Μόνη της η ημιεπίσημη κυβερνητική εφημερίδα του πρώην δημοσιογράφου στην υπεράσπιση των "αληθειών" που εκστόμισε ο Κυρίτσης, προκαλώντας κατακραυγή, ακόμη και από νουνεχείς ΣΥΡΙΖΑίους
"Η ΑΥΓΗ"-28/05/16
"ΕΣΤΙΑ"- 28/05/16
Γνωστός τοις πάσι λόγω φαιδροτήτων:
Του Δ.Γ. Παπαδοκωστόπουλου
ΟΤΑΝ η οικονομική δυστυχία φθάνει στο ζενίθ, οι «θεσμικά προκλητικοί» αριστεροί του ΣΥΡΙΖΑ εμφανίζονται με δηλώσεις που στοχεύουν στο θυμικό των απέναντι, όπως ο νέος βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, ο κ. Γ. Κυρίτσης. Ένας άνθρωπος που, ενώ χθες διαδήλωνε υπέρ της αντίστασης στο μνημόνιο, σήμερα αναλαμβάνει (ως νέος βουλευτής) να δώσει διέξοδο στην καταπιεσμένη αριστερή επαναστατικότητα του κινήματος του ΣΥΡΙΖΑ, καταδεικνύοντας τον «επικίνδυνο» αστικό θύλακα, που πρέπει να παταχθεί. Και επιτίθεται με όρους πρωϊνής τηλεοπτικής εκπομπής όπου ο παρουσιαστής καλεί προσκεκλημένους προκειμένου να αναδειχθεί ο ίδιος ως κεντρικός πρωταγωνιστής.
Και μετά αναλαμβάνουν τα ΜΜΕ (αυτά τα ίδια που μέχρι πριν από λίγα χρόνια διακονούσαν την μεγαλύτερη «απάτη» της μεταπολιτεύσεως, την ισχυρή οικονομία!) να κάνουν γνωστά σε όλη την επικράτεια αυτά που δήλωσε ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ. Μέχρι προσφάτως ο συγκεκριμένος κύριος «υπηρετούσε» τον χώρο των προσφύγων και των λαθρεποίκων, από την θέση του υπευθύνου ενημερώσεως γιά το συγκεκριμένο θέμα, επιλέγοντας να διακρίνεται με επιθέσεις σε εκείνους που δεν θέλουν και δεν ήθελαν τους ξένους εισβολείς.
Πιστός στην με κάθε τρόπο ανάγκη της υποστήριξης της νέας γραμμής του ΣΥΡΙΖΑ (από το αντιμνημονιακό μέτωπο στο ρεαλιστικό της καλύτερης διαχείρισης του μνημονίου) είναι φυσιολογικό να λειτουργεί ως προπαγανδιστής, που προσπαθεί κάθε στιγμή να επιβεβαιώσει την αξία του. Το αν κάνει καλά ή όχι την δουλειά του, θα κριθεί μελλοντικώς. Προς το παρόν, παριστάνει τον «επαναστάτη» με τα λεφτά του «αστικού κράτους» θέλοντας να επιδράσει σε ένα αριστερό ακροατήριο, με το οποίο ο ΣΥΡΙΖΑ φαίνεται νά παίρνει «διαζύγιο».
Ο κ. Κυρίτσης επιμένει να θέλει να αποτρέψει αυτό τι διαζύγιο, καί γι' αυτό υποστηρίζει ότι η φοροκαταιγίδα πού επέβαλε (ακριβώς με τα ίδια επιχειρήματα που θα είχε και ο κ. Σαμαράς σε μιά αντίστοιχη περίπτωση) πλήττει μόνο την εύπορη αστική τάξη. Αστειότητες βεβαίως περί των οποίων δεν γίνεται λόγος, και, ενδεχομένως, προσωπικώς ο ίδιος έχει διαπιστώσει από καιρό την τεράστια αντίθεση μεταξύ των όσων υποστηρίζει η κυβέρνηση και της κοινωνίας. Αν όμως δεν την έχει
αντιληφθεί, τότε μιά έξοδος του ιδίου στον δρόμο υπό κανονικές συνθήκες και η ανταλλαγή απόψεων με τους πολίτες είναι βέβαιο ότι θα τον έπειθε γιά την μεγάλη απόσταση.
Ο προαναφερόμενος είναι η μία όψη του νομίσματος, καθώς η άλλη είναι η απέναντι πλευρά, η οποία δυσκολεύεται να αρθρώσει λόγο στις φαιδρότητες του κ. Κυρίτση. Και το ερώτημα είναι γιατί δεν μπορούν να το κάνουν; Γιατί δεν αντιλήφθηκαν τί λέει ο συγκεκριμένος βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ ή γιατί δεν κρίνουν άξιο να απαντήσουν στα όσα λέγει. Το πρώτο σίγουρα δεν ισχύει, γιατί οι ανοησίες του βουλευτού έφτασαν και στο μικρότερο χωριό της χώρας, χάρη στα ΜΜΕ.
