Αν δεν είναι κατάχρηση δικαιώματος να εμποδίζουν λίγοι διαδηλωτές εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες να μετακινηθούν στην πόλη, τι είναι; Η κατάχρηση οφείλεται στην επιδίωξη κομμάτων και συνδικάτων να κάνουν επίδειξη δύναμης όχι με το πλήθος καθεαυτό αλλά επιβάλλοντας περιορισμούς στους άλλους - όσο μικρότερο το πλήθος, τόσο μεγαλύτερη η ανάγκη ταλαιπωρίας των άλλων για να καταδειχθεί η δύναμη, όπως συμβαίνει με τις μικροομάδες που κλείνουν το κέντρο της Αθήνας μόνο και μόνο για να επιδειχθούν, αν όχι για να βασανίσουν, από μνησικακία και σαδισμό, τους άλλους....

Από "ΤΑ ΝΕΑ"

"ΤΑ ΝΕΑ", 02/07/20

Τα τελευταία 50 χρόνια, δεν έχει καεί, λεηλατηθεί ή γίνει πεδίο μάχης καμιά πόλη της Ευρωπαϊκής Ενωσης, για τούτο και σε καμιά τα κτίρια των κεντρικότερων δρόμων δεν είναι σιδηρόφρακτα. Μόνο κατά την περίοδο των μεγάλων αναταραχών αμέσως μετά τον «Μάη του 68» έγιναν στη Γαλλία, τη Γερμανία, την Ιταλία γεγονότα αντίστοιχα - αλλά όχι τόσο ακραία - αυτών που δυστυχώς αποτελούν «αθηναϊκή κανονικότητα»: η ελληνική πρωτεύουσα κάηκε και λεηλατήθηκε πολλές φορές την τελευταία δωδεκαετία: το 2008 επί «αλεξανδρινών», το 2011 και το 2012 επί μνημονίων. Και καθημερινά σχεδόν η Αθήνα τίθεται «εκτός λειτουργίας» από διαδηλώσεις.

Είναι γελοίο να υποστηρίζεται ότι λεηλασίες, εμπρησμοί και μολότοφ προστατεύονται από το «δικαίωμα του συνέρχεσθαι» και άρα δεν πρέπει να υπάρξουν περιορισμοί στις πορείες και στις διαδηλώσεις στο κέντρο της πόλης. Είναι προφανές, μου φαίνεται, ότι άλλο «συνέρχομαι» και άλλο «διαδηλώνω»: άλλο συγκέντρωση διαμαρτυρίας και πορεία προς την αμερικανική πρεσβεία ή τη Βουλή. Οπως και να το κάνουμε, η κίνηση πλήθους - και μάλιστα με σημαίες και φλάμπουρα, με ρόπαλα που παριστάνουν τα κοντάρια για πανό, με σακίδια γεμάτα μολότοφ - είναι προέλαση, επιθετική ενέργεια εναντίον στόχων. Που δεν ολοκληρώνεται με εισβολή μόνο και μόνο επειδή οι στόχοι φυλάσσονται από υπέρτερες του κινούμενου πλήθους δυνάμεις - δεν ακούγαμε κατά τη φρικτή περίοδο 2010-15 ότι η αστυνομία βιαιοπραγούσε αδίκως επειδή δεν άφηνε το πλήθος να κάψει «το μπουρδέλο τη Βουλή» ή το Προεδρικό Μέγαρο ή το Μέγαρο Μαξίμου;

Είναι γελοίο επίσης να υποστηρίζεται ότι το «δικαίωμα του συνέρχεσθαι» είναι τόσο σπουδαίο ώστε να μην υπόκειται στον συνταγματικό κανόνα «καταχρηστική άσκηση δικαιώματος δεν επιτρέπεται». Αν δεν είναι κατάχρηση δικαιώματος να εμποδίζουν λίγοι διαδηλωτές εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες να μετακινηθούν στην πόλη, τι είναι; Η κατάχρηση οφείλεται στην επιδίωξη κομμάτων και συνδικάτων να κάνουν επίδειξη δύναμης όχι με το πλήθος καθεαυτό αλλά επιβάλλοντας περιορισμούς στους άλλους - όσο μικρότερο το πλήθος, τόσο μεγαλύτερη η ανάγκη ταλαιπωρίας των άλλων για να καταδειχθεί η δύναμη, όπως συμβαίνει με τις μικροομάδες που κλείνουν το κέντρο της Αθήνας μόνο και μόνο για να επιδειχθούν, αν όχι για να βασανίσουν, από μνησικακία και σαδισμό, τους άλλους.



Είναι απολύτως επείγον να γίνει η Αθήνα βιώσιμη. Οι ανεξέλεγκτες διαδηλώσεις είναι καταχρηστικές, διαλύουν την πόλη, τον δημόσιο χώρο. Πρέπει επιτέλους να περιοριστούν για να περιοριστεί η πολιτική βία - που δεν θα φθάσει όμως σε επίπεδα ανεκτά, αν δεν περιορίσουν τα κόμματα τη ρητορική του μίσους που κυριαρχεί στον δημόσιο λόγο.

"ΤΑ ΝΕΑ", 02/07/20