Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι βρισκόμαστε απέναντι σε δύο ριζικά αντίθετες αντιλήψεις για την εξωτερική πολιτική. Από τη μια έχουμε μια παραδοσιακή και ορθολογική αντίληψη περί επιλογών και συμμαχιών. Την πιο εδραιωμένη και πιο παραδεκτή διεθνώς στη μεταπολεμική εποχή. Από την άλλη έχουμε μια τυχοδιωκτική αντίληψη που υπηρετεί την αυταπάτη μιας εικαζόμενης ισχύος και μιας ανεμπόδιστης ευκολίας επιλογών. Καλώς ή κακώς άλλωστε ακόμη κι η Μεγάλη Βρετανία του λόρδου Πάλμερστον αποτελεί πλέον ψευδαίσθηση. Ενα νεκρό παρελθόν. Δεν θα μπορούσε όμως να γίνει ποτέ σοβαρή συζήτηση, αν η νέα αμερικανική κυβέρνηση του προέδρου Τραμπ δεν ερχόταν να συνταχθεί αναπάντεχα με την αντίληψη του μπαγάσα. Ακόμη χειρότερα. Αυτή η αντίληψη φαίνεται ίσως να αποτελεί και τη μοναδική σταθερή πεποίθηση η οποία χαρακτηρίζει τη σημερινή Ουάσιγκτον. Ανατρέποντας πλήρως τις σταθερές και τα δεδομένα της μεταπολεμικής αμερικανικής πολιτικής. Ας επιστρέψουμε όμως από την Ουάσιγκτον όπου ο Λευκός Οίκος πασχίζει να ξεμπλέξει από τον κυκεώνα που δημιούργησε. Για μια χώρα σαν την Ελλάδα μια πολιτική χωρίς συμμάχους, σταθερές και ξεκάθαρες επιλογές θα ήταν προοίμιο εθνικής απαξίωσης και καταστροφής. Μόνο με ένα ισχυρό σύστημα συμμαχιών μπορεί μια μικρότερη χώρα να γίνει μεγαλύτερη. Με ρητορικές αρπαχτές λεβεντιάς απλώς βγάζει γέλιο. Φυσικά σε ένα όλο και πιο ρευστό παγκόσμιο σκηνικό, η σταθερότητα συμβαδίζει με σύνεση και μέτρο. Ούτε καν η ουδετερότητα δεν αποτελεί ασφαλή επιλογή. Το Βέλγιο ήταν μια χαρακτηριστική περίπτωση «ουδέτερης χώρας» όλο τον 19ο αιώνα, αλλά στη συνέχεια και σε δύο Παγκόσμιους Πολέμους οι Γερμανοί έκαναν παρέλαση στις Βρυξέλλες. Ολα αυτά όμως είναι τόσο δεδικασμένα ώστε η ανακύκλωσή τους μάλλον χρειάζεται κάποια ερμηνεία. Δεν είναι ο «αντιαμερικανισμός» κυρίως αφότου ο Τραμπ πήγε με τους άλλους. Δεν είναι φυσικά η ανύπαρκτη «αντιρωσική υστερία» που επικαλείται ο Τσίπρας και η οποία μάλλον αποτελεί πρόσχημα «πουτινισμού». Σίγουρα υπάρχει ένα «φιλορωσικό» απόθεμα στην ελληνική κοινωνία είτε αυθόρμητο, είτε επιχορηγούμενο, είτε απλώς ηλίθιο. Αλλά σιγά το αμάρτημα: εδώ φτάσαμε να είμαστε με τους… Παλαιστίνιους και μάλιστα της Χαμάς! Είναι όμως σίγουρα η κατασκευασμένη και αναπόδεικτη παλικαριά του επιτήδειου μπαγάσα. Που κοροϊδεύει τον εαυτό του....

 Από "ΤΑ  ΝΕΑ/ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ"

"ΤΑ ΝΕΑ/ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ", 13-14/12/25

Συγκρούσεις

ΤΟΥ Ι.Κ. ΠΡΕΤΕΝΤΕΡΗ

Μέσα σε ελάχιστα εικοσιτετράωρα, το ελληνικό ακροατήριο βρέθηκε αντιμέτωπο με δύο ριζικά αντίθετες αντιλήψεις της εξωτερικής πολιτικής.

Χρονικά πρώτος ο Αλέξης Τσίπρας.

Κατά τον πρώην πρωθυπουργό, η Ελλάδα καλείται «να σταθεί απέναντι στη ρωσική εισβολή αλλά και απέναντι στην αντιρωσική υστερία».

Παρεμπιπτόντως καμία ένδειξη αντιρωσικής υστερίας δεν έχει καταγραφεί ίσως σε ολόκληρη την Ευρώπη. Μέσα σε τρία χρόνια πολέμου είχαμε όλη κι όλη μια ολιγάριθμη διαδήλωση έξω από τη ρωσική πρεσβεία.

Δεν το λες και υστερία.

Ο Τσίπρας όμως συνεχίζει στην ίδια ομιλία. Η Ελλάδα «επιβάλλεται να αντισταθεί στην Ευρώπη της αύξησης των στρατιωτικών δαπανών» αλλά να είναι «ισχυρή και αυτοδύναμη»

Και πάντως να μην είναι «πρόθυμος και υποτελής δορυφόρος μια του ενός και μια του άλλου συμμάχου μας» (ομιλία στο Παλλάς, 3/12).

Δηλαδή η Ελλάδα θα τα κάνει όλα αυτά αλλά δεν θα είναι πραγματικά με κανέναν και εναντίον κανενός. Θα είναι απλώς «ισχυρή και αυτοδύναμη». Κάτι σαν επιτήδειος κατεργάρης ή ένας μπαγάσας που κοροϊδεύει όλη την κοινωνία.

Δεν θα είναι εύκολο. Στην παγκόσμια ιστορία έχουμε γνωρίσει κάποιους «επιτήδειους ουδέτερους» όπως η Τουρκία στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Αλλά «επιτήδειους μπαγάσες», ποτέ.



Στη σοβαρή και ευγενική του εκδοχή, το δόγμα διατύπωσε πρώτος ο λόρδος Πάλμερστον στα μέσα του 19ου αιώνα. «Δεν έχουμε αιώνιους συμμάχους και δεν έχουμε παντοτινούς εχθρούς. Μόνο τα συμφέροντά μας είναι αιώνια και παντοτινά κι αυτά τα συμφέροντα είναι καθήκον μας να ακολουθούμε».

Με αυτή τη λογική έζησε η Μεγάλη Βρετανία χωρίς μόνιμους συμμάχους ή εχθρούς για κάπου εβδομήντα χρόνια έως ότου προχώρησε στην Εγκάρδια Συνεννόηση με τη Γαλλία (1904).

Ηταν το πρώτο βήμα για τη συγκρότηση μιας σταθερής συμμαχίας, η οποία διευρυνόμενη νίκησε σε δύο Παγκόσμιους και σε έναν Ψυχρό Πόλεμο.

Αλλά ο Πάλμερστον είχε την πολυτέλεια να το λέει και να το κάνει επειδή η Μεγάλη Βρετανία της εποχής του ήταν μια παγκόσμια αυτοκρατορία στην οποία «ο ήλιος δεν έδυε ποτέ». Και το μέγεθος είναι εκείνο που ξεχωρίζει έναν αυτοκράτορα από έναν κοινό μπαγαμπόντη.

Αντιθέτως και παρά την ομιλία Τσίπρα, δεν κατάλαβα ότι η Ελλάδα σήμερα είναι υποψήφια να ανακηρυχθεί παγκόσμια αυτοκρατορία. Αρα, μάλλον παίζουμε στην κατηγορία του μπαγαπόντη.

Αποτελεί κι αυτό μια ιδέα αλλά υπό μια σοβαρή προϋπόθεση. Οτι οι άλλοι είναι πρόθυμοι να τη σεβαστούν. Και οι Ρώσοι και οι Ουκρανοί. Και το Ισραήλ και οι Παλαιστίνιοι. Και οι Αμερικανοί και οι Ευρωπαίοι. Αμφιβάλλω.

Λίγες μέρες αργότερα, ο Κυρ. Μητσοτάκης παρουσίασε τη δική του αντίληψη για την εξωτερική πολιτική.

«Ακούω αυτή τη λέξη του προβλέψιμου συμμάχου, λες κι η ίδια η συμμαχία από μέσα της δεν έχει την έννοια της προβλεψιμότητας. Είσαι σύμμαχος γιατί συμφωνείς ότι έχει κάποιες κοινές δεσμεύσεις και αποσκοπείς σε κάποια πλεονεκτήματα από το να είσαι μέρος μιας συμφωνίας. Δεν υπάρχουν συμφωνίες α λα καρτ».

Σημείωσε ότι αυτή η αντίληψη «είναι η έκφραση στην εξωτερική πολιτική μιας τάσης ότι στην Ελλάδα έχουμε δικαιώματα αλλά δεν έχουμε υποχρεώσεις. Αρα έχουμε απαιτήσεις όλοι να μας βοηθούν αλλά εμείς όταν πρόκειται να βοηθήσουμε και να στηρίξουμε, θα σφυρίζουμε αδιάφορα. Εμένα αυτή η στρατηγική προσωπικά δεν με εκφράζει».

Και καταλήγει πόσο αποστρέφεται την ιδέα «ότι θα είμαστε και με τον αστυφύλαξ και με τον χωροφύλαξ» (συνέδριο του «Βήματος», 5/12).

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι βρισκόμαστε απέναντι σε δύο ριζικά αντίθετες αντιλήψεις για την εξωτερική πολιτική.

Από τη μια έχουμε μια παραδοσιακή και ορθολογική αντίληψη περί επιλογών και συμμαχιών. Την πιο εδραιωμένη και πιο παραδεκτή διεθνώς στη μεταπολεμική εποχή.

Από την άλλη έχουμε μια τυχοδιωκτική αντίληψη που υπηρετεί την αυταπάτη μιας εικαζόμενης ισχύος και μιας ανεμπόδιστης ευκολίας επιλογών.

Καλώς ή κακώς άλλωστε ακόμη κι η Μεγάλη Βρετανία του λόρδου Πάλμερστον αποτελεί πλέον ψευδαίσθηση. Ενα νεκρό παρελθόν.

Δεν θα μπορούσε όμως να γίνει ποτέ σοβαρή συζήτηση, αν η νέα αμερικανική κυβέρνηση του προέδρου Τραμπ δεν ερχόταν να συνταχθεί αναπάντεχα με την αντίληψη του μπαγάσα.

Ακόμη χειρότερα. Αυτή η αντίληψη φαίνεται ίσως να αποτελεί και τη μοναδική σταθερή πεποίθηση η οποία χαρακτηρίζει τη σημερινή Ουάσιγκτον. Ανατρέποντας πλήρως τις σταθερές και τα δεδομένα της μεταπολεμικής αμερικανικής πολιτικής.

Ας επιστρέψουμε όμως από την Ουάσιγκτον όπου ο Λευκός Οίκος πασχίζει να ξεμπλέξει από τον κυκεώνα που δημιούργησε.

Για μια χώρα σαν την Ελλάδα μια πολιτική χωρίς συμμάχους, σταθερές και ξεκάθαρες επιλογές θα ήταν προοίμιο εθνικής απαξίωσης και καταστροφής.

Μόνο με ένα ισχυρό σύστημα συμμαχιών μπορεί μια μικρότερη χώρα να γίνει μεγαλύτερη. Με ρητορικές αρπαχτές λεβεντιάς απλώς βγάζει γέλιο.

Φυσικά σε ένα όλο και πιο ρευστό παγκόσμιο σκηνικό, η σταθερότητα συμβαδίζει με σύνεση και μέτρο.

Ούτε καν η ουδετερότητα δεν αποτελεί ασφαλή επιλογή.

Το Βέλγιο ήταν μια χαρακτηριστική περίπτωση «ουδέτερης χώρας» όλο τον 19ο αιώνα, αλλά στη συνέχεια και σε δύο Παγκόσμιους Πολέμους οι Γερμανοί έκαναν παρέλαση στις Βρυξέλλες.

Ολα αυτά όμως είναι τόσο δεδικασμένα ώστε η ανακύκλωσή τους μάλλον χρειάζεται κάποια ερμηνεία.

Δεν είναι ο «αντιαμερικανισμός» κυρίως αφότου ο Τραμπ πήγε με τους άλλους. Δεν είναι φυσικά η ανύπαρκτη «αντιρωσική υστερία» που επικαλείται ο Τσίπρας και η οποία μάλλον αποτελεί πρόσχημα «πουτινισμού».

Σίγουρα υπάρχει ένα «φιλορωσικό» απόθεμα στην ελληνική κοινωνία είτε αυθόρμητο, είτε επιχορηγούμενο, είτε απλώς ηλίθιο. Αλλά σιγά το αμάρτημα: εδώ φτάσαμε να είμαστε με τους… Παλαιστίνιους και μάλιστα της Χαμάς!

Είναι όμως σίγουρα η κατασκευασμένη και αναπόδεικτη παλικαριά του επιτήδειου μπαγάσα. Που κοροϊδεύει τον εαυτό του.

Από πολλές περιοχές της χώρας ακούγεται η ίδια κραυγή: «Πόσοι θα μείνουμε;». Το δημογραφικό –ένα πρόβλημα χωρίς εύκολες λύσεις– δεν αφήνει σχεδόν καμία γωνία της Ελλάδας ανεπηρέαστη. Με βάση την απογραφή του 2021, ο πληθυσμός μειώθηκε σημαντικά στις 11 από τις 13 περιφέρειες της χώρας σε σύγκριση με το 2011. Μόνες εξαιρέσεις οι Περιφέρειες Νοτίου Αιγαίου με αύξηση 6,1% και Κρήτης με αύξηση 0,2%. Σε εθνικό επίπεδο, το ισοζύγιο γεννήσεων - θανάτων παραμένει αρνητικό. Το 2024, στην Ελλάδα είχαμε 68.467 γεννήσεις –μείωση κατά 4,2% από το 2023–, ενώ οι θάνατοι έφτασαν στις 126.916. Περίπου 100 γεννήσεις ανά 185 θανάτους....

 Από την "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ"

"Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", πρωτοσέλιδο, 13/12/25

Μία χώρα με έρημα χωριά

• Ο πληθυσμός στην επαρχία μειώνεται 
• Πώς μπορεί να αλλάξει η εικόνα

ΤΗΣ ΗΛΙΑΝΑΣ ΜΑΓΡΑ

«Είμαστε πρωταθλητές, με το μεγαλύτερο ποσοστό μείωσης μόνιμου πληθυσμού», λέει στην «Κ» ο δήμαρχος Γρεβενών Κυριάκος Ταταρίδης. Η περιοχή δεν ερήμωσε μέσα σε μια μέρα, ούτε είναι η μοναδική στην Ελλάδα που παρακολουθεί τα χωριά της να αδειάζουν από νέους. Σύμφωνα με τα στοιχεία, ακόμη και περιοχές κοντά στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη αδυνατούν να κρατήσουν ως κατοίκους τους νέους. Η «Κ» καταγράφει την κραυγή αγωνίας που φτάνει από διάφορα μέρη της χώρας και τις προσπάθειες της τοπικής αυτοδιοίκησης για να αντιστραφεί η εικόνα ερήμωσης. Ολοι συμφωνούν ότι απαιτείται κεντρικό, αναπτυξιακό σχέδιο. Παράλληλα, αρκετοί δήμοι δίνουν ή σχεδιάζουν να δώσουν οικονομική ενίσχυση για κάθε παιδί που γεννιέται.

Από πολλές περιοχές της χώρας ακούγεται η ίδια κραυγή: «Πόσοι θα μείνουμε;». Το δημογραφικό –ένα πρόβλημα χωρίς εύκολες λύσεις– δεν αφήνει σχεδόν καμία γωνία της Ελλάδας ανεπηρέαστη. Με βάση την απογραφή του 2021, ο πληθυσμός μειώθηκε σημαντικά στις 11 από τις 13 περιφέρειες της χώρας σε σύγκριση με το 2011. Μόνες εξαιρέσεις οι Περιφέρειες Νοτίου Αιγαίου με αύξηση 6,1% και Κρήτης με αύξηση 0,2%. Σε εθνικό επίπεδο, το ισοζύγιο γεννήσεων - θανάτων παραμένει αρνητικό. Το 2024, στην Ελλάδα είχαμε 68.467 γεννήσεις –μείωση κατά 4,2% από το 2023–, ενώ οι θάνατοι έφτασαν στις 126.916. Περίπου 100 γεννήσεις ανά 185 θανάτους.

Μία από τις περιοχές που αντιμετωπίζουν σφοδρό πρόβλημα είναι η Δυτική Μακεδονία –η οποία μέσα σε μία δεκαετία έχασε το 10% του πληθυσμού της– και συγκεκριμένα τα Γρεβενά. «Είμαστε πρωταθλητές, με το μεγαλύτερο ποσοστό μείωσης μόνιμου πληθυσμού», δηλώνει στην «Κ» ο δήμαρχος Κυριάκος Ταταρίδης. Η περιοχή δεν ερήμωσε μέσα σε μια μέρα. Κατά τη δεκαετία της οικονομικής κρίσης, τα Γρεβενά δεν διέθεταν «οικονομική ευρωστία για να αντισταθούμε», συμπληρώνει. Εκλεισαν μονάδες φιλοξενίας σε διάφορα μέρη του δήμου, σταμάτησε η προσπάθεια να δοθεί ζωντάνια στη Βάλια Κάλντα και στο χιονοδρομικό κέντρο Βασιλίτσας, αναφέρει. Ο κόσμος δεν μπορούσε να αντεπεξέλθει οικονομικά και μετακόμισε σε μεγαλύτερες πόλεις.

Την ίδια ακολουθία γεγονότων παρουσιάζουν και κάτοικοι άλλων περιοχών. Στη Δράμα, η οποία ανήκει στην Περιφέρεια Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης, μία ακόμη Περιφέρεια που πλήττεται σημαντικά από το δημογραφικό, ο συγγραφέας και διευθυντής του τοπικού περιοδικού «Δίοδος 66100» Βασίλης Τσιαμπούσης εξηγεί ότι ο κόσμος έφυγε γιατί δεν υπάρχουν δουλειές. «Παλιά είχαμε εργοστάσια και αγροτικό τομέα. Αν βγείτε στην αγορά της Δράμας, τα τρία από τα πέντε καταστήματα που ήταν ανοιχτά πριν από 10-15 χρόνια, τώρα έχουν κλείσει – ταυτόχρονα, η Δράμα δεν συνδέεται με την Εγνατία Οδό», συμπληρώνει, τονίζοντας πως είναι ένας από τους λόγους που γίνονται λιγότερες επενδύσεις στην περιοχή. Τα τελευταία χρόνια έχουν ανοίξει μεγάλες μονάδες εταιρειών στην περιοχή, όπως της Raycap, δίνοντας συγκρατημένες ελπίδες για αναχαίτιση της πληθυσμιακής μείωσης. «Αλλά δεν φτάνουν», τονίζει.

Ούτε στην Ορεστιάδα, που ανήκει στην ίδια Περιφέρεια, υπάρχουν δουλειές, λέει ο Διαμαντής Παπαδόπουλος. «Τα αγροτικά, που είναι η δύναμη της περιοχής μας, δεν πάνε πολύ καλά και πολλές άλλες δουλειές δεν υπάρχουν, σταμάτησε και το εργοστάσιο ζάχαρης», τονίζει στην «Κ». Οσο ο πληθυσμός της Ορεστιάδας Εβρου μειώνεται, στη γειτονική Αδριανούπολη, ο πληθυσμός αυξάνεται διαρκώς. «Δεν αρκεί να λέμε “είμαστε ακρίτες, φυλάμε Θερμοπύλες”», λέει ο κ. Παπαδόπουλος. «Πρέπει κάτι να γίνει για να συνεχίσουν να υπάρχουν οι ακρίτες. Εχουμε βαρεθεί να ακούμε “εσείς φυλάτε σύνορα, είστε αξιέπαινοι”. Δεν αρκεί αυτό, τα νέα παιδιά θέλουν κάτι χειροπιαστό – είναι εθνικό το ζήτημα».

Γίνονται ωστόσο κινήσεις για την ανατροπή της κατάστασης. Στα Γρεβενά προσπαθούν να κάνουν την περιοχή πιο ελκυστική στους επισκέπτες με το Αστρονομικό Πάρκο του Ορλιακα, με τη δημιουργία κέντρου παλαιοντολογίας, με τον νέο αυτοκινητόδρομο. «Χρειάζεται η πολιτεία να επενδύσει για να πάρει ζωή κάθε περιοχή, αλλά και οι εργαζόμενοι του δήμου να κατανοήσουμε ότι πρέπει να φτιάξουμε τον τόπο μας, αλλιώς οι νέοι δεν θα επιστρέψουν στις ρίζες τους μετά τις σπουδές τους, πρέπει να δώσουμε μάχη», σημειώνει ο δήμαρχος Κ. Ταταρίδης.

Στην Ορεστιάδα, ο κ. Παπαδόπουλος λέει ότι γίνεται προσπάθεια από την κυβέρνηση να ιδρυθεί Τμήμα Κτηνιατρικής του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης. «Είναι καλή κίνηση, αλλά δεν αρκεί από μόνη της, χρειάζεται αναπτυξιακή λογική από το κράτος που να μην αφορά μόνο την Αθήνα». «Εξαιτίας της πείνας έφυγε όλος ο κόσμος», σημειώνει ο Κωνσταντίνος Γρίμπας, κάτοικος της Κερασιάς στην Αρκαδία, τονίζοντας ότι όσοι δεν είναι συνταξιούχοι πρέπει να κάνουν δύο-τρεις δουλειές για να επιβιώσουν. Η Ανδριάνα, κάτοικος στο Λιδωρίκι Φωκίδας, αναφέρει στην «Κ» πως δεν είναι μόνο ότι δεν υπάρχει νέος κόσμος, δεν υπάρχει γενικά κόσμος.

Ο βασικός λόγος της πληθυσμιακής μείωσης στις Σέρρες, στην Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας, είναι η ερήμωση της υπαίθρου, σημειώνει από την πλευρά της η δήμαρχος Βαρβάρα Μητλιάγκα. «Είμαστε δεύτεροι στη μείωση πληθυσμού, χάσαμε και μια έδρα – ο νομός στηρίζεται στην αγροτική παραγωγή, δεν είναι ένας κλασικός τουριστικός προορισμός. Αλλά η αγροτική παραγωγή έχει γίνει πλέον δύσκολη, δεν υπάρχουν νέοι αγρότες, οι νέοι δεν μπορούν να εξασφαλίσουν ότι θα μεγαλώσουν εδώ οικογένειες και φεύγουν», τονίζει. Σε περιοχές όπως η δική τους, που δεν είναι παραδοσιακά τουριστικές, απαιτείται κεντρικό, αναπτυξιακό σχέδιο για όλο τον νομό, λέει. «Απαιτούνται κίνητρα για να μείνουν οι νέοι εδώ και δεν νομίζω ότι η επιδοματική πολιτική μπορεί να φέρει αποτέλεσμα – με ένα επίδομα γέννησης δεν σώζεται μια οικογένεια, χρειάζονται λύσεις που θα ενισχύσουν το βασικό εισόδημά της», δηλώνει στην «Κ».

Παρ’ όλα αυτά, σε περιοχές όπως τα Αγραφα, το Σούλι και η Κάσος, οι δήμαρχοι πιστεύουν ότι ένα επίδομα της ίδιας της τοπικής αυτοδιοίκησης για κάθε γέννηση μπορεί να βοηθήσει τους νέους κατοίκους να παραμείνουν στους τόπους τους, να κάνουν οικογένειες εκεί. «Οι νέοι φεύγουν για αναζήτηση καλύτερης τύχης στην πρωτεύουσα, πολύς κόσμος μου λέει “αν είχα μια δουλίτσα, θα επέστρεφα” – δεν υπάρχει δημογραφική πολιτική αν δεν γίνει αποκέντρωση», αναφέρει ο δήμαρχος Αγράφων στην Ευρυτανία Αλέξης Καρδαμπίκης. Βλέπουν πάντως μικρή βελτίωση φέτος στις γεννήσεις. «Δίνουμε 1.500 ευρώ για κάθε νέα γέννηση – φέτος αυξήθηκαν στις δέκα. Του χρόνου, λέμε να ανεβάσουμε το ποσό στις 3.000».

Στο Σούλι, στην κεντρική Ηπειρο, κάθε χρόνο οι θάνατοι είναι διπλάσιοι από τις γεννήσεις, σύμφωνα με τον δήμαρχο Αθανάσιο Ντάνη. Στο δημοτικό συμβούλιο του προηγούμενου μήνα αποφάσισαν να δίνουν από την αρχή του 2026 1.000 ευρώ για κάθε παιδί που γεννιέται σε οικογένεια μόνιμων κατοίκων του δήμου. «Θα κάνουμε οικονομία, δεν θα κάνουμε σπατάλες», δηλώνει ο κ. Ντάνης. Αν δεν γίνει κάτι με το δημογραφικό, εξηγεί, «στο τέλος θα μείνουμε λίγοι και καλοί και θα ζούμε μέχρι τα 100».

Συγκρατημένη αισιοδοξία

Η Κάσος είναι από τα μέρη της Ελλάδας που σημείωσαν πληθυσμιακή αύξηση στην απογραφή του 2021. Ομως ο δήμαρχος Μιχάλης Ερωτόκριτος δεν θεωρεί ότι η αύξηση είναι πραγματική, λέγοντας πως εκείνη την περίοδο είχε μετακομίσει στο νησί αρκετός κόσμος εξαιτίας της πανδημίας. Παρ’ όλα αυτά, οι γεννήσεις έχουν αρχίσει να αυξάνονται στο νησί. Μάλιστα, έπειτα από συνεργασία του δήμου με την Hopegenesis και τη Eurolife FFH, δημιουργήθηκε ο πρώτος παιδικός σταθμός στην Κάσο, ο οποίος του χρόνου θα φιλοξενήσει 15 παιδιά. Από το 2026 θα αρχίσουν να δίνουν κι εκείνοι οικονομική ενίσχυση για κάθε νέα γέννα από μόνιμους κατοίκους, ενώ ο δήμος παρέχει και οικονομικά κίνητρα για το υγειονομικό προσωπικό του νησιού, αλλά και άλλες διευκολύνσεις ώστε να έρθει κόσμος και να μείνει. «Είμαι», λέει ο κ. Ερωτόκριτος, «συγκρατημένα αισιόδοξος».

Οι αριθμοί είναι απογοητευτικοί

ΤΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ Κ. ΜΠΑΛΕΡΜΠΑ*


Με στοιχεία άκρως ανησυχητικά ως προς τη δημογραφική κατάσταση της χώρας ολοκληρώνεται το 2025. Στο μητρώο πολιτών και συγκεκριμένα στο υποσύστημα καταχώρισης ληξιαρχικών πράξεων, οι έως τώρα αριθμοί μάς απογοητεύουν. Μπορεί οι θάνατοι να μην είναι έως τώρα διπλάσιοι των γεννήσεων, 117.928 προς 78.255. Είναι, όμως, ορισμένα άλλα στοιχεία που προβληματίζουν έντονα.

Σε ορισμένες περιφέρειες η απομείωση του πληθυσμού συμβαίνει με τόσο ραγδαίο ρυθμό, που φαίνεται να οδηγούμαστε στην ερήμωσή τους. Στην Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας οι γεννήσεις σ’ αυτούς τους έντεκα μήνες ήταν 631, ενώ οι θάνατοι 7.643, δηλαδή σε αναλογία περίπου ένα προς 12. Στην Πελοπόννησο γεννήθηκαν 1.410 παιδιά και απεβίωσαν 7.180 συμπολίτες μας, δίνοντας τη συντριπτική αναλογία πέντε θάνατοι για μία γέννηση. Στο Βόρειο Αιγαίο είχαμε 825 γεννήσεις έναντι 2.140 θανάτων. Δυόμισι φορές πάνω υπερτερούν οι θάνατοι των γεννήσεων. Στα Ιόνια Νησιά οι θάνατοι ξεπερνούν τους 2.500, ενώ οι γεννήσεις περιορίζονται στις 800, σε μια αναλογία τρία προς ένα. Στη Δυτική Μακεδονία είχαμε 3.140 θανάτους για μόλις 880 γεννήσεις. Κι εδώ δυσοίωνη αναλογία – τρία+ προς ένα. Αλλά και στην αγροτική Θεσσαλία πάλι έχουμε δύο θανάτους για μία γέννηση: 8.240 οι αποβιώσαντες προς 4.000 γεννηθέντες. Το ίδιο και στην Ηπειρο, που οι 3.815 θάνατοι υπερέχουν σε υπερδιπλάσιο μέγεθος των 1.715 γεννήσεων. Στην Ανατολική Μακεδονία και Θράκη καταγράφηκαν 2.900 γεννήσεις έναντι 6.900 θανάτων. Στη Δυτική Ελλάδα η αναλογία μία γέννηση για δύο θανάτους εμφανίζεται και εκεί: 3.660 με 7.570. Μόνο στην Αττική (27.225 γεννήσεις 34.715 θάνατοι), στην Κεντρική Μακεδονία (10.510 γεννήσεις 19.250 θάνατοι) και στην Κρήτη (4.955 γεννήσεις - 6.111 θάνατοι) η αναλογία γεννήσεων και θανάτων δεν φτάνει σε ποσοστό διπλάσιο και άνω.

Και μια σημαντική παρατήρηση: έως τις 30 Νοεμβρίου είχαν καταχωριστεί 17.300 γεννήσεις Ελλήνων πολιτών εκτός επικρατείας. Στον υπόλοιπο κόσμο γεννιούνται το 22% των συνολικών γεννήσεων των Ελλήνων πολιτών. Αυτό επιβεβαιώνει ότι ένας σημαντικός αριθμός Ελλήνων πολιτών σε παραγωγική ηλικία διαβιώνει εκτός της χώρας. Αρα, οι κρατικές δομές που εξυπηρετούν και παρακολουθούν τις μεταβολές της αστικής κατάστασης των αποδήμων πολιτών μας (γάμοι, γεννήσεις, διαζύγια, θάνατοι) και αυτές είναι οι κατά τόπους προξενικές μας αρχές και το Ειδικό Ληξιαρχείο του υπουργείου Εσωτερικών, οφείλουν να αναβαθμιστούν και, κυρίως, να ψηφιοποιήσουν τις διαδικασίες τους άμεσα.

Τα παραπάνω στοιχεία είναι καταλυτικά και δείχνουν με πόση ταχύτητα η περιφέρεια της Ελλάδας ερημώνει. Ταυτόχρονα, κυριαρχεί η αστικοποίηση που ως τρόπος ζωής δεν είναι «φιλικός» και δεν διευκολύνει τη δημιουργία οικογένειας. Ακόμη και περιοχές που είναι κοντά στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη αδυνατούν να κρατήσουν ως κατοίκους τους νέους τους. Η ανάσχεση της δημογραφικής ερήμωσης της ελληνικής περιφέρειας συνδέεται άμεσα με την αναβάθμιση της ποιότητας ζωής της και κυρίως με τη δημιουργία μιας ελκυστικής πρότασης για μετεγκατάσταση σε αυτήν των νέων ανθρώπων που ασφυκτιούν στις δύο μητροπόλεις μας. Η κυβέρνηση υλοποιεί ήδη μέτρα προς αυτή την κατεύθυνση, αλλά χρειάζεται και η τοπική αυτοδιοίκηση και η ερευνητική ακαδημαϊκή κοινότητα να προτείνουν ειδικότερες πολιτικές, ανάλογα με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του κάθε τόπου.

* Γενικός γραμματέας Εσωτερικών και Οργάνωσης στο υπουργείο Εσωτερικών.

Για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις ο γερμανός πρεσβευτής βλέπει τις θετικές πτυχές της συνεργασίας στο Μεταναστευτικό, στην οικονομία, σε διεθνείς οργανισμούς. Σε περιόδους κρίσης, η Γερμανία μεσολάβησε μεταξύ Αθήνας και Αγκυρας. Το ίδιο προτείνει και τώρα. «Βλέπουμε τις δυσκολίες που υπάρχουν. Δεν έχουμε κανένα ενδιαφέρον να συνεχιστούν και να επιδεινωθούν. Θέλουμε να συμβάλουμε στη βελτίωση της συνεργασίας μεταξύ δύο χωρών – μελών του ΝΑΤΟ, όπως και στο πλαίσιο των σχέσεων της ΕΕ με την Τουρκία. Εάν μπορούμε να βοηθήσουμε, είμαστε έτοιμοι να το πράξουμε», λέει ο γερμανός πρεσβευτής. Αλλωστε, η Γερμανία είναι η μόνη χώρα που ρεαλιστικά και πρακτικά μπορεί να διαδραματίσει μεσολαβητικό ρόλο. Οσο για τις ΗΠΑ, «η Ελλάδα θα πρέπει μάλλον να σκεφτεί σοβαρά κατά πόσο θα ήθελε να μεσολαβήσουν»....

 Από "ΤΑ ΝΕΑ/ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ"

Αντρέας Κιντλ στα ΝΕΑ: 
«Ελλάδα και Γερμανία πλέον συνομιλούν επί ίσοις όροις»

• Ο πρεσβευτής της Γερμανίας στη χώρα μας μιλάει για εξαφανισμένα στερεότυπα, για εξοπλισμούς και ελληνοτουρκικές σχέσεις, και την ανάγκη για ένα επικαιροποιημένο «Σχέδιο Δράσης»

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟ ΓΙΩΡΓΟ ΠΑΠΠΑ

Ο παρηγορητικός ήλιος, μεσημέρι Δεκεμβρίου, στον ήρεμο κήπο του Βυζαντινού Μουσείου ήταν ιδανικός για το γεύμα με τον πρεσβευτή της Γερμανίας Αντρέας Κιντλ στο εστιατόριο – καφέ ILISSIA. Στη σκιά του μεγάρου της δούκισσας της Πλακεντίας θυμήθηκα μία από τις τελευταίες αναρτήσεις του στο Instagram από την επίσκεψή του στη Σάμο.

Μιλούσε στα ελληνικά για τις ανασκαφές του Γερμανικού Αρχαιολογικού Ινστιτούτου στο νησί και την τεράστια σημασία τους. «Η Σάμος είναι ένα εξόχως ιδιαίτερο παράδειγμα, διότι δείχνει καθαρά πόσο στενές ήταν οι διασυνδέσεις της με τον υπόλοιπο κόσμο της αρχαιότητας, Αίγυπτο, Μέση Ανατολή», εξηγεί ο Κιντλ. Ανασκαφές κάνει το Γερμανικό Αρχαιολογικό Ινστιτούτο επίσης σε Ολυμπία, Κεραμεικό, Τίρυνθα, Καλοπόδι. Πέρυσι γιόρτασε τα 150 χρόνια ανασκαφών στην Ελλάδα. «Φυσικά, θέλει να συνεχίσει τις ανασκαφές για άλλα 150 χρόνια», λέει ο Κιντλ χαμογελώντας.

Από τον Σεπτέμβριο του 2023 ο 61χρονος Αντρέας Κιντλ είναι πρεσβευτής της Γερμανίας στην Ελλάδα. Γεννημένος στην Καρλσρούη με σπουδές Αρχαίων Ελληνικών, Γερμανικής Φιλολογίας, Ισλαμικές και Φιλοσοφίας στα Πανεπιστήμια Χαϊδελβέργης, Βόννης, Οξφόρδης και Αλεξάνδρειας. Το προηγούμενο πόστο του ήταν η Βηρυτός. Αλλά στην Αθήνα δείχνει να έφτασε στο σπίτι του.

Η πρώτη επαφή με την Ελλάδα ήταν σε ηλικία 10 ετών, την επισκεπτόταν συχνά με τους γονείς του, η Φοινικούντα ήταν αγαπημένος προορισμός. Στο Γυμνάσιο επέλεξε τα αρχαία ελληνικά, του άρεσαν τόσο, που ακολούθησε σπουδές Αρχαιοελληνικής Φιλολογίας, έκανε με υποτροφία μαθήματα ελληνικών στη Θεσσαλονίκη, επισκέφθηκε πρώτη φορά το Αγιον Ορος. Δεν ήταν η μόνη.

Πέρασε την αγάπη για την Ελλάδα και στις τρεις κόρες του, 26, 24 και 21 ετών, που επισκέπτονται όσο πιο συχνά μπορούν τη χώρα, ακόμα και για ένα Σαββατοκύριακο. Οχι μόνο για διακοπές και τα κλασικά αξιοθέατα. «Πρόσφατα η μία κόρη μαζί με τη γυναίκα μου πήγαν και στην Ηπειρο, εκδρομή για μανιτάρια τρούφας, ήταν μια ιδιαίτερη εμπειρία», λέει.

Η λατρεία των Γερμανών για την κλασική Ελλάδα έχει βαθιές ρίζες, Γκαίτε, Σίλερ, Χέλντερλιν. Ο πολιτισμός παραμένει ένα σημαντικό στοιχείο, με το οποίο συνδέουν οι Γερμανοί την Ελλάδα σήμερα. Η πρώτη, εμπεριστατωμένη έρευνα για την εικόνα που έχουν οι Γερμανοί για την Ελλάδα, που έγινε για το Ιδρυμα Φρίντριχ Εμπερτ (FES) Αθήνας, δείχνει τον πολιτισμό στην πέμπτη θέση κατάταξης μετά τον ήλιο και τη θάλασσα, τη γαστρονομία (σουβλάκι, φέτα), τη φιλοξενία, τις διακοπές.

Ο αριθμός των γερμανών τουριστών αυξάνεται συνεχώς, τους πρώτους οκτώ μήνες φέτος αυξήθηκε 8% σε σχέση με πέρυσι, χρονιά που είχε επίσης αύξηση της τάξεως του 8%-10%. Πέρυσι έφτασαν τα 5,5 εκατομμύρια, φέτος θα είναι περισσότεροι. «Η έρευνα του FES δείχνει ότι ένας στους δύο Γερμανούς έχει επισκεφθεί την Ελλάδα. Δεν ξέρω αν υπάρχει τέτοια σχέση με άλλη χώρα», λέει ο Κιντλ, «μπορεί να πηγαίνουν περισσότεροι στην Ισπανία, αλλά δεν είμαι σίγουρος ότι οι μισοί Γερμανοί πέρασαν από την Ισπανία».

Ο Αντρέας Κιντλ είναι στην ευχάριστη θέση να είναι πρεσβευτής της Γερμανίας στην Ελλάδα σε μια περίοδο που η χώρα έχει αφήσει οριστικά πίσω της την κρίση. Αυτό αποτυπώνεται και στη σημερινή εικόνα των Γερμανών για την Ελλάδα. Σύμφωνα με την έρευνα του FES, μόνο ένα 10% των Γερμανών συνδέει πλέον την Ελλάδα με την εικόνα πτωχευμένης χώρας της προηγούμενης δεκαετίας. «Αυτό είναι το σημαντικότερο εύρημα της έρευνας», λέει ο Κιντλ. Διαπιστώνει ότι το στερεότυπο του «τεμπέλη Ελληνα» που τροφοδοτήθηκε με τίτλους, όπως «πουλήστε τα νησιά σας», από συγκεκριμένα γερμανικά ΜΜΕ έχει εξαφανιστεί από τη δημόσια σφαίρα της Γερμανίας.

Η εικόνα έχει αντιστραφεί

Και όχι μόνο αυτό. Στο μεταξύ, η εικόνα έχει αντιστραφεί: «Αναγνωρίζεται η επιτυχία της Ελλάδας, ενώ η Γερμανία πέρασε ύφεση για τρία χρόνια. Στην ερώτηση σε ποια χώρα δεν πάει καλά η οικονομία, η απάντηση είναι στη Γερμανία. Οχι στην Ελλάδα», λέει ο γερμανός πρεσβευτής.

Στον τομέα της οικονομίας η συνεργασία είναι στενή, η Γερμανία είναι στην πρώτη θέση εισαγωγών, εξαγωγών, επενδύσεων. Πρόσφατο παράδειγμα, το Lidl, που ανακοίνωσε νέα επένδυση 200 εκατομμυρίων στην Ελλάδα για τη διετία 2026-27. Πάνω από 165 επιχειρήσεις δραστηριοποιούνται επί 70 και πλέον χρόνια στην Ελλάδα, απασχολούν σχεδόν 35.000 εργαζομένους.

Οσον αφορά το κρίσιμο ζήτημα της ασφάλειας, με τον συνεχιζόμενο πόλεμο της Ρωσίας κατά της Ουκρανίας, η Ελλάδα μπορεί να αγοράζει Ραφάλ και φρεγάτες από τη Γαλλία, αλλά «η στενή συνεργασία γερμανικών και ελληνικών εταιρειών αμυντικής βιομηχανίας, μάλιστα σε πολύ υψηλό τεχνικό επίπεδο, δεν υπάρχει με καμία άλλη χώρα», λέει ο Κιντλ. Η αναβάθμιση των Leopard 1Α5 στο ελληνικό Leopard 1HEL είναι ένα μόνο παράδειγμα.

Επίμαχο θέμα των ημερών είναι η επιδίωξη της Τουρκίας να ενταχθεί στο εξοπλιστικό πρόγραμμα της ΕΕ, το SAFE. Παραμένει εκτός προγράμματος. Αλλά γιατί η Γερμανία υποστηρίζει τη συνεργασία με την Τουρκία; «Πιστεύουμε ότι μια συνεργασία με την Τουρκία είναι σημαντική για την ασφάλεια και άμυνα του ευρύτερου ευρωπαϊκού χώρου. Δεν μπορούμε να έχουμε μια Τουρκία που θα είναι εναντίον μας. Είναι σημαντικός παράγοντας στην περιοχή και σημαντικός κατασκευαστής, καινοτόμων εν μέρει, συστημάτων, ώστε να μην μπορεί να αποκλειστεί εκ προοιμίου. Ποια μορφή συνεργασίας θα επιλεγεί, είναι άλλο ζήτημα».

Για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις ο γερμανός πρεσβευτής βλέπει τις θετικές πτυχές της συνεργασίας στο Μεταναστευτικό, στην οικονομία, σε διεθνείς οργανισμούς. Σε περιόδους κρίσης, η Γερμανία μεσολάβησε μεταξύ Αθήνας και Αγκυρας. Το ίδιο προτείνει και τώρα. «Βλέπουμε τις δυσκολίες που υπάρχουν. Δεν έχουμε κανένα ενδιαφέρον να συνεχιστούν και να επιδεινωθούν. Θέλουμε να συμβάλουμε στη βελτίωση της συνεργασίας μεταξύ δύο χωρών – μελών του ΝΑΤΟ, όπως και στο πλαίσιο των σχέσεων της ΕΕ με την Τουρκία. Εάν μπορούμε να βοηθήσουμε, είμαστε έτοιμοι να το πράξουμε», λέει ο γερμανός πρεσβευτής. Αλλωστε, η Γερμανία είναι η μόνη χώρα που ρεαλιστικά και πρακτικά μπορεί να διαδραματίσει μεσολαβητικό ρόλο. Οσο για τις ΗΠΑ, «η Ελλάδα θα πρέπει μάλλον να σκεφτεί σοβαρά κατά πόσο θα ήθελε να μεσολαβήσουν».

Στο Μεταναστευτικό, η Ελλάδα ως χώρα εισόδου και η Γερμανία ως χώρα τελικού προορισμού έχουν κοινό ενδιαφέρον για την αντιμετώπιση των προσφυγικών, μεταναστευτικών ροών και με το νέο πλαίσιο ευρωπαϊκού ασύλου που θα ισχύσει από το 2026. «Αγκάθι» είναι η λεγόμενη «δευτερογενής μετανάστευση», εκείνοι που αναγνωρίζονται ως πρόσφυγες στην Ελλάδα, παίρνουν ταξιδιωτικά έγγραφα για τρεις μήνες, ταξιδεύουν στη Γερμανία και μένουν εκεί. Μέσα σε λίγα χρόνια ξεπέρασαν τις 100.000.

Σήμερα, βάσει της οδηγίας του Δουβλίνου ΙΙΙ, περίπου 15.000 πρόσφυγες θα πρέπει να επιστρέψουν στην Ελλάδα ως πρώτη χώρα εισόδου. Το θέμα συζητήθηκε στην πρόσφατη επίσκεψη του υπουργού Μετανάστευσης Αθανάσιου Πλεύρη στον γερμανό υπουργό Εσωτερικών Αλεξάντερ Ντόμπριντ. Η αυτόματη χορήγηση ταξιδιωτικών εγγράφων τερματίζεται, η Ελλάδα δεν είναι πλέον χώρα τράνζιτ. Ο «μηχανισμός αλληλεγγύης» του νέου ευρωπαϊκού ασύλου προβλέπει την κατανομή των αναγνωρισμένων προσφύγων στις χώρες της ΕΕ.

Ενα νέο «Σχέδιο Δράσης»

Στις αρχές Νοεμβρίου πραγματοποιήθηκε στο Βερολίνο ο 7ος γύρος των διυπουργικών διαβουλεύσεων στο πλαίσιο του κοινού «Σχεδίου Δράσης» Ελλάδας – Γερμανίας. Συμφωνήθηκε το 2016, αλλά οι προτεραιότητες που είχαν τεθεί, μεσούσης της κρίσης, δεν ανταποκρίνονται πλέον στις σημερινές ανάγκες και προκλήσεις. Σήμερα η Ελλάδα δεν είναι μια χώρα που μάχεται να βγει από την κρίση χρέους, «συνομιλεί επί ίσοις όροις», λέει ο γερμανός πρεσβευτής.

Υστερα από 10 χρόνια, το κοινό «Σχέδιο Δράσης» χρειάζεται «επικαιροποίηση και αναπροσαρμογή – όχι τόσο στη θεματολογία, όσο στον τόνο και στις προτεραιότητες», λέει ο Κιντλ. Μαζί με τον έλληνα πρεσβευτή στο Βερολίνο Αλέξανδρο Παπαϊωάννου συγκεντρώνουν ιδέες και προτάσεις για το νέο «Σχέδιο Δράσης», το οποίο θα συζητηθεί και θα εγκριθεί στον επόμενο γύρο διυπουργικών διαβουλεύσεων το 2026 στην Αθήνα.

Οι πολεμικές επανορθώσεις

Στο ζήτημα των επανορθώσεων από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, Ελλάδα και Γερμανία παραμένουν αμετακίνητες στις θέσεις τους – η Αθήνα επιμένει στις αξιώσεις της, το Βερολίνο θεωρεί το θέμα «νομικά λήξαν» μετά τη συμφωνία «2+4» για την επανένωση της Γερμανίας το 1990.

Ωστόσο, η επιμονή στις πάγιες θέσεις δεν αποκλείει τη συζήτηση επιμέρους πτυχών. Για παράδειγμα, την κλοπή πολιτιστικής περιουσίας: στο πακέτο των επανορθώσεων που διεκδικεί η Ελλάδα περιλαμβάνονται και πολιτιστικοί θησαυροί που εκλάπησαν από Γερμανούς στη διάρκεια της Κατοχής. Πολλά επεστράφησαν, όμως όχι όλα. «Κανένα μουσείο στη Γερμανία δεν θα ήθελε να κρατήσει αντικείμενα που δεν του ανήκουν», λέει ο γερμανός πρεσβευτής.

«Αντίθετα, υπάρχει έντονη προδιάθεση να διερευνήσουν περιπτώσεις κλεμμένων αρχαιοτήτων και θησαυρών και να τα επιστρέψουν», προσθέτει, «αυτό δίνει τη δυνατότητα για μια κοινή προσπάθεια από τις δύο πλευρές, στον βαθμό που εντοπιστούν, να επιστραφούν στην Ελλάδα». Μίλησε επ΄ αυτού ήδη με το υπουργείο Πολιτισμού στην Αθήνα, όπως και με γερμανικά μουσεία, θα επιδιώξει να εντάξει το θέμα στο νέο «Σχέδιο Δράσης» Ελλάδας – Γερμανίας.

Την ώρα που ο γερμανός πρεσβευτής ανεβάζει βίντεο από τις επισκέψεις του στη Σάμο ή στο Αγιον Ορος, η συνάδελφός του, η νέα αμερικανίδα πρεσβευτής Κίμπερλι Γκίλφοϊλ επισκέπτεται τον τραγουδιστή Κώστα Αργυρό γεμίζοντας τις κοσμικές, και όχι μόνο, στήλες των ελληνικών ΜΜΕ.

Ο Κιντλ δεν θα μπορούσε φυσικά να την ανταγωνιστεί σε αυτό το επίπεδο. «Ο κάθε πρεσβευτής κάνει ό,τι μπορεί εκπροσωπώντας τα συμφέροντα της χώρας του. Η αμερικανίδα πρεσβευτής το κάνει σίγουρα πάρα πολύ καλά», λέει. Αλλωστε, οι σχέσεις Ελλάδας – ΗΠΑ ήταν πάντα πολύ ισχυρές και σημαντικές, με το βλέμμα στην Τουρκία, την Ανατολική Μεσόγειο, τη βάση της Σούδας για τον αμερικανικό στόλο, τον ενεργειακό κόμβο στην Αλεξανδρούπολη. «Η νέα αμερικανίδα πρεσβευτής είναι πολύ δραστήρια, αξιοποιεί κάθε ευκαιρία προώθησης των αμερικανικών συμφερόντων, είναι εντελώς φυσιολογικό. Αυτό προσπαθώ και εγώ», λέει ο Κιντλ.

Με τον δικό του τρόπο.

Ελίζα Σπιροπάλι στα «ΝΕΑ»: 

«Ερχομαι στην Αθήνα να συζητήσουμε για τα πάντα»

• Η Ελίζα Σπιροπάλι, υπουργός Ευρώπης και Εξωτερικών Υποθέσεων της Αλβανίας, μιλάει στα «ΝΕΑ Σαββατοκύριακο»

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΗ ΜΑΡΙΑ ΜΟΥΡΕΛΑΤΟΥ

Για την ενίσχυση των σχέσεων Ελλάδας – Αλβανίας που μπορούν να επεκταθούν σε στρατηγικούς τομείς, όπως επισημαίνει, έρχεται την προσεχή Τρίτη στην Αθήνα η νέα υπουργός Ευρώπης και Εξωτερικών Υποθέσεων της Αλβανίας Ελίζα Σπιροπάλι. Ενόψει της πρώτης συνάντησής της με τον Γιώργο Γεραπετρίτη, η ίδια ανοίγει τα χαρτιά της στα «ΝΕΑ Σαββατοκύριακο», δηλώνοντας πρόθυμη να συζητήσει με τον έλληνα υπουργό Εξωτερικών «για τα πάντα».

• Πόσο σημαντική είναι η ένταξη στην ευρωπαϊκή οικογένεια τόσο για την Αλβανία όσο και για την ΕΕ, δεδομένου του ευρύτερου ασταθούς γεωπολιτικού τοπίου, και πόσο κοντά βρίσκεστε στον εθνικό σας στόχο;

Πριν από διακόσια χρόνια, όταν οι ιδρυτές του σύγχρονου ελληνικού κράτους διακήρυξαν την ανεξαρτησία τους, από τη δική μας πλευρά των συνόρων οι δικοί μας πρόγονοι, κινούμενοι από την ίδια λαχτάρα για ελευθερία, έγραψαν ότι «ο ήλιος των Αλβανών ανατέλλει στη Δύση». Αυτό δεν ήταν απλώς ένα εμπνευσμένο απόφθεγμα. Ηταν μια ιστορική κλίση, μια πυξίδα που μας έχει καθοδηγήσει μέσα από αιώνες. Και σήμερα αυτή η κλίση είναι ισχυρότερη από ποτέ. Τόσο ισχυρή, μάλιστα, που το Βαρόμετρο της ΕΕ δείχνει έως και 93% υποστήριξη για την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση της Αλβανίας, μια σχεδόν απαράμιλλη συναίνεση οπουδήποτε στην Ευρώπη. Για την Αλβανία, η ολοκλήρωση είναι επίσης μια πρακτική αναγκαιότητα. Από την έναρξη των ενταξιακών συνομιλιών τον Οκτώβριο του 2024, ανοίξαμε και τα 33 κεφάλαια σε μόλις 13 μήνες, ένα επίτευγμα που δείχνει τόσο ετοιμότητα όσο και φιλοδοξία. Φυσικά, το άνοιγμα κεφαλαίων είναι ένα πράγμα, το κλείσιμό τους ένα άλλο. Η πρόκληση τώρα είναι να επιτευχθούν απτά αποτελέσματα σε τομείς όπως η ελευθερία των μέσων ενημέρωσης, η καταπολέμηση της διαφθοράς και τα θεμελιώδη δικαιώματα. Ωστόσο, η Εκθεση Προόδου της ΕΕ για το 2025 επιβεβαιώνει την Αλβανία ως μία από τις πιο προηγμένες χώρες των Δυτικών Βαλκανίων στην ευθυγράμμιση με τα πρότυπα της ΕΕ και αναγνωρίζει τη φιλοδοξία μας να κλείσουμε όλα τα κεφάλαια έως το 2027. Πιστεύω ότι η ολοκλήρωση θα είναι επωφελής για όλα τα εμπλεκόμενα μέρη. Και, κατά την ταπεινή μου γνώμη, πιστεύω επίσης ότι θα είναι μια νίκη για την Ελλάδα. Είναι προς το συμφέρον της Ελλάδας και των ελλήνων πολιτών να έχουν έναν ευρύτερο ευρωπαϊκό χώρο στα σύνορά τους, όπου θα μπορούν να αλληλεπιδρούν, να εμπλέκονται, να συνεργάζονται και να αναπτύσσονται. Να έχουν έναν ισχυρότερο, ευρωπαίο εταίρο στα σύνορα. Προς το παρόν, η Βουλγαρία είναι ο μόνος γείτονας της ΕΕ για την Ελλάδα. Η δημιουργία ενός δευτερεύοντος διαδρόμου εμπορίου, ενέργειας, μεταφορών και ψηφιακής συνδεσιμότητας, που εκτείνεται από την Ελλάδα μέσω της Αλβανίας, του Μαυροβουνίου, της Κροατίας πιο βαθιά στην καρδιά της Ευρώπης, θα έφερνε πρόσθετα οφέλη σε όλες τις χώρες μας, συμπεριλαμβανομένης της Ελλάδας.

• Υπάρχουν τομείς σχετικά με τη διαδικασία ένταξης της Αλβανίας στους οποίους θα μπορούσε να βοηθήσει η Ελλάδα, ενόψει της προεδρίας της στην ΕΕ το δεύτερο εξάμηνο του 2027;

Δεν ξεχνάμε την κρίσιμη βοήθεια που μας έδωσε η Ελλάδα σε δύσκολες στιγμές της ιστορίας μας. Δεν ξεχνάμε, για παράδειγμα, ότι σχεδόν 40 χρόνια πριν, το 1987, ο Κάρολος Παπούλιας έγινε ένας από τους πρώτους δυτικούς ηγέτες που επισκέφθηκαν την κομμουνιστική Αλβανία και εξέφρασαν την ευρωπαϊκή μας προοπτική, όταν κανείς άλλος δεν το έκανε αυτό. Χωρίς την ελληνική πολιτική, οικονομική υποστήριξη, χωρίς το μισό εκατομμύριο Αλβανούς που ζουν ήδη στον ευρωπαϊκό χώρο, στην Ελλάδα, πιθανότατα θα χρειαζόμασταν περισσότερο χρόνο για να φτάσουμε εκεί που βρισκόμαστε. Ετσι, για εμάς, η ελληνική προεδρία είναι πραγματικά σπουδαία νέα. Αναμένουμε να χρησιμοποιήσει τη φωνή και το πολιτικό της βάρος για να προωθήσει αυτή την ιδέα ενός κοινού ευρωπαϊκού χώρου στην περιοχή μας, όπου η Ελλάδα και τα Δυτικά Βαλκάνια αντιμετωπίζονται ως ένα στρατηγικό σύνολο, όχι ως ξεχωριστές περιφέρειες. Πιστεύουμε ότι υπό την ελληνική ηγεσία τα Δυτικά Βαλκάνια θα παραμείνουν στην κορυφή της ευρωπαϊκής ατζέντας, στη διεύρυνση, στη συνδεσιμότητα, στην ενέργεια και στην ασφάλεια, όχι ως υποσημείωση σε άλλες προτεραιότητες, αλλά ως βασική επένδυση στη σταθερότητα και στο μέλλον της Ευρώπης.

• Ποια είναι η ατζέντα επί της οποίας θα πραγματοποιήσετε την πρώτη σας επίσημη επίσκεψη στο ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών για διμερείς συνομιλίες με τον Γιώργο Γεραπετρίτη και σε ποιους περαιτέρω τομείς (π.χ. ενέργεια) θα μπορούσε να επεκταθεί;

Πρόσφατα στην Αλβανία με ρώτησαν για την επερχόμενη επίσκεψή μου και η απάντησή μου ήταν σαφής και ξεκάθαρη. Ερχομαι στην Αθήνα για να συζητήσουμε «360 μοίρες», για τα πάντα. Για την πολύ, τονίζω, πολύ μακρά λίστα συνεργασιών και δυνατών σημείων μας. Καθώς και για τους τομείς στους οποίους μπορούμε να βελτιωθούμε. Για την Αλβανία, η Ελλάδα είναι στρατηγικός εταίρος, ένας γείτονας τεράστιας σημασίας, και η προθυμία μας είναι να προχωρήσουμε με πνεύμα στενής συνεργασίας, φιλίας και ευρωπαϊκών αξιών.Ωστόσο, πιστεύω ότι η σχέση μας μπορεί να επεκταθεί σε στρατηγικούς τομείς όπως η ενέργεια, ιδίως οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και η περιφερειακή ενεργειακή ασφάλεια, η προστασία του περιβάλλοντος, ο ψηφιακός μετασχηματισμός, ο τουρισμός, η ασφάλεια και πολλά άλλα. Αυτό ακριβώς θα συζητήσουμε. Πώς να ξεκινήσουμε ένα νέο κεφάλαιο, επιτρέψτε μου να πω, το καλύτερο κεφάλαιο μέχρι σήμερα στις σχέσεις μεταξύ Αλβανίας και Ελλάδας.

• Ποια θα μπορούσαν να είναι τα επόμενα βήματα στο εκκρεμές ζήτημα μεταξύ Ελλάδας και Αλβανίας σχετικά με την οριοθέτηση των θαλάσσιων ζωνών και πιστεύετε ότι είναι ένα εκκρεμές ζήτημα που θα μπορούσε να αρχίσει να επιλύεται – όπως συμφωνήθηκε το 2020 – με την υποβολή της διαφοράς στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης εντός του 2026;

Η Αλβανία παραμένει σταθερά προσηλωμένη στην επίλυση όλων των εκκρεμών ζητημάτων με την Ελλάδα, συμπεριλαμβανομένων της οριοθέτησης των θαλάσσιων ζωνών και των συμφωνιών που σχετίζονται με διάφορες πτυχές των χερσαίων συνόρων, κατά τρόπο που να συνάδει με το διεθνές δίκαιο και τις αρχές των σχέσεων καλής γειτονίας. Είμαστε πλήρως ανοιχτοί σε εποικοδομητικό διάλογο με την Ελλάδα και δεσμευμένοι να συνεχίσουμε τη συνεργατική προσέγγιση που έχουμε από καιρό στην αντιμετώπιση αυτών των ζητημάτων. Τόσο η Αλβανία όσο και η Ελλάδα είναι χώρες που ευθυγραμμίζονται σθεναρά με τις βασικές αξίες της ΕΕ, συμπεριλαμβανομένων του σεβασμού του διεθνούς δικαίου, της ειρηνικής επίλυσης των διαφορών και της προώθησης της σταθερότητας στην περιοχή. Το πνεύμα φιλίας και αμοιβαίου σεβασμού μεταξύ των δύο χωρών μάς παρέχει μια σταθερή βάση για την αντιμετώπιση τυχόν εκκρεμών ζητημάτων. Πόσο σημαντικός είναι ο ρόλος που διαδραματίζουν οι άνθρωποι στις σχέσεις Ελλάδας – Αλβανίας και υπάρχει κάτι που θα θέσετε κατά την επίσκεψή σας στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας ή στον υπουργό Εξωτερικών σχετικά με την αλβανική διασπορά στην Ελλάδα;

Στόχος μου είναι να ενισχύσω τη συνεργασία που υποστηρίζει την ευημερία της διασποράς μας, συμπεριλαμβανομένων ομαλότερων διοικητικών διαδικασιών και ισχυρότερων εκπαιδευτικών και πολιτιστικών ευκαιριών για τα παιδιά μας, όπως η εισαγωγή των αλβανικών ως γλώσσας επιλογής στα ελληνικά σχολεία. Και οι δύο κυβερνήσεις εργάζονται εντατικά για την οριστικοποίηση μιας διμερούς συμφωνίας κοινωνικής ασφάλισης που θα διασφαλίσει τη δίκαιη αναγνώριση των συντάξεων και των εισφορών για τους πολίτες μας, προστατεύοντας τα χρόνια εργασίας τους και το μέλλον τους.

Οντως ο Κυριάκος Πιερρακάκης ανήκε στο εκσυγχρονιστικό ΠΑΣΟΚ, αλλά το μπόλιασμά του στη Νέα Δημοκρατία δεν ήταν ένας εισοδισμός. Προσαρμόστηκε στις υψηλές απαιτήσεις ενός κυβερνητικού κόμματος, παρήγαγε έργο με ομαδική δουλειά και ανταμείφθηκε. Η διεύρυνση-ανανέωση έχει την προβολή της και στη μεγάλη ευρωπαϊκή εικόνα. Ποιος «εθνικόφρων» Νεοδημοκράτης θα τολμήσει τώρα να γκρινιάξει για τη «σημιτική» Νέα Δημοκρατία; Οι δε υψηλοί προσκεκλημένοι του Καπνεργοστασίου επανήλθαν στη σιωπή τους. Δεν ανησύχησαν ακόμη για την εκλογή Πιερρακάκη! Αναντίρρητα οι θριαμβολογίες θα κοπάσουν και η κυβέρνηση και πάλι θα βρεθεί μπροστά στα γνωστά προβλήματα. Ομως έχει πάρει τις ανάσες της, που είναι τόσο απαραίτητες για τη διαχείριση πολλών ανοικτών μετώπων. Το Μέγαρο Μαξίμου έχει επιδείξει μια ικανότητα να γυρνάει την τελευταία στιγμή παιχνίδια που εθεωρούντο χαμένα. Λίγο ένα ιδιαίτερα ανεπτυγμένο ένστικτο αυτοσυντήρησης, λίγο η τύχη αλλά και η μεθοδική δουλειά, ανέτρεψαν καταστάσεις που θα μπορούσαν να είχαν πάρει επικίνδυνη τροπή για την κυβέρνηση. Να υπενθυμίσω σε τι φάση βρίσκονταν άπαντες εκεί μέσα αμέσως μετά τις μεγάλες συγκεντρώσεις για τα Τέμπη....

 Από την "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", και...

"Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", 13/12/215

ΤΟΥ ΣΑΚΗ ΜΟΥΜΤΖΗ

Ακόμη και ο πιο ένθερμος υποστηρικτής της κυβέρνησης θα είχε διαπιστώσει πως το γενικότερο κλίμα δεν ήταν θετικό γι’ αυτήν. Οι αγροτικές κινητοποιήσεις, τα κωμικοτραγικά με τους «φραπέδες» και η σύναξη του Καπνεργοστασίου, όλα αυτά συνέθεταν μια κατάσταση διόλου ευχάριστη. Με την εκλογή του Κυριάκου Πιερρακάκη στην προεδρία του Eurogroup αυτό το αρνητικό κλίμα ανετράπη. Ηρθαν τα κυβερνητικά χαμόγελα διότι αναμφίβολα ήταν μια εθνική επιτυχία με τη σφραγίδα των κυβερνήσεων της Νέας Δημοκρατίας. Ουδείς, ακόμη και ο φανατικότερος εχθρός αυτής της κυβέρνησης, δεν μπορεί να μην παραδεχθεί πως η εκλογή Πιερρακάκη οφείλεται στη θετική πορεία της εθνικής οικονομίας από το 2020 έως τις μέρες μας. Ηταν μια πολιτική επικύρωση αυτής της διαδρομής, μια επιβράβευση που θα αφήσει τα ίχνη της στην εσωτερική πολιτική κατάσταση. Ο νεοεκλεγείς δεν εμπλουτίζει μόνον το βιογραφικό του, αλλά πιθανόν και να αποστρατεύσει την κλάση του 1950. Το παιχνίδι διαδοχής του πρωθυπουργού, όποτε ανοίξει, θα έχει και νέα πρόσωπα και ίσως τότε τα σημερινά αουτσάιντερ γίνουν φαβορί.

Η εκλογή Πιερρακάκη έχει και μιαν άλλη συνέπεια. Αφόπλισε όλη τη βαθιά Νέα Δημοκρατία που μιλούσε για εισοδισμό του σημιτικού ΠΑΣΟΚ στην παράταξη. Διαμαρτύρονταν οι βέροι Νεοδημοκράτες πως ήρθαν τα παιδιά του Σημίτη και τους πήραν τα πόστα. Οντως ο Κυριάκος Πιερρακάκης ανήκε στο εκσυγχρονιστικό ΠΑΣΟΚ, αλλά το μπόλιασμά του στη Νέα Δημοκρατία δεν ήταν ένας εισοδισμός. Προσαρμόστηκε στις υψηλές απαιτήσεις ενός κυβερνητικού κόμματος, παρήγαγε έργο με ομαδική δουλειά και ανταμείφθηκε. Η διεύρυνση-ανανέωση έχει την προβολή της και στη μεγάλη ευρωπαϊκή εικόνα. Ποιος «εθνικόφρων» Νεοδημοκράτης θα τολμήσει τώρα να γκρινιάξει για τη «σημιτική» Νέα Δημοκρατία; Οι δε υψηλοί προσκεκλημένοι του Καπνεργοστασίου επανήλθαν στη σιωπή τους. Δεν ανησύχησαν ακόμη για την εκλογή Πιερρακάκη!

Αναντίρρητα οι θριαμβολογίες θα κοπάσουν και η κυβέρνηση και πάλι θα βρεθεί μπροστά στα γνωστά προβλήματα. Ομως έχει πάρει τις ανάσες της, που είναι
τόσο απαραίτητες για τη διαχείριση πολλών ανοικτών μετώπων. Το Μέγαρο Μαξίμου έχει επιδείξει μια ικανότητα να γυρνάει την τελευταία στιγμή παιχνίδια που εθεωρούντο χαμένα. Λίγο ένα ιδιαίτερα ανεπτυγμένο ένστικτο αυτοσυντήρησης, λίγο η τύχη αλλά και η μεθοδική δουλειά, ανέτρεψαν καταστάσεις που θα μπορούσαν να είχαν πάρει επικίνδυνη τροπή για την κυβέρνηση. Να υπενθυμίσω σε τι φάση βρίσκονταν άπαντες εκεί μέσα αμέσως μετά τις μεγάλες συγκεντρώσεις για τα Τέμπη.

Και λίγες γραμμές για τον νικητή. Ο Κυριάκος Πιερρακάκης είναι παιδί του εκσυγχρονιστικού ΠΑΣΟΚ και του Ευάγγελου Βενιζέλου. Προφανώς διαπίστωσε πως στο ΠΑΣΟΚ ουδεμία τύχη είχε – αφού δεν είχε τύχη ούτε ο μέντοράς του– και όταν οι «scouters» της Νέας Δημοκρατίας τον ανακάλυψαν, είπε ευχαρίστως το «ναι» και άριστα έπραξε. Κανονικά θα έπρεπε να του ευχηθώ «και εις ανώτερα», αλλά τέτοιες ευχές στις μέρες μας παρεξηγούνται.

...από "ΤΑ ΝΕΑ/ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ"

τραύματα στο νοσοκομείο. Νέα παιδιά που παλεύουν για το μηνιάτικο των 800 ευρώ μένουν απροστάτευτα από την Πολιτεία, από την ίδια την κοινωνία, από εμάς τους δημοσιογράφους που με καταγγελτικό ύφος εισαγγελέα κάνουμε κάθε τρεις και λίγο ελαφρά τη καρδία λόγο για «αναίτια αστυνομική βία» χωρίς να έχουμε ιδέα για όσα έχουν συμβεί στο πεδίο, προκαλώντας καταστροφικά φοβικά σύνδρομα και συντείνοντας στην μπαχαλοποίηση της χώρας.

Κάποιοι ταυτοποιήθηκαν και κατηγορούνται για απόπειρες ανθρωποκτονίας κατά συρροή, γνώριμοι των Αρχών, ανάμεσα στους οποίους και άτομα με σκληρό ποινικό παρελθόν. Ολοι ξέρουν πως στη χώρα της διάχυσης της ανομίας και της ατιμωρησίας δεν θα συμβεί τίποτα. Ερωτώμενος ο γραμματέας του ΣΥΡΙΖΑ να σχολιάσει το θέαμα με το αναποδογυρισμένο περιπολικό αρνείται κατηγορηματικά να καταδικάσει, λέει μόνο «ο κόσμος είναι εξοργισμένος, είναι μια σύγκρουση, είναι μια οργισμένη αντίδραση, οφείλουμε να σταθούμε δίπλα τους», καθιστώντας σαφείς τους λόγους της δημοσκοπικής καθίζησης.

Στη γέφυρα Ρίου – Αντιρρίου αγρότες σήκωσαν τις μπάρες διοδίων, στην Κάτω Αχαΐα κατέστρεψαν με αγροτικά οχήματα τις μπάρες του νέου αυτοκινητοδρόμου. Ομάδα κατευθύνθηκε στο αεροδρόμιο των Χανίων, το οποίο ανέστειλε τη λειτουργία του. Η ανάρτηση του καθηγητή Πνευμονολογίας Νίκου Τζανάκη γροθιά στο στομάχι: «Σήμερα, επισκεπτόμενος το εργαστήριο Pet-Scan του ΠΑΓΝΗ για να παραλάβω εξετάσεις ασθενών μου, αντίκρισα μια ασυνήθιστη σιωπή σε έναν χώρο που συνήθως σφύζει από δραστηριότητα. Ενημερώθηκα ότι είκοσι προγραμματισμένα ραντεβού ακυρώθηκαν, καθώς λόγω της κατάληψης του αεροδρομίου κατέστη αδύνατη η αερομεταφορά του ραδιοφαρμάκου. Είκοσι ογκολογικοί ασθενείς και οι οικογένειές τους βρίσκονται τώρα σε αγωνιώδη αναμονή για νέο προγραμματισμό».

Πώς και πότε νομιμοποιείται μια κοινωνική ομάδα να παρατείνει το μαρτύριο 20 καρκινοπαθών συμπολιτών μας; Να τους στερεί τη δυνατότητα εξέτασης που είχαν κλείσει μήνες πριν, να πατάει pause στη θεραπεία τους, να παίζει με τον χρονοδιακόπτη της ζωής τους, της αγωνίας τους, πετώντας παράλληλα τα λεφτά για φάρμακα που έχουν συγκεκριμένη διάρκεια ζωής λίγων ωρών όπως το ραδιοφάρμακο του Pet-Scan; Ποιος θα πληρώσει για την καταστροφή δημόσιας περιουσίας των τελευταίων εβδομάδων; Ποιος θα αποκαταστήσει τις οικονομικές απώλειες επιχειρήσεων που θα καθυστερήσουν να λάβουν πρώτες ύλες και προϊόντα, την αύξηση του κόστους μεταφορών λόγω παρακάμψεων και καθυστερήσεων, ποιος θα επωμιστεί το κόστος για την ακύρωση εμπορικών συμφωνιών λόγω της καθυστέρησης παραδόσεων και την αύξηση των τιμών στο ράφι; Ποιος ταλαιπωρείται τελικά όταν κλείνουν λιμάνια και οδικές αρτηρίες και ένας εργαζόμενος μεροκαματιάρης δεν μπορεί καν να μετακινηθεί; Πάντως όχι οι ένοικοι του Μαξίμου. Παράδρομοι καλούνται να σηκώσουν την κίνηση εθνικών οδών, πολίτες ρισκάρουν τη ζωή τους για να κινηθούν σε δρόμους οι οποίοι δεν είναι φτιαγμένοι ούτε για αγροτικό. Πού αρχίζουν και τελειώνουν τα δικαιώματα ενός διαδηλωτή που αναζητά το δίκιο του; Διότι το σίγουρο είναι πως όταν χάνεται το μέτρο, χάνεται και το δίκιο. Ακόμα κι αν είναι βουνό.

"ΤΑ ΝΕΑ/ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ", 13-14/12/25

ΣΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΤΟ ΠΟΛΥ-ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΤΟΥ ΥΠΕΘΑ ΔΕΝ ΠΗΡΕ ΑΚΟΜΗ ΤΗΝ ΑΓΟΥΣΑ ΓΙΑ ΤΗ ΒΟΥΛΗ. ΩΣΤΕ ΝΑ ΑΡΧΙΣΕΙ Η ΚΟΙΝΟΒΟΛΕΥΤΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΣΥΖΤΗΤΗΣΗΣ ΚΑΙ ΨΗΦΙΣΗΣ ΤΟΥ....

 Από την "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", και...

"Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", πρωτοσέλιδο, 13/12/25

....από την "Εφ.Συν/ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ"

Η ελληνική πλευρά γνώριζε τις τελευταίες μέρες ότι η πλάστιγγα είχε γείρει για τα καλά υπέρ του έλληνα υποψηφίου. Τελικά επικράτησε, και πάλι σύμφωνα με πληροφορίες διότι η ψηφοφορία για την ανάδειξη του προέδρου του Eurogroup είναι μυστική, με 14 ψήφους έναντι 6 του αντιπάλου του, του Βέλγου Βίνσεντ βαν Πετέγκεμ, ο οποίος είχε το «μειονέκτημα» της σκληρής στάσης της κυβέρνησής του έναντι του δανείου επανορθώσεων για τη στήριξη της Ουκρανίας. Το αναγνώρισε ο ίδιος, εισερχόμενος στη συνεδρίαση του Eurogroup. «Η θέση μας για τα παγωμένα ρωσικά περιουσιακά στοιχεία μπορεί να μου κόστισε ψήφους». Είχε ακούσει ενδεχομένως προσεκτικά τη δήλωση που είχε κάνει λίγα λεπτά νωρίτερα ο γερμανός υπουργός Οικονομικών Λαρς Κλίνγκμπαϊλ. «Σε προσωπικές συνομιλίες με τους βέλγο και έλληνα συναδέλφους μου ξεκαθάρισα ότι ως γερμανός υπουργός Οικονομικών, σε συνεννόηση με τον καγκελάριο, θα ψηφίσω σήμερα υπέρ του έλληνα συναδέλφου μου». Αλλωστε, ο γαλλογερμανικός άξονας, η Ισπανία, η Φινλανδία, αλλά και οι Βαλτικές, οι οποίες έχουν δυσαρεστηθεί με τη στάση του Βελγίου έναντι του δανείου επανορθώσεων, στήριξαν τον έλληνα υποψήφιο.

 Από  "ΤΑ ΝΕΑ/ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ"

"ΤΑ ΝΕΑ/ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ", 13-14/12/25

ΤΗΣ ΜΑΡΙΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ

Δεν είναι η πρώτη φορά που πρόεδρος του Eurogroup προέρχεται από χώρα που βρέθηκε πριν από περίπου δεκαπέντε χρόνια στη δίνη της χρηματοπιστωτικής κρίσης και ακολούθως σε προγράμματα στήριξης. Εχουν προηγηθεί ο Μάριο Σεντένο από την Πορτογαλία και ο Πασκάλ Ντόναχιου από την Ιρλανδία, ο οποίος μάλιστα εκλέχθηκε τον περασμένο Ιούλιο για τρίτη συνεχή φορά, αλλά παραιτήθηκε πρότινος για να αναλάβει επιτελική θέση στην Παγκόσμια Τράπεζα, ανοίγοντας τον δρόμο αιφνιδίως για την εκλογή νέου προέδρου.

Ομως, για την Ελλάδα τα δύσκολα χρόνια της κρίσης ήταν εξαιρετικά δραματικά. Περιέχουν ίσως τις πιο αγωνιώδεις και μακρές σε διάρκεια συνεδριάσεις ευρωπαίων ηγετών, υπουργών Οικονομικών, την αδιαλλαξία του ΔΝΤ, περιλαμβάνουν απανωτά προγράμματα στήριξης, το ενδεχόμενο κατάρρευσης, τις προτάσεις Σόιμπλε για Grexit. Εναντι της πρόσφατης ιστορίας της χώρας δεν είναι τυχαίο ότι η εκλογή του Κυριάκου Πιερρακάκη στο τιμόνι του Eurogroup έδωσε αφορμή για δραματικούς τόνους σε συγχαρητήρια μηνύματα, σε δηλώσεις, σε τίτλους για την «επιστροφή» της Ελλάδας. Ο ίδιος αποστασιοποιήθηκε. «Νομίζω ότι ήταν πριν από 10 χρόνια που η συζήτηση εδώ στις Βρυξέλλες περιστρεφόταν γύρω από το αν η Ελλάδα θα έβγαινε από την ευρωζώνη ή όχι», είπε στη δήλωσή του μετά την εκλογή του.

Η αναγνώριση

«Η Ελλάδα έχει διανύσει τόσο μεγάλη πορεία τα τελευταία 10 χρόνια» και η εκλογή Πιερρακάκη «αποτελεί μια ουσιαστική αναγνώριση αυτής της προόδου» για την Ελλάδα και την ΕΕ, πόσταρε στο Χ ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Αντόνιο Κόστα. «Είμαι πραγματικά ευχαριστημένη για εσάς και για την Ελλάδα – μια αξιοσημείωτη ιστορία επιτυχίας που βασίζεται στην ανθεκτικότητα και την αποφασιστικότητα», έγραψε στο Χ αργά χθες το βράδυ η σημερινή επικεφαλής του ΔΝΤ Κρισταλίνα Γκεοργκίεβα. Μάλιστα, στην προχθεσινή συνεδρίαση του Eurogroup και λίγο πριν από τη διαδικασία εκλογής προέδρου, το ΔΝΤ ήταν παρόν μέσω της παρουσίας του επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Τμήματος Αλφρεντ Κάμερ, ο οποίος συζήτησε με τους υπουργούς Οικονομικών την κατάσταση της ευρωπαϊκής οικονομίας. Το μήνυμά του ήταν σαφές. Η Ευρώπη πρέπει να προχωρήσει ολοταχώς σε μεταρρυθμίσεις. Το μήνυμα αυτό διαφαινόταν νωρίτερα στις δηλώσεις των υπουργών Οικονομικών της ευρωζώνης όταν εισέρχονταν στη συνεδρίαση. Εκαναν λόγο για την ανάγκη ενός προέδρου που θα οδηγήσει την ευρωζώνη με ενότητα στα αναγκαία επόμενα βήματα.

Ο Πιερρακάκης τόσο με τις παρεμβάσεις του στις οκτώ συνεδριάσεις του Eurogroup, όπου έχει μέχρι στιγμής συμμετάσχει, όσο και με την επιστολή του προς τους ομολόγους του για τη διεκδίκηση της θέσης, ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα αυτό. Επανήλθε δυναμικά μέσω του «δεύτερου μαθήματος» που έχει πάρει, όπως είπε, από τη συμμετοχή του στο Eurogroup. «Η Εκθεση Draghi, η Εκθεση Letta, οι πολιτικές που έχει προωθήσει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή υπάρχουν. Ξέρουμε τι πρέπει να κάνουμε, αλλά η στρατηγική μας πρέπει να γίνει συνώνυμο της υλοποίησης. Χρειαζόμαστε περισσότερη συνεργασία, περισσότερη σύμπραξη και στοχοπροσήλωση στη δημιουργία αποτελεσμάτων με ευελιξία και ταχύτητα. Και σε αυτό σκοπεύω να επικεντρωθώ, στην υλοποίηση της ατζέντας της Ενωσης Αποταμιεύσεων και Επενδύσεων, της ενιαίας αγοράς, του ψηφιακού ευρώ και στην ενίσχυση των δημοσιονομικών θεμελίων της ευρωζώνης, με ταυτόχρονη έμφαση στην ανταγωνιστικότητα και την ανάπτυξη».

Τι προηγήθηκε

Οι οποίες φαίνεται ότι απέδωσαν. Η ελληνική πλευρά γνώριζε τις τελευταίες μέρες ότι η πλάστιγγα είχε γείρει για τα καλά υπέρ του έλληνα υποψηφίου. Τελικά επικράτησε, και πάλι σύμφωνα με πληροφορίες διότι η ψηφοφορία για την ανάδειξη του προέδρου του Eurogroup είναι μυστική, με 14 ψήφους έναντι 6 του αντιπάλου του, του Βέλγου Βίνσεντ βαν Πετέγκεμ, ο οποίος είχε το «μειονέκτημα» της σκληρής στάσης της κυβέρνησής του έναντι του δανείου επανορθώσεων για τη στήριξη της Ουκρανίας. Το αναγνώρισε ο ίδιος, εισερχόμενος στη συνεδρίαση του Eurogroup. «Η θέση μας για τα παγωμένα ρωσικά περιουσιακά στοιχεία μπορεί να μου κόστισε ψήφους». Είχε ακούσει ενδεχομένως προσεκτικά τη δήλωση που είχε κάνει λίγα λεπτά νωρίτερα ο γερμανός υπουργός Οικονομικών Λαρς Κλίνγκμπαϊλ. «Σε προσωπικές συνομιλίες με τους βέλγο και έλληνα συναδέλφους μου ξεκαθάρισα ότι ως γερμανός υπουργός Οικονομικών, σε συνεννόηση με τον καγκελάριο, θα ψηφίσω σήμερα υπέρ του έλληνα συναδέλφου μου». Αλλωστε, ο γαλλογερμανικός άξονας, η Ισπανία, η Φινλανδία, αλλά και οι Βαλτικές, οι οποίες έχουν δυσαρεστηθεί με τη στάση του Βελγίου έναντι του δανείου επανορθώσεων, στήριξαν τον έλληνα υποψήφιο. 

Ερωτηθείς από «ΤΑ ΝΕΑ» αμέσως μετά την εκλογή του για τις εντυπώσεις του από την ξεκάθαρη δήλωση του γερμανού υπουργού, ο Πιερρακάκης, αν και προσπάθησε να αποφύγει μια απάντηση, δεν κατάφερε να κρύψει την ικανοποίησή του. Η έκφραση στο πρόσωπό του, το πλατύ του χαμόγελο ήταν έκδηλα. Εκδηλη ήταν και η ικανοποίηση του επικεφαλής του ESM Πιερ Γκραμένια, ο οποίος μάλιστα προσέφερε στον έλληνα υπουργό δώρο ένα μπουκάλι λάδι από την Τοσκάνη δικής του παραγωγής. Λίγο αργότερα το Διοικητικό Συμβούλιο του ESM όρισε πρόεδρό του τον Πιερρακάκη.

Η ευκαιρία

Η εκλογή του Πιερρακάκη στο τιμόνι του Eurogroup ξεπερνά ενδεχομένως τα όρια του συμβολισμού και αποτελεί ευκαιρία για την Ελλάδα να παίξει σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση των ευρωπολιτικών, προκειμένου να αντιμετωπιστούν οι «παρόμοιες, λίγο – πολύ κοινές προκλήσεις» που απασχολούν την Ευρώπη. Θα είναι ενδεχομένως ένα stress test για να αποδειχτεί στην πράξη ότι «οι διακρίσεις μεταξύ Βορρά και Νότου, Ανατολής και Δύσης, οι διακρίσεις μεταξύ “φειδωλών” και μη, φαίνεται να έχουν υποχωρήσει», όπως είπε ο ίδιος μετά την εκλογή του.

Κυριάκος Πιερρακάκης στα «NEA»: 

«Οι αποφάσεις του Eurogroup να έχουν άμεσο αποτύπωμα στη ζωή των πολιτών»

«Η ανάληψη της προεδρίας του Eurogroup αποτελεί μεγάλη τιμή, αλλά κυρίως μεγάλη ευθύνη. Σε μια περίοδο κατά την οποία η Ευρώπη δοκιμάζεται, το κοινό μας στοίχημα είναι περισσότερη οικονομική ασφάλεια, ισχυρότερη ανάπτυξη, κοινωνική συνοχή και στρατηγική αυτονομία σε έναν κόσμο που αλλάζει με ταχύτητα.

Για την Ελλάδα, η σημερινή ημέρα έχει και έναν βαθύ συμβολισμό. Δέκα χρόνια μετά την κορύφωση της κρίσης χρέους, το κύμα της αμφισβήτησης και της δυσπιστίας, η χώρα μας εδραιώνεται σε πρωταγωνιστικό ρόλο. Με δημοσιονομική αξιοπιστία, σταθερή ανάπτυξη, μείωση της ανεργίας και με την εμπιστοσύνη των εταίρων και των αγορών αποκατεστημένη. Πρόκειται για μια συλλογική δικαίωση των θυσιών του ελληνικού λαού και μιας πορείας που απέδειξε ότι οι κοινωνίες μπορούν, μέσα από δύσκολες επιλογές, να σταθούν ξανά όρθιες.

Η προεδρία του Eurogroup δεν είναι τίτλος κύρους. Είναι εργαλείο άσκησης πολιτικής. Θα εργαστούμε ώστε οι αποφάσεις του Eurogroup να έχουν άμεσο και πρακτικό αποτύπωμα στη ζωή των πολιτών: περισσότερες και καλύτερες θέσεις εργασίας, ουσιαστική πρόσβαση στη χρηματοδότηση για τις επιχειρήσεις, στήριξη της νέας γενιάς και μια Ευρώπη που εμπνέει εμπιστοσύνη και αισιοδοξία. Η Ελλάδα επέστρεψε. Συμμετέχει ενεργά στη διαμόρφωση των λύσεων για το κοινό ευρωπαϊκό μας μέλλον».

Ήρθαμε να τιμήσουμε τα θύματα που προέρχονται από τα σκοτάδια της ανθρώπινης ψυχής, από τα σκοτάδια της ανθρώπινης ιδεολογίας, από τα σκοτάδια του ανθρώπινου φανατισμού, από τα σκοτάδια της ανθρώπινης απληστίας, που μετέτρεψαν έναν στρατό, μετέτρεψαν μια χώρα σε δήμιο άλλων χωρών και άλλων στρατών. Σήμερα, αυτή τη λαμπρή μέρα του Δεκεμβρίου, θυμηθήκαμε τι έγινε πριν 82 χρόνια και οι συγγενείς των θυμάτων όχι απλώς θυμήθηκαν, ξανασυγκινήθηκαν, ξαναέφεραν στον ψυχισμό τους όλη αυτή την αφόρητη κατάσταση που έζησαν την 13η Δεκεμβρίου του 1943. Έκτοτε, η χώρα μας προχώρησε. Η χώρα μας μοιάζει, τηρουμένων των αναλογιών, με τις γυναίκες των Καλαβρύτων, οι οποίες επεβίωσαν και αντίκρισαν το ανυπόφορο και ανείπωτο θέαμα των νεκρών πατεράδων, συζύγων, αδερφών, παιδιών και συγγενών τους. Και αυτό το θέαμα τις πάγωσε. Αλλά τις πάγωσε προς στιγμήν. Έκαναν πέτρα την καρδιά τους, έθαψαν τους νεκρούς τους και ξαναέστησαν σιγά σιγά με τα παιδιά τους, αυτά που επεβίωσαν μέσα στο σχολείο του εγκλεισμού, έφτιαξαν πάλι με τα παιδιά τους τη μοίρα τους, τη ζωή τους. Ανέστησαν τα Καλάβρυτα, που σήμερα 82 χρόνια μετά, είναι μία υπέροχη ορεινή κωμόπολη της Αχαΐας. Επίσης, μία κωμόπολη που συγκεντρώνει επισκέπτες από όλη την Ελλάδα και απ’ όλο τον κόσμο. Όπως σήμερα είδαμε στην πλατεία της κωμοπόλεως.....

Αντιφώνηση Προέδρου 

της Δημοκρατίας στο γεύμα

που παρέθεσε προς τιμήν του 

ο Δήμαρχος Καλαβρύτων

Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κωνσταντίνος Αν. Τασούλας, κατά τη διάρκεια της επίσκεψής του στα Καλάβρυτα με αφορμή τις εκδηλώσεις για την 82η επέτειο Μνήμης του Ολοκαυτώματος, παρακάθησε σε γεύμα που παρέθεσε προς τιμήν του ο Δήμαρχος Καλαβρύτων Αθανάσιος Παπαδόπουλος.

Ακολουθεί η αντιφώνηση του κ. Τασούλα:

«Όταν οι άνθρωποι θέλουν να πονείς μπορούν με χίλιους τρόπους. Ρίξε το όπλο και σωριάσου πρηνής όταν ακούσεις ανθρώπους. Όταν ακούσεις ποδοβολητά λύκων ο Θεός μαζί σου, ξαπλώσου χάμω με μάτια κλειστά και κράτα την πνοή σου». Έγραψε ο περίφημος ποιητής Καρυωτάκης, καταγόμενος από την Αρκαδία, σε ένα ποίημα του, για να δείξει με λόγια, με λέξεις, το βαθμό σκληρότητας που μπορεί να έχει προέλευση ανθρώπινη. Αυτός ο βαθμός σκληρότητας όμως, που έφερε το ολοκαύτωμα των Καλαβρύτων, αυτός ο βαθμός σκληρότητας που σήμερα μας μάζεψε εδώ, για να τιμήσουμε τη μνήμη των θυμάτων της σκληρότητας, δεν περιγράφεται από καμία ποίηση. Είναι απερινόητος.

Δεν μπορεί ούτε η γραφίδα, ούτε η σμίλη, καμία τέχνη να το περιγράψει. Οι τέχνες μπορούν να το προσεγγίσουν, όπως καμαρώσαμε στην περίφημη έκθεση του Τάσσου Αλεβίζου, που πριν λίγο είχα την τιμή να εγκαινιάσω, και που σας αξίζουν συγχαρητήρια, κύριε Δήμαρχε, για αυτές στις σπουδαίες πολιτιστικές πρωτοβουλίες. Το ολοκαύτωμα των Καλαβρύτων, ένα από τα 131 ολοκαυτώματα στην Ελλάδα από τα στρατεύματα κατοχής της εθνικοσοσιαλιστικής Γερμανίας, της ναζιστικής Γερμανίας, είναι η αδιανόητη μεταφορά του ανθρώπινου φανατισμού σε επίγεια συμπεριφορά.

Τι τέρας, τι ποδοβολητά λύκων μπορεί να ακούσει κανείς από ανθρώπους. Εξόντωσαν όλο τον ανδρικό πληθυσμό των Καλαβρύτων, αφού πρώτα, πλησιάζοντας σαν ανθρώπινη μέγγενη, τα Καλάβρυτα κατέστρεψαν και εξόντωσαν σπίτια και κατοίκους άλλων χωριών, εφαρμόζοντας τον “νόμο” που ούτε το δίκιο του πολέμου δεν αναγνωρίζει, εφαρμόζοντας τον “νόμο”, εντός εισαγωγικών η λέξη νόμος, της συλλογικής ευθύνης, κάνοντας, δηλαδή, ένα τερατώδες έγκλημα πολέμου.

Σήμερα είχα την ευκαιρία, για πρώτη φορά, να βρεθώ εδώ σε μία μέρα λαμπρή, σε μία μέρα χαρμόσυνη, ηλιόλουστη θα έλεγα, μία μέρα παραπλανητική εν σχέσει με αυτό που ήρθαμε να τιμήσουμε.

Ήρθαμε να τιμήσουμε τα θύματα που προέρχονται από τα σκοτάδια της ανθρώπινης ψυχής, από τα σκοτάδια της ανθρώπινης ιδεολογίας, από τα σκοτάδια του ανθρώπινου φανατισμού, από τα σκοτάδια της ανθρώπινης απληστίας, που μετέτρεψαν έναν στρατό, μετέτρεψαν μια χώρα σε δήμιο άλλων χωρών και άλλων στρατών. Σήμερα, αυτή τη λαμπρή μέρα του Δεκεμβρίου, θυμηθήκαμε τι έγινε πριν 82 χρόνια και οι συγγενείς των θυμάτων όχι απλώς θυμήθηκαν, ξανασυγκινήθηκαν, ξαναέφεραν στον ψυχισμό τους όλη αυτή την αφόρητη κατάσταση που έζησαν την 13η Δεκεμβρίου του 1943. Έκτοτε, η χώρα μας προχώρησε.

Η χώρα μας μοιάζει, τηρουμένων των αναλογιών, με τις γυναίκες των Καλαβρύτων, οι οποίες επεβίωσαν και αντίκρισαν το ανυπόφορο και ανείπωτο θέαμα των νεκρών πατεράδων, συζύγων, αδερφών, παιδιών και συγγενών τους. Και αυτό το θέαμα τις πάγωσε. Αλλά τις πάγωσε προς στιγμήν. Έκαναν πέτρα την καρδιά τους, έθαψαν τους νεκρούς τους και ξαναέστησαν σιγά σιγά με τα παιδιά τους, αυτά που επεβίωσαν μέσα στο σχολείο του εγκλεισμού, έφτιαξαν πάλι με τα παιδιά τους τη μοίρα τους, τη ζωή τους.

Ανέστησαν τα Καλάβρυτα, που σήμερα 82 χρόνια μετά, είναι μία υπέροχη ορεινή κωμόπολη της Αχαΐας. Επίσης, μία κωμόπολη που συγκεντρώνει επισκέπτες από όλη την Ελλάδα και απ’ όλο τον κόσμο. Όπως σήμερα είδαμε στην πλατεία της κωμοπόλεως.

Μία κωμόπολη η οποία έχει όλη τη χαρά της ζωής, όλη τη φιλοδοξία της προοπτικής, όλα τα σχέδια τα καλά για ένα καλύτερο μέλλον. Μία κωμόπολη η οποία έχει προβλήματα, όπως περιέγραψε ο Δήμαρχος με τον Οδοντωτό. Αλλά και μία κωμόπολη που λύνει προβλήματα.

Όπως είναι, η εκπληκτική αναμόρφωση του χιονοδρομικού της κέντρου, που έγινε αγνώριστο και το οποίο τραβάει τόσο πολύ τουρισμό. Είναι η ανθρώπινη μοίρα, αν σκύψουμε από πάνω από τη σημερινή μας ζωή, και δούμε την προέλευσή μας και δούμε τις ρίζες μας. Θα δούμε στιγμές χαράς, αλλά θα δούμε και στιγμές ανείπωτης θλίψης. Στιγμές σπαρακτικές. Και αυτές οι στιγμές σαν ένα αόρατο νήμα έρχονται από το παρελθόν, 82 χρόνια μετά, και μας αγκαλιάζουν όχι για να μας συντρίψουν, όχι για να μας μετατρέψουν σε όντα εκδικητικά, αλλά για να μας κάνουν να νιώσουμε ποιοι είμαστε, πώς ξεκινήσαμε και πού φτάσαμε και για να νιώσουμε επίσης τι χρωστάμε σε αυτούς τους ανθρώπους, που σήμερα ακούσαμε τα επίθετά τους και τις ηλικίες τους.

Κανελλόπουλος, 15 ετών. Κανελλόπουλος, 43 ετών. Ηλικίες ανθρώπων που είχαν όλη τη ζωή μπροστά τους και την έχασαν εκεί στη Λάκκα του Καππή, αντικρίζοντας για τελευταία φορά τα αγαπημένα τους Καλάβρυτα. Και έχοντας την αγωνία της τύχης των δικών τους ανθρώπων, που άφησαν πίσω στο χωριό. Η μοίρα του ανθρώπου λοιπόν δεν είναι ευθύγραμμη. Η μοίρα του ανθρώπου, περνάει ανάμεσα σε υψωμούς και σε χαμηλώματα. Περνάει ανάμεσα σε δυστυχίες και χαρές. Και πρέπει τώρα, την εποχή της χαράς εν σχέσει με το παρελθόν, να μην ξεχνάμε ποτέ τη μοίρα εκείνων των ανθρώπων που σήμερα τιμήσαμε, που σήμερα για τους οποίους κατέθεσα ένα στεφάνι.

Η δικαίωσή τους έχει να κάνει με την επικράτηση της ειρήνης, με την επικράτηση της μνήμης, με την επικράτηση της συναδέλφωσης και με την επικράτηση της δικαιοσύνης. Αυτό το λέει και το Σύνταγμά μας, ξέρετε. Το Σύνταγμά μας, το πολιτειακό μας Ευαγγέλιο, στο άρθρο 2 λέει ότι η Ελλάδα, έχοντας υπ’ όψιν της τις αναγνωρισμένες αρχές του Διεθνούς Δικαίου επιδιώκει την ειρήνη, τη δικαιοσύνη και τη συμφιλίωση μεταξύ των λαών και των κρατών. Αυτές οι τρεις λέξεις, ειρήνη, συμφιλίωση και φιλία είναι το τρίπτυχο της δικαιώσεως των εκατοντάδων δολοφονηθέντων συμπατριωτών σας πριν 82 χρόνια εδώ στα Καλάβρυτα.

Λέει ένας άλλος ποιητής, «Θα ‘θελα αυτή τη μνήμη να την πω, μα έτσι εσβήσθη πια, σαν τίποτε δεν απομένει». Εδώ δεν πρόκειται περί αυτού. Η μνήμη αυτή δεν εσβήσθη. Απομένει και επιμένει.

Γι’ αυτό και το ελληνικό κράτος, η ελληνική πολιτεία διαχρονικά δεν έχει πάψει να θεωρεί τις αξιώσεις της για αποζημιώσεις και επανορθώσεις από τα εγκλήματα πολέμου ότι είναι ενεργές αξιώσεις, διεκδικήσιμες αξιώσεις και έγκυρες αξιώσεις.

Αυτές οι αξιώσεις αντικρούονται με τις απόψεις της άλλης πλευράς που ισχυρίζονται ότι δήθεν το θέμα είναι λήξαν. Το θέμα για την Ελλάδα δεν είναι λήξαν. Είναι ανοιχτό. Αυτό πηγάζει και από απόφαση της Βουλής των Ελλήνων, σχεδόν ομόφωνη, που ανέφερε προηγουμένως ο δήμαρχός σας.

Πηγάζει από το Σύνταγμά μας που επιτάσσει δικαιοσύνη και πηγάζει από τη σπαρακτική, από τη σπαρακτική αποφυγή της μνήμης που η μοίρα της είναι να σβηστεί. Η μνήμη λοιπόν των παππούδων σας, των συγγενών σας δεν θα σβηστεί και το τρίπτυχο της δικαιώσεως τους, η ειρήνη, η δικαιοσύνη και η φιλία θα φωτίζουν για πάντα το δρόμο του δικού μας καθήκοντος.

Να είστε καλά».

Ως εκπρόσωπος του Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη, στις εκδηλώσεις του Δήμου Καλαβρύτων για την 82 η επέτειο Μνήμης του Ολοκαυτώματος, παρέστη ο Υφυπουργός Εθνικής Άμυνας Θανάσης Δαβάκης, Ο ΥΦΕΘΑ παρακολούθησε την τέλεση πάνδημου μνημοσύνου για τους Καλαβρυτινούς Μάρτυρες που τελέστηκε στον Ιερό Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου, προεξάρχοντος του Μητροπολίτη Καλαβρύτων και Αιγιάλειας κ.κ. Ιερωνύμου. Στη συνέχεια συνόδευσε τον ΠτΔ στο Μνημείο της Εκτέλεσης των Καλαβρυτινών, όπου ο κ. Πρόεδρος κατέθεσε στέφανο στη μνήμη των θυμάτων της ναζιστικής θηριωδίας.

Μετά το πέρας της τελετής, ο κ. Δαβάκης δήλωσε:

«Βρισκόμαστε σήμερα στα Καλάβρυτα, σε έναν τόπο που η συλλογική μας μνήμη διατηρεί ζωντανό το βαρύ φορτίο της ιστορίας, όχι μόνο για να αποτίσουμε φόρο τιμής στους αθώους που χάθηκαν, αλλά και για να υπενθυμίσουμε σε όλους μας ότι η μνήμη δεν σβήνει.

Το Ολοκαύτωμα των Καλαβρύτων δεν αποτελεί απλώς ένα ακόμη κεφάλαιο της Κατοχής, αλλά μία από τις πιο αποτρόπαιες πράξεις αντιποίνων που διαπράχθηκαν στην Ευρώπη κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Στις 13 Δεκεμβρίου 1943, τα γερμανικά στρατεύματα των κατοχικών δυνάμεων εξαπέλυσαν μια επιχείρηση εξόντωσης.

Η 13 η Δεκεμβρίου 1943 είναι η εμβληματική ημερομηνία στην οποία εκφράστηκε σε απόλυτο βαθμό η ναζιστική βαρβαρότητα. Δεν τιμούμε απλώς τα θύματά της, τους υποσχόμαστε σήμερα ότι δεν θα επιτρέψουμε ποτέ ξανά να συμβεί κάτι παρόμοιο».

Ξεκινάμε λοιπόν σήμερα εδώ, από την Αθήνα, μία πορεία 18 μηνών. Θα κάνουμε προσυνέδρια σε όλη την Ελλάδα, θα μιλήσουμε με όλους τους πολίτες σε ολόκληρη τη χώρα, απ’ άκρη σ’ άκρη και θα καταλήξουμε στις 15 Μαΐου, ξανά εδώ στην Αθήνα στο Τακτικό Συνέδριο μας. Εκεί που θα θέσουμε τις προτεραιότητες μας, τις πολιτικές μας προτεραιότητες για την Ελλάδα του 2030. Ένα Συνέδριο στο οποίο θα συναντηθούν, για άλλη μια φορά, Νεοδημοκράτισσες και Νεοδημοκράτες απ’ όλη την Ελλάδα και τις οργανώσεις μας στο εξωτερικό. Και όλες και όλοι μαζί, θα ξεκινήσουμε την καμπάνια μας για την νέα μεγάλη νίκη στις εθνικές εκλογές του 2027. Μια νίκη της κανονικότητας, μια νίκη της σταθερότητας και της ανάπτυξης, μια νίκη της ασφάλειας

 

Γ.Σμυρλής: Στις 15 Μαΐου 

το συνέδριο της Νέας Δημοκρατίας

Πηγή Άρθρου
ΑΠΕ - ΜΠΕ

Στις 15 Μαΐου θα πραγματοποιηθεί το συνέδριο της Νέας Δημοκρατίας, όπως τόνισε στην ομιλία του ο γενικός διευθυντής της Νέας Δημοκρατίας, Γιάννης Σμυρλής, στη σύνοδο των προέδρων ΔΕΕΠ και ΔΗΜΤΟ της Νέας Δημοκρατίας από όλη την Ελλάδα.

Όπως σημείωσε ο κ. Σμυρλής πρόκειται για «ένα Συνέδριο στο οποίο θα συναντηθούν, για άλλη μια φορά, Νεοδημοκράτισσες και Νεοδημοκράτες απ’ όλη την Ελλάδα και τις οργανώσεις μας στο εξωτερικό. Και όλες και όλοι μαζί, θα ξεκινήσουμε την καμπάνια μας για τη νέα μεγάλη νίκη στις εθνικές εκλογές του 2027».

Αναλυτικά η ομιλία του Γενικού Διευθυντή της ΝΔ Γιάννη Σμυρλή:

«Αγαπητές Φίλες,

 Αγαπητοί Φίλοι, 

Νεοδημοκράτισσες, Νεοδημοκράτες, 

Συναγωνίστριες και συναγωνιστές,

Θα ήθελα να σας καλωσορίσω και να σας ευχαριστήσω από καρδιάς για τους αγώνες που διαχρονικά δίνετε μέσα στην κοινωνία, για τη μεγάλη λαϊκή κεντροδεξιά παράταξή μας, η οποία παραπάνω από πενήντα χρόνια, πρωτοστατεί σε κορυφαίες επιλογές για την Πατρίδα μας και κάνει πράξη μακρόπνοες πολιτικές, προς όφελος ανεξαιρέτως όλων των Ελληνίδων και των Ελλήνων.

Και βέβαια, θα ήθελα να σας δώσω θερμά συγχαρητήρια για την εκλογή σας στη θέση του Προέδρου της Διοικούσας Επιτροπής Εκλογικής Περιφέρειας της Νέας Δημοκρατίας (ΔΕΕΠ) καθώς και του Προέδρου της Δημοτικής Τοπικής Οργάνωσης (ΔΗΜΤΟ), γεγονός που αποτελεί αναγνώριση της σημαντικής και ανιδιοτελούς προσφοράς σας στη ΝΔ, και επιπλέον εκφράζει την αγάπη σας για το μέλλον των τόπων που ζείτε και συνολικά της χώρας. Όπως είπαμε και χθες μαζί με τους Προέδρους των ΔΕΕΠ, όλοι εμείς, είμαστε η βασική ομάδα, είμαστε η καρδιά που πρέπει να λειτουργήσει πολύ δυνατά για να οδηγήσει τη Νέα Δημοκρατία στις επόμενες εκλογές, για να φέρουμε όλους τους Νεοδημοκράτες ξανά στις κάλπες, να φέρουμε όλο τον κόσμο να επιβεβαιώσει το αυτονόητο για εμάς, αλλά όχι για όλους ακόμα, ότι η χώρα πρέπει να συνεχίσει να οδεύει με σταθερότητα.

Στις εσωκομματικές εκλογές του κόμματός μας, συμμετείχαν, όπως ξέρετε, χιλιάδες Νεοδημοκράτισσες και Νεοδημοκράτες σε όλη την Ελλάδα. 1200 κάλπες σε πάνω από 300 σημεία και μέσω της ηλεκτρονικής ψηφοφορίας, αναδείχθηκαν τα συμβούλια νομαρχιακών και τοπικών επιτροπών του κόμματος και οι σύνεδροι για το Τακτικό Συνέδριο μας, που θα πραγματοποιηθεί τον Μάϊο.


Η πολύ μεγάλη συμμετοχή των 122.546 μελών επιβεβαίωσε, για μια ακόμη φορά, ότι η Παράταξή μας έχει ισχυρές ρίζες στην κοινωνία. Το κόμμα μας στηρίζεται σε μια πλατιά λαϊκή βάση. Μας ενώνουν οι αρχές και οι αξίες της ιδρυτικής διακήρυξης μας και η αγάπη μας για την Ελλάδα, με μπροστάρη τον Πρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας και Πρωθυπουργό, Κυριάκο Μητσοτάκη, συνεχίζουμε να εργαζόμαστε σκληρά, υλοποιώντας το κυβερνητικό μας πρόγραμμα. Με το βλέμμα στραμμένο στο 2027, για να διεκδικήσουμε μια νέα λαϊκή εντολή, με γνώμονα τη σταθερότητα και την πρόοδο της Πατρίδας μας. Μέσα στο επόμενο διάστημα, η παράταξή μας στηρίζεται σε εσάς και έχουμε πολλά να κάνουμε όλες και όλοι μαζί. Είμαστε σίγουροι άλλωστε ότι, όπως πάντα, εσείς θα συνεχίσετε να είστε οι αγωνιστές σε όλες τις προκλήσεις και στις εκλογικές μάχες που έχουμε μπροστά μας δίνοντας τον καλύτερο σας εαυτό.

Ο Γραμματέας της Πολιτικής Επιτροπής, Κώστας Σκρέκας και ο Γραμματέας Οργανωτικού, Στέλιος Κονταδάκης, ήδη σας έχουν μιλήσει αναλυτικά για τον προγραμματισμό μας για το επόμενο διάστημα, ενόψει τόσο του Τακτικού Συνεδρίου, όσο και της πορείας μας προς τις εκλογές του 2027.

Ξεκινάμε λοιπόν σήμερα εδώ, από την Αθήνα, μία πορεία 18 μηνών. Θα κάνουμε προσυνέδρια σε όλη την Ελλάδα, θα μιλήσουμε με όλους τους πολίτες σε ολόκληρη τη χώρα, απ’ άκρη σ’ άκρη και θα καταλήξουμε στις 15 Μαΐου, ξανά εδώ στην Αθήνα στο Τακτικό Συνέδριο μας. Εκεί που θα θέσουμε τις προτεραιότητες μας, τις πολιτικές μας προτεραιότητες για την Ελλάδα του 2030.

Ένα Συνέδριο στο οποίο θα συναντηθούν, για άλλη μια φορά, Νεοδημοκράτισσες και Νεοδημοκράτες απ’ όλη την Ελλάδα και τις οργανώσεις μας στο εξωτερικό.

Και όλες και όλοι μαζί, θα ξεκινήσουμε την καμπάνια μας για την νέα μεγάλη νίκη στις εθνικές εκλογές του 2027. Μια νίκη της κανονικότητας, μια νίκη της σταθερότητας και της ανάπτυξης, μια νίκη της ασφάλειας.

Φίλοι και Φίλες,

Είμαστε όλες και όλοι πολύ υπερήφανοι που η Κυβέρνησή μας, η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, υπό την ηγεσία του Προέδρου και Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη, έχει καταφέρει, παρά τις μεγάλες κρίσεις όπως αυτή της πανδημίας, τις παθογένειες και διαχρονικά προβλήματα του παρελθόντος, να υλοποιούμε παράλληλα το πρόγραμμά μας. Να κάνουμε δηλαδή πράξη, αυτά για τα οποία μας εμπιστεύτηκε ο ελληνικός λαός στις εκλογές του 2019 και του 2023.

Έτσι σήμερα έχουμε καταφέρει να μιλάμε για τη χώρα μας πάλι με υπερηφάνεια, που από «μαύρο πρόβατο» τα προηγούμενα χρόνια, σήμερα θεωρείται παράδειγμα δημοσιονομικής σταθερότητας και οικονομικής ανάπτυξης. Αυτό επιβεβαιώνεται και από την εξαιρετικά τιμητική για την Πατρίδα μας, ομόφωνη εκλογή του Υπουργού Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών Κυριάκου Πιερρακάκη στη θέση του Προέδρου του Eurogroup, που είμαστε σίγουροι ότι θα ανταποκριθεί με τον καλύτερο τρόπο και στα ευρωπαϊκά καθήκοντα του, τόσο προς όφελος της Ελλάδας, όσο και συνολικά της ευρωπαϊκής οικογένειας που ανήκουμε.

Φίλες και φίλοι,

Έχουμε κάνει πολλά βήματα σε κάθε πεδίο πολιτικής, που στοχεύουν στην βελτίωση της ζωής των πολιτών αλλά και την ενίσχυση της Πατρίδας μας στο παγκόσμιο γίγνεσθαι.

Επιτρέψτε μου μια πολύ σύντομη αναφορά σε κάποια σημεία του κυβερνητικού μας έργου:

Έχουμε πετύχει σχεδόν διπλάσια ανάπτυξη σε σχέση με την Ευρωζώνη.

Η ανεργία από 9,1% φέτος θα πέσει περαιτέρω σε 8,6%, το οποίο αντιστοιχεί στο χαμηλότερο ποσοστό ανεργίας στην Ελλάδα μετά το 2008.

Έχουμε μειώσει 83 φόρους και εισφορές.

Ο κατώτατος μισθός από το 2019 έως το 2026 θα είναι αυξημένος κατά 35%.

Έχουμε διπλασιάσει τις επενδύσεις σε σύγκριση με το 2019.

Δημιουργήσαμε 500.000 νέες θέσεις εργασίας.

420.000 Έλληνες επέστρεψαν στη χώρα μας την τελευταία δεκαετία.

Οι παρεμβάσεις υπέρ των πολιτών θα ανέλθουν το 2026 σε 2,9 δισεκατομμύρια.

Υλοποιούμε τη μεγαλύτερη φορολογική μεταρρύθμιση των τελευταίων δεκαετιών με μειώσεις φόρων ύψους 1,76 δισεκατομμυρίων με έμφαση στην οικογένεια, τη μεσαία τάξη, τους νέους και την περιφέρεια.

Πετύχαμε να δημιουργήσουμε το ψηφιακό κράτος, το γνωστό σε όλους gov.gr που διαθέτει σύγχρονες και φιλικές υπηρεσίες για τους πολίτες και τις επιχειρήσεις. Μια πραγματική επανάσταση που διευκολύνει τις ζωές μας.

Στο πεδίο της Παιδείας δεν θα μπορούσα να μην αναφερθώ στη λειτουργία μη κρατικών ΑΕΙ, μια πρόταση της ΟΝΝΕΔ από τη δεκαετία του 1980. Άρχισαν ήδη να λειτουργούν τα τέσσερα πρώτα μη κρατικά Πανεπιστήμια, δίνοντας ακόμα περισσότερες επιλογές σπουδών, ώστε να μένουν στον τόπο μας χιλιάδες φοιτητές και παράλληλα να έρχονται ξένοι φοιτητές για να σπουδάσουν στη χώρα μας.

Στην Υγεία, αν δει κανείς τις συνολικές δαπάνες του προϋπολογισμού, έχουν σχεδόν διπλασιαστεί σε σχέση με το 2019 σε ονομαστικές τιμές. Η Ελλάδα στον τομέα πια των προληπτικών εξετάσεων είναι στην πρώτη γραμμή της Ευρώπης. Το my app Health, η άυλη συνταγογράφηση, ο ψηφιακός φάκελος ασθενούς έγιναν με μεθοδικότητα και σκληρή δουλειά.

Στο πεδίο της εξωτερικής πολιτικής και άμυνας: Επεκτείναμε τον φράχτη στον Έβρο και έχουμε ενισχύσει τις Ένοπλες δυνάμεις, μεταξύ άλλων με μαχητικά Rafale, αναβαθμισμένα F-16, με φρεγάτες Belharra και έχουμε σχεδιάσει ένα τολμηρό σχέδιο για τις Ένοπλες δυνάμεις του 2030.

Και δεν θα μπορούσαμε να μην αναφερθούμε στις κορυφαίες ενεργειακές συμφωνίες που έχει συνάψει η χώρα μας, το τελευταίο διάστημα, που την καθιστούν κομβικό παίκτη στον ενεργειακό χάρτη της Ευρώπης.

Αγαπητές φίλες και φίλοι,

Κλείνοντας, θα ήθελα να πω πόσο σημαντικό είναι, έτσι το αισθάνομαι κι εγώ άλλωστε, να είμαστε μέλη και στρατιώτες της μεγάλης παράταξης της ΝΔ, που όπως βλέπετε σχεδιάζει και υλοποιεί διαχρονικά, καθ’ όλη την ιστορική της διαδρομή, σπουδαίες πολιτικές για όλες τις Ελληνίδες και τους Έλληνες. Της παράταξης που νοιάζεται πραγματικά να μην μένει κανένας πίσω, της παράταξης που αγωνίζεται για μια όλο και πιο δυνατή Πατρίδα.

Η Νέα Δημοκρατία είσαστε όλοι εσείς. Όλοι εσείς που προσφέρετε διαχρονικά. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ποτέ ότι η δύναμη, αυτής της μεγάλης παράταξης, είναι τα εκατοντάδες χιλιάδες μέλη της. Η δύναμη μας είναι οι απλοί άνθρωποι που πιστεύουν στις διαχρονικές αρχές και αξίες της. Είναι οι άνθρωποι που πιστεύουν ότι μπορούν να βάλουν το λιθαράκι τους για να φτιάξουμε μια καλύτερη χώρα για εμάς, τα παιδιά μας και τις γενιές που έρχονται.

Πάμε λοιπόν όλοι μαζί με τον Πρόεδρο μας τον Κυριάκο Μητσοτάκη, στην πρώτη γραμμή, για να ξανακάνουμε το 2027 την Νέα Δημοκρατία Κυβέρνηση, για να συνεχίσουμε αυτό το τόσο σημαντικό έργο για την πατρίδα μας.

Και όπως πάντα, θα γίνει με εσάς και τους δυναμικούς και νικηφόρους αγώνες σας.

Σας ευχαριστούμε θερμά!»