οι κηπουροι τησ αυγησ

Πέμπτη 27 Οκτωβρίου 2016

"...Ακόμα και στο Μπορντό, την πόλη που τον εκλέγει δήμαρχο εδώ και σχεδόν δύο δεκαετίες και αυτή στην οποία επέστρεψε μετά την καταδίκη του 2005 προκειμένου να ξανακερδίσει σιγά σιγά την εμπιστοσύνη των ψηφοφόρων, οι πολίτες τον στηρίζουν περισσότερο με τη λογική παρά με το συναίσθημα. Ανθρωποι που τον γνωρίζουν από κοντά, όπως η οικολόγος δημοτική σύμβουλος Ντελφίν Ζαμέ, αναγνωρίζουν πως αυτός ο απόφοιτος της Normale Sup, της Sciences Po και της ΕΝΑ, τριών εκλεκτών πανεπιστημιακών σχολών της Γαλλίας, με τα χρόνια «απάλυνε τα πιο τραχιά χαρακτηριστικά του» και έγινε «περισσότερο ανθρώπινος». Και κανείς δεν αμφισβητεί το έργο που έχει επιτελέσει στο Μπορντό. Ούτε όμως τη φήμη της αλαζονείας που τον συνοδεύει. «Μπορώ να γίνω αλαζόνας αλλά ποτέ ματαιόδοξος» δήλωσε πρόσφατα ο ίδιος ο Ζιπέ σε τηλεοπτικό ντοκιμαντέρ. «Προσπαθώ να είμαι ο εαυτός μου, χωρίς να παίζω κάποιο ρόλο, νομίζω πως αυτό εκτιμά εδώ ο κόσμος, αυτή την ειλικρίνεια» πρόσθεσε..."

Από "ΤΑ ΝΕΑ"

                                                                     "ΤΑ ΝΕΑ", 26/10/16

Αλέν Ζιπέ
Η γοητεία της ήρεμης δύναμης
Ο 71χρονος πρώην πρωθυπουργός της Γαλλίας προβάλλει ως το αδιαφιλονίκητο φαβορί για την υποψηφιότητα των Ρεπουμπλικανών στις προεδρικές εκλογές της χώρας. Θα καταφέρει να εγκατασταθεί στο Ελιζέ;


Της Κίττυς Ξενάκη


Το φθινόπωρο του 1995, μόλις λίγους μήνες μετά την είσοδό του στο μέγαρο Ματινιόν «κατέκτησε» με τις μεταρρυθμίσεις που προωθούσε στον τομέα της κοινωνικής ασφάλισης, και το κύμα μαζικών διαδηλώσεων που αυτές πυροδότησαν, τον τίτλο του πιο μισητού πρωθυπουργού στη σύγχρονη ιστορία της Γαλλίας. Δέκα χρόνια αργότερα κρίθηκε ένοχος για παράνομη κρατική χρηματοδότηση κατά τη διάρκεια της θητείας του ως υπεύθυνος οικονομικών στο δημαρχείο του Παρισιού υπό τον Ζακ Σιράκ, καταδικάστηκε σε ποινή φυλάκισης 14 μηνών με αναστολή και στέρηση του δικαιώματος του εκλέγεσθαι για 12 μήνες, κηρύχθηκε πολιτικά τελειωμένος και αποσύρθηκε μαζί με τη δεύτερη σύζυγό του, Ιζαμπέλ, και τη μικρότερη κόρη του Κλαρά στο Μόντρεαλ για έναν χρόνο. Στην πραγματικότητα, η ιστορία της πολιτικής αναγέννησης του Αλέν Ζιπέ μόλις είχε αρχίσει. Και πιθανόν να κορυφωθεί με την εκλογή του στη γαλλική προεδρία τον ερχόμενο Μάιο.

Σύμφωνα με το τελευταίο, έβδομο κατά σειρά κύμα της δημοσκόπησης που διεξάγει κάθε μήνα το ινστιτούτο Ipsos - Sopra Steria σε συνεργασία με το Κέντρο πολιτικών ερευνών της Sciences Po (Cevipol) και την εφημερίδα «Le Monde», ο 71χρονος πρώην πρωθυπουργός της Γαλλίας είναι το αδιαφιλονίκητο φαβορί για την primaire των Ρεπουμπλικανών, που θα διεξαχθεί σε δύο γύρους στις 20 και τις 27 Νοεμβρίου. Μπορεί ο Νικολά Σαρκοζί να είχε καταφέρει στα τέλη του καλοκαιριού να μειώσει σε τέσσερις μονάδες τη διαφορά τους, επί του παρόντος ωστόσο ο Ζιπέ προηγείται στον πρώτο γύρο κατά έντεκα μονάδες (41% - 30%) και τον συνθλίβει στον δεύτερο γύρο με 60% - 40%. Ακόμα και μεταξύ των ακραιφνών Ρεπουμπλικανών, το παραδοσιακό προβάδισμα του Σαρκοζί έχει περιοριστεί στις οκτώ μονάδες (42% - 34%), ενώ μεταξύ των κεντρώων αλλά και των αριστερών ψηφοφόρων που θα θελήσουν να ψηφίσουν στις προκριματικές εκλογές της γαλλικής Δεξιάς, 70% - 71% στηρίζουν Ζιπέ. Το ίδιο ποσοστό, επτά στους 10 Γάλλους θεωρούν βέβαιη τη νίκη του.

Το καλύτερο κλειδί, όμως, για να καταλάβει κανείς τι κρύβεται πίσω από την εντυπωσιακή πορεία του Αλέν Ζιπέ, το δίνει ενδεχομένως ένα άλλο ποσοστό: μόνο 39% όσων σκοπεύουν να τον ψηφίσουν δηλώνουν πως θα το κάνουν «επειδή πραγματικά υποστηρίζουν τον συγκεκριμένο υποψήφιο». Ενας στους πέντε εξηγεί ότι θα τον επιλέξει «προκειμένου να κλείσει τον δρόμο σε έναν άλλο υποψήφιο» (βλέπε Σαρκοζί). Ακόμα και στο Μπορντό, την πόλη που τον εκλέγει δήμαρχο εδώ και σχεδόν δύο δεκαετίες και αυτή στην οποία επέστρεψε μετά την καταδίκη του 2005 προκειμένου να ξανακερδίσει σιγά σιγά την εμπιστοσύνη των ψηφοφόρων, οι πολίτες τον στηρίζουν περισσότερο με τη λογική παρά με το συναίσθημα. Ανθρωποι που τον γνωρίζουν από κοντά, όπως η οικολόγος δημοτική σύμβουλος Ντελφίν Ζαμέ, αναγνωρίζουν πως αυτός ο απόφοιτος της Normale Sup, της Sciences Po και της ΕΝΑ, τριών εκλεκτών πανεπιστημιακών σχολών της Γαλλίας, με τα χρόνια «απάλυνε τα πιο τραχιά χαρακτηριστικά του» και έγινε «περισσότερο ανθρώπινος». Και κανείς δεν αμφισβητεί το έργο που έχει επιτελέσει στο Μπορντό. Ούτε όμως τη φήμη της αλαζονείας που τον συνοδεύει. «Μπορώ να γίνω αλαζόνας αλλά ποτέ ματαιόδοξος» δήλωσε πρόσφατα ο ίδιος ο Ζιπέ σε τηλεοπτικό ντοκιμαντέρ. «Προσπαθώ να είμαι ο εαυτός μου, χωρίς να παίζω κάποιο ρόλο, νομίζω πως αυτό εκτιμά εδώ ο κόσμος, αυτή την ειλικρίνεια» πρόσθεσε.

Αρκετοί πολιτικοί αναλυτές χαρακτηρίζουν την άνοδό του ως σύμπτωμα της αγωνίας των ψηφοφόρων του μεσαίου χώρου: όταν ένας ολοένα και μεγαλύτερος αριθμός απογοητευμένων ψηφοφόρων στρέφεται στα άκρα, η αντιλαϊκιστική στάση του καθησυχάζει εκείνη τη μερίδα των πολιτών που αναζητούν ένα είδος ασφαλούς άγκυρας. Οπως λέει στη «Financial Times» ο Ζερόμ Φουρκέ, διευθυντής του ινστιτούτου δημοσκοπήσεων Ifop, είναι τόσο βαθιά η λαϊκή δυσπιστία απέναντι στην πολιτική τάξη ώστε αυτή η παλιά καταδίκη του Ζιπέ μοιάζει λιγότερο ύποπτη από τα μπλεξίματα που έχει με τη δικαιοσύνη ο Σαρκοζί, ο οποίος μέχρι στιγμής δεν έχει καταδικαστεί για τίποτα. «Η νηφαλιότητα, η εμπειρία και η σοβαρότητα του Ζιπέ ασκούν αιφνίδια έλξη στο Κέντρο κυρίως λόγω της αδύναμης πολιτικής εναλλακτικής λύσης» επισημαίνει ο Φουρκέ. «Οι Γάλλοι λένε: "Δεν θέλουμε κάποιον που να μας κάνει να ονειρευόμαστε. Θέλουμε κάποιον που να μη μας κάνει να ντρεπόμαστε και που να κάνει τη δουλειά". Ο Ζιπέ δεν είναι χαρισματικός, αλλά είναι περισσότερο αξιόπιστος».

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου