατία στη βάση της αυτοδιοίκησης. Αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο θα συνεχίσουμε να λειτουργούμε.
Στο νέο δημοτικό και στα κοινοτικά συμβούλια, βρισκόμαστε με μία μεγάλη, ομάδα έμπειρων αλλά και νέων συμβούλων αποφασισμένη για σοβαρή δουλειά. Ευχαριστούμε τους συμπολίτες μας για την ψήφο που μας εμπιστεύθηκαν. Θα την τιμήσουμε!
Είμαστε κομμάτι του δημοκρατικού ρεύματος των πολιτών, Πειραιωτών και Πειραιωτισσών, οι οποίοι ονειρεύονται έναν αναγεννημένο Πειραιά, απαλλαγμένο από τα ολιγαρχικά φαινόμενα που σκιάζουν την πόλη μας και με σαφές μέτωπο στις νεοφιλελεύθερες πολιτικές. Θα συνεχίσουμε αυτό τον αγώνα.
Από την Κυριακή που πέρασε το πολιτικό σκηνικό άλλαξε ραγδαία. Έχουμε μπροστά μας μία δεύτερη εκλογκή Κυριακή, και σ' ένα μήνα εθνικές εκλογές που θα κρίνουν το μέλλον όλων μας.
Θα κάνουμε ότι περνάει από το χέρι μας για να αποτρέψουμε την παλλινόρθωση ενός ακραίου συντηρητικού νεοφιλελευθερισμού στον Πειραιά και στην Ελλάδα, έτοιμου να ξηλώσει δημοκρατικές και κοινωνικές κατακτήσεις, έτοιμου να πάρει από τους πολλούς και να δώσει σε λίγους.
Θα κάνουμε ότι περνάει από το χέρι μας για να μην αφήσουμε την πόλη μας, έρμαιο στα χέρια των ολιγαρχών.
Δεν θα αφήσουμε να πάει χαμένο, ούτε να λεηλατηθεί το σημαντικό έργο της Περιφέρειας Αττικής.
Στεκόμαστε όλες και όλοι στο πλευρό της Ρένας Δούρου και της “Δύναμης Ζωής”. Είμαστε εδώ και θα είμαστε εδώ.
"...Αν προσθέσεις όλες τις ψήφους, τότε η ΝΔ προηγείται (έστω και οριακά) στο Αθαμάνιο. Ελαβε 212 ψήφους έναντι 208 του ΣΥΡΙΖΑ. Τώρα θα πείτε γιατί συνέβη αυτό; Μου λένε ότι οι συγχωριανοί του κ. Τσίπρα εμφανίζονται ενοχλημένοι επειδή δεν τους πρόσεξε κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησης της χώρας. Μπορεί να χόρεψε μαζί τους το «καγκελάρι» αλλά έργα δεν έκανε, αν και τους ενέκρινε έναν… δρόμο. Από το Αθαμάνιο έως τα Θεοδώριανα, προϋπολογισμού 8.849.000 ευρώ...."
Από "ΤΟ ΒΗΜΑ" (ηλεκτρονική έκδοση)
Ακόμη και οι συγχωριανοί του δεν τον έβγαλαν πρώτο στις ευρωεκλογές τον Αλέξη Τσίπρα (φωτογραφία). Και εξηγούμαι… Τα επίσημα εκλογικά αποτελέσματα στο Αθαμάνιο Αρτας, όπως τα συγκέντρωσαν τα γαλάζια στελέχη της περιοχής, φανερώνουν ότι το χωριό του κ. Τσίπρα και οι συγχωριανοί του δεν τον τίμησαν όπως στις προηγούμενες εκλογικές αναμετρήσεις. Συγκεκριμένα:

Σε ένα διπλανό χωριό από το Αθαμάνιο, στο Βουλγαρέλι Αρτας, από όπου κατάγεται ο γαλάζιος βουλευτής Γιώργος Στύλιος, η ΝΔ πήρε 235 ψήφους έναντι 157 του ΣΥΡΙΖΑ. Θέλετε και άλλα παράξενα που συνέβησαν στο Αθαμάνιο κατά τις ευρωεκλογές; Η Χρυσή Αυγή συγκέντρωσε (μέσα στο χωριό του Τσίπρα) 21 ψήφους, τρεις ψήφους περισσότερους από το ΚΙΝΑΛ (18 ψήφους).
Και το Ροδάκινο του γύρισε την πλάτη
Τι και αν η παραλία Ροδάκινο στον Δήμο Αγίου Βασιλείου στο Ρέθυμνο Κρήτης είναι από τις αγαπημένες του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα και την επισκέφθηκε το Πάσχα. Οι κάτοικοι φαίνεται ότι πολιτικά δεν τρέφουν την ίδια συμπάθεια, αφού στις ευρωεκλογές 2019 ψήφισαν ΝΔ. Με δυο λόγια, «μαύρισαν» τόσο τον κ. Τσίπρα όσο και τον Παύλο Πολάκη.
Η ατυχία να σε στηρίζει ο Τσίπρας
Εκείνο που μου λένε είναι ότι όποιος είχε τη στήριξη του κ. Τσίπρα δεν τα πήγε καθόλου καλά. Θέλετε μερικά παραδείγματα;
Στον Πειραιά, φέρ’ ειπείν, ο Νίκος Μπελαβίλας ήταν τρίτος με 14%. Στην Αθήνα, όπου στην κεντρική προεκλογική εκδήλωση του ΣΥΡΙΖΑ στο Σύνταγμα η πάνω πλευρά της πλατείας ήταν σχεδόν άδεια, ο Νάσος Ηλιόπουλος μπορεί μεν να κατάφερε να περάσει στον β’ γύρο, ωστόσο, το ποσοστό που έλαβε ήταν μόλις 17%, όταν ο Γαβριήλ Σακελλαρίδης το 2014 είχε λάβει 20% στον πρώτο γύρο. Αλλά και η Ρένα Δούρου, που ήταν παρούσα στο Σύνταγμα, μόλις και μετά βίας κατάφερε να περάσει στον β’ γύρο με ποσοστό κάτω από 20%.
Στη Θεσσαλονίκη η στήριξη από τον Αλέξη Τσίπρα στην Κατερίνα Νοτοπούλουδεν είχε καλύτερα αποτελέσματα. Η υποψήφια του κυβερνώντος κόμματος έμεινε μόλις στο 13,4% και στην τέταρτη θέση. Στο Αγρίνιο, όπου επίσης μίλησε ο Πρωθυπουργός, ο ανεξάρτητος με τη στήριξη του ΣΥΡΙΖΑ Σταύρος Καμμένοςέμεινε στην τρίτη θέση με 11%. Παρόμοια εικόνα και στην Κοζάνη, όπου επίσης περιόδευσε ο Πρωθυπουργός: ο νυν δήμαρχος Ελ. Ιωαννίδης που προέρχεται από τον ΣΥΡΙΖΑ έμεινε τρίτος με 21%.
Οι κόκκινες κάρτες στον ΣΥΡΙΖΑ
Επόμενο είναι να «βράζουν» στον ΣΥΡΙΖΑ για τη βαριά ήττα και στελέχη, με ηγέτιδα την ομάδα των «53», να στρέφονται κατά κυβερνητικών προσώπων και υπουργών, καταλογίζοντας μεγάλες ευθύνες. Αλλά αυτό που συμβαίνει στο εσωτερικό του κόμματος δεν είναι τίποτα, όπως λένε οι γνωρίζοντες, μπρος στα συντροφικά μαχαιρώματα που αναμένεται να συμβούν μετά τις εθνικές εκλογές και την αναμενόμενη νέα βαριά ήττα του ΣΥΡΙΖΑ.
Στο στόχαστρο της εσωκομματικής κριτικής μπήκαν: Ο υπουργός Επικρατείας και επικεφαλής σχεδιασμού του Μαξίμου Xριστόφορος Βερναρδάκης, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Δημήτρης Τζανακόπουλος και ο υπουργός ψηφιακής πολιτικής Νίκος Παππάς. Η γκρίνια φθάνει μέχρι και τον Πρωθυπουργό, κυρίως για την κάλυψη που παρείχε στον υπουργό Παύλο Πολάκη, αλλά και στην κάλυψη επί τέσσερα χρόνια στον Πάνο Kαμμένο (οβίδες στη Σαουδική Αραβία, εμφάνιση σε καζίνο, κ.τ.λ.), γεγονότα που εκτιμάται πως κόστισαν αρκετά στην εικόνα του κόμματος.
Αυτοδυναμία στις ευρωεκλογές
Αν και επισήμως οι μετρήσεις των δημοσκοπικών εταιρειών για τις εθνικές εκλογές της 7ης Ιουλίου αρχίζουν τη Δευτέρα, ωστόσο ορισμένες από τις εταιρείες αυτές έβγαλαν ενδιαφέροντα στατιστικά στοιχεία. Για παράδειγμα, μου λένε ότι με το ποσοστό που έλαβε η ΝΔ στις ευρωεκλογές και με τους Βελόπουλο και Βαρουφάκη να πιάνουν το πλαφόν του 3%, τότε το κόμμα του κ. Μητσοτάκη μπορεί να συγκεντρώσει 151 βουλευτές εάν γίνονταν εθνικές εκλογές. Χωρίς τους Βελόπουλο και Βαρουφάκη, με Βουλή πέντε κομμάτων, μπορεί να φθάσει και τους 154 βουλευτές (σύμφωνα με το ισχύον εκλογικό σύστημα).
Μύλος στη Λέσβο
Αναστάτωση προκάλεσε το δημοσίευμά μας για όσα συμβαίνουν στην Περιφέρεια Βορείου Αιγαίου, όπου συγκρούονται η νυν περιφερειάρχης Χριστιάνα Καλογήρου με τη στήριξη της Νέας Δημοκρατίας και ο πρώην πρύτανης του ΕΜΠ Κώστας Μουτζούρης, ανεξάρτητος υποψήφιος υποστηριζόμενος από δυνάμεις της ευρύτερης δεξιάς παράταξης…
Η κυρία Καλογήρου έχει μπει στο στόχαστρο διαφόρων αντιμεταναστευτικών έως εθνικιστικών δυνάμεων για τη στάση της στο Προσφυγικό. Εχουν συνασπισθεί εναντίον της από χρυσαυγίτες μέχρι παλαιοί πασόκοι του λεγόμενου πατριωτικού σκέλους του…
Τη μεγαλύτερη επίθεση την αντιμετωπίζει στη Λέσβο. Το ενδιαφέρον είναι ότι η επίσημη υποψήφια της ΝΔ βρίσκει μεγαλύτερη υποστήριξη στο αριστερό ακροατήριο των νησιών του Βορείου Αιγαίου. Τα μεγαλύτερα ποσοστά, για παράδειγμα, τα εξασφάλισε στην «κόκκινη» Ικαρία.
Στην υπόθεση ενεπλάκη και ο βουλευτής της ΝΔ και πρώην υπουργός Δικαιοσύνης Χαράλαμπος Αθανασίου στο χωριό του οποίου, την Αγία Παρασκευή, ο κ. Μουτζούρης ήρθε πρώτος, παρότι ο κ. Αθανασίου έχει υποστηρίξει την κυρία Καλογήρου
Αλλά και στο χωριό της κυρίας Καλογήρου, τα Βασιλικά, ο κ. Μουτζούρης ήρθε επίσης πρώτος, όπως και στα χωριά της Γέρας, ιδιαίτερης πατρίδας του κ. Βογιατζή (πρώην βουλευτή της ΝΔ) και υποστηρικτή της κυρίας Καλογήρου.
Ορισμένοι αποδίδουν τις απώλειες της κυρίας Καλογήρου στη Λέσβο στη δυσαρέσκεια που υπήρχε στο πρόσωπό της από τον αγροτικό και κτηνοτροφικό πληθυσμό του νησιού. Ο κ. Αθανασίου πάντως έσπευσε και χθες με δήλωσή του να στηρίξει την κυρία Καλογήρου, την επίσημη υποψηφιότητα του κόμματός του.
Με άλλα λόγια, μύλος στη Λέσβο. Το τι θα γίνει στον δεύτερο γύρο παραμένει άλυτος γρίφος.
"...Το μούδιασμα της ήττας και η υποχώρηση της εκλογικής παρουσίας στις τοπικές και περιφερειακές κοινωνίες, καθώς και της καταψήφισης των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ αποτελούν ένα εκρηκτικό μείγμα. Ο αέρας της ήττας είναι πολύ ψυχρός – παγερός και δεν μπορεί να θερμάνει τις καρδιές για αγώνα. Ο αέρας της «αισιοδοξίας» για ανατροπή του αποτελέσματος μοιάζει ανέφικτος. Ο δρόμος για τις εθνικές κάλπες θα είναι ένας Γολγοθάς για τον ΣΥΡΙΖΑ αφενός για να διατηρήσει τη συνοχή και αφετέρου το αποτέλεσμα των ευροεκλογών...."
Από "ΤΟ ΒΗΜΑ" (ηλεκτρονική έκδοση)
Για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους. Νικητής ήταν μόνον η Ν.Δ.. Ασφαλώς και οι εκπλήξεις των κκ. Βελόπουλου και Βαρουφάκη. Η «Ελληνική Λύση», συρρίκνωσε τη Χρυσή Αυγή και το «Μέρα 25» χαμήλωσε τον πήχη του ΣΥΡΙΖΑ. Μάλιστα, διεκδικεί τη ριζοσπαστικότητα και την αριστεροσύνη από την κυβερνώσα αριστερά.
Για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους. Νικητής ήταν μόνον η Ν.Δ.. Ασφαλώς και οι εκπλήξεις των κκ. Βελόπουλου και Βαρουφάκη. Η «Ελληνική Λύση», συρρίκνωσε τη Χρυσή Αυγή και το «Μέρα 25» χαμήλωσε τον πήχη του ΣΥΡΙΖΑ. Μάλιστα, διεκδικεί τη ριζοσπαστικότητα και την αριστεροσύνη από την κυβερνώσα αριστερά.
Ο ηττημένος ΣΥΡΙΖΑ υπέστη ποσοτικά και ποιοτικά μεγάλη πολιτική ζημιά. Ποσοτική διότι οι δέκα μονάδες διαφοράς δεν είναι διαχειρίσιμες. Είναι προφανές ότι αυτή η διαφορά δρομολόγησε πολιτικές εξελίξεις και τις πρόωρες εκλογές. Τα ποιοτικά χαρακτηριστικά της ήττας είναι ακόμη χειρότερα διαχειρίσιμα. Και αυτό διότι διαλύθηκαν πολλοί μύθοι:
α. Ο μύθος του «αήττητου», «άτρωτου» κ. Τσίπρα, που αρέσκονταν να καλλιεργούν οι κυβερνώντες (λησμονώντας ότι οι εξουσίες έρχονται και παρέρχονται), κατέρρευσε και μάλιστα κατά δραματικό τρόπο.
β. Ο μύθος της «ριζοσπαστικής αριστεράς» ως ιδεολογικό – πολιτικό πρόσημο βούλιαξε στα νερά του 3ου μνημονίου. Συνεπώς, μπορεί ο κ. Τσακαλώτος να δηλώνει στροφή στα αριστερά, αλλά τα πράγματα πάνε δεξιά. Αυτό μαρτυρούν τα γεγονότα.
γ. Ο μύθος της «ριζοσπαστικής αριστεράς» έχει θαμπώσει. Την ταυτότητα αυτή μέσα από την κάλπη τη διεκδικούν πλέον ο κ. Βαρουφάκης και η κα. Κωνσταντοπούλου. Φωτογραφίζουν δε τον κ. Τσίπρα ως στυλοβάτη του ευρωπαϊκού και εθνικού συστήματος, το οποίο μέχρι χτες κατήγγειλε.
δ. Η εικόνα του «ηθικού» πλεονεκτήματος της αριστεράς έχει καταρρεύσει από τα έργα και τις ημέρες, καθώς και από τις δηλώσεις κυβερνητικών στελεχών που αμαύρωσαν το ύφος και το ήθος άσκησης της εξουσίας.
Το μούδιασμα της ήττας και η υποχώρηση της εκλογικής παρουσίας στις τοπικές και περιφερειακές κοινωνίες, καθώς και της καταψήφισης των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ αποτελούν ένα εκρηκτικό μείγμα. Ο αέρας της ήττας είναι πολύ ψυχρός – παγερός και δεν μπορεί να θερμάνει τις καρδιές για αγώνα. Ο αέρας της «αισιοδοξίας» για ανατροπή του αποτελέσματος μοιάζει ανέφικτος. Ο δρόμος για τις εθνικές κάλπες θα είναι ένας Γολγοθάς για τον ΣΥΡΙΖΑ αφενός για να διατηρήσει τη συνοχή και αφετέρου το αποτέλεσμα των ευροεκλογών.
Τα επιχειρήματα παρηγοριάς, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ διατήρησε τη θέση του δεύτερου πόλου έναντι της Ν.Δ. και συνεπώς οι εξελίξεις διαγράφονται θετικές για το μέλλον, δεν μπορούν να κρύψουν τα μεγάλα ζητήματα ταυτότητας και στρατηγικής. Η διαχείριση της ήττας θα αντιμετωπίσει πολλά παρατράγουδα. Ο ένας θα ψάχνει τις ευθύνες στον άλλον και ο κ. Τσίπρας θα ομολογήσει ότι φταίνε τα «λάθη και οι συμβιβασμοί», εγώ θα έλεγα και ο βίαιος πολιτικός λόγος που συνήθως χρησιμοποιούν οι αυταρχικές εξουσίες. Βέβαια μέχρι την επόμενη εκλογή θα υπάρξει σχετική σιωπή διότι ο αγώνας της κάλπης είναι ξανά μπροστά.
Τα κόμματα της μνημονιακής περιόδου (ΑΝΕΛ – ΠΟΤΑΜΙ – ΕΝΩΣΗ ΚΕΝΤΡΩΩΝ) όπως εμφανίσθηκαν τα τελευταία χρόνια χάθηκαν στις κάλπες της 26ης Μαΐου.
Το ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ άντεξε στις πιέσεις του δικομματισμού. Κέρδισε τη μάχη για τον τρίτο πόλο. Καταγράφεται στα θετικά το αποτέλεσμα αλλά δεν κατάφερε να κάνει τη διαφορά στο διψήφιο ποσοστό για να διαμορφώσει δυναμική. Στις εθνικές εκλογές θα κριθούν πολλά περισσότερα για τη διαμόρφωση του νέου πολιτικού χάρτη στο χώρο της κεντροαριστεράς. Είναι ίσως μία ακόμη ευκαιρία για τη δημοκρατική παράταξη.
Η κάλπη ανέδειξε τον μεγάλο νικητή τη Ν.Δ.. Η διαχείριση της νίκης και οι επικοινωνιακοί συμβολισμοί του κ. Μητσοτάκη μπορούν να οδηγήσουν την παράταξη σε αυτοδυναμία.
Η δυναμική της νίκης θα ενισχυθεί και από τα αποτελέσματα των αυτοδιοικητικών αποτελεσμάτων, αφού το στελεχιακό δυναμικό της Ν.Δ. κυριάρχησε σε πανελλαδικό επίπεδο.
Συνεπώς, η συσπείρωση των οπαδών μπορεί να είναι εντυπωσιακή οδεύοντας προς τις εθνικές εκλογές. Πιθανά να έχουμε μία πλειοψηφική παλινόρθωση της δεξιάς.
Αντίθετα ο ΣΥΡΙΖΑ έχει να αντιμετωπίσει πολλά οργανωτικά και στρατηγικά θέματα. Ο πολιτικός λόγος που αναπτύχθηκε στις ευρωεκλογές αποδοκιμάσθηκε. Όλος ο αγώνας θα στηριχτεί στον επικοινωνιακό λόγο του κ. Τσίπρα. Πιστεύω όμως ότι δεν έχει άλλους «λαγούς» να βγάλει από το καπέλο του. Η εκλογική στρατηγική σίγουρα θα συνεχίσει να έχει καταγγελτικό χαρακτήρα, αλλά στα μετόπισθεν θα γίνεται προσπάθεια μιας αμυντικής πολιτικής γραμμής διαφύλαξης των δυνάμεων για να μην υπάρξουν διαρροές προς τα αριστερά. Το στελεχιακό δυναμικό που απογοητεύτηκε από την καταψήφιση στις τοπικές και περιφερειακές εκλογές δεν έχει το ψυχικό κουράγιο να διαμορφώσει πολιτική και κοινωνική δυναμική. Όλα ξαναστηρίζονται στον λόγο και την εικόνα του κ. Τσίπρα.
Οι διαρροές των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ προς τον κ. Βαρουφάκη είναι πολύ πιθανές, όπως και η διαρροή παλιών ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ.
Το ΚΙΝΑΛ πιστεύω θα δώσει τη μάχη – των μαχών για την παρουσία του στο χώρο της κεντροαριστεράς. Να βελτιώσει το ρόλο και τη θέση του ως τρίτος πόλος στο νέο πολιτικό σκηνικό. Πρέπει γι’ αυτό να υπάρξει πολιτικός συναγερμός στους κόλπους του ΠΑΣΟΚ, όχι μόνο να διατηρήσει και να βελτιώσει τις δυνάμεις του, αλλά και να αμφισβητήσει την ηγεμονία του ΣΥΡΙΖΑ στο χώρο της προοδευτικής παράταξης.
Αυτό ακριβώς το στοιχείο της ηγεμονίας προσπαθεί να διατηρήσει ο ΣΥΡΙΖΑ μετά την ήττα. Αυτό το στοιχείο θα προσπαθήσει να διατηρήσει και στις εθνικές εκλογές. Δεν είναι εύκολη υπόθεση. Το ΠΑΣΟΚ έχει μία ακόμη ευκαιρία να αμφισβητήσει την αμυντική πλέον γραμμή του ΣΥΡΙΖΑ.
Για τους μικρότερους παίκτες των ευρωεκλογών θα ήθελα να σχολιάσω τόσο στα δεξιά της Ν.Δ., όσο και στα αριστερά ΣΥΡΙΖΑ, αναδεικνύονται νέα πολιτικά υποκείμενα, που αν η δυναμική τους επιβεβαιωθεί και στις εθνικές κάλπες θα κάνουν έντονο «ανταρτοπόλεμο» στη νέα Βουλή.
Τα μηνύματα της κάλπης επιβεβαιώνουν την ευρωπαϊκή τάση ενίσχυσης των διαφόρων μορφωμάτων της δεξιάς (νεοφιλελεύθεροι, συντηρητικοί, κ.α.) αλλά και της extra δεξιάς (εθνικιστές, νεοναζιστές, λαϊκιστές και φασίστες).
Ο τρίτος πόλος (ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ), της Δημοκρατικής Παράταξης, μπορεί να λειτουργήσει ως καταλύτης στις πολιτικές εξελίξεις, αρκεί να επιβεβαιωθεί και στην εθνική κάλπη.
Ο κ. Λουκάς Θ. Αποστολίδης είναι δικηγόρος, πρ. Αντιπρόεδρος της Βουλής.
α. Ο μύθος του «αήττητου», «άτρωτου» κ. Τσίπρα, που αρέσκονταν να καλλιεργούν οι κυβερνώντες (λησμονώντας ότι οι εξουσίες έρχονται και παρέρχονται), κατέρρευσε και μάλιστα κατά δραματικό τρόπο.
β. Ο μύθος της «ριζοσπαστικής αριστεράς» ως ιδεολογικό – πολιτικό πρόσημο βούλιαξε στα νερά του 3ου μνημονίου. Συνεπώς, μπορεί ο κ. Τσακαλώτος να δηλώνει στροφή στα αριστερά, αλλά τα πράγματα πάνε δεξιά. Αυτό μαρτυρούν τα γεγονότα.
γ. Ο μύθος της «ριζοσπαστικής αριστεράς» έχει θαμπώσει. Την ταυτότητα αυτή μέσα από την κάλπη τη διεκδικούν πλέον ο κ. Βαρουφάκης και η κα. Κωνσταντοπούλου. Φωτογραφίζουν δε τον κ. Τσίπρα ως στυλοβάτη του ευρωπαϊκού και εθνικού συστήματος, το οποίο μέχρι χτες κατήγγειλε.
δ. Η εικόνα του «ηθικού» πλεονεκτήματος της αριστεράς έχει καταρρεύσει από τα έργα και τις ημέρες, καθώς και από τις δηλώσεις κυβερνητικών στελεχών που αμαύρωσαν το ύφος και το ήθος άσκησης της εξουσίας.
Το μούδιασμα της ήττας και η υποχώρηση της εκλογικής παρουσίας στις τοπικές και περιφερειακές κοινωνίες, καθώς και της καταψήφισης των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ αποτελούν ένα εκρηκτικό μείγμα. Ο αέρας της ήττας είναι πολύ ψυχρός – παγερός και δεν μπορεί να θερμάνει τις καρδιές για αγώνα. Ο αέρας της «αισιοδοξίας» για ανατροπή του αποτελέσματος μοιάζει ανέφικτος. Ο δρόμος για τις εθνικές κάλπες θα είναι ένας Γολγοθάς για τον ΣΥΡΙΖΑ αφενός για να διατηρήσει τη συνοχή και αφετέρου το αποτέλεσμα των ευροεκλογών.
Τα επιχειρήματα παρηγοριάς, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ διατήρησε τη θέση του δεύτερου πόλου έναντι της Ν.Δ. και συνεπώς οι εξελίξεις διαγράφονται θετικές για το μέλλον, δεν μπορούν να κρύψουν τα μεγάλα ζητήματα ταυτότητας και στρατηγικής. Η διαχείριση της ήττας θα αντιμετωπίσει πολλά παρατράγουδα. Ο ένας θα ψάχνει τις ευθύνες στον άλλον και ο κ. Τσίπρας θα ομολογήσει ότι φταίνε τα «λάθη και οι συμβιβασμοί», εγώ θα έλεγα και ο βίαιος πολιτικός λόγος που συνήθως χρησιμοποιούν οι αυταρχικές εξουσίες. Βέβαια μέχρι την επόμενη εκλογή θα υπάρξει σχετική σιωπή διότι ο αγώνας της κάλπης είναι ξανά μπροστά.
Τα κόμματα της μνημονιακής περιόδου (ΑΝΕΛ – ΠΟΤΑΜΙ – ΕΝΩΣΗ ΚΕΝΤΡΩΩΝ) όπως εμφανίσθηκαν τα τελευταία χρόνια χάθηκαν στις κάλπες της 26ης Μαΐου.
Το ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ άντεξε στις πιέσεις του δικομματισμού. Κέρδισε τη μάχη για τον τρίτο πόλο. Καταγράφεται στα θετικά το αποτέλεσμα αλλά δεν κατάφερε να κάνει τη διαφορά στο διψήφιο ποσοστό για να διαμορφώσει δυναμική. Στις εθνικές εκλογές θα κριθούν πολλά περισσότερα για τη διαμόρφωση του νέου πολιτικού χάρτη στο χώρο της κεντροαριστεράς. Είναι ίσως μία ακόμη ευκαιρία για τη δημοκρατική παράταξη.
Η κάλπη ανέδειξε τον μεγάλο νικητή τη Ν.Δ.. Η διαχείριση της νίκης και οι επικοινωνιακοί συμβολισμοί του κ. Μητσοτάκη μπορούν να οδηγήσουν την παράταξη σε αυτοδυναμία.
Η δυναμική της νίκης θα ενισχυθεί και από τα αποτελέσματα των αυτοδιοικητικών αποτελεσμάτων, αφού το στελεχιακό δυναμικό της Ν.Δ. κυριάρχησε σε πανελλαδικό επίπεδο.
Συνεπώς, η συσπείρωση των οπαδών μπορεί να είναι εντυπωσιακή οδεύοντας προς τις εθνικές εκλογές. Πιθανά να έχουμε μία πλειοψηφική παλινόρθωση της δεξιάς.
Αντίθετα ο ΣΥΡΙΖΑ έχει να αντιμετωπίσει πολλά οργανωτικά και στρατηγικά θέματα. Ο πολιτικός λόγος που αναπτύχθηκε στις ευρωεκλογές αποδοκιμάσθηκε. Όλος ο αγώνας θα στηριχτεί στον επικοινωνιακό λόγο του κ. Τσίπρα. Πιστεύω όμως ότι δεν έχει άλλους «λαγούς» να βγάλει από το καπέλο του. Η εκλογική στρατηγική σίγουρα θα συνεχίσει να έχει καταγγελτικό χαρακτήρα, αλλά στα μετόπισθεν θα γίνεται προσπάθεια μιας αμυντικής πολιτικής γραμμής διαφύλαξης των δυνάμεων για να μην υπάρξουν διαρροές προς τα αριστερά. Το στελεχιακό δυναμικό που απογοητεύτηκε από την καταψήφιση στις τοπικές και περιφερειακές εκλογές δεν έχει το ψυχικό κουράγιο να διαμορφώσει πολιτική και κοινωνική δυναμική. Όλα ξαναστηρίζονται στον λόγο και την εικόνα του κ. Τσίπρα.
Οι διαρροές των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ προς τον κ. Βαρουφάκη είναι πολύ πιθανές, όπως και η διαρροή παλιών ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ.
Το ΚΙΝΑΛ πιστεύω θα δώσει τη μάχη – των μαχών για την παρουσία του στο χώρο της κεντροαριστεράς. Να βελτιώσει το ρόλο και τη θέση του ως τρίτος πόλος στο νέο πολιτικό σκηνικό. Πρέπει γι’ αυτό να υπάρξει πολιτικός συναγερμός στους κόλπους του ΠΑΣΟΚ, όχι μόνο να διατηρήσει και να βελτιώσει τις δυνάμεις του, αλλά και να αμφισβητήσει την ηγεμονία του ΣΥΡΙΖΑ στο χώρο της προοδευτικής παράταξης.
Αυτό ακριβώς το στοιχείο της ηγεμονίας προσπαθεί να διατηρήσει ο ΣΥΡΙΖΑ μετά την ήττα. Αυτό το στοιχείο θα προσπαθήσει να διατηρήσει και στις εθνικές εκλογές. Δεν είναι εύκολη υπόθεση. Το ΠΑΣΟΚ έχει μία ακόμη ευκαιρία να αμφισβητήσει την αμυντική πλέον γραμμή του ΣΥΡΙΖΑ.
Για τους μικρότερους παίκτες των ευρωεκλογών θα ήθελα να σχολιάσω τόσο στα δεξιά της Ν.Δ., όσο και στα αριστερά ΣΥΡΙΖΑ, αναδεικνύονται νέα πολιτικά υποκείμενα, που αν η δυναμική τους επιβεβαιωθεί και στις εθνικές κάλπες θα κάνουν έντονο «ανταρτοπόλεμο» στη νέα Βουλή.
Τα μηνύματα της κάλπης επιβεβαιώνουν την ευρωπαϊκή τάση ενίσχυσης των διαφόρων μορφωμάτων της δεξιάς (νεοφιλελεύθεροι, συντηρητικοί, κ.α.) αλλά και της extra δεξιάς (εθνικιστές, νεοναζιστές, λαϊκιστές και φασίστες).
Ο τρίτος πόλος (ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ), της Δημοκρατικής Παράταξης, μπορεί να λειτουργήσει ως καταλύτης στις πολιτικές εξελίξεις, αρκεί να επιβεβαιωθεί και στην εθνική κάλπη.
Ο κ. Λουκάς Θ. Αποστολίδης είναι δικηγόρος, πρ. Αντιπρόεδρος της Βουλής.
"...Αυτή τη στιγμή, λοιπόν, δεν μπορείς να δώσεις εύκολα άδικο σε έναν πολίτη που πιστεύει ότι οι μεν θέλουν να διορίσουν δικούς τους δικαστικούς για να έχουν πιο ήσυχο το κεφάλι τους μπροστά σε ενδεχόμενες διώξεις και οι δε επιθυμούν να κάνουν τη δική τους επιλογή για να αποκτήσουν ευχέρεια κινήσεων. Ο πυρήνας της αντίληψης για τη Δικαιοσύνη που συχνά εκφράζει ο Πολάκης, είναι κοινός για το μεγαλύτερο κομμάτι του πολιτικού προσωπικού. .."
Από τον ιστόποτο "ΠΡΟΤΑΓΟΝ"

Του Κώστα Γιαννακίδη
Μισό λεπτό να ξετυλίξουμε το κουβάρι των γεγονότων και των θεσμικών εκκρεμοτήτων και μετά θα πάμε στην ουσία της υπόθεσης.

Του Κώστα Γιαννακίδη
Μισό λεπτό να ξετυλίξουμε το κουβάρι των γεγονότων και των θεσμικών εκκρεμοτήτων και μετά θα πάμε στην ουσία της υπόθεσης.
Ο Πρωθυπουργός δήλωσε την Κυριακή ότι την ερχόμενη Δευτέρα θα πάει στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και θα ζητήσει εκλογές. Με όρους πολιτικού fair play, όφειλε να παραιτηθεί, αλλά, εντάξει, όλοι ξέρουμε πού ζούμε. Τελικά δεν θα πάει τη Δευτέρα, αλλά αργότερα, προκειμένου η προκήρυξη των εκλογών να οδηγήσει σε κάλπες στις 7 Ιουλίου.
Απάντηση ΝΔ σε Καλογήρου: Δεν συναινούμε σε μια εξόφθαλμα αντιθεσμική διαδικασία Πατήστε εδώ
Η μεθόδευση αυτή έχει να κάνει με την επιλογή της ηγεσίας του Αρείου Πάγου, η θητεία της οποίας εκπνέει στις 30 Ιουνίου. Η επιλογή γίνεται, βάσει Συντάγματος, από το υπουργικό συμβούλιο που, υποτίθεται, αντανακλά αντιπροσωπευτικά τη λαϊκή βούληση. Ωστόσο η κυβέρνηση πάει σε εκλογές επειδή πλέον βρίσκεται σε δυσαρμονία με το λαϊκό αίσθημα. Άρα, όπως εκτιμούν οι περισσότεροι συνταγματολόγοι, δεν έχει την ουσιαστική νομιμοποίηση να επιλέξει την ηγεσία του Αρείου Πάγου. Αυτό φέρεται να διεμήνυσε και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας που θα υπογράψει το σχετικό διάταγμα μόνο αν συναινέσει η αντιπολίτευση. Αυτό διαψεύδεται σχετικά, ωστόσο, ακριβώς στο ίδιο πνεύμα, η κυβέρνηση κάλεσε τη ΝΔ να συναινέσει στην επιλογή των δικαστικών. Η ΝΔ το αρνήθηκε. Λογικά το θέμα κλείνει εδώ, εκτός και αν Τσίπρας το πάει στα άκρα και, αδειάζοντας το γραφείο, πετάξει καμιά πέτρα στα τζάμια του διπλανού Μεγάρου. Όλα δείχνουν ότι η ηγεσία του Αρείου Πάγου θα επιλεγεί από την επόμενη κυβέρνηση.
Τι μας δείχνει όλο αυτό το μπλέξιμο; Ότι όλα αυτά περί ανεξάρτητης Δικαιοσύνης, εκφέρονται προσχηματικά και εξόχως υποκριτικά. Οι κυβερνήσεις θέλουν να έχουν υπό τον άμεσο έλεγχο τους τη Δικαιοσύνη ή, τέλος πάντων, να διατηρούν έναν υψηλό δείκτη επιρροής προς την ηγεσία της. Μην μπαίνουμε τώρα σε παραδείγματα γιατί θα ξεκινήσουμε από την κυρία Θάνου και μετά θα πιάσουμε να ξεσκονίζουμε παλιά κάδρα αρεοπαγιτών.
Αυτή τη στιγμή, λοιπόν, δεν μπορείς να δώσεις εύκολα άδικο σε έναν πολίτη που πιστεύει ότι οι μεν θέλουν να διορίσουν δικούς τους δικαστικούς για να έχουν πιο ήσυχο το κεφάλι τους μπροστά σε ενδεχόμενες διώξεις και οι δε επιθυμούν να κάνουν τη δική τους επιλογή για να αποκτήσουν ευχέρεια κινήσεων. Ο πυρήνας της αντίληψης για τη Δικαιοσύνη που συχνά εκφράζει ο Πολάκης, είναι κοινός για το μεγαλύτερο κομμάτι του πολιτικού προσωπικού.
Και ενώ, λοιπόν, όλοι κόπτονται για την ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης, όταν έρχεται η κουβέντα στη συνταγματική αναθεώρηση, σφυρίζουν αδιάφορα μπροστά στην πρόταση για εκλογή της ηγεσίας από την ίδια τη Δικαιοσύνη. Η Δικαιοσύνη εκλέγει την ηγεσία της και η κυβέρνηση εγκρίνει ή απορρίπτει με τεκμηριωμένη αιτιολόγηση. Απλό και καθαρό. Ενδεχομένως θα πείτε ότι έτσι δεν διακρίνεται το στοιχείο της λαϊκής κυριαρχίας. Ναι, αλλά από την άλλη θωρακίζεται η έννοια της ανεξαρτησίας. Εναλλακτικά υπάρχει και η άλλη πρόταση (του Ποταμιού) που προβλέπει τη σύνταξη καταλόγου υποψηφίων από τα ίδια τα Ανώτατα Δικαστήρια και τη τελική επιλογή να γίνεται από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας.
Άσκοπη κουβέντα, το τρένο και αυτής της αναθεώρησης πέρασε. Όμως έτσι όπως εξελίσσονται τα πράγματα, το ίδιο άσκοπη δείχνει και η συζήτηση περί ανεξάρτητης Δικαιοσύνης. Άσκοπη και υποκριτική.
Πηγή: Protagon.gr
"...Σε πολιτικό επίπεδο, πάντως, το εντυπωσιακότερο στοιχείο είναι η αδυναμία του ΣΥΡΙΖΑ να διδαχθεί από τα ανομήματά του. Οπως δεν κατάλαβε ότι θα λουζόταν ως κυβέρνηση όσα αισχρά έκανε ως αντιπολίτευση, έτσι και τώρα δεν λέει να κατανοήσει πως θα λουστεί, ως αντιπολίτευση, τις αντιδημοκρατικές εκτροπές που κάνει τώρα ως κυβέρνηση...."
ΑΚΡΩΤΗΡΙΑΣΜΟΣ ΕΙΣΟΔΗΜΑΤΩΝ+ ΕΡΓΑΛΕΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ+ΑΝΗΘΙΚΟΤΗΤΑ+ΝΕΠΟΤΙΣΜΟΣ=Η ΔΙΕΦΘΑΡΜΕΝΗ-ΚΑΙ ΠΡΟΣΩΡΑΣ ΚΥΒΕΡΝΩΣΑ- ΔΗΘΕΝ ΑΡΙΣΤΕΡΑ!
Από "ΤΑ ΝΕΑ"
![]() |
"ΤΑ ΝΕΑ, 30/05/19 |
Το βράδυ της 26ης Μαΐου 2019 και μετά την παταγώδη ήττα του ο Πρωθυπουργός δεν ήθελε αυταρχικά να κατανοήσει ένα θεμελιώδες αξίωμα της δυτικής δημοκρατίας . Δηλαδή ότι «η δημοκρατία είναι ένα σύστημα στο οποίο γνωρίζεις ότι μπορείς να χάσεις, αλλά γνωρίζεις, επίσης, και ότι δεν θα χάνεις για πάντα» (Mueller).
Ωστόσο ο Αλέξης Τσίπρας είτε από αυταρχικότητα είτε από μορφωτική ανεπάρκεια δεν ήθελε να κατανοήσει ότι είχε «χάσει» και με τις αμήχανες δηλώσεις του το παραπάνω βράδυ «έδειχνε» καθαρά, ότι δεν διαθέτει αυτό το περίφημο μέγεθος το οποίο ο Πασκάλ Μπρίκνερ χαρακτηρίζει ως «τυραννία της μεταμέλειας»!
Ας θυμίσουμε, λοιπόν, στον «αμετανόητο» Πρωθυπουργό για ποιους (ενδεικτικούς) λόγους καταδικάστηκε από μία μεγάλη μάζα της ελληνικής κοινωνίας!
1. Ο ακρωτηριασμός των εισοδημάτων των πιο φτωχών! Ετσι ενδεικτικά σήμερα, σύμφωνα με τα στοιχεία του ίδιου του υπουργείου Οικονομικών, 1,2 εκατομμύρια συνταξιούχοι επιβιώνουν (ή λιμοκτονούν μάλλον) με μια μεικτή σύνταξη κάτω των 500 ευρώ!
Επιπλέον, ας μην ξεχνούμε αυτό που έλεγε ο αμερικανός πρόεδρος Φραγκλίνος Ρούζβελτ. Δηλαδή ότι δεν είναι ελεύθερο εκείνο το ανθρώπινο ον το οποίο στερείται της δυνατότητας να αγοράζει ψωμί, γάλα κ.λπ.
Υπό αυτή την έννοια οι έλληνες πολίτες καταδίκασαν με την ψήφο τους μία άκρως συντηρητική κυβέρνηση, η οποία τους στέρησε την υπαρξιακή δυνατότητα να είναι ελεύθεροι (με την παραπάνω έννοια)!
2. «Η εργαλειοποίηση» της Δικαιοσύνης. Η κυβέρνηση αποδοκιμάστηκε επίσης, γιατί προσπάθησε με κάθε μέσο να επηρεάσει την ηγετική ομάδα της Δικαιοσύνης. Η τελευταία χυδαία έκφανση αυτής της φιλοσοφίας ήταν η προσπάθεια να δοθεί άδεια στον αμετανόητο τρομοκράτη Κουφοντίνα (με την ελπίδα ότι η κυβερνητική ελίτ θα «αρμέξει» κάποιους ψήφους από τους εραστές της «δημιουργικής καταστροφής», δηλαδή από τους αναρχικούς).
Ετσι ασκήθηκε μια εντελώς εσφαλμένη αναίρεση από την εισαγγελέα του ΑΠ κατά της αρχικής απόφασης που είχε αρνηθεί τη χορήγηση άδειας στον «πιστολά» της 17 Νοέμβρη (γεγονός που κυοφόρησε την ολέθρια εντύπωση ότι η Δικαιοσύνη δεν είναι ανεξάρτητη)!
Και όταν δίνεται η εντύπωση ότι χειραγωγείται και το τελευταίο καταφύγιο ενός πολίτη (η Δικαιοσύνη), τότε βυθιζόμαστε στο λυκόφως της διαφθοράς.
3. Η ανηθικότητα. Η κυβέρνηση αποδοκιμάστηκε επιπρόσθετα για την απύθμενη ανηθικότητα και τη λούμπεν πολιτισμική λογική κάποιων προσωπικών φίλων του Πρωθυπουργού. Ποιος μπορεί να ξεχάσει άραγε την απάνθρωπη επίθεση του υπουργού Πολάκη εναντίον ενός αναπήρου ατόμου (Κυμπουρόπουλου);
4. Ο νεποτισμός. Τέλος, η «πρώτη φορά Αριστερά» καταδικάστηκε στη συνείδηση των πολιτών, αφού ο κρατικός μηχανισμός γέμισε απαράδεκτα από συγγενείς υπουργών, βουλευτών κ.λπ. Ακόμη και η σύζυγος του Πρωθυπουργού μπήκε στο Πανεπιστήμιο με ειδική νομοθετική ρύθμιση!
Συμπέρασμα; Οι έλληνες πολίτες είπαν ένα μεγάλο όχι σε μια διεφθαρμένη δήθεν Αριστερά!
*Καθηγητής της Νομικής Σχολής στο ΑΠΘ
ΟΙ ΔΙΑΨΕΥΣΕΙΣ!
Από τη μια, το «ρεύμα του νικητή» που διαμόρφωσε το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών θα συμπαρασύρει πολλούς ψηφοφόρους προς τη ΝΔ· από την άλλη η προοπτική της ήττας θα ωθήσει αριστερούς ψηφοφόρους προς την ιδεολογική ψήφο, ήτοι προς αριστερότερα σχήματα: ο ΣΥΡΙΖΑ, όσα ηρωικά και αν εκφωνεί η ηγεσία του, θα βρεθεί χαμηλότερα από το 24% στις επερχόμενες εκλογές - θα είναι επιτυχία αν καταφέρει να κρατηθεί πάνω από το 20%. Η κατάρρευση του κ. Τσίπρα θα είναι πιο επώδυνη από την αντίστοιχη του κ. Καραμανλή το 2009.
Η αυτοδυναμία λοιπόν της ΝΔ είναι εφικτή και το μόνο που ίσως μπορεί να την εμποδίσει -κάτι που κατά τη γνώμη μου είναι επιθυμητό- είναι η ενδυνάμωση του ΚΙΝΑΛ. Που δεν θα πάρει ψήφους από αυτούς που τώρα εγκαταλείπουν την κυβέρνηση αλλά (ίσως) από τους αριστερούς και κεντροαριστερούς που ψήφισαν ΝΔ με αποκλειστικό κριτήριο «να φύγει ο ΣΥΡΙΖΑ». Τώρα που ο ΣΥΡΙΖΑ φεύγει, ίσως αυτοί επαναπατριστούν στο ΚΙΝΑΛ αν πειστούν για το σοβαρότητα των σχεδίων της ηγεσίας του.
Και δεν συνιστά σοβαρότητα να ισχυρίζεσαι ότι με την «τρίτη εντολή» στο χέρι η κυρία Γεννηματά θα υποχρεώσει Μητσοτάκη-Τσίπρα να «υιοθετήσουν για τη διακυβέρνηση της χώρας το 'Σχέδιο Ελλάδα'», όπως δήλωσε η ίδια χθες. Σοβαρότητα συνιστά να διακηρύξεις ότι επιδιώκεις να μην υπάρξει αυτοδυναμία για να συνεργαστείς με το πρώτο κόμμα, όπως ήταν αναγκαίο να γίνει και έγινε το κρίσιμο 2012. Να συνεργαστείς ως δεύτερος, που θα επεμβαίνει διορθωτικά για να στηρίξει στο πλαίσιο της κυβέρνησης αξίες που υπερασπίζεται η Κεντροαριστερά - αυτές τις αξίες λοιπόν πρέπει να αναδείξει προεκλογικά το ΚΙΝΑΛ, για να πείσει ότι αξίζει να συγκυβερνήσει.
Έχει βέβαια μεγάλη γκάμα αξιακών επιλογών: από τον εθνικισμό και τον λαϊκισμό του τσοχατζοπουλικού ΠαΣοΚ ως το εκσυγχρονιστικό σημιτικό πρόταγμα, περνώντας από τον αμήχανο προοδευτισμό του Γιώργου Παπανδρέου. Η κυρία Γεννηματά με τις πράξεις της και τον λόγο της απέναντι στη Συνθήκη των Πρεσπών και σε κρίσιμα θέματα όπως το σύμφωνο συμβίωσης ή οι σχέσεις εκκλησίας-κράτους, έχει ως τώρα δυστυχώς υπηρετήσει την πρώτη παράδοση - και αυτό ίσως εξηγεί τη στασιμότητα του κόμματος, κατά την τετραετία της ηγεσίας της, στα ελάχιστα που το είχε οδηγήσει η κρίση.
Το ΚΙΝΑΛ (με μόλις 3,1%) ήρθε τελευταίο μεταξύ των νέων ψηφοφόρων, ακόμα και το παλαιολιθικό ΚΚΕ το πέρασε. Αντιθέτως, μεταξύ των συνταξιούχων (με 11%) ξεπέρασε τον εθνικό του μέσο όρο περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο κόμμα. Οι οιωνοί δεν είναι καλοί για την Κεντροαριστερά, αλλά κάποιες ελπίδες διάψευσής τους υπάρχουν.
Από τη μια, το «ρεύμα του νικητή» που διαμόρφωσε το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών θα συμπαρασύρει πολλούς ψηφοφόρους προς τη ΝΔ· από την άλλη η προοπτική της ήττας θα ωθήσει αριστερούς ψηφοφόρους προς την ιδεολογική ψήφο, ήτοι προς αριστερότερα σχήματα: ο ΣΥΡΙΖΑ, όσα ηρωικά και αν εκφωνεί η ηγεσία του, θα βρεθεί χαμηλότερα από το 24% στις επερχόμενες εκλογές - θα είναι επιτυχία αν καταφέρει να κρατηθεί πάνω από το 20%. Η κατάρρευση του κ. Τσίπρα θα είναι πιο επώδυνη από την αντίστοιχη του κ. Καραμανλή το 2009.
Η αυτοδυναμία λοιπόν της ΝΔ είναι εφικτή και το μόνο που ίσως μπορεί να την εμποδίσει -κάτι που κατά τη γνώμη μου είναι επιθυμητό- είναι η ενδυνάμωση του ΚΙΝΑΛ. Που δεν θα πάρει ψήφους από αυτούς που τώρα εγκαταλείπουν την κυβέρνηση αλλά (ίσως) από τους αριστερούς και κεντροαριστερούς που ψήφισαν ΝΔ με αποκλειστικό κριτήριο «να φύγει ο ΣΥΡΙΖΑ». Τώρα που ο ΣΥΡΙΖΑ φεύγει, ίσως αυτοί επαναπατριστούν στο ΚΙΝΑΛ αν πειστούν για το σοβαρότητα των σχεδίων της ηγεσίας του.
Και δεν συνιστά σοβαρότητα να ισχυρίζεσαι ότι με την «τρίτη εντολή» στο χέρι η κυρία Γεννηματά θα υποχρεώσει Μητσοτάκη-Τσίπρα να «υιοθετήσουν για τη διακυβέρνηση της χώρας το 'Σχέδιο Ελλάδα'», όπως δήλωσε η ίδια χθες. Σοβαρότητα συνιστά να διακηρύξεις ότι επιδιώκεις να μην υπάρξει αυτοδυναμία για να συνεργαστείς με το πρώτο κόμμα, όπως ήταν αναγκαίο να γίνει και έγινε το κρίσιμο 2012. Να συνεργαστείς ως δεύτερος, που θα επεμβαίνει διορθωτικά για να στηρίξει στο πλαίσιο της κυβέρνησης αξίες που υπερασπίζεται η Κεντροαριστερά - αυτές τις αξίες λοιπόν πρέπει να αναδείξει προεκλογικά το ΚΙΝΑΛ, για να πείσει ότι αξίζει να συγκυβερνήσει.
Έχει βέβαια μεγάλη γκάμα αξιακών επιλογών: από τον εθνικισμό και τον λαϊκισμό του τσοχατζοπουλικού ΠαΣοΚ ως το εκσυγχρονιστικό σημιτικό πρόταγμα, περνώντας από τον αμήχανο προοδευτισμό του Γιώργου Παπανδρέου. Η κυρία Γεννηματά με τις πράξεις της και τον λόγο της απέναντι στη Συνθήκη των Πρεσπών και σε κρίσιμα θέματα όπως το σύμφωνο συμβίωσης ή οι σχέσεις εκκλησίας-κράτους, έχει ως τώρα δυστυχώς υπηρετήσει την πρώτη παράδοση - και αυτό ίσως εξηγεί τη στασιμότητα του κόμματος, κατά την τετραετία της ηγεσίας της, στα ελάχιστα που το είχε οδηγήσει η κρίση.
Το ΚΙΝΑΛ (με μόλις 3,1%) ήρθε τελευταίο μεταξύ των νέων ψηφοφόρων, ακόμα και το παλαιολιθικό ΚΚΕ το πέρασε. Αντιθέτως, μεταξύ των συνταξιούχων (με 11%) ξεπέρασε τον εθνικό του μέσο όρο περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο κόμμα. Οι οιωνοί δεν είναι καλοί για την Κεντροαριστερά, αλλά κάποιες ελπίδες διάψευσής τους υπάρχουν.
"...Εάν με κάποιον τρόπο δεν συνετιστούν όσοι ακόμη δηλώνουν αριστεροί, θα δούμε μαύρες μέρες -και το Κομμουνιστικό Κόμμα πρέπει να μπει σε μία καινούργια φάση, εάν ακόμη πιστεύει ότι μπορεί να γκρεμιστεί ο καπιταλισμός με το 5% μιας μικρής χώρας, που μάλιστα είναι προτεκτοράτο και άρα ουδείς της δίνει σημασία. Τα ίδια να κάνει και η Λαϊκή Ενότητα και κάποιοι εξωκοινοβουλευτικοί, που εξακολουθούν να χρησιμοποιούν γλώσσα περασμένων αιώνων -τι να πεις, ο ακτιβισμός δεν αρκεί, δεν πείθει, κάπως αλλιώς πρέπει να ερμηνεύσουν την πολιτική πραγματικότητα όσοι επιμένουν να απευθύνονται σε συμπολίτες με τη λέξη σύντροφος και συντρόφισσα, συναγωνιστής και λοιπά παρωχημένα και οιονεί ακαταλαβίστικα, κυρίως από τη νεολαία. Και τι να πεις για τη νεολαία -στον κόσμο της, στα κινητά της και σε αυτά τα μαραφέτια της κοινωνικής τάχα δικτύωσης [σε αυτά που συνεννοείσαι με καμιά διακοσαριά όλες κι όλες λέξεις και αυτές στρεβλές]...."
"...Ο κ. Τσίπρας ευελπιστεί ότι η χαοτική διαφορά που έχει καταγραφεί εναντίον του θα οδηγήσει σε κάποια επάνοδο των ψηφοφόρων του, εγείροντας εκ νέου το «φάσμα» επανακάμψεως της «επαράτου Δεξιάς» στην εξουσία, με μια διακριτή γεύση «νεοφιλελευθερισμού» που θα συνθλίψει τις λαϊκές τάξεις. Πάγια αυτή η τακτική της Αριστεράς, κάθε αποχρώσεως. Ενδεχομένως να επιτύχει κάτι, αλλά ασφαλώς όχι πολλά. Ουσιωδέστερο είναι το θέμα που ανέκυψε με την πληθώρα υποψηφίων στελεχών της Ν.Δ. στις εκλογές της Τοπικής Αυτοδιοικήσεως και δημιούργησε πικρίες, όχι αδικαιολόγητες ενδεχομένως. Η ομοψυχία είναι αναγκαίο να αποκατασταθεί το ταχύτερο δυνατό..."
Πέμπτη 30 Μαΐου 2019
"...Οι καλόπιστοι και οι αφελείς πρέπει να ξέρουν ότι δεν υπάρχει ούτε μία στο εκατομμύριο περίπτωση η νέα κωλοτούμπα να οφείλεται στο γεγονός ότι κάποια λίγα παιδιά θα δίνουν ακόμη εξετάσεις στις 30 Ιουνίου. Αντίθετα, είναι απόλυτα σίγουρο ότι οι συριζαίοι το έκαναν για δικούς τους αποκλειστικά λόγους. Να έχουν το περιθώριο να τοποθετήσουν δικαστικούς της επιλογής τους στην κορυφή ανωτάτων δικαστηρίων και όχι μόνο. Αλλωστε η εργαλειοποίηση της Δικαιοσύνης ήταν επιδίωξή τους σε ακραίο βαθμό, σε όλη τη διάρκεια των τεσσεράμισι ετών που κυβέρνησαν, και η προσπάθειά τους να αφήσουν το αποτύπωμά τους φεύγοντας εντάσσεται σε αυτή τη λογική. Ασχέτως ποια θα είναι στη συνέχεια η συμπεριφορά των εκλεκτών τους. Οσο για το Σύνταγμα, το γράφουν στα παλιά τους τα παπούτσια...."
"....Η έκλειψη όμως του Ποταμιού αφήνει στο κέντρο του πολιτικού συστήματος ένα κενό, δυσανάλογο ως προς το μέγεθος του κόμματος. Ο Θεοδωράκης θα μπορούσε να είναι το αντίβαρο σε μια κυβέρνηση Μητσοτάκη – ένας εταίρος που θα ισορροπούσε τις πιο συντηρητικές και παλαιοκομματικές ροπές της Ν.Δ. Ενας εταίρος που θα μπορούσε να λειτουργήσει ως αντέρεισμα πολιτικής σταθερότητας, ακόμη και σε περίπτωση ισχνής, θνησιγενούς αυτοδυναμίας. Και το ΚΙΝΑΛ; Το ΚΙΝΑΛ αποτάσσεται αυτόν τον ρόλο. Επιδιώκει, όπως το είπε η πρόεδρός του, να ψηφιστεί ως «κόμμα της καρδιάς» – δηλαδή ως κόμμα αντιδεξιάς διαμαρτυρίας...."
"...Τον περασμένο Ιανουάριο υπογράφηκε προεδρικό διάταγμα, από αυτά τα προεδρικά διατάγματα που γίνονται γνωστά ως «φωτογραφικά», προκειμένου να παραμείνει ο πρώην κλαδάρχης Διοικητικού του Λιμενικού Σώματος στη θέση του αρχηγού για ακόμη έναν χρόνο, πέρα των τρίων που υπηρετεί το αξίωμα, έχοντας «τα προβλεπόμενα για τον βαθμό και τη θέση του παράσημα, μετάλλια και διαμνημονεύσεις» όπως υπενθυμίζεται στην ιστοσελίδα του υπουργείου Ναυτιλίας. Ο αρχηγός του Λιμενικού, με άλλα λόγια, δεν πήγε στο Σύνταγμα ούτε ως Αθηναίος, ούτε - πολύ περισσότερο - ως Υδραίος. Πήγε απλώς ως Συριζαίος...."
"...Ολες οι πληροφορίες από την Προεδρία της Δημοκρατίας εμφανίζουν τον Πρόεδρο ανυποχώρητο στο να παραβεί τη συνταγματική τάξη και να υπογράψει διάταγμα πριν από τη λήξη της θητείας της σημερινής ηγεσίας του Αρείου Πάγου, δηλαδή πριν από την 30ή Ιουνίου, οπότε και αποχωρούν λόγω συμπληρώσεως του ορίου ηλικίας πρόεδρος και εισαγγελέας. Αλλωστε, τη θεσμική αυτή πρακτική είχε τηρήσει ο κ. Προκόπης Παυλόπουλος και το 2016, όταν και τότε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ είχε αποφασίσει ως νέα εισαγγελέα του Αρείου Πάγου την Ξένη Δημητρίου, πριν από τη λήξη της θητείας της Ευτέρπης Κουτζαμάνη, η οποία παρέμεινε στη θέση της έως τις 30 Ιουνίου και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας υπέγραψε το σχετικό Προεδρικό Διάταγμα την 1η Ιουλίου..."
Από την "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ" (κύριο θέμα+ΤΟ ΘΕΜΑ)
![]() |
"Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", 30/05/19 |
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)