Πτωχότεροι ,από την εβδομάδα που έφυγε, η οικογένεια των Ενόπλων Δυνάμεων, αλλά και ευρύτερα, συνεπεία της εκδημίας του Στρατηγού ε.α. Σταμάτη Βελλίδη και του Αντιπλοιάρχου ε.α. Ιωάννη Σταθόπουλου, που κηδεύθηκαν ο πρώτος στην Αθήνα και ο δεύτερος στην ιδιαίτερη πατρίδα του,την Σπάρτη, με πλήρεις στρατιωτικές τιμές, ως ελάχιστης αναγνώρισης τιμής από την Πολιτεία.
Την πολιτική και στρατιωτική ηγεσία του ΥΠΕΘΑ εκπροσώπησε ο Αρχηγός ΓΕΣ, Αντιστράτηγος Χαρ. Λαλούσης, επικεφαλής αντιπροσωπείας των τριών Κλάδων των ΕΔ, ενώ στεφάνια κατετέθησαν από τον ΥΕΘΑ Νίκο Παναγιωτόπουλο, τον ΥΦΕΘΑ Νίκο Χαρδαλιά, τον Αρχηγό ΓΕΕΘΑ Στρατηγό Κωνσταντίνο Φλώρο, το Γεν. Γραμματέα ΥΠΕΘΑ Αντώνη Οικονόμου και τους Αρχηγούς ΓΕΝ και ΓΕΑ Αντιναύαρχο Στυλιανό Πετράκη και Αντιπτέραρχο(Ι) Γεώργιο Μπλιούμη αντιστοίχως.
Μεταξύ των πολλών παραστάντων μπορούσε κανείς να ξεχωρίσει το Νίκο Τόσκα, πρώην Υπουργό Προστασίας του Πολίτη και αποστράτους συναδέλφους του εκλιπόντος, σε ένα προσκλητήριο, όμως, περισσότερο απόντων, παρά παρόντων. Ισχυρή βεβαίως η επίκληση των περιοριστικών μέτρων κατά της πανδημίας του Κορωνοϊού, αλλά...
Και τούτο, διότι ο εκλιπών Σταμάτης Βελλίδης αποτελούσε τον τελευταίο εν ζωή από την ιστορική στρατιωτική ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων προ του 1989, η οποία προσέφερε σημαντικό θεσμικό έργο, μαζύ με τον Πτέραρχο Νίκο Κουρή, το Ναύαρχο Λεωνίδα Βασιλικόπουλο και τον Πτέραρχο Νίκο Στάππα, επί των τότε Κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ, που έφυγαν πιό νωρίς από τη ζωή...
Πώς, λοιπόν, να μην καταγράψεις τη μηδενική εκπροσώπηση του ΠΑΣΟΚ στην κηδεία του Στρατηγού Βελλίδη, όπως και της προηγούμενης συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, πλην της παρουσίας Τόσκα; Και μάλιστα γιά έναν Αρχηγό με δημοκρατικό-προοδευτικό φρόνημα, ο οποίος με μεθοδικότητα ζηλευτή έβαλε προσωπικό στοίχημα να «ρίξει φως» στην ιδιότυπη απομόνωση του Στρατού Ξηράς και να τον ανοίξει στην κοινωνία, της οποίας πρέπει να αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα, παρακολουθώντας τις διεργασίες της και τους προβληματισμούς της; Και ο οποίος σε συνέχεια υπηρέτησε το ΠΑΣΟΚ ως υποψήφιος βουλευτής και τις Κυβερνήσεις του, ως πρόεδρος της ΕΒΟ γιά πέντε χρόνια;
Πώς να μην εξεγείρεσαι, γιά την επιλεκτική μνήμη των πολιτικων μας ταγών, κοντόθωρη και αποσπασματική, όπως την περασμένη Παρασκευή; Πώς....
Δεν θα ξεχάσω ποτέ επίσκεψή μου στο γραφείο του, ήταν το 1988, ως Αρχηγού ΓΕΣ, όταν ήμουν υπεύθυνος του περιοδικού του ΥΠΕΘΑ «Θητεία σήμερα». Με ερώτησε «έχεις πάει ποτέ στο Κέντρο Επιχειρήσεων στα υπόγεια» και βεβαίως του απάντησα «ποτέ». Σηκώθηκε, μού είπε «πάμε τώρα» και σε ελάχιστο χρόνο διαβήμαμε τη βαρειά πόρτα του δεύτερου υπογείου, μπροστά στους εκεί σαστισμένους που μάλλον δεν είχαν δεν ποτέ «πολίτη» στο άβατό τους. Και λίγο μετά με εκάλεσε να τον συνοδεύσω σε περιοδεία του στον Έβρο, ώστε να καλυφθεί από το περιοδικό, όπως και έγινε. Το καταθέτω ως μία ελάχιστη γραφή διαφάνειας του εκλιπόντος.
Από την άλλη πλευρά η χθεσινή τιμή της Πολιτείας αποτελεί βεβαίως δείγμα θετικής γραφής, σε μία εποχή που οι ανησυχίες πληθαίνουν και η συναντίληψη γιά όσα μάς ενώνουν πρέπει να εκδηλώνεται στην πράξη, όπως και έγινε στην κηδεία του. Υπό την έννοια αυτή ο επικήδειος από τον Ακαδημαϊκό-Επίτιμο Αρχηγό ΓΕΕΘΑ, Στρατηγό Δημήτριο Σκαρβέλη, εγγράφεται στα θετικά.
Συγκινητική τέλος υπήρξε και η κατάθεση ψυχής της κόρης του Στρατηγού Βελλίδη, Έρης, στον επικήδειο που εξεφώνησε: σκιαγράφησε έναν άνθρωπο ευαίσθητο, ανοικτό σε ό,τι νέο και προοδευτικό υπό την ευρεία έννοια, ΕΠΟΝίτη άλλωστε στη νιότη του. Αλλά και απόφοιτο του ΕΜΠ πολιτικό μηχανικό, κάτι που αξιοποίησε ως στρατιωτικός στην παρακολούθηση της εξέλιξης των έργων του Στρατού Ξηράς. Διότι ο εκλιπών ήταν ένας άνθρωπος της διαρκούς γνώσης και της ακατάπαυστης ενημέρωσης, ανοικτός στον προβληματισμό της κοινωνίας και συμμέτοχος σε αυτή.
Και τέλος να μην παραλείψω το «γειά σου, γλυκέ μου» του εγγονού του, δημοσιογράφου Γιώργου Ευγενίδη, στα λίγα λόγια του που αμέσως ακολούθησαν.
Γεγονός είναι πάντως ότι ο Στρατηγός Σταμάτης αφήνει σταθερό θετικό αποτύπωμα σε εμάς τους περιλειπόμενους, πολύτιμο εφόδιο ζωής στη σύντροφό του Καίτη. Είμαστε όλοι κοντά της...
Η δεύτερη μεγάλη απώλεια της ίδιας εβδομάδας αφορά τον πρώην Υφυπουργό Εθνικής Άμυνας, Ιωάννη Σταθόπουλο, που κηδεύθηκε τη Δευτέρα στην ιδιαίτερη πατρίδα του, την Σπάρτη, ομοίως με πλήρεις τιμές από το Πολεμικό Ναυτικό από το οποίο και προήρχετο. Τον Ιωάννη Σταθόπουλο του Κινήματος του Ναυτικού, δηλαδή της εκδοχής των ΕΔ στον αγώνα κατά της δικτατορίας, δράση γιά την οποία και συνελήφθη, φυλακίσθηκε και τελικώς απετάχθη από το ΠΝ.
Όχι ο πρώην ΥΦΕΘΑ της ΝΔ δεν απεδέχθη «να πάρει βαθμό» γιά την αντιδικτατορική του δράση. Άλλωστε, με την αποκατάσταση της Δημοκρατίας, από τις πρώτες εκλογές του 1974 μέχρι αυτές του 1996, 22 ολόκληρα χρόνια, εκλεγόταν ανελλιπώς Βουλευτής Λακωνίας της ΝΔ. ΥΦΕΘΑ στην τότε Κυβέρνηση Κων. Μητσοτάκη διετέλεσε την περίοδο 1991-1993.
Το κυριώτερο, όμως, ήταν ένας πολιτικός του μέτρου και της μετριοπάθειας, αντίθετος και πολέμιος της οξύτητας και των αντιπαραθέσεων, μία κατάθεση πολιτικής που ετίμησε διά βίου και άφησε υποθήκη με την εκδημία του.Ηξερε να συζητά και το απεδείκνυε. Καθαρός σε όλα στο βίο του.
Όπως, μάλιστα, συζητούσα με τον παραστάντα στην κηδεία του στην Σπάρτη Επίτιμο Αρχηγό Στόλου, Ναύαρχο ε.α. Γρηγόρη Δεμέστιχα, όλοι οι επικήδειοι στην κηδεία του, από αυτόν του Αντιπροέδρου της ΒτΕ, Νικήτα Κακλαμάνη, και του αδελφού του Μιχάλη Σταθόπουλου, Υπουργού στις Κυβερνήσεις Σημίτη, συνέκλιναν σε αυτήν την πολιτική του υποθήκη, σε συνδυασμό με την επιστολή του Προέδρου της ΒτΕ, Κωνσταντίνου Τασούλα, που ανεγνώσθη στην τελετή.
Ας είναι ελαφρύ το χώμα της Λακωνικής γης που σκεπάζει τον εκλιπόντα Ι.Σταθόπουλο, που έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 87 ετών....
Σεραφείμ Χ. Μηχιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου