"...Oι Τούρκοι έχουν δηλώσει στον ICAO ότι δεν αναγνωρίζουν τα όρια των περιοχών FIR και SAR της Αθήνας και την αντίθεσή τους αυτή, ως γνωστόν, εκδηλώνουν με τις καθημερινές απροειδοποίητες εισόδους αεροσκαφών. Η πρώτη τουρκική ενέργεια στο ΝΑΤΟ για την ανάληψη της ευθύνης του συντονισμού των επιχειρήσεων «έρευνας/διάσωσης περίπου στο μέσον του Αιγαίου έγινε το 1974, με αφορμή την κάκιστη απόφαση της τότε κυβέρνησης για την αποχώρηση της Ελλάδας από τη στρατιωτική δομή της συμμαχίας όπου επανήλθαμε με την ασαφή συμφωνία Rogers και τις συνομιλίες Ντάβου-Χέιγκ, προκειμένου να αρθεί το τουρκικό βέτο. Το ΝΑΤΟ δέχτηκε ευνοϊκά την τουρκική πρόταση του 1974 και το θέμα τέθηκε προς έγκριση από τη σύσκεψη της ομάδας RCAG (Rescue Coordination Advisory Group) στο Παρίσι όπου, ευτυχώς, εκπροσωπηθήκαμε και, παρά τις επίμονες προσπάθειες του Βρετανού προέδρου, απορρίψαμε, χάρις, κυρίως, στις προσπάθειες και του Αμερικανού εκπροσώπου. Κατά την κρίσιμη ανωτέρω δωδεκαετία δημιουργήθηκε, με πρωτοβουλία της ΥΠΑ και εκπροσώπους της ΥΠΑ του ΥΠΕΞ και του ΓΕΑ, μια επιτροπή, η ΕΑΝΕΧ, με σκοπό την αναχαίτιση των τουρκικών προσπαθειών προς τον ICAO. Παρά τις δυσοίωνες προοπτικές, οι έντονες τουρκικές προσπάθειες στον ICAO δεν τελεσφόρησαν. Η επιτροπή μας είχε να αντιπαρέλθει και το έντονο ανθελληνικό κλίμα της περιόδου εκείνης. Ο ICAO ως γνωστόν δυτικοκρατείται, ο δε τότε πρωθυπουργός (ένας άλλος χαρισματικός ηγέτης) έκανε ό,τι μπορούσε να στρέψει τον ICAO εναντίον μας. Εφθασε στο σημείο να δηλώσει μέσω του εκπροσώπου του ότι η πτήση των κορεατικών αερογραμμών καλώς καταρρίφθηκε από σοβιετικό μαχητικό διότι εκτελούσε κατασκοπεία! Αυτό διαψεύστηκε από τη Ρωσία μετέπειτα, που παραδέχτηκε ότι το αεροσκάφος καταρρίφθηκε εκ λάθους. Εν κατακλείδι, τα ανωτέρω θέματα είναι εξίσου σοβαρά διότι, αμφισβητώντας οι Τούρκοι την αρμοδιότητά μας που αφορά την εναέρια κυκλοφορία και έρευνα/διάσωση στο FIR Αθηνών, αμφισβητούν ταυτόχρονα και την κυριαρχία μας στα ελληνικά νησιά του Ανατολικού Αιγαίου...."

Από την "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", και...

"Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", 28/01/20

1. Μέγα το της θαλάσσης κράτος. Σκέψασθε...

Κύριε διευθυντά,

Την απάντηση στα «δυσάρεστα ερωτήματα» του Βασίλη Νέδου –«Τι (μπορεί) να θέλει ο Ερντογάν;», «Καθημερινή», 25/1/2020– την έχει δώσει ήδη πριν από περίπου 2.500 χρόνια ο Θεμιστοκλής διά του Θουκυδίδου: «[…] η κυριαρχία στη θάλασσα αποτελεί τεράστιο πλεονέκτημα. Σκεφθείτε…! Αν ήμασταν νησί… […]». [«Μέγα το της θαλάσσης κράτος. Σκέψασθε…». (Θουκ. Ιστορίαι 1.142.1-1.143.5)]. Οπερ έδει δείξαι, που θα σημείωναν τα βιβλία των μαθηματικών της εποχής μου. Με τη σημερινή προσθήκη ότι ο συνεργάτης σας κ. Νέδος διακρίνεται για την αυστηρή λογική της επιχειρηματολογίας του, την απουσία εμπαθών εμμονών και την αξιοπρεπή αποφυγή «φιλανθρωπικού» και «προοδευτικού» σημαιοστολισμού της αρθρογραφικής του πρόσοψης.

Γεράσιμος Μιχαήλ Δώσσας, Θεσσαλονίκη

2. Ερευνα, διάσωση, Αιγαίο και Τουρκία

Κύριε διευθυντά,

Θα ήθελα να αναφερθώ σε άρθρο εκλεκτού αναγνώστη σας ο οποίος, αναφερόμενος σε ενδεχόμενη προσφυγή στη Χάγη προς επίλυση των τουρκικών απαιτήσεων, κατέταξε ως δευτερεύουσας σημασίας τα θέματα του εναέριου χώρου και έρευνας/διάσωσης.

Ως υπεύθυνος του τομέα αυτού στο ΓΕΑ κατά τη 12ετία 1978-1990, ας μου επιτραπεί να αναφερθώ και να τονίσω τη μέγιστη εθνική σπουδαιότητα των περιοχών εναέριας κυκλοφορίας (FIR) και έρευνας/διάσωσης(SAR) που οι Τούρκοι μάς αμφισβητούν.

Ο έλεγχος στο FIR της Αθήνας μάς ανατέθηκε με βάση περιοχικές συμφωνίες του ICAO το 1952 και 1958, με την παρουσία και συμφωνία των Τούρκων. Παρόμοια, καθιερώθηκε και η περιοχή για τον συντονισμό των επιχειρήσεων έρευνας/διάσωσης που συμπίπτει με το FIR σε εφαρμογή σύστασης του ICAO που περιέχεται στο παράρτημα 12 της σύβασης.

Η ανάθεση στην Αθήνα των περιοχών FIR και SAR δεν έγινε τυχαία αλλά σε πλήρη εφαρμογή του πρώτου άρθρου 1, της σύμβασης του ICAO που ορίζει: «Tα συμβαλλόμενα κράτη έχουν πλήρη και αποκλειστική κυριαρχία πάνω από το έδαφός τους και τα χωρικά τους ύδατα».

Oι Τούρκοι έχουν δηλώσει στον ICAO ότι δεν αναγνωρίζουν τα όρια των περιοχών FIR και SAR της Αθήνας και την αντίθεσή τους αυτή, ως γνωστόν, εκδηλώνουν με τις καθημερινές απροειδοποίητες εισόδους αεροσκαφών.

Η πρώτη τουρκική ενέργεια στο ΝΑΤΟ για την ανάληψη της ευθύνης του συντονισμού των επιχειρήσεων «έρευνας/διάσωσης περίπου στο μέσον του Αιγαίου έγινε το 1974, με αφορμή την κάκιστη απόφαση της τότε κυβέρνησης για την αποχώρηση της Ελλάδας από τη στρατιωτική δομή της συμμαχίας όπου επανήλθαμε με την ασαφή συμφωνία Rogers και τις συνομιλίες Ντάβου-Χέιγκ, προκειμένου να αρθεί το τουρκικό βέτο.

Το ΝΑΤΟ δέχτηκε ευνοϊκά την τουρκική πρόταση του 1974 και το θέμα τέθηκε προς έγκριση από τη σύσκεψη της ομάδας RCAG (Rescue Coordination Advisory Group) στο Παρίσι όπου, ευτυχώς, εκπροσωπηθήκαμε και, παρά τις επίμονες προσπάθειες του Βρετανού προέδρου, απορρίψαμε, χάρις, κυρίως, στις προσπάθειες και του Αμερικανού εκπροσώπου.

Κατά την κρίσιμη ανωτέρω δωδεκαετία δημιουργήθηκε, με πρωτοβουλία της ΥΠΑ και εκπροσώπους της ΥΠΑ του ΥΠΕΞ και του ΓΕΑ, μια επιτροπή, η ΕΑΝΕΧ, με σκοπό την αναχαίτιση των τουρκικών προσπαθειών προς τον ICAO. Παρά τις δυσοίωνες προοπτικές, οι έντονες τουρκικές προσπάθειες στον ICAO δεν τελεσφόρησαν. Η επιτροπή μας είχε να αντιπαρέλθει και το έντονο ανθελληνικό κλίμα της περιόδου εκείνης. Ο ICAO ως γνωστόν δυτικοκρατείται, ο δε τότε πρωθυπουργός (ένας άλλος χαρισματικός ηγέτης) έκανε ό,τι μπορούσε να στρέψει τον ICAO εναντίον μας. Εφθασε στο σημείο να δηλώσει μέσω του εκπροσώπου του ότι η πτήση των κορεατικών αερογραμμών καλώς καταρρίφθηκε από σοβιετικό μαχητικό διότι εκτελούσε κατασκοπεία! Αυτό διαψεύστηκε από τη Ρωσία μετέπειτα, που παραδέχτηκε ότι το αεροσκάφος καταρρίφθηκε εκ λάθους.

Εν κατακλείδι, τα ανωτέρω θέματα είναι εξίσου σοβαρά διότι, αμφισβητώντας οι Τούρκοι την αρμοδιότητά μας που αφορά την εναέρια κυκλοφορία και έρευνα/διάσωση στο FIR Αθηνών, αμφισβητούν ταυτόχρονα και την κυριαρχία μας στα ελληνικά νησιά του Ανατολικού Αιγαίου.

Ράγγος Γεώργιος, Σμήναρχος (ε.α.), Αθήνα

3. «Χάρι και Μέγκαν», τραγωδία 2020 μ.Χ.

Κύριε διευθυντά,

Τον τελευταίο καιρό παρακολουθεί ο κόσμος όλος με αγωνία ή απορία τις περιπέτειες του δούκα και της δούκισσας του Σάσεξ. Η παράσταση δίδεται δωρεάν χάρη στους χορηγούς - πρωταγωνιστές αυτής.

Και δεν παύω να σκέφτομαι πως το εκτυλισσόμενο δράμα στέκει κοντά στην Ανδρομάχη του Ευριπίδη. Μόνο που τα όρια πλέον μεταξύ αλήθειας και μίμησης (…πράξεως σπουδαίας και τελείας…) συγχέονται. Το κοινό, πάντως, εκτελεί πιστά χρέη Χορού, με το να προτρέπει και να σχολιάζει σ’ ένα ατελείωτο στάσιμο.

Ξένη είναι η Ανδρομάχη της Τροίας. Ξένη στο στερέωμα όπου την έσυρε ο Νεοπτόλεμος. Εκπροσωπεί το διαφορετικό, το μη αναμενόμενο, ο δε γόνος της, και τέκνο του Νεοπτολέμου, συνιστά απειλή. Το αντίζηλο σύστημα του «stiff upper lip», της Ερμιόνης και του Μενέλαου, δεν δέχεται όμως ρωγμές. Η καθεστηκυία τάξη πρέπει να τηρηθεί.

Ξένη είναι και η Μέγκαν, ξένη και μόνη. Χωρίς ερείσματα σε μια τάξη τίτλων, κορώνων και ευγενών υφασμάτων, που πλέον μόνο στα παραμύθια βρίσκει τη δικαίωσή της, η Μέγκαν μιλάει τη γλώσσα του διαφορετικού και του ανοίκειου στην τάξη αυτή. Παρ’ όλ’ αυτά, πέραν κάθε προσδοκίας, η περιπέτειά τους φαίνεται πως θα έχει ευτυχή τροπή. Και οι δύο έχουν συμπαράσταση μέσα από το σύστημα. Φαίνεται μάλιστα να τα καταφέρνουν κιόλας. Ομως, μόνο πρόσκαιρα.

Ξαφνικά, χωρίς αιτία και προφανή λόγο, ο Νεοπτόλεμος φεύγει από τη μέση. Δεν απομένει τίποτα πια παρά να δοθεί η λύση από τον «από μηχανής» Θεό: η Ανδρομάχη θα καταφύγει στη Χώρα των Μολοσσών.

Με τη σειρά του, το ζεύγος Σάσεξ, με μια εξίσου μη αναμενόμενη και χωρίς περιστροφές ανακοίνωση, αποποιείται το είναι του: θα στραφεί στη γαλήνια Βόρεια Αμερική, με έναν Χάρι χωρίς κορώνες και παχυλές αποζημιώσεις.

Η κάθαρσις επέρχεται. Το κοινό αποφορτίζει τα δικά του βάρη κι έγνοιες, βλέποντας το παράλογο να θριαμβεύει και αλλού. Διψάει, όμως, για συνέχεια.

Μαρίνα Πυροβολάκη, Δικηγόρος

4. Κριτική - σχολιασμός ευαίσθητων θεμάτων

Κύριε διευθυντά,

Ακούμε συνέχεια για την ελευθερία του λόγου, της έκφρασης και άλλα βαρύγδουπα. Τι γίνεται όμως με την ασυδοσία των λόγων αρκετών, δυστυχώς, συνεργατών σας; Οι οποίοι μάλιστα γράφουν σχεδόν καθημερινά στην εφημερίδα σας;

Τα θέματα της εσωτερικής επικαιρότητας, όπως το μεταναστευτικό-προσφυγικό, η Novartis, η πρόσφατη εθνική επέτειος της 28ης Οκτωβρίου με τα όσα συνέβησαν σε κάποια τοπική παρέλαση, αλλά και η καύση των νεκρών τους έδωσαν ευκαιρία να μιλήσουν-γράψουν, χωρίς όμως να ελέγχουν τη γλώσσα τους.

Να ξεχνούν ότι υπάρχουν έκδηλες ανησυχίες πολύ μεγάλης μερίδας Ελλήνων για το μεταναστευτικό, οργή για την καθυστέρηση του κλεισίματος του θέματος Novartis, εθνική ανάταση, συλλογική μνήμη και τιμή για τους νεκρούς μας του πολέμου του 1940, και βαθύ θρησκευτικό αίσθημα για την ταφή όσων αποθνήσκουν.

Είναι υποχρεωμένοι να σέβονται τις απόψεις των άλλων, που διαφέρουν από τη δική τους. Και κυρίως να μην προκαλούν. Να μη λοιδορούν.

Διαβάσαμε πολλές «προχωρημένες» απόψεις συνεργατών σας. Είναι σεβαστές, αλλά μέχρις εδώ. Εάν δεν φθάνουν σε επίπεδο υβριστικό σε ευαίσθητα θέματα με υπονοούμενα, τότε υπάρχει πρόβλημα.

Νικόλαος Χρ. Τασώνης, Συντ. Πλοίαρχος Α΄ Ε.Ν.

...από "ΤΑ ΝΕΑ"

"ΤΑ ΝΕΑ", 28/01/20

5. Τα αλησμόνητα του ΔΝΤ
Κύριε Διευθυντά,

Θλιβερή «επέτειος» το προχθεσινό κλείσιμο του γραφείου Αθηνών του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ).

Η ίδρυση του ΔΝΤ, όπως και άλλων οργανισμών στο τέλος Μεγάλων Πολέμων (Κοινωνία των Εθνών (ΚΤΕ), ΟΗΕ κ.λπ.) δικαιολογημένα γέμιζε τους λαούς με ελπίδες και όνειρα για το μέλλον τους. Γι’ αυτό οι πικρίες των λαών είναι μέγιστες από απογοητεύσεις, και αναποτελεσματικότητα και αποτυχία. (ΚΤΕ: δεν απέφυγε τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο κ.λπ.)

Δυστυχώς ούτε το ΔΝΤ μπορεί να πείσει ότι η φήμη του πετυχαίνει τον επιβοηθητικό ρόλο του σαν «συνεταιριστική τράπεζα» με πάνω από 200 μέλη (κράτη). Το ΔΝΤ είναι διεθνές πιστοδοτικό - ελεγκτικό όργανο με επιστημονική οικονομολογική συγκρότηση, με κλειστή οργανωτική δομή, κυριότερα με θεωρητικές της πολιτικής οικονομίας και θέσεις - πράξεις εφαρμοσμένης οικονομίας και «βοήθειες» σε χώρες με δύσκολη οικονομική κατάσταση.
Ανώτατο διοικητικό όργανο του ΔΝΤ είναι το Συμβούλιο των Διοικητών, η Τακτική Σύνοδος και το Εκτελεστικό Συμβούλιο. Προσωπικό 4.000, μόνιμη έδρα η Ουάσιγκτον (ΗΠΑ). Διοικητής Ευρωπαίος πάντα και δεύτερος τη τάξει παραδοσιακά Αμερικανός (ΗΠΑ). Οι ΗΠΑ κατέχουν το μέγιστο μερίδιο 17% περίπου, απορρίπτοντας αύξηση της Κίνας.
Η Ελλάδα δεν είχε προβλήματα στο τραπεζικό της σύστημα (όπως η Ιρλανδία), κυριότερα είχε εισερχόμενα. Ως μέλος της ΕΕ θα έπρεπε να τύχει της στήριξής της από «συναδελφικά» μέλη της. Δυστυχώς για τη χώρα μας αντέδρασε σκληρότατα η Γερμανία (κ. Μέρκελ) εξωθώντας στην προσφυγή στο ΔΝΤ (κ. Στρος-Καν).

Ανέκαθεν τα στελέχη του ΔΝΤ έχουν επικριθεί για πολλούς λόγους, μεταξύ αυτών ιδιαίτερα ο κ. Πολ Τόμσεν (Paul Mathias Thomsen), δανός οικονομολόγος, γνώστης κοινωνικών προβλημάτων της Ανατολικής Ευρώπης. Υπηρέτησε στη Ρωσία με τέτοιες αρνητικές θέσεις ιδιαίτερα για τη ρωσική νεολαία αναγκάζοντας τον κ. Πούτιν να ζητήσει από το ΔΝΤ να τον αποσύρουν διότι κινδύνευε η ζωή του.

Στην Ελλάδα έκαναν «λάθος» στον «πολλαπλασιαστή» που χρησιμοποίησαν στο ελληνικό πρόγραμμα. Το «πλήρωσε» όμως πολύ σκληρά ο ελλαδικός λαός ενώ ο κ. Τόμσεν προήχθη κατ΄εκλογήν... γενόμενος διευθυντής της περιοχής! Διόρθωση του «λάθους», επιμήκυνση του «προγράμματος» κ.λπ.

Βέβαια υπήρξαν και οι έλληνες «σωτήρες» που πήραν την εξουσία υποσχόμενοι στον ελληνικό λαό ότι «με έναν νόμο, ένα άρθρο» θα έδιωχναν το ΔΝΤ και θα «έσωζαν» την Ελλάδα. «Απειλούσαν» δήθεν τον κ. Σόιμπλε της κ. Μέρκελ με «θεατρινίστικα» οικονομολογικά ψεύδη διότι ήδη είχαν γίνει συνειδητά όργανα (Εφιάλτες) ιδιαίτερα της κ. Μέρκελ ακόμη και του κ. Κλίντον (και σιωπηλά το ΔΝΤ) καθότι και η χρηματοπιστωτική κρίση των ΗΠΑ έπρεπε να διασωθεί μετά των ευρωπαϊκών τραπεζών πάντα σε βάρος της Ελλάδας και πάντα με συνέργειες των οργάνων - υπηρετών του ΔΝΤ!

Τα αποτελέσματα της πολυετούς δράσης του ΔΝΤ είναι αμφιλεγόμενα. Καμία χώρα απ’ όσες είχαν τη βοήθειά του δεν διατηρεί καλές μνήμες. Ασφαλώς ούτε εμείς παρά το γεγονός ότι «βαφτίσαμε» την άχαρη «τρόικα» (& ΔΝΤ) σε θεσμούς, αυτοκοροϊδευόμενοι.

Τα σκληρά αλησμόνητα μαθήματα που πήραμε, πολιτική εξουσία μας και λαός, από την τραγική κρίση (άγνωστος μέχρι σήμερα ο αριθμός των αυτοκτονιών) ας μας οδηγούν σε συνετές αποφάσεις μας για την αποφυγή των κινδύνων που ζώνουν συνεχώς την πατρίδα μας και γίνονται πιο απειλητικοί όσο η οικονομία μας γίνεται ασθενέστερη.

Με τιμή
Βασίλειος Δ. Βασιλειάδης
Πολιτικός επιστήμων - οικονομολόγος ΑΠΘ
6. Η μοριοδότηση των καθηγητών Μουσικής

Κύριε Διευθυντά,

Αυτές τις μέρες υποβάλλονται αιτήσεις για διορισμούς εκπαιδευτικών. Μέσα στα ακαδημαϊκά προσόντα που παίρνουν μόρια είναι φυσικά οι τίτλοι σπουδών, τα μεταπτυχιακά, διδακτορικά, ξένες γλώσσες, υπολογιστές και κοινωνικά κριτήρια.

Ομως για έναν καθηγητή Μουσικής, είναι δυνατόν το υπουργείο Παιδείας να μη μοριοδοτεί καθόλου, μέχρι τώρα, ένα επιπλέον δίπλωμα ή πτυχίο που έχει αποκτήσει πάνω σε ένα μουσικό όργανο από ωδείο; Γιατί υπάρχει κι αυτή η κατηγορία μουσικών, που δεν αρκέστηκαν μόνο στο πτυχίο πανεπιστημίου Μουσικών Σπουδών. Για παράδειγμα ένας νέος με πτυχίο Μουσικών Σπουδών γιατί να μην έχει κάποια μόρια παραπάνω για το επιπλέον πτυχίο ή δίπλωμα οργάνου (π.χ. πιάνου) που πήρε μετά από πολλών χρόνων προσπάθεια που, όπως γνωρίζετε, απαιτείται; Πρέπει δηλαδή να «τιμωρηθεί» γιατί θέλησε να είναι πιο άρτιος καθηγητής μουσικής; Θα μπορούσε στα χρόνια αυτά να ολοκληρώσει μεταπτυχιακές σπουδές που μοριοδοτούνται. Προτίμησε όμως τον πιο δύσκολο δρόμο. Ολα αυτά τα χρόνια σπουδών στο ωδείο, δεν είναι άδικο να πάνε χαμένα; Φυσικά και είναι απαραίτητες οι ξένες γλώσσες και οι υπολογιστές και καλώς μοριοδοτούνται. Για έναν μουσικό, όμως, είναι πιο απαραίτητες από ένα πτυχίο ή δίπλωμα σε ένα μουσικό όργανο; Οχι βέβαια. Κι αν τα πτυχία/διπλώματα των ωδείων δεν υπολογίζονται ως ΠΕ και γι’ αυτό ίσως δεν μοριοδοτούνται, γιατί αυτό ισχύει με τα πιστοποιητικά γνώσης ξένων γλωσσών από μη πανεπιστημιακούς οργανισμούς;

Θα ήθελα η φωνή μου να μπορούσε να φτάσει στους υπευθύνους του υπουργείου Παιδείας, για να σκύψουν με ενδιαφέρον και να φωτίσουν τους δρόμους της δικαίωσης, ώστε να εξαλειφθούν οι αδικίες. Ενας νέος άνθρωπος, που θα ήθελε να μείνει και να προσφέρει στην πατρίδα του, πώς αλλιώς θα νιώσει εμπιστοσύνη, ικανοποίηση, δικαίωση, για να ξεκινήσει τη ζωή του με ελπίδα και αισιόδοξη ενέργεια;

Κωνσταντία Χατζηπαντελή
Συνταξιούχος εκπαιδευτικός