Το δεύτερο, που είναι και περισσότερο πιθανό ίσως να επιλέγεται εξ ανάγκης, καθώς η απάντηση θα φέρει την ανταπάντηση, που θα οδηγήσει σε προσωπικές αντεγκλήσεις τις οποίες γενικώς φοβούνται οι πολιτικοί, καθώς ποτέ δεν ξέρεις τί θα αποκαλύψει ο απέναντι. Και βέβαια τρέμεις τις αποκαλύψεις όταν έχεις διατηρήσει κάτι στο σκοτάδι. Και προφανώς τέτοια υπάρχουν πολλά και γι' αυτό και ο μετεωρισμός των απέναντι στο να απαντήσουν σοβαρά στον κ. Κυρίτση. Όντως υπάρχει πρόβλημα, και είναι και σοβαρό και στο απέναντι από την Αριστερά στρατόπεδο, που είναι γυμνό, τόσο από ιδεολογία όσο και από τολμηρούς πολιτικούς που δεν εξαρτώνται από τα ΜΜΕ και την παραπαίουσα δημοσιογραφία.
Και αυτή ακριβώς η αδυναμία καθιστά τον κ. Κυρίτση προκλητικό. Οι απαντήσεις πού λαμβάνει ενίοτε ακόμα και όταν είναι κυριολεκτικώς πληρωμένες, όπως εκείνες του Άδωνη Γεωργιάδη, δεν καταφέρνουν να πείσουν και να μεταφέρουν την συζήτηση πέρα «από το όλοι τα ίδια κάνουν και λένε», που συμφέρει προς στιγμήν την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ.
"ΤΑ ΝΕΑ/Στίγμα"-28/05/16
3ος γύρος; Του Γιώργου Χρ. Παπαχρήστου
Δεν χρειάζονταν οι απόψεις του βουλευτή Γ. Κυρίτση για να πληροφορηθεί η ελληνική κοινωνία ότι για ένα κομμάτι του ΣΥΡΙΖΑ η ανάληψη της διακυβέρνησης της χώρας δεν είναι τίποτε περισσότερο από μια επιχείρηση εκδίκησης κατά όσων έχουν διαφορετική άποψη και πολιτική θέση από εκείνη του κυβερνώντος κόμματος. Ο και αρθρογράφος της «Αυγής» Κυρίτσης απλώς κωδικοποίησε και κοινολόγησε αυτό που μια σημαντική μερίδα κυβερνητικών στελεχών πιστεύει, προωθεί και υλοποιεί: ότι δηλαδή η ανάληψη της διακυβέρνησης της χώρας δεν είναι παρά μια μεγάλη ευκαιρία για να ξεκαθαρίσουμε παλιούς λογαριασμούς με τους «άλλους». Χωρίς να ξεκαθαρίζουν απολύτως ποιοι είναι αυτοί οι «άλλοι», ο καθένας τους στήνει απέναντί του όποιον νομίζει: εκείνον που τα κατάφερε καλύτερα επαγγελματικά, εκείνον που είναι σε καλύτερη οικονομική κατάσταση, τον άλλον που με τον έναν ή τον άλλον τρόπο θεωρούν ότι είχε μια πορεία διαφορετική από τα δικά τους πρότυπα. Και οπωσδήποτε όποιον πιστεύει ότι η κυβέρνηση αυτή δεν είναι παρά η πιο συμβιβασμένη κυβέρνηση που γνώρισε ο τόπος, έτοιμη να δεχθεί το κάθε τι προκειμένου να παραμείνει στην εξουσία.
Ο Κυρίτσης το σχηματοποίησε σε εκείνους που ψήφισαν στο δημοψήφισμα-παρωδία του περσινού Ιουλίου Ναι. Γι’ αυτόν, τα κυβερνητικά φορομπηχτικά μέτρα πρέπει να έχουν έναν τιμωρητικό χαρακτήρα για όσους είπαν «Μένουμε Ευρώπη». Ο Κυρίτσης και όσοι συμφωνούν με τις ιδέες του αδιαφορούν αν στο τέλος της ημέρας, το «Ναι στην Ευρώπη» είναι αυτό που κέρδισε. Σημασία έχει να τιμωρηθούν όσοι όταν ο ΣΥΡΙΖΑ έλεγε «Οχι» δεν υπάκουσαν και στήριξαν με την ψήφο τους το Ναι.
Περιττεύει, κατά τη γνώμη μου, να επισημανθεί ο βαθιά διχαστικός λόγος του βουλευτή. Είναι όμως ευκαιρία να τονιστεί ότι ο ίδιος και όσοι άλλοι διακατέχονται από τις ίδιες ιδέες στην πραγματικότητα θέλουν την ελληνική κοινωνία διχασμένη. Σε αντιπαράθεση. Σε διάσταση. Σε διαρκή αντιπαλότητα.
