"....Στο φύλλο της Κυριακής 22 Μαρτίου περιγράφεται η προσάραξη δεξαμενόπλοιου με 190 επιβάτες στην Τζια. Το πλοίο είναι τουρκικό, ξεκίνησε από το Τσανάκαλε, πέρασε όλο το Αιγαίο και έφτασε έξω από την Αθήνα χωρίς να το αντιληφθεί κανένας! Δεν αντιλαμβάνομαι τι σημαίνει ότι το Λιμενικό και το Πολεμικό Ναυτικό βρίσκονται σε υψίστη ετοιμότητα. Αν στη θέση του δεξαμενόπλοιου με τους μετανάστες ήταν ένα πολεμικό πλοίο της Τουρκίας, το οποίο, αντί να προσαράξει, θα αγκυροβολούσε έξω από την Τζια, τότε θα άλλαζαν οι συνθήκες και η πολεμική μηχανή μας, με τις πολυδιαφημισμένες ικανότητες, θα το είχε αντιληφθεί; Μήπως πρέπει κάποτε να σοβαρευτούμε και να αρχίσουμε να ζητάμε ευθύνες, αντί να λιβανίζουμε εκείνους που δεν κάνουν σωστά τη δουλειά για την οποία πληρώνονται; Είναι επικίνδυνο να ζητάει η κάθε κυβέρνηση θυσίες από τον λαό, ο οποίος το μόνο που βλέπει και ακούει είναι φλυαρίες και ανευθυνότητες. Ας μάθουμε επιτέλους εκείνο που, πρώτοι από όλους, ξέρουν οι Τούρκοι, δηλ. πόσο μετράμε. ..."

Από την "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", και...

"Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", 26/03/20

1. Ο πλους και η προσάραξη του τουρκικού πλοίου

Κύριε διευθυντά,

Στο φύλλο της Κυριακής 22 Μαρτίου περιγράφεται η προσάραξη δεξαμενόπλοιου με 190 επιβάτες στην Τζια. Το πλοίο είναι τουρκικό, ξεκίνησε από το Τσανάκαλε, πέρασε όλο το Αιγαίο και έφτασε έξω από την Αθήνα χωρίς να το αντιληφθεί κανένας! 

Δεν αντιλαμβάνομαι τι σημαίνει ότι το Λιμενικό και το Πολεμικό Ναυτικό βρίσκονται σε υψίστη ετοιμότητα. Αν στη θέση του δεξαμενόπλοιου με τους μετανάστες ήταν ένα πολεμικό πλοίο της Τουρκίας, το οποίο, αντί να προσαράξει, θα αγκυροβολούσε έξω από την Τζια, τότε θα άλλαζαν οι συνθήκες και η πολεμική μηχανή μας, με τις πολυδιαφημισμένες ικανότητες, θα το είχε αντιληφθεί; 

Μήπως πρέπει κάποτε να σοβαρευτούμε και να αρχίσουμε να ζητάμε ευθύνες, αντί να λιβανίζουμε εκείνους που δεν κάνουν σωστά τη δουλειά για την οποία πληρώνονται; Είναι επικίνδυνο να ζητάει η κάθε κυβέρνηση θυσίες από τον λαό, ο οποίος το μόνο που βλέπει και ακούει είναι φλυαρίες και ανευθυνότητες. Ας μάθουμε επιτέλους εκείνο που, πρώτοι από όλους, ξέρουν οι Τούρκοι, δηλ. πόσο μετράμε. 

Απόστολος Γεωργόπουλος, Επιχειρηματίας

2. Τα πολλά «μαθήματα» από το σοκ της πανδημίας

Kύριε διευθυντά

Αναφέρομαι στον κορωνοϊό επί ελληνικού εδάφους. Βρισκόμαστε στην πρώτη φάση των γεγονότων χωρίς να ξέρουμε την εξέλιξή τους, αλλά ας μετρήσουμε στα δάχτυλα των χεριών μας:

•Η κρίση του κορωνοϊού βοηθάει το αναγκαίο κλείσιμο των χερσαίων και θαλασσίων συνόρων της χώρας όχι μόνο για πατριωτικούς, αλλά και για υγειονομικούς λόγους. Συμβάλλει επίσης στην πανευρωπαϊκή καταδίκη του Ερντογάν σαν επιθετικού εκβιαστή και στην απαξίωσή του εντός της Τουρκίας διότι δεν έλαβε απαραίτητα προληπτικά μέτρα.

