κάποια στιγμή ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Νίκος Ανδρουλάκης είπε πολύ καθαρά ότι «κάποιος πρέπει να πάει φυλακή» για τις υποκλοπές και τη δική του παρακολούθηση. Ουδείς των συναδέλφων μου άρπαξε την ευκαιρία να τον ρωτήσει ευθέως «ποιον εννοείτε, κύριε Ανδρουλάκη;». Γιατί; Διότι, λέει, θα ήταν αντιθεσμική παρέμβαση. Εννοείται, και το είπα και στο Mega στη μεταμεσονύκτια εκπομπή, ότι προσωπικά (αν ήμουν εκεί) δεν θα το άφηνα με τίποτα να περάσει έτσι. Θα ρωτούσα ευθέως τον Ν. Ανδρουλάκη «ποιον εννοεί» και «αν αυτή η δήλωση εξυπονοεί ότι θα ζητήσει μετά τις εκλογές, από τη νέα Βουλή, τη συγκρότηση νέας εξεταστικής επιτροπής για τις υποκλοπές». Και ίσως από την απάντησή του ξεκαθαριζόταν λιγάκι το τοπίο σε σχέση με τις μετεκλογικές διεργασίες…

Από "ΤΑ ΝΕΑ"

"ΤΑ ΝΕΑ", 12/05/23

Στο ίδιο debate θεατές

Οι εφημερίδες έχουν συγκεκριμένους χρόνους έκδοσης, οι οποίοι είναι ασφυκτικοί και εν πολλοίς απαραβίαστοι. Ως εκ τούτου, όσοι απόρησαν χθες για το γεγονός ότι δεν υπήρχε σχολιασμός των όσων συνέβησαν στο debate της Τετάρτης, ενημερώνω πως αυτή ήταν η αιτία - οι χρόνοι. Αλλά το θέμα «εκλογές 2023» είναι διαρκούς επικαιρότητας και άρα, σήμερα Παρασκευή, που ο μήνας έχει 12 (ευτυχώς, για τους προληπτικούς, δεν έχει 13) και απομένουν ως τις κάλπες 9 όλες κι όλες ημέρες, νομίζω άνετα μπορούμε να πούμε δυο τρία πράγματα γι' αυτό το τηλεοπτικό θέαμα, το οποίο διήρκεσε περί τις 3 ώρες, αλλά σοφότερους δεν μας έκανε. Κυρίως δεν φαίνεται το περιεχόμενο της πλαδαρής αναμέτρησης των αρχηγών των 6 κομμάτων της προηγούμενης Βουλής να επηρέασε πολλούς (για να μη φανώ απόλυτος και πω κανέναν) για το τι θα πράξει ενώπιον της κάλπης της επόμενης Κυριακής.

Οι περιορισμοί που επέβαλε στους δημοσιογράφους πρωτίστως και δευτερευόντως στους πολιτικούς αρχηγούς η περίφημη «διακομματική» επιτροπή, δεν επέτρεψαν να πραγματοποιηθεί μια πραγματική συζήτηση και να αποκτήσει έτσι όλο αυτό ένα ουσιαστικό ενδιαφέρον.

Τούτου δοθέντος, και επειδή αναμένονται ένα ή περισσότερα debates στον β΄ γύρο των εκλογών, εισηγούμαι την άμεση παρέμβαση της ΕΣΗΕΑ προς τη διακομματική για τους δημοσιογράφους - μέλη της. Αν θέλουν πραγματικά τη συμμετοχή τους, τα κόμματα οφείλουν να τους αφήσουν ελεύθερους να κάνουν σωστά τη δουλειά τους. Αλλιώς να μη συμμετάσχουν. Να τους απαγορευτεί η συμμετοχή. Ισως η απειλή της απόσυρσης των δημοσιογράφων από το debate να λειτουργήσει καταλυτικά προς τα κόμματα. Διαφορετικά, θα είμαστε στο ίδιο έργο θεατές, όπως άλλωστε συμβαίνει εδώ και πολλά χρόνια.

Ποιος «πρέπει να πάει φυλακή»;

Η μεγάλη πλάκα είναι ότι με την ολοκλήρωση της αναμέτρησης οι πολιτικοί αρχηγοί έκαναν δηλώσεις για να… καταγγείλουν τους ασφυκτικούς όρους βάσει των οποίων πραγματοποιήθηκε το debate. Ξεχώρισα ιδιαίτερα την αντίδραση του «έλα με φόρα» brοέδρου, ο οποίος ήταν ιδιαίτερα οξύς με τους όρους, αλλά στη διακομματική μετέχει και ο ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος και συμφώνησε απολύτως με τους όρους.

Συμβαίνουν αυτά, τα έχουμε ξαναζήσει, όμως νομίζω ότι ήρθε η ώρα να αλλάξει το πράγμα.

Θα αναφέρω ένα παράδειγμα, το οποίο θεωρώ σοβαρό: κάποια στιγμή ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Νίκος Ανδρουλάκης είπε πολύ καθαρά ότι «κάποιος πρέπει να πάει φυλακή» για τις υποκλοπές και τη δική του παρακολούθηση. Ουδείς των συναδέλφων μου άρπαξε την ευκαιρία να τον ρωτήσει ευθέως «ποιον εννοείτε, κύριε Ανδρουλάκη;». Γιατί; Διότι, λέει, θα ήταν αντιθεσμική παρέμβαση. Εννοείται, και το είπα και στο Mega στη μεταμεσονύκτια εκπομπή, ότι προσωπικά (αν ήμουν εκεί) δεν θα το άφηνα με τίποτα να περάσει έτσι. Θα ρωτούσα ευθέως τον Ν. Ανδρουλάκη «ποιον εννοεί» και «αν αυτή η δήλωση εξυπονοεί ότι θα ζητήσει μετά τις εκλογές, από τη νέα Βουλή, τη συγκρότηση νέας εξεταστικής επιτροπής για τις υποκλοπές». Και ίσως από την απάντησή του ξεκαθαριζόταν λιγάκι το τοπίο σε σχέση με τις μετεκλογικές διεργασίες…

Η ερώτηση που δεν έγινε

Το δεύτερο θέμα, που επίσης πέρασε έτσι, χωρίς να δοθεί η δυνατότητα στους δημοσιογράφους να διατυπώσουν ένα πιο πιεστικό ερώτημα, ήταν η αναφορά - παραδοχή του Πρωθυπουργού ότι η υπόθεση της παρακολούθησης του προέδρου του ΠΑΣΟΚ συνιστά σκάνδαλο και πως ο Ν. Ανδρουλάκης, σε ακολουθία αυτού, «δεν αποτελεί κίνδυνο για την εθνική ασφάλεια».

Εκεί λοιπόν δεν πήρε κάποιος το rebound, όπως θα λέγαμε σε μπασκετική διάλεκτο, να ρωτήσει τον Πρωθυπουργό «κύριε Μητσοτάκη, αν ισχύει αυτό που μόλις τώρα είπατε, σημαίνει ότι γνωρίζετε για ποιους άλλους λόγους τον παρακολουθούσε η ΕΥΠ. Θέλετε να μας ενημερώσετε ποιοι είναι οι λόγοι αυτοί, μια και, όπως φαίνεται, εσείς τους γνωρίζετε;».

Θεωρητική είναι αυτή η συζήτηση, αλλά σημαντική. Και ενισχυτική των όσων αναφέρω στην αρχή. Debate με αυτούς τους όρους είναι προτιμότερο να μη γίνει με τη συμμετοχή δημοσιογράφων. Ας ορίσουν τα κόμματα στη θέση τους από έναν εκπρόσωπό τους να ρωτάει ό,τι του κατέβει τον κάθε πολιτικό αρχηγό.

Αν τα κόμματα θέλουν να συμμετέχουν δημοσιογράφοι, πρέπει να τους αφήσουν να κάνουν τη δουλειά τους, όπως εκείνοι γνωρίζουν καλύτερα. Διαφορετικά, δεν έχει νόημα…

Ποιος κέρδισε, ποιος έχασε

Αφήνω κατά μέρος τον συνδικαλισμό, του οποίου έτσι κι αλλιώς δεν είμαι ιδιαίτερα φανατικός οπαδός, και μεταφέρομαι ταχέως στην ουσία της τηλεοπτικής αναμέτρησης και στο μέγα ερώτημα (για το οποίο έχω δεχτεί από χθες καμιά δεκαριά τηλεφωνήματα): «ποιος κέρδισε και ποιος έχασε».

Θα κατατάξω χωρίς ίχνος υπερβολής στους νικητές τον πρόεδρο Κυριάκο, διότι… δεν έχασε. Εξηγώ: παρότι βρέθηκε απέναντι σε πέντε που τον χτυπούσαν αλύπητα, από το πρώτο κιόλας λεπτό, στάθηκε ικανοποιητικά, απέφυγε το μεγάλο λάθος. Και φάνηκε να αντεπεξέρχεται, έστω και με δυσκολία, στα χτυπήματα. Βεβαίως, πρέπει να αναγνωρίσουμε εδώ ότι οι άλλοι απέφυγαν να τον χτυπήσουν στο μαλακό υπογάστριο - οι επιθέσεις τους διακρίθηκαν από κοσμιότητα. Στους κερδισμένους της βραδιάς θα προσθέσω και τον Κυριάκο Βελόπουλο. Αυτός στόχευσε εκείνο το κομμάτι των ψηφοφόρων που κινούνται στο πέραν, πολύ πέραν όμως, της ΝουΔου κομμάτι της Δεξιάς και ήταν προφανές ότι επιχείρησε να προσελκύσει τα «ορφανά» του κόμματος Κασιδιάρη. Ακόμη, αξιοποιώντας το γεγονός ότι αυτός μετείχε του debate ενώ οι επικεφαλής των κομματιδίων αυτής της περιοχής όχι, προσπάθησε να κερδίσει ψήφους και από αυτούς.

Το ίδιο, πάνω - κάτω, έκανε και ο Γιάνης Βαρουφάκης, ο οποίος επεδίωξε να προσελκύσει αντισυστημικές ψήφους.

Αντίο, προοδευτική διακυβέρνηση

Και οι υπόλοιποι; Από τους υπόλοιπους, λοιπόν, θα αναδείξω την προσπάθεια του Νίκου Ανδρουλάκη, ο οποίος στάθηκε ικανοποιητικά σε μια ιδιαίτερα απαιτητική διαδικασία στην οποία μετείχε για πρώτη φορά. Εδειξε καλά προετοιμασμένος, απέφυγε τον κίνδυνο να μονοπωληθεί η παρουσία του από το σκάνδαλο των υποκλοπών, παρότι το κορυφαίο θύμα του σκανδάλου. Αναφέρθηκε στο πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ, έκανε αμφίπλευρες επιθέσεις και στη ΝουΔου και στον ΣΥΡΙΖΑ, και ήταν φανερό πως ως κύριο μέλημά του πρωτίστως είχε να αποφύγει τον δημόσιο (θανατηφόρο για το ΠΑΣΟΚ) «εναγκαλισμό» από τη ΝουΔου και τον ΣΥΡΙΖΑ.

Με βάση τις τοποθετήσεις του, όπως και τις αντίστοιχες τοποθετήσεις των Δημ. Κουτσούμπα και Γ. Βαρουφάκη επί του θέματος «προοδευτική διακυβέρνηση», μπορούμε μετά βεβαιότητος πλέον να πούμε ότι «να ζήσουμε, να τη θυμόμαστε» την προοδευτική διακυβέρνηση. Το κατάλαβε άλλωστε εγκαίρως και ο «έλα με φόρα» brόεδρος, ο οποίος, κάνοντας την ανάγκη φιλοτιμία, είπε ότι το τι θα γίνει θα το καθορίσει το αποτέλεσμα των εκλογών της μεθεπόμενης Κυριακής.

Ο ίδιος πάντως, που έχει προφανώς επικοινωνιακό χάρισμα και ως εκ τούτου υπεροπλία έναντι των αντιπάλων του, αν και στριμώχτηκε κάνα δυο φορές άσχημα (χειρότερες, πιο αδύνατες, στιγμές του ο νόμος Κατρούγκαλου για τις συντάξεις και η φορολογία της μεσαίας τάξης επί των ημερών του), πέρασε μια μάλλον εύκολη βραδιά.

Αντε και στο επόμενο τώρα, και ειδικά σε αυτό το οποίο υποσχέθηκε ο Πρωθυπουργός Κυριάκος ενόψει του βέβαιου δεύτερου γύρου των εκλογών, το debate ανάμεσα στους δύο μονομάχους…