Τελευταία ακούγονται –δυστυχώς και από τα ερτζιανά, κάποτε και από χείλη ιθυνόντων– εκφράσεις όπως «ανεξαρτήτου» μεγέθους, ποσού, μέχρι και «ανεξαρτήτου ηλικίας» κ.ά., ως κραυγαλέος, βεβαίως, βιασμός του «ανεξαρτήτως μεγέθους, ποσού, ηλικίας κ.λπ.». Δεν θα ήταν, ενδεχομένως, τόσο δύσκολο να αρχίσει να προβάλλεται, για τη διευκόλυνση όλων, εκτός από τη θεμελιώδη γραμματική διαφορά μεταξύ επιθέτου (ανεξάρτητος -η -ον) και επιρρήματος (ανεξάρτητα, ανεξαρτήτως) μέριμνα των πάσης φύσεως διδασκόντων, και μια απλοϊκή, ίσως, αλλά πρακτική συμβουλή: ο χρήστης του λόγου, κάθε φορά που αντιλαμβάνεται –πράγμα εντελώς αυθόρμητο, τουλάχιστον για τον μέσο Nεοέλληνα– ότι μπορεί να αντικαταστήσει το «ερμαφρόδιτο» «ανεξαρτήτου» (μεγέθους κ.λπ.) με τη συνήθη έκφραση της δημοτικής ανεξάρτητα από + αιτιατική (ανεξάρτητα από μέγεθος, ηλικία κ.λπ.) (= ανεξαρτήτως + γενική), τότε να μη διστάζει να χρησιμοποιεί την ορθή αυτή διατύπωση. Με τον τρόπο αυτόν, σιγά σιγά, με τη στήριξη και όσων έχουν δημόσιο λόγο, μπορεί να απαλλαγούμε από μία συνήθεια που πρόσφατα εμφιλοχώρησε στον λόγο μας και που, ατυχώς, φαίνεται να ανεχόμαστε, συνήθεια η οποία, σε τελευταία ανάλυση, κανένα μας δεν τιμά....

 Από την "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ" (φύλλο 04/04/24)

Μοιραία λοιπόν γεννιούνται συνειρμοί, μήπως τέτοια φαινόμενα συνδυάζονται (και) με κάτι ντόπιο (Θεσσαλικό). Και εκείνο που ξεχωρίζει, από τις ντόπιες αλλαγές σε σχέση με το παρελθόν, είναι η καταβύθιση του υδροφόρου ορίζοντα κατά πολλές εκατοντάδες μέτρα, λόγω των χιλιάδων ανεξέλεγκτων (και ακαταμέτρητων) γεωτρήσεων που αντλούν/άντλησαν (πάρα) πολλές εκατοντάδες εκατομμύρια κυβ. μέτρ. υπογείων υδάτων.

Προδήλως, ο όγκος των βροχοπτώσεων και τα του κλίματος εν γένει, σχετίζονται με τις ποσότητες των υπογείων υδάτων (και, ως εκ τούτου, με το ύψος του υδροφόρου ορίζοντα) – όμως ισχύει και το αντίστροφο, είναι το γνωστό φαινόμενο της μηχανικής ονόματι «ανάδραση» (ή «ανατροφοδότηση» - Feedback): Βλ., π.χ., μία (από τις πολλές παγκοσμίως) σχετική μελέτη τού Ινστιτούτου Ατμοσφαιρικής Φυσικής της Κινεζικής Ακαδημίας Επιστημών με τον εύγλωττο τίτλο «Anthropogenic groundwater extraction impacts climate» (Google Search). 

Αν πράγματι συμβαίνει κάτι τέτοιο, τότε στα περί ανασυγκρότησης της Θεσσαλίας πρέπει (πιθανώς) να προστεθούν και μέτρα όχι απλώς για τη μη περαιτέρω υποχώρηση τού υδροφόρου ορίζοντα αλλά και για την, κατά το δυνατόν, ανύψωση-αναπλήρωσή του. Οπότε η τριακονταετής διελκυστίνδα (αγνώστου - πολυετούς χρονικού ορίζοντα ολοκλήρωσης) για εκτροπή 250/έτος εκατ. κ.μ. από τον Αχελώο είναι όχι απλώς ανεπαρκής, αλλά μια τρύπα στο νερό, όταν λείπουν, για την (έστω μερική) επαναφορά του υδροφόρου ορίζοντα, πάρα πολλές εκατοντάδες εκατομμυρίων (ίσως και πάνω από 1-2 δισ.) κ.μ. υδάτων – δεδομένων και των αρδευτικών «συν» των προς πόσιν αναγκών (και των ολοένα συχνότερων ξηρασιών λόγω της κλιματικής αλλαγής). Πράγμα που παραπέμπει σε αναζήτηση εναλλακτικών, π.χ. της («αστείρευτης») αφαλάτωσης (βλ. σχετικές δημοσιεύσεις της «Καθημερινής» 4/10/2022 - 15/10/2022 περί «ισραηλινού θαύματος»), που έχει σώσει όχι μόνον το Ισραήλ των 7 εκατ. κατοίκων αλλά (μεταξύ και άλλων) και τη Μάλτα των 500.000 κατοίκων και 4 εκατ. ετήσιων τουριστών.

ΚΩΝ/ΝΟΣ ΝΤΑΒΑΝΑΣ - ΖΩΗ ΚΑΡΑΜΟΎΖΗ
Μέλη ΤΕΕ Μαγνησίας

την οποία νομοθετούμε σε αυτή τη χώρα επιτυγχάνοντας τελικά την πλήρη... ανομία.

Είναι αδιανόητο να επιβληθεί ένα τόσο χαμηλό όριο ταχύτητας, το οποίο θα ακυρώσει στην πράξη τη χρησιμότητα του αυτοκινήτου για τις μετακινήσεις εντός των πόλεων με το δικαιολογητικό ότι αποτελεί μέτρο πρόληψης ατυχημάτων. Με την ίδια λογική θα ήταν ακόμα ασφαλέστερη η πλήρης απαγόρευση της κίνησης των αυτοκινήτων εάν θεωρήσουμε ότι οι οδηγοί δεν είναι σε θέση να τα ελέγξουν σε ταχύτητες μεγαλύτερες των 30 χλμ./ώρα. Τα στατιστικά δεδομένα δείχνουν σήμερα ότι η μέση ταχύτητα με την οποία κυκλοφορούμε στις πόλεις μας δεν υπερβαίνει τα 30 χλμ./ώρα, γεγονός που μας κάνει να ασφυκτιούμε στα κάθε λογής μποτιλιαρίσματα και τις πάσης φύσεως αδυναμίες του ανεπαρκούς οδικού δικτύου και να χρειαζόμαστε ώρες ολόκληρες για να πάμε στις δουλειές μας. Εάν αυτή η ταχύτητα επιβληθεί ως ανώτατο όριο (και ελεγχθεί η εφαρμογή της) τότε η μέση ταχύτητα κυκλοφορίας θα μειωθεί στα 20 χλμ./ώρα ή και χαμηλότερα. Δεν χρειάζεται να είναι κανείς ειδικός για να καταλάβει τι ακριβώς θα συμβεί σε μια τέτοια περίπτωση.

Η μόνη εξήγηση που μπορεί κανείς να δώσει σε μια τέτοια πρόταση είναι το ότι οι προτείνοντες είναι βέβαιοι ότι η επιβολή της εφαρμογής της θα παραμείνει εκ των πραγμάτων στα χαρτιά, ενώ οι ίδιοι παράλληλα θα έχουν κάθε δικαίωμα να ισχυρίζονται ότι έκαναν το καθήκον τους προκειμένου να μειωθούν τα ατυχήματα. Σύμφωνα με την άποψή τους, αιτία των ατυχημάτων δεν είναι αυτοί που κινούνται με 120 χλμ./ ώρα στην παραλιακή, επειδή αρνείται η πολιτεία να εγκαταστήσει τους αναγκαίους μηχανισμούς επίβλεψης, αλλά αυτοί που πασχίζουν να μετακινηθούν από φανάρι σε φανάρι με 50 χλμ./ώρα. Ελεος πια με τους ειδικούς που μας γεμίζουν ανεφάρμοστους νόμους και δημιουργούν αίσθημα φυσικότητας στην εν συνεχεία προκαλούμενη γενική παραβίασή τους.

ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΝΕΓΚΑΣ,
Βούλα Αττικής