•Η κρίση του κορωνοϊού μάς εντάσσει όλο και συμπαγέστερα στην ενωμένη Ε.Ε., με κοινά σύνορα, κοινούς σκοπούς, κοινές δομές και έμπρακτες δυνάμεις αλληλοστήριξης.

•Η κρίση του κορωνοϊού μάς αναγκάζει σε περισυλλογή: Ολοι θα βιώσουμε μια εκτενή περίοδο αυτογνωσίας και αναθεώρησης με τρόπους που ο καθένας επιλέγει για τον εαυτό του. Το Internet αποδεικνύεται παντοιοτρόπως ευεργετικό και χρησιμότατο στην καθημερινή μας ζωή.

•Πρώτο παγκόσμιο θετικό σημάδι της κρίσης του κορωνοϊού είναι η επίτευξη σχεδόν πλήρους ανοσίας στην Κίνα σε λιγότερο από 3 μήνες. Δεν υπάρχει, βεβαίως, αμφιβολία ότι αυτό επιτεύχθηκε με χρήση απολυταρχικών μεθόδων απομόνωσης και καταστολής – σε αντίθεση με τη φιλελεύθερη, laissez-faire Ιταλία, που επιβαρύνεται με πολλαπλάσια κρούσματα σε πληθυσμό 22 φορές μικρότερο από της Κίνας.

•Η κρίση του κορωνοϊού απομονώνει εξ ανάγκης τους μεταναστευτικούς πληθυσμούς παγκοσμίως – συγκεκριμένα, στα νησιά του Αιγαίου καθιστά πυρήνες μολύνσεων τις υπάρχουσες ανθυγιεινές δομές (Μόρια, ΒΙΑΛ, Βαθύ κ.λπ.) με ανυπολόγιστες επιπτώσεις στις νησιωτικές κοινωνίες και στην υγεία των νησιωτών. Ποιος και με ποιον τρόπο θα περιθάλψει τις εκατοντάδες, αν όχι χιλιάδες, φορείς COVID-19 όταν ξεσπάσει ο λοιμός στη Μόρια; Ανάλογα ερωτήματα προκύπτουν και για τις γειτονιές μεταναστών σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη κ.α.

•Η χώρα βρίσκεται σε εμπόλεμη κατάσταση (σύνορα, οικονομία, υποδομές υγείας, επαγγέλματα, κοινωνικές δράσεις) για πρώτη φορά από τη δεκαετία του 1940, αλλά και ταυτόχρονα σε πλήρη δημοκρατική εγρήγορση, με πρωτοφανή σύμπνοια κυβέρνησης και αντιπολίτευσης, με πολιτειακούς θεσμούς έγκυρους, ενεργούς, σεβαστούς. Η συντριπτική πλειονότητα των Ελλήνων επικροτεί τους κυβερνητικούς χειρισμούς. Πρόκειται για μια περίοδο που θα μείνει ιστορική.

•Η πίστη ότι η κρίση του κορωνοϊού θα ξεπεραστεί σε λίγους μήνες χάρη στην επιστήμη, στα περιοριστικά μέτρα, στην πειθαρχία και στην αυταπάρνηση πολλών συνανθρώπων μας δημιουργεί θετικές προϋποθέσεις για το μέλλον, μας εμπνέει, μας συντροφεύει, μας δυναμώνει. Επιτέλους, ένα αποτελεσματικό αντίδοτο στην ελληνική ανεμελιά!

Αν μέχρι τώρα μετρήσατε επτά δάχτυλα και σας μένουν τρία, επιφυλάσσομαι σε επόμενη επιστολή.

Μιχάλης Μόσχος

3. Ενα εκ βαθέων καλό κουράγιο προς όλους

Kύριε διευθυντά,

Είμαι 63 ετών και γιαγιά πλέον. Από αυτά που ακούω και διαβάζω μάλλον ανήκω σε κάπως ευάλωτη ομάδα λόγω ηλικίας. Νομίζω λοιπόν ότι είναι καλή στιγμή να πω σε όλους εσάς ένα μεγάλο, απέραντο ευχαριστώ για την εξαίρετη εφημερίδα την «Καθημερινή», με τη μοναδικά επιμελημένη γλώσσα γραφής, τις ορθές και εύστοχες αναλύσεις, το ποικίλο και προσεγμένο περιεχόμενο, τη σοβαρότητα, τον πολιτισμό της.

Είναι η «Καθημερινή» η ωραία καθημερινή μου παρέα πάρα πολλά χρόνια, απλώς τα τελευταία, συναντιόμαστε στο Διαδίκτυο. Μη φανταστείτε βέβαια ότι είμαι καμιά δεινή περιηγήτρια του Διαδικτύου, η σχέση μου με αυτό είναι μάλλον αμφίθυμη.

Η «Κ» μας προτείνει μεταξύ άλλων δωρεάν βιβλία την εποχή του κορωνοϊού, μου δείξατε μονοπάτια περιήγησης εκπληκτικά που δεν είχα ιδέα ότι υπάρχουν. Σας ευγνωμονώ γι’ αυτό, σας ευγνωμονώ για όλα όσα μου έχετε διδάξει αυτά τα πολλά χρόνια, όλη αυτή τη σχολή σκέψης, ήθους και καλαισθησίας που είναι η «Καθημερινή»! Να έχετε δύναμη και υπομονή στις σκληρές μέρες που ζούμε όλοι. Θα δείτε ότι όταν λήξει όλο αυτό το κακό, θα αφήσει και σημαντικό θετικό αποτύπωμα.

Με την εκτίμηση και την αγάπη μου, Ντινα Ζαχαροπουλου

4. Ο Θεός, ο πάπας, τα όρια του χιούμορ

Κύριε διευθυντά,

Είμαι αναγνώστρια της εφημερίδας σας από το 1983, όταν ήμουν ακόμη φοιτήτρια και ευτύχησα να διαβάσω σπουδαίους συντάκτες, συνεργάτες και επιστολογράφους (θυμάμαι πόσο εντύπωση μου είχε κάνει η επιστολή του αείμνηστου Κωνσταντίνου Τσάτσου με την πνευματική παρακαταθήκη του για το μέλλον της Ελλάδος).

Κυριολεκτικά διαπαιδαγωγήθηκα, μέσα από τα άρθρα, τα χρονογραφήματα, τα αφιερώματα στην επιστήμη και στις τέχνες της εφημερίδας σας.

Στο πλαίσιο της παράδοσης αυτής συνεχίζει η «Καθημερινή», μέσω του πλουραλισμού των αρθρογράφων της, με κάποιες βεβαίως «εκπτώσεις», όσον αφορά θρησκευτικά θέματα και αναφορές και αφιερώματα σε θρησκευτικές εορτές και παραδόσεις. Ας σημειωθεί ότι κάποτε φιλοξενούσε σπουδαία αφιερώματα στις μεγάλες εορτές της Ορθοδοξίας και στόλιζε την πρώτη της σελίδα με υπέροχες φωτογραφίες, επιλέγοντας από τη βυζαντινή εικονογραφία ή από τις λατρευτικές εκδηλώσεις των πιστών.

Σε κάθε περίπτωση όμως, υπάρχει μεγάλη απόσταση από την έλλειψη αυτή έως την προσπάθεια «διακωμώδησης» του Θεού που επιχειρείται από τον συνεργάτη κ. Στέφανο Κασιμάτη (ΦΑΛΗΡΕΥΣ) στο φύλλο της 19ης Μαρτίου 2020, ο οποίος με τον τίτλο «Τώρα σωθήκαμε», αναφέρει τα εξής: «Ο πάπας Φραγκίσκος ανακοίνωσε σε συνέντευξή του ότι “ζήτησε προσωπικώς από τον Θεό” να σταματήσει την πανδημία – με το χέρι του. Φαντάζομαι ότι η συνομιλία τους θα έγινε και αυτή με τηλεδιάσκεψη, γιατί ο Θεός τα έχει τα χρονάκια του και πρέπει να προσέχει…».

Πέραν του ότι το «χιούμορ» με την ηλικία του Θεού δεν είναι του επιπέδου της εφημερίδας (μάλλον θα ταίριαζε σε γκράφιτι τοίχου των Εξαρχείων), θα έπρεπε ο κ. Κασιμάτης να σεβαστεί και να μην προσβάλλει με τόσο βάναυσο και ανοίκειο τρόπο όχι μόνο το θρησκευτικό συναίσθημα εκατομμυρίων πιστών, αλλά και τη λογική κάθε σκεπτόμενου ανθρώπου, που σαφώς ενοχλείται από τέτοια «αστεία», ιδιαίτερα δε, στον καιρό που διανύουμε, που απαιτεί επίδειξη σοβαρότητας και υπευθυνότητας απ’ όλους μας, αλλά κυρίως από τους γράφοντες!

Μαριλένα Δ. Μουσχούντη, Δικηγόρος

Έντυ

 ...από "ΤΑ ΝΕΑ", και...

...από την "ΕΣΤΙΑ"

"ΕΣΤΙΑ", 26/03/20