Οταν ο καθένας καταλαβαίνει ότι μόνο η ενότητα μπορεί να μας βγάλει από τη βαθιά εθνική κρίση που βιώνουμε, εκείνοι πλάθουν με το μυαλό τους ιστορίες για την κατάργηση της Συμφωνίας της Βάρκιζας ή ακόμη και για τον 3ο γύρο που ποτέ δεν είχαν την ευκαιρία να έχουν. Αλλά το χειρότερο δεν είναι αυτό. Το χειρότερο και πιο ανησυχητικό πιστεύω είναι ότι ο Πρωθυπουργός παρακολουθεί αμέτοχος αυτή την προσπάθεια...
"Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", 28/05/16
Το ανακουφιστικό άσπρο - μαύρο: Της Μαρίας Κατσουνάκη
Ας υποθέσουμε ότι οι «μενουμευρωπαίοι» συνεχίζουν να κυκλοφορούν με την κονκάρδα του «ναι» ούτως ώστε να εντοπίζονται εύκολα και να χρεώνονται τα δέοντα. Αυτό η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ το θεωρεί δικαιότερη κατανομή της φορολογίας. Δεν είναι μόνο ο νέος βουλευτής κ. Γιώργος Κυρίτσης που υποστηρίζει αυτήν την άποψη. Είναι βέβαιο ότι και άλλοι, βουλευτές και στελέχη της συγκυβέρνησης, θα παρέθεταν επιχειρήματα υπέρ του «τιμωρήστε το “ναι”». Απλώς δεν το τόλμησαν ή δεν τους δόθηκε η ευκαιρία να το κάνουν. Τις τελευταίες ημέρες βρίσκεται –πάλι– σε εξέλιξη ένα ρεσιτάλ ασυνάρτητων δηλώσεων ευρείας γκάμας (αφορά τον ΦΠΑ στα νησιά, το Ταμείο Αποκρατικοποιήσεων κ.ο.κ). Η ουσία όμως δεν εντοπίζεται στον, αναμενόμενο, θόρυβο που προκαλούν οι δηλώσεις, αλλά στις αντιλήψεις που τις γεννούν. Στην «ανάγνωση» της κοινωνίας στην οποία βασίζονται, στον τρόπο που αντιλαμβάνονται ψήφους και ψηφοφόρους. Θα πρέπει να είναι ανακουφιστικό αυτό το σύμπαν του άσπρου - μαύρου. Από εδώ οι «λαϊκές δυνάμεις που ψήφισαν το “όχι”», από εκεί τα «ευπορότερα στρώματα που στήριξαν το “ναι”». Μεσαία οδός δεν υπάρχει, γιατί, προφανώς, έχει καταστεί μη ορατή από τις συνεχείς επιθέσεις εναντίον της, εναντίον της κοινής λογικής.
Αναταράξεις και αλλαγές έχουν φέρει τα πάνω -κάτω στην κοινωνία, έχουν αποδείξει πόσο καταστροφική είναι κάθε εμμονή σε τυφλοσούρτη, αλλά οι ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ αμετακίνητοι: τα προβλήματα είναι ταξικά και όποτε δεν αρκεί αυτή η μπαγιάτικη καραμέλα έρχεται προς επικούρηση η στρατιά του παλαιοκομματισμού, με δημόσιες ομολογίες όπως «η αύξηση του ΦΠΑ στα νησιά είναι πράξη εγκληματική, απόφαση αντισυνταγματική». Αλλο η ψήφος, άλλο η αποδοχή του μέτρου. Ετσι, κάπως, χτίζεται η συνέχεια της πολιτικής καριέρας. Ανθρωποι και ιδέες που πορεύονται ακόμη με τα καύσιμα της Μεταπολίτευσης προσπαθούν να αντιμετωπίσουν καταστάσεις, να προτείνουν, να επιβιώσουν εν τέλει, σε ένα περιβάλλον πολιτικό και κοινωνικό που προϋποθέτει διαφορετικές προσλαμβάνουσες, διαφορετικές κατευθύνσεις, απαιτεί άλλα ερμηνευτικά εργαλεία. Προφανώς, η ιδεοληψία και η ιδιοτέλεια έχουν περάσει τα τεστ κοπώσεως και αποδεικνύονται εξαιρετικά ανθεκτικοί οργανισμοί. Μόνο που όσο εξουθενώνεται η κοινωνία τόσο η δική τους αντοχή θα φαίνεται προκλητικά παράταιρη, επιθετικά ξένη, εκτός τόπου και εκτός χρόνου.
"ΗΜΕΡΗΣΙΑ/ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ",28-29/05/16
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου