Προφανώς ο Μητσοτάκης κάποτε θα φύγει. Αλλά δεν ξέρω αν θα τον διώξει αυτή η αντιπολίτευση. Η εμμονή άλλωστε δεν αποτελεί πολιτική. Ξέρετε γιατί; Επειδή οδηγεί σε αναπόδεικτα συμπεράσματα και λάθος παραδοχές. Ο Μητσοτάκης θα έπεφτε από το κόβιντ. Υστερα από τις υποκλοπές. Υστερα από τα Τέμπη. Υστερα από τις πυρκαγιές ή τις πλημμύρες. Υστερα από τα Πανεπιστήμια. Και τώρα πάλι από τα Τέμπη. «Η αρχή του τέλους τους» προεξοφλούσε για πολλοστή φορά η «Αυγή» (27/3). Αν δηλαδή έπαιρνε κανείς σοβαρά τα επιχειρησιακά σχέδια της αντιπολίτευσης, ο Μητσοτάκης θα έπρεπε να είχε αποχαιρετίσει προ πολλού την πρωθυπουργία. Στο μεταξύ έχει κερδίσει μερικές ακόμη εκλογές. Τι συμβαίνει, λοιπόν; Αυτό το ερώτημα θα έπρεπε να θέσει πρώτη στον εαυτό της η αντιπολίτευση. Με την προφανή απάντηση που θα έδινε η Μελίνα πως «δεν αρέσουν». Δεν είναι δύσκολο να καταλάβουν πως ο συνεχής καβγάς και η ακατάπαυστη υστερία για το παραμικρό δεν εκφράζουν απαραίτητα τη διάθεση του μέσου πολίτη. Από την άλλη, μια πολιτική που εξαντλείται στη συγκίνηση και στο θυμικό είναι συνήθως πολιτική ελάχιστου βεληνεκούς. Και στη δημοκρατία για να φύγει μια κυβέρνηση δεν αρκεί να μην αρέσει η ίδια. Πρέπει να αρέσουν και εκείνοι που θα την αντικαταστήσουν....
Από "ΤΑ ΝΕΑ"
|
"ΤΑ ΝΕΑ", 01/04/24 |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου