οι κηπουροι τησ αυγησ

Σάββατο 2 Ιουνίου 2018

ΕΥΤΥΧΩΣ ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΟ "ΠΑΤΩΜΑ", ΑΝΤΙ ΤΟΥ ΚΕΝΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗΣ ΠΤΩΣΗΣ...-ΕΥΚΑΙΡΙΕΣ ΚΑΙ ΠΡΟΑΠΑΙΤΟΥΜΕΝΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΤΟΥΡΙΣΜΟ...-ΤΟ ΕΙΔΟΣ ΤΩΝ ΥΠΕΥΘΥΝΩΝ ΗΓΕΤΩΝ ΠΟΥ ΑΠΑΙΤΟΥΝ ΟΙ ΠΕΡΙΣΤΑΣΕΙΣ...- ΕΠΤΑ ΚΑΘΑΡΕΣ ΘΕΣΕΙΣ ΤΟΥ ΜΑΝΩΛΗ ΚΟΤΤΑΚΗ...- ΜΕ ΤΟΥΣ ΣΚΟΠΙΑΝΟΥΣ ΝΑ ΚΙΝΟΥΝ ΤΑ ΝΗΜΑΤΑ...- ΜΕ ΤΟΝ ΠΟΝΟ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ...- Η ΜΕΓΑΛΗ ΙΔΕΑ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ(...), ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΑ ΓΡΑΦΟΜΕΝΑ ΤΟΥ ΦΥΛΛΟΥ ΤΟΥ ΤΣΕΚΕΡΗ, Η ΜΟΥΧΛΑ ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΑΓΓΙΖΕΙ...- ΚΑΛΟΣ Ο ΤΟΥΡΙΣΜΟΣ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΑ ΕΡΓΑΣΙΑΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΩΝ "ΣΕΡΒΙΤΟΡΩΝ", ΑΛΛΙΩΣ;...- ΜΑΣ ΣΤΡΙΜΩΧΝΟΥΝ ΣΤΑ ΔΥΣΚΟΛΑ ΣΥΝΕΠΩΣ...

Εννέα κύρια άρθρα, από τον Τύπο της Παρασκευής

"ΤΑ ΝΕΑ", 01/06/18

"Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", 01/06/18

ABEBAIOΣ ΚΟΣΜΟΣ, ΑΔΥΝΑΜΟΙ ΗΓΕΤΕΣ

Η αστάθεια και η αβεβαιότητα τείνουν να γίνουν πλέον αναπόσπαστο μέρος της καθημερινότητας μας. Από τη μια οι αγορές με τη γνωστή παγκοσμιοποιημένη ευαισθησία τους στην παραμικρή αναταραχή και από την άλλη η επέλαση του λαϊκισμού, του ευρωσκεπτικισμού και η ανάδυση μιας νέας μορφής εθνικισμού αποδομούν τα θεμέλια στα οποία στηρίχθηκαν οι ανοιχτές δημοκρατικές κοινωνίες των τελευταίων δεκαετιών.

Μόνο τις τελευταίες μέρες βρισκόμαστε μπροστά σε μια σειρά εξελίξεις που ανατρέπουν βεβαιότητες, παραδοσιακές συμμαχίες και επηρεάζουν καθοριστικά το σύνολο σχεδόν του ανεπτυγμένου κόσμου. Από την ιταλική κρίση, περάσαμε στην πολιτική κρίση της Ισπανίας για να ολοκληρωθεί το παζλ της αναταραχής με την απόφαση Τράμπ για επιβολή δασμών στην Ευρώπη, τον Καναδά και το Μεξικό.

Αδύναμοι, καιροσκόποι και λαϊκιστές ηγέτες επελαύνουν με ανησυχητικό ρυθμό, εκμεταλλευόμενοι την κούραση, την αγωνία ή το φόβο της κοινωνίας μπροστά σε ένα ραγδαία μεταβαλλόμενο κόσμο, που ανατρέπει κεκτημένα και συνήθειες δεκαετιών. Μια κατάσταση που τη ζήσαμε, ίσως πρώτοι εμείς στην Ελλάδα, την πληρώσαμε ακριβά και θα συνεχίσουμε όπως φαίνεται να την πληρώνουμε για αρκετά χρόνια.

Μόνο που το φαινόμενο τείνει να πάρει παγκόσμιες διαστάσεις, δημιουργώντας ένα κλίμα γενικής ανασφάλειας. Από το Brexit στη Βρετανία μέχρι την επικράτηση ενός απρόβλεπτου και ανερμάτιστου Τράμπ στην ηγεσία της υπερδύναμης, ο κόσμος κινείται σε ένα κλίμα γενικευμένης αβεβαιότητας. Η ιταλική κρίση στη γειτονιά μας και η επερχόμενη πολιτική αναταραχή στην Ισπανία, αναστατώνει όλη την Ευρώπη και ναρκοθετεί οποιαδήποτε συζήτηση για την ανασύνταξη της.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση που δημιουργήθηκε μέσα από τις στάχτες ενός παγκοσμίου πολέμου ως αντίβαρο στην αναβίωση των εθνικισμών ταλανίζεται σήμερα από την επιστροφή αυτών ακριβώς των αδιέξοδων και επικίνδυνων εθνικιστικών τάσεων. Ενώ οι πάλαι ποτέ ηγέτιδες δυνάμεις της παγκοσμιοποίησης, ΗΠΑ και Βρετανία, αναδιπλώνονται στα δικά τους όρια, με την ψευδαίσθηση ότι έτσι θα αντιμετωπίσουν τον ανταγωνισμό των νέων δυνάμεων που αναδύονται.

Ηγέτες χωρίς όραμα, με περιορισμένους ορίζοντες, με μια στενή εθνοκεντρική αντίληψη,έχουν αντικαταστήσει τον Μιτεράν, τον Κολ, τον Ντελόρ για να μείνουμε μόνο στην Ευρώπη, ταλανίζοντας τις χώρες τους και ναρκοθετώντας το κοινό ευρωπαϊκό μέλλον.

Η ενωμένη Ευρώπη χρειάζεται πράγματι γενναίες τομές για να διατηρήσει την εμβέλεια της σε ένα διαρκώς μεταλασσόμενο κόσμο και να διαφυλάξει τις κοινωνικές, ανθρωπιστικές και πολιτισμικές κατακτήσεις της. Χρειάζεται όμως και ηγεσίες ανοικτές σε αυτούς τους ορίζοντες και όχι ανεύθυνους λαϊκιστές που απλώς θα αναμοχλεύουν και θα καλλιεργούν το φόβο ή τις εθνικιστικές προκαταλήψεις...

"ΤΟ ΒΗΜΑ", ηλεκτρονική έκδοση




"ΕΣΤΙΑ", 01/06/18

"ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ", 01/06/18

"Φιλελεύθερος", 01/06/18


"Η ΑΥΓΗ", 01/06/18


"Εφ.Συν", 01/06/18

"ΕΘΝΟΣ", 01/06/18



τη στιγμή κατά την οποία το σύστημα δεν μπορεί αυτόματα, με θεσμικές διαδικασίες, να τους αποβάλει από την εκπαίδευση. Αρμόδιο για αυτό είναι ασφαλώς το Υπουργείο Παιδείας. Την ίδια, όμως, ώρα ρόλο έχουν να διαδραματίσουν και οι συνδικαλιστικές οργανώσεις, οι οποίες θα πρέπει να συμβάλουν στην απομάκρυνση αυτών των εκπαιδευτικών και όχι να αντιδρούν όταν εγείρεται το ζήτημα τούτο. Στεκόμαστε στην τελευταία, επί του θέματος, ανακοίνωση της ΠΟΕΔ, η οποία καλεί, ζητεί και απαιτεί από το Υπουργείο Παιδείας τους λίγους ή πολλούς ανεπαρκείς εκπαιδευτικούς, που το ίδιο γνωρίζει και οφείλει να γνωρίζει, αφού έχει κατά αποκλειστικότητα αυτά τα στοιχεία και δεδομένα, να τους αποβάλει χωρίς καθυστέρηση από το σύστημα. Η συντεχνία των δασκάλων προχωρεί ένα ακόμη βήμα και ζητά όπως το θέμα αυτό ξεκαθαρίσει πριν την έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς, δηλαδή τον ερχόμενο Σεπτέμβριο. Καταθέτει και εισήγηση, σύμφωνα με την οποία «εάν μέχρι τον Σεπτέμβριο του 2018 δεν προλαβαίνει να το πράξει, τότε έχουμε την απαίτηση να μην τους διορίσει στα σχολεία, να τους απομακρύνει με τρόπο που το ίδιο θα αποφασίσει μέχρι να κινήσει όλες τις δέουσες διαδικασίες για απόλυσή τους αν αυτό κρίνει και στη θέση τους στα σχολεία να διορίσει άλλους από τον μακρύ κατάλογο που υπάρχει».

ΕΙΝΑΙ ένα ζήτημα διαχρονικό, το οποίο δεν αντιμετωπίστηκε και για αυτό αφέθηκε να λειτουργήσει εναντίον των παιδιών και της εκπαίδευσης. Ουδέποτε αυτό το κράτος, πλην μερικών εξαιρέσεων, δεν αντιμετώπισε ένα τόσο σοβαρό ζήτημα αποτελεσματικά. Κι αυτό γιατί διαχρονικά, δυστυχώς, λειτουργούσε ένα παράλληλο σύστημα συγκάλυψης. Λειτουργούσε και λειτουργεί το κράτος με νοοτροπίες που παραπέμπουν, δυστυχώς, σε πρακτικές συγκάλυψης, που εδράζονται σε λογικές «να μην τη βρει από εμάς» ή «είναι κρίμα». Κρίμα είναι η παιδεία και τα παιδιά, που τύχαινε να είναι μαθητές ανεπαρκών εκπαιδευτικών. Δυστυχώς για τα παιδιά αυτά αφέθηκαν στα χέρια αυτών των εκπαιδευτικών.

ΕΑΝ υπήρχε ένα σωστό, ορθολογιστικό σύστημα αξιολόγησης των εκπαιδευτικών, θα αντιμετωπιζόταν και το φαινόμενο των ανεπαρκών λειτουργών της εκπαίδευσης. Όλα είναι μια αλυσίδα, που επηρεάζει ολόκληρο το σύστημα. Γι’ αυτό και δεν μπορεί να αντιμετωπίζονται τα προβλήματα σπασμωδικά, με την πρακτική της σαλαμοποίησης. Θέλουμε να πιστεύουμε πως το κεφάλαιο Παιδεία, το οποίο έχει πολλά προβλήματα, που αντικατοπτρίζονται και στα αποτελέσματα των μαθητών, θα τύχει περισσότερης και πιο συστηματικής προσοχής. Το κράτος επενδύει με σημαντικά κονδύλια στην παιδεία. Αυτό δεν είναι αρκετό και τούτο επιβεβαιώνεται συνεχώς εκ του αποτελέσματος.

ΔΕΝ θα πρέπει να γίνουν βιαστικές κινήσεις, ούτε να υιοθετούνται μέτρα που δεν θα εφαρμοστούν. Χρειάζεται το συντομότερο δυνατό να γίνουν κινήσεις, να γίνουν τομές για να μπορέσει η παιδεία να προχωρήσει μπροστά. Οι πολίτες έχουν βαρεθεί, έχουν κουραστεί να ακούνε διακηρύξεις, οι οποίες σβήνουν μετά την εξαγγελία τους. Το κράτος οφείλει να προβεί σε αλλαγές το συντομότερο δυνατόν και να επιδιώξει αποτελέσματα.

"Ο Φιλελεύθερος", 01/06/18

"αλήθεια", 01/06/18


"ΧΑΡΑΥΓΗ", 01/06/18

"ΧΑΡΑΥΓΗ", 01/06/18

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου