Στη Μέση Ανατολή όλοι τσακώνονται με όλους χωρίς απαραιτήτως να πάρουν την άδειά μας, χωρίς ούτε καν να ρωτήσουν τη γνώμη μας. Κρίμα όμως. Διότι μια διεθνής σύγκρουση με πρωταγωνιστή στις εξελίξεις τον Βελόπουλο θα ήταν όλα τα λεφτά. Ευλόγως η Νέα Αριστερά ζητά «άμεση σύγκληση του Συμβουλίου των Πολιτικών Αρχηγών» και «να σταματήσει η υποστήριξη προς τη φιλοπόλεμη κυβέρνηση Νετανιάχου» (δήλωση 14/4). Αφενός επειδή μοιάζει προφανές πως είναι η κυβέρνηση Νετανιάχου που επιτέθηκε στο Ισραήλ και πρέπει να της τρίξουμε τα δόντια. «Ο αντισημιτισμός είναι ο σοσιαλισμός των ηλιθίων» που έλεγαν κι οι παλιοί. Αφετέρου επειδή ένα Συμβούλιο Πολιτικών Αρχηγών θα ήταν πολλαπλά χρήσιμο για τη συνέχεια. Υπό την προϋπόθεση βεβαίως ότι όλοι οι μετέχοντες θα ξέρουν πού πέφτει η Τεχεράνη. Διότι ξέρετε τελικά ποια είναι η πλάκα; Είναι η μικρομέγαλη αυταπάτη πως η χώρα μας δικαιούται για κάποιον λόγο να πρωταγωνιστεί στις διεθνείς κρίσεις. Και πως μια σύγκρουση στη Μέση Ανατολή, την Ουκρανία ή αλλού μπορεί να διευθετηθεί χάρη στον Βελόπουλο και την «πανελλαδική αντιιμπεριαλιστική δράση» του ΚΚΕ. Ε λοιπόν δεν μπορεί. Οσα συμβούλια πολιτικών αρχηγών κι αν μαζευτούν υπό την Πρόεδρο της Δημοκρατίας αποκλείεται να τα πάρει υπόψη του το Συμβούλιο Ασφαλείας. Δεν έχω αντίρρηση λοιπόν να λέμε και καμία κουβέντα για να περνάει η ώρα. Αλλά ευτυχώς ή δυστυχώς κανείς διεθνής παράγων δεν περιμένει να μιλήσει το ΠΑΣΟΚ για να κάνει τα κουμάντα του....

Από "ΤΑ ΝΕΑ", και...

"ΤΑ ΝΕΑ", 16/04/24

"ΤΑ ΝΕΑ", 16/04/24

ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΨΥΧΟΓΙΟΥ


Η από απόσταση 1.000 χιλιομέτρων αποτυχημένη επίθεση του Ιράν κατά του Ισραήλ μου έφερε στον νου το γερμανικό κανόνι «Χοντρή Βέρθα» – όπως το αποκαλούσαν οι Γάλλοι– και τους πυραύλους V-2. Το πρώτο, άρχισε να κανονιοβολεί το Παρίσι την άνοιξη του 1918 από τα μετόπισθεν της γερμανικής γραμμής, από την απίστευτη για την εποχή απόσταση των 130 χιλιομέτρων. Το σχέδιο ήταν να προκληθεί πανικός στη γαλλική πρωτεύουσα, να ανατραπεί η κυβέρνηση, να υποχρεωθεί σε συνθηκολόγηση η Γαλλία. Έξι μήνες μετά συνθηκολογούσε η Γερμανία.

Οι πύραυλοι V-2 είχαν τον ίδιο πολιτικό στόχο: από τον Σεπτέμβριο του 1944 από την απίστευτη, για την εποχή, απόσταση των 320 χιλιομέτρων βομβαρδιζόταν το Λονδίνο και πόλεις του Βελγίου (τον Ιούνιο, είχε γίνει η απόβαση στη Νορμανδία) – και είχαν το ίδιο αποτέλεσμα: τον Απρίλιο του 1945 ο Χίτλερ αυτοκτονούσε, η Γερμανία συνθηκολογούσε.

Παρά την αποτυχία, δεν αναμένεται να αυτοκτονήσει ο αγιατολάχ Χαμενεΐ που εξουσιάζει τη χώρα από το 1989· αλλά είναι 85 χρονών, τα ψωμιά του μετρημένα και η αποτυχία του καθεστώτος του ολοφάνερη.

Οι Ιρανοί πολέμαρχοι υπόσχονταν εκδίκηση και τον Ιανουάριο του 2020, όταν οι Αμερικανοί σκότωσαν εξ αέρος τον στρατηγό των «Φρουρών της Επανάστασης» Κασέμ Σολεϊμανί– η οποία τελικά συνίστατο κατά την κηδεία του στρατηγού να ποδοπατηθούν 90 Ιρανοί· 2-3 ημέρες μετά, το καμάρι και στήριγμα του καθεστώτος, οι ένδοξοι «Φρουροί της Επανάστασης», κατέρριψαν ουκρανικό αεροπλάνο σκοτώνοντας άλλους 170 αθώους· το πέρασαν για πύραυλο, είπαν. Αρχές Ιανουαρίου φέτος, στο ετήσιο μνημόσυνο του ήρωα Σολεϊμανί, σκοτώθηκαν περισσότεροι από 100 Ιρανοί από τρομοκρατική επίθεση του «Ισλαμικού Στρατού».

Το Ιράν είναι κράτος τελειωμένο, ανύπαρκτο, εξαθλιωμένο από τη διαφθορά, την κακότητα, τη βλακεία των ιθυνόντων – ιδανικό δηλαδή για να το μεταχειρίζονται Νετανιάχου & Σία σαν σκιάχτρο και δικαιολογία για τα εγκλήματα που διαπράττει το κράτος του Ισραήλ κατά των Αράβων πολιτών του και κατά των Παλαιστινίων της Δυτικής Όχθης και της Γάζας. Αν δεν υπήρχε, θα έπρεπε να το είχαν εφεύρει.

Το μόνο θύμα της επίθεσης του αγιατολάχ ήταν επτάχρονο κοριτσάκι Βεδουίνων της Ερήμου του Νεγκέβ. Κατοικούσε σε εξαθλιωμένο και απροστάτευτο τενεκεδομαχαλά: το κράτος του Ισραήλ θέλει να τους πάρει τη γη, να τους διώξει από εκεί. Ό,τι κάνουν δηλαδή οι «ορθόδοξοι εβραίοι» στους Παλαιστίνιους της Δυτικής Όχθης – έχουν δολοφονήσει εκατοντάδες στα ύπουλα τους τελευταίους μήνες, κρυμμένοι πίσω από τους καπνούς που σηκώνει ο Νετανιάχου στη Γάζα.

Η συμμαχία εξίσου φονικών φανατικών ραβίνων και αγιατολάδων μας κάνει αισιόδοξους για το μέλλον της δημοκρατίας και της ανθρωπότητας.

...από την "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ"

"Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", 16/04/24

TΟΥ ΤΑΚΗ ΘΕΟ∆ΩΡΟΠΟΥΛΟΥ

Στην οθόνη της τηλεόρασης ο έναστρος ουρανός. Μόνον που δεν είναι άστρα. Είναι τα drones πάνω από την Ιερουσαλήµ. Μια έκρηξη διαλύει ένα από αυτά που προοριζόταν να χτυπήσει το τέµενος των σουνιτών στην ανατολική Ιερουσαλήµ, τον παλαιστινιακό τοµέα. Ερώτηση κρίσεως: οι Ιρανοί αδιαφορούν για την τύχη των Παλαιστινίων ή µήπως η εκτόξευση των 300 drones ήταν τυφλή; Το ένα δεν αποκλείει το άλλο. Οι πύραυλοι που εκτοξεύθηκαν από το Ιράν εξουδετερώθηκαν πάνω από αραβικές χώρες. Καµία δεν διαµαρτυρήθηκε επειδή οι Αµερικανοί, οι Αγγλοι ή οι Γάλλοι επιχείρησαν στον δικό τους χώρο ευθύνης. Από την Ιερουσαλήµ στην Τεχεράνη τώρα. Ενα πλήθος φωνάζει: «Θάνατος στο Ισραήλ». Το εντυπωσιακό στην εικόνα δεν είναι το πλήθος. Ενα ολοκληρωτικό καθεστώς µπορεί να βγάλει στους δρόµους εκατοντάδες χιλιάδες. Στη Βόρειο Κορέα ίσως και περισσότερους. Το εντυπωσιακό είναι ότι δεν υπάρχει ούτε µία γυναίκα. Αλήθεια πόσες γυναίκες στο Ιράν αντιµετωπίζουν το Ισραήλ ως απελευθερωτή; Πάντως, απ’ ό,τι φαίνεται, ένα µεγάλο µέρος της αντιπολίτευσης αισθάνεται όλο και πιο κοντά µε το καθεστώς του σάχη, το οποίο ήταν από τους βασικούς συµµάχους του Ισραήλ.

Απολογισµός της επίθεσης. ∆εν γνωρίζω τα υψίπεδα της πολιτικής ούτε της στρατηγικής. Μπορώ όµως να διαβάσω, όσο µου το επιτρέπει η κοινή λογική, τη γεωγραφία των πεδιάδων. Το Ιράν βγήκε τραυµατισµένο από την επίδειξη δύναµης. Ο αντιαεροπορικός θόλος απέτρεψε τη µαζική επίθεση των drones. Και οι σύµµαχοι του Ισραήλ κινητοποιήθηκαν αµέσως για να το προστατεύσουν από την απειλή. Κοινώς, το θεολογικό - στρατοκρατικό καθεστώς του Ιράν έδειξε ότι µπορεί να προκαλέσει θόρυβο, χωρίς όµως συγκεκριµένα αποτελέσµατα. Από την άλλη το Ισραήλ, ενώ µέχρι προχθές κινδύνευε να αποµονωθεί εξαιτίας της Γάζας, σήµερα αν µη τι άλλο έχει τη διαβεβαίωση του προέδρου Μπάιντεν ότι δεν πρόκειται να το αφήσει µόνο του σε περίπτωση που απειληθεί η ύπαρξή του. Και την έµπρακτη βοήθεια των δυτικών συµµάχων του, Αγγλίας, Γαλλίας, Γερµανίας. Η επίθεση του Ιράν απέτυχε. ∆εν είναι ηλίθιοι. Απλώς δείχνει την αδυναµία των θεοκρατικών στρατοκρατικών καθεστώτων να αντιληφθούν την πραγµατικότητα του κόσµου µας.

«Θάνατος στο Ισραήλ». Από την ίδρυσή του το 1948 το Ισραήλ έχει ζήσει πέντε πολέµους, µπορεί και έξι. Τους κέρδισε όλους. Οµως κανένα από τα ηττηµένα αραβικά κράτη δεν εξαφανίστηκε. Εκεί έγκειται όλη η διαφορά. Το Ισραήλ, αν χάσει έναν πόλεµο µε τους γείτονές του, κινδυνεύει µε αφανισµό. Οι Παλαιστίνιοι θέλουν να το σβήσουν από τον χάρτη. «Από τη θάλασσα ώς τον ποταµό» είναι το σύνθηµά τους. Και το Ιράν επίσης. Πόσοι είναι οι Εβραίοι στον κόσµο; Λένε γύρω στα 16 εκατοµµύρια, περίπου όσοι και εµείς. Κι αν χάσουν το Ισραήλ, πού θα πάνε; Αν µη τι άλλο εµείς οι Ελληνες οφείλουµε να καταλάβουµε το πρόβληµά τους.


ttheodoropoulos@kathimerini.gr