Το πραγματικό ερώτημα όμως είναι «ποιος μπορεί να ρίξει τον Μητσοτάκη». Αυτό είναι που μας αφορά κι αυτό θα το δείξει μόνο ο χρόνος. Υποθέτω απλώς πως όσοι θέλουν να τον ρίξουν (και δικαίωμά τους…) θα το επιχειρήσουν διά της δημοκρατίας και στο πλαίσιο της δημοκρατίας. Τίποτα άλλο. Διότι κι εκατομμύρια Τούρκοι έριξαν την Κυριακή μαύρο στον Ερντογάν για τους δήμους αλλά δεν είδα τον Ερντογάν να πέφτει κι ούτε προβλέπεται να πέσει άμεσα. Λογικό. Οι Τούρκοι ψήφιζαν για άλλο πράγμα. Αυτό είναι όμως η δημοκρατία. Μπορεί να έχουμε μια κυβέρνηση ή μια αντιπολίτευση που δεν μας αρέσουν αλλά είμαστε υποχρεωμένοι να ζούμε μαζί τους εφόσον έχουν νόμιμα και συνταγματικά εκλεγεί. Αν αλλάζαμε πρωθυπουργό ή κυβέρνηση ή πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ κάθε φορά που δεν μας βολεύει κάτι, που γίνεται μια στραβή ή που πετάνε κάποια μπαρούφα, τότε δεν θα ήμασταν συντεταγμένη δημοκρατία. Θα ήμασταν σκορποχώρι. Αποφεύγω λοιπόν να δώσω σημασία στο επαναλαμβανόμενο κουβεντολόι. Πρωταπριλιά είχαμε άλλωστε. Αλλά ένα πράγμα με στενοχωρεί. Η αρρωστημένη τοξικότητα. Δεν ξέρω αν έχει μπει στο αίμα μας, αν την έφερε ο ΣΥΡΙΖΑ ή ο ανατολικός άνεμος που έφερε και τη Μαίρη Πόπινς. Πολύ φοβάμαι όμως ότι αποτελεί πλέον δομικό στοιχείο της πολιτικής ζωής...
Από "ΤΑ ΝΕΑ"
|
"ΤΑ ΝΕΑ",02/04/24 